HAHHAHHAHA
JALENE’s PovILANG araw nang maganda ang mood niya dahil sa magandang nangyayari sa amin ni Frank. Kinikilig ako sa mga text niya sa akin. Mawala lang ako saglit sa paningin niya, hahanapin niya kaagad ako. Sabay din kaming kumakain ng lunch sa isang magarang restaurant. Naka-VIP kami lagi kaya walang nakakaalam— maliban lang pala kay JV.“Hindi na kita nakakasabay ng lunch dahil kay Uncle,” reklamo pa sa akin ni JV nakaraan.Pero masaya naman raw ang kaibigan ko dahil mukhang naging maganda ang resulta ng aming pag-iisang dibdib.Bago ako lumabas ng silid ko ay nagpadala ako kay Frank na hihintayin ko siya sa unahan. Sabay na kaming pumapasok na dalawa. Tinted naman ang sasakyan niya kaya walang nakakaalam na sa sasakyan niya ako sumasakay. Ganoon na lagi ang setup namin ni Frank kapag pumapasok. Pero hindi ko akalaing darating ang araw na magsasabay kami na lalabas ng bahay. Umalis na kasi si Kassandra. Nasa condo na pala siya ni Frank. Hindi doon sa pinagdalhan ni Frank sa akin.Br
FRANK’s PovHINDI maalis-alis ang ngiti sa labi ko habang naliligo. Ilang araw na akong ganito. Baka mauwi pa ito sa pagkabaliw. Basta kapag naalala ko ang ginagawa namin ni Jalene sa kwarto niya, para akong tanga, napapangiti na lang ako lagi. Hindi naman ako ganito noon kay Kassandra. Kaya nakakapagtaka na talaga. Maybe tama si Jalene, gusto ko na siya. Pero gusto ko pang malaman kung ano talaga ang nararamdaman ko para sa kanya.Napatingin ako sa pintuan ng banyo nang marinig na parang may nagbubukas. Alam kong si Kassandra iyon. Speaking of Kassandra, hindi ko maintindihan pero nawawalan ako ng gana sa kanya. Obvious na dahil kay Jalene. Hindi ko na masabi sa sarili ko na mahal ko siya. Kung oo, hindi ko aankinin si Jalene. Hindi ako maaakit sa asawa ko.Wala pa ngang ginagawa ang asawa pero malaki na ang epekto niya sa akin. Sa totoo lang, nagsimula ito dahil sa kapilyahan niya noon. ‘Yong tipong mao-off guard ako. Hindi ko man lang ito naramdaman kay Kassandra noon. Kaya ko nga
JALENE’s PovINIIWASAN kong mag-krus ang landas namin ni Kassandra sa opisina, pero hindi na napigilan nang araw na iyon. May meeting kami kasama ang HR department. Si Frank ang nagpatawag para sa monthly report. Hindi naman pwedeng ipagpaliban dahil lamang sa ayaw ko siyang nandito, naka-schedule na kasi iyon. Saka lahat ng department naman talaga may monthly meeting.Nasa tabi ko noon si Frank habang si Lenny ay nasa gilid ko. Nakatutok ang dalawa sa pine-present nila samantalang ako, kay Kassandra. Palaisipan pa rin sa akin kung sino ang nagpasok sa kanya sa kumpanya. Alam kong maraming mata si Papa rito kaya paano siya nakapasok? Sino ang tumulong sa kanya?Napatingin ako kay Frank nang maramdaman ang kamay niya sa hita ko. Nakasuot lang ako ng palda noon at hindi abot sa tuhod ko kaya talagang mahahawakan niya. Umisang pisil pa siya sa hita ko kaya napalakas ang tampal ko sa kanya.“Ano ba ’yan, may langaw pala rito,” ani ko. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagngiti ni Frank
JALENE“P-PAPA,” anas ko nang tumapat ang wheelchair niya sa amin ni Kassandra.“Follow me, Jalene.” Tumango ako. “And you?” Tumingin siya kay Kassandra. “Get the hell out of here,” matigas utos ng matanda.“P-pero, Tito, dito na po ako nagtatrabaho,” nauutal na sabi ni Kassandra.“Security!” sigaw ni Papa na ikinalunok ko. Halos maputol ang ugat niya sa pagsigaw lang ng isang salitang iyon. Sakto namang bumukas ang pintuan ni Frank na ikinatigil niya. Kaya naman sa kanya natuon ang atensyon ni Papa.“Ilabas mo ang babae na ito, Frank, kung ayaw mong ipakaladkad ko siya sa security!”Dali-dali namang lumapit si Frank kay Kassandra at iginiya ito palabas. Kita ko sa mga mata ng babae ang panlilisik niya nang tingnan ako. Ito ang unang beses na tiningnan niya ako.“Papa, pasok na po tayo sa loob,” suhestyon ko. Tumango ang matanda sa akin kaya sinimulan ko nang itulak ang wheelchair.Nakita ko na rin kasi ang mga kasamahan ko sa labas na nakatingin sa amin lalo na noong pinalabas si Kas
JALENEPAGDATING namin sa bahay ay natulog si Frank. Hindi naman ako makatulog dahil alas singko y medya na kaya sa sala ako tumambay.Nang marinig ko ang pagtunog ng mga kagamitan ay tumayo ako at tumulong kay Manang sa pagluluto. Umakyat din ako pagkatapos para maligo. Tulog na tulog pa rin si Frank nang pumasok ako sa banyo. Nandito siya sa aking silid matutulog simula nang maging maganda ang pakikitungo niya sa akin.Natigilan ako nang marinig ang pagbukas ng pintuan. Bahagya kong inilabas ang sarili mula sa shower room para sumilip.“F-Frank,” nautal kong sabi nang makitang hubo siya.Nakangiting lumapit siya sa akin. Sinuyod niya rin ang kahubdan ko kaya napalunok ako.Akmang babalik ako sa ilalim ng dusta nang higitin niya ang bewang ko. Napahawak din ako sa dibdib niya noon.Titig na titig siya sa akin noon.“Alam mo ba kung bakit umuwi tayo nang maaga?”“Bakit nga ba?” tanong ko.“Gusto ni Papa na masigurong may laman na ’yan sa susunod na buwan.”Napangiti ako. Iniwan ko si
JALENELUMIPAT din kami agad nang maayos ang mga gamit na pinamili namin. Gusto ko na rin talagang lumipat dahil nga naalala ko pa rin si Kassandra sa bahay na iyon. Mabuti na lang at naisipan ni Frank na bumili ng bagong bahay para sa aming pagsisimula. At dahil sa ginawa niyang iyon, parang bumabalik ang tiwala ko sa mga sinasabi niya. Mukhang mahal na nga talaga niya ako.Talagang natigil ang chismis tungkol sa kung sino ang asawa ni Frank. Nang pumasok ako, halos ilag naman sila sa akin. Nang sumabay din ako noong lunch, sinabi nilang naiilang sila sa akin. Sabi ko, kung ano ako noong pumasok rito, ’yon pa rin naman ako. Kaya naman pumayag silang sasabay pa rin ako sa kanila sa pagkain kapag wala si Frank. Gaya ngayon.Akmang susubo ako ng pagkain nang dumating si Lenny. “Hinahanap ka ni Boss,” aniya.Agad akong tumayo at binitbit ang pagkain. “Sabi ko, sabay tayong kakain. Bakit hindi mo ako hinintay?”“Aw. Nag-text ka?” Tumango ang asawa. Hindi niya dala ang cellphone niya dah
JALENE“JV,” tawag ko sa pangalan ng kaibigan. “Bakit, beshy?” ani ng kaibigan kabilang linya.“P-pwede mo ba akong sunduin?” Saglit na natigilan ang kaibigan.“May problema ba? Hindi ko gusto anh tono ng pananalita mo.”“Pwede bang puntahan mo na lang ako dito?” ani ko, imbes na sagutin ang tanong niya.“Okay. Nasaan ka ba?”“N-nasa ospital.”“Ano?! Anong ginagawa mo sa ospital? Alam na ba ’to ni Uncle? Natawagan mo na ba siya?”“H-hindi ko siya natawagan. A-ayoko, JV. Kaya sana ’wag mong sabihin. Pwede ba?”“May nangyari nga,” pag-conclude niya.Hindi na siya nagtanong, pero dinig ko ang buntonghininga niya sa kabilang linya.“Puntahan kita ngayon din. Nasaan ka ba?”Matapos kong sabihin ang address ng ospital at pinatay na ng kaibigan. Pinatihulog ko ang cellphone ko sa dibdib. Nakatitig lang ako sa kisame ng ospital na iyon. Muntik na. Muntik na akong makunan kanina. Buntis ako. Iyon ngayon ang pinoproblema ko. Kasi kung ang magandang pakitungo niya sa akin nitong nakaraan dahi
JALENEAGAD akong nagpa-discharge pagkaalis nila Frank. Wala naman nang problema sa billing dahil nabayaran na ni JV bago umalis. At imbes na umuwi sa bahay na binili ni Frank para sana sa amin, sa dati kong apartment ako tumuloy. Doon ko binuhos ang sama ng loob para kay Frank.Matapos niya akong buntisin, itatanggi niya? Ano bang akala niya sa akin, maruming babae? Sabagay, kahit nga si JV, pinag-isipan niya ng masama. Tanghali ako nagising kinabukasan. Marami ring missed calls ang rumehistro sa cellphone ko mula kay Frank pero hinayaan ko lang iyon.Alam kong madadamay si Warren sa problemang ito kaya tinawagan ko siya para makipagkita. Dinner niya ako pinagbigyan dahil busy siya maghapon sa trabaho niya. Nagsisimula na kasi siyang magsersyoso umano sa buhay.Hinihintay ko noon si Warren nang may lumapit sa akin. Nakangiting Kassandra ang umupo roon kaya tinaasan ko siya ng kilay.“Mukhang hinihintay mo ang loverboy mo, Jalene.”Natawa ako nang pagak. “Oo, hinihintay ko nga,” ani
JALENE“COME in,” yakag ni Frank sa akin.Umiling ako sa kanya. “Hindi na kailangan, Frank. Dito na lang. Ikaw naman talaga ang sadya ko. Since nasa harapan na kita, hindi na kailangang pumasok.”Natigilan si Frank.Inilabas ko sa bag ko ang ziplock na envelope ko at inilabas ang divorce paper na dala ko pa mula Guam. Tanging pirma na lang niya ang kulang, tapos na ang problema ko. Kumunot ang noo ng dating asawa habang nakatingin sa mga papel.“What’s that?” Biglang nagseryoso siya. Kanina, may ngiti pa sa labi niya, pero ngayon, biglang napalis.“Divorce paper. Sorry at late akong nagpakita. I’m sure hinanap mo ako para dito.” Imbes na kunin, tumitig lang siya sa akin. “Frank!” tawag ko nang bigla siyang tumalikod sa akin. The heck! ‘Di ba? Ito ang gusto niya?“Umalis ka na, Jalene!” tanging sigaw lang niya. “Aba’t ‘di ba, ito ang gusto mo?” sigaw ko.Hindi siya sumagot. Akmang sisigaw ulit ako nang biglang sumara ang gate. “Frank! Ano ba?!” “Ma’am, mas mabuti pong umalis na
FRANK’s Pov7 years later…KASALUKUYAN akong nasa meeting noon nang pumasok si Tino. Lahat napatingin sa kanya dahil sa hingal na hingal siya. Saka talagang ang lakas ng loob nitong istorbohin ang board meeting.“What the heck, Tino?”“Senyorito, may balita na po kay Ma’am.”Bigla akong napatayo. “I’m sorry. I need to leave.” Tumingin ako sa sekretarya kong si Jerome. Binilinan ko siya na i-send sa akin ang napag-usapan. Patapos naman na kami at na-address na ang ilang concern nila.“Where is she?”“Palapag na po ang eroplanong sinasakyan niya.”“What? Baka nakalapag na iyon!”“Papunta naman na po si Mathew, Senyorito. Kung makaalis naman po, siguradong susundan niya po.”Tumango-tango akom “Make sure na hindi mawala kamo sa paningin niya.”“Sasabihin ko po.”Mabilis ang naging kilos namin ni Tino. Halos takbuhin ko ang papuntang elevator. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito. Ang magkaroon ng balita kay Jalene. Ngayong bumalik na siya, hindi ako makakapayag na mawala ulit si
JALENE’s PovPAGKAGALING sa burol, dumeretso ako sa bahay ni Frank. Sana lang hindi pa nagbago ang passcode dahil kung hindi, hindi ako makakapasok. Pagpasok na pagpasok ko kaagad ay nakaramdam ako ng lungkot. Ang daming memories ang nag-flash sa aking isipan. Naalala ko, noong unang araw namin dito, halos wala kaming pinalampas na sulok dito. Walang sawang inangkin namin ang isa’t-isa. Intense ang laging namamagitan sa amin kapag kami ay nagnininiig.Napangiti ako nang mapakla. Hindi naman totoo ang mga pinakitang iyon ni Frank. Walang totoo sa lahat ng aking nakikita. Kaya nga nandito ako sa bahay ni Frank para kunin ang ilang mga gamit ko. Hindi naman kasi totoong asawa niya ako. Pero kahit na sa ganoon, hindi ako nagsisisi. Iba ang hatid sa akin ng batang nasa sinapupunan ko. Wala mang natira sa akin ngayon, alam kong hindi ako iiwan ng magiging anak ko. Kaya hindi ko dapat pagsisihan iyon. Tamang tao ako na nahulog lang sa maling tao. Walang mali sa akin. Na kay Frank. Dahan-d
JALENEPAGKA-SEND ng mensahe kay Tino ay binalik ko sa maliit kong side table ang cellphone. Sabi ko kay Tino, may kukunin lang akong mga dokumento sa bahay ni Frank, subalit wala siyang reply. Kaya naman nagpasya akong kay JV dumaan.“Hindi ako pwedeng umalis ngayon sa ospital, Jalene. Isinugod si Lolo kanina.”Natigilan ako sa narinig. “B-bakit?” kinakabahan kong tanong.“Hindi ko alam, besh. Pero ang huling nakausap niya ay si Uncle.”Doon na ako napapikit. “P-pwede ba akong dumalaw, JV? Nandyan ba ang Uncle mo?”“Kakauwi niya lang, pero babalik ’yon dahil papunta si Attorney.”“Punta ako dyan, JV. Please?”“Hindi mo rin siya makakausap, Jalene. Ang tanging gusto niyang bisita ay si Attorney. Ni isa sa amin ni Uncle hindi rin niya kinakausap, kaya mas lalo pa siguro ikaw.”“S-sisilipin ko lang siya, JV. Kahit iyon lang, please?”Saglita na nawala sa linya si JV. “Sige. Pero mabilis lang, huh?”Mabilis ang kilos ko na nagbihis. Mabuti na lang at wala si Frank nang dumating ako. Sin
JALENEAGAD akong nagpa-discharge pagkaalis nila Frank. Wala naman nang problema sa billing dahil nabayaran na ni JV bago umalis. At imbes na umuwi sa bahay na binili ni Frank para sana sa amin, sa dati kong apartment ako tumuloy. Doon ko binuhos ang sama ng loob para kay Frank.Matapos niya akong buntisin, itatanggi niya? Ano bang akala niya sa akin, maruming babae? Sabagay, kahit nga si JV, pinag-isipan niya ng masama. Tanghali ako nagising kinabukasan. Marami ring missed calls ang rumehistro sa cellphone ko mula kay Frank pero hinayaan ko lang iyon.Alam kong madadamay si Warren sa problemang ito kaya tinawagan ko siya para makipagkita. Dinner niya ako pinagbigyan dahil busy siya maghapon sa trabaho niya. Nagsisimula na kasi siyang magsersyoso umano sa buhay.Hinihintay ko noon si Warren nang may lumapit sa akin. Nakangiting Kassandra ang umupo roon kaya tinaasan ko siya ng kilay.“Mukhang hinihintay mo ang loverboy mo, Jalene.”Natawa ako nang pagak. “Oo, hinihintay ko nga,” ani
JALENE“JV,” tawag ko sa pangalan ng kaibigan. “Bakit, beshy?” ani ng kaibigan kabilang linya.“P-pwede mo ba akong sunduin?” Saglit na natigilan ang kaibigan.“May problema ba? Hindi ko gusto anh tono ng pananalita mo.”“Pwede bang puntahan mo na lang ako dito?” ani ko, imbes na sagutin ang tanong niya.“Okay. Nasaan ka ba?”“N-nasa ospital.”“Ano?! Anong ginagawa mo sa ospital? Alam na ba ’to ni Uncle? Natawagan mo na ba siya?”“H-hindi ko siya natawagan. A-ayoko, JV. Kaya sana ’wag mong sabihin. Pwede ba?”“May nangyari nga,” pag-conclude niya.Hindi na siya nagtanong, pero dinig ko ang buntonghininga niya sa kabilang linya.“Puntahan kita ngayon din. Nasaan ka ba?”Matapos kong sabihin ang address ng ospital at pinatay na ng kaibigan. Pinatihulog ko ang cellphone ko sa dibdib. Nakatitig lang ako sa kisame ng ospital na iyon. Muntik na. Muntik na akong makunan kanina. Buntis ako. Iyon ngayon ang pinoproblema ko. Kasi kung ang magandang pakitungo niya sa akin nitong nakaraan dahi
JALENELUMIPAT din kami agad nang maayos ang mga gamit na pinamili namin. Gusto ko na rin talagang lumipat dahil nga naalala ko pa rin si Kassandra sa bahay na iyon. Mabuti na lang at naisipan ni Frank na bumili ng bagong bahay para sa aming pagsisimula. At dahil sa ginawa niyang iyon, parang bumabalik ang tiwala ko sa mga sinasabi niya. Mukhang mahal na nga talaga niya ako.Talagang natigil ang chismis tungkol sa kung sino ang asawa ni Frank. Nang pumasok ako, halos ilag naman sila sa akin. Nang sumabay din ako noong lunch, sinabi nilang naiilang sila sa akin. Sabi ko, kung ano ako noong pumasok rito, ’yon pa rin naman ako. Kaya naman pumayag silang sasabay pa rin ako sa kanila sa pagkain kapag wala si Frank. Gaya ngayon.Akmang susubo ako ng pagkain nang dumating si Lenny. “Hinahanap ka ni Boss,” aniya.Agad akong tumayo at binitbit ang pagkain. “Sabi ko, sabay tayong kakain. Bakit hindi mo ako hinintay?”“Aw. Nag-text ka?” Tumango ang asawa. Hindi niya dala ang cellphone niya dah
JALENEPAGDATING namin sa bahay ay natulog si Frank. Hindi naman ako makatulog dahil alas singko y medya na kaya sa sala ako tumambay.Nang marinig ko ang pagtunog ng mga kagamitan ay tumayo ako at tumulong kay Manang sa pagluluto. Umakyat din ako pagkatapos para maligo. Tulog na tulog pa rin si Frank nang pumasok ako sa banyo. Nandito siya sa aking silid matutulog simula nang maging maganda ang pakikitungo niya sa akin.Natigilan ako nang marinig ang pagbukas ng pintuan. Bahagya kong inilabas ang sarili mula sa shower room para sumilip.“F-Frank,” nautal kong sabi nang makitang hubo siya.Nakangiting lumapit siya sa akin. Sinuyod niya rin ang kahubdan ko kaya napalunok ako.Akmang babalik ako sa ilalim ng dusta nang higitin niya ang bewang ko. Napahawak din ako sa dibdib niya noon.Titig na titig siya sa akin noon.“Alam mo ba kung bakit umuwi tayo nang maaga?”“Bakit nga ba?” tanong ko.“Gusto ni Papa na masigurong may laman na ’yan sa susunod na buwan.”Napangiti ako. Iniwan ko si
JALENE“P-PAPA,” anas ko nang tumapat ang wheelchair niya sa amin ni Kassandra.“Follow me, Jalene.” Tumango ako. “And you?” Tumingin siya kay Kassandra. “Get the hell out of here,” matigas utos ng matanda.“P-pero, Tito, dito na po ako nagtatrabaho,” nauutal na sabi ni Kassandra.“Security!” sigaw ni Papa na ikinalunok ko. Halos maputol ang ugat niya sa pagsigaw lang ng isang salitang iyon. Sakto namang bumukas ang pintuan ni Frank na ikinatigil niya. Kaya naman sa kanya natuon ang atensyon ni Papa.“Ilabas mo ang babae na ito, Frank, kung ayaw mong ipakaladkad ko siya sa security!”Dali-dali namang lumapit si Frank kay Kassandra at iginiya ito palabas. Kita ko sa mga mata ng babae ang panlilisik niya nang tingnan ako. Ito ang unang beses na tiningnan niya ako.“Papa, pasok na po tayo sa loob,” suhestyon ko. Tumango ang matanda sa akin kaya sinimulan ko nang itulak ang wheelchair.Nakita ko na rin kasi ang mga kasamahan ko sa labas na nakatingin sa amin lalo na noong pinalabas si Kas