Namagitan ang katahimkan sa pagitan ni Ley at Margaux. Makikita ang kaba sa mukha ni Ley habang naghihintay kay margaux na magsalita."Ano ba ang gusto mo sabihin?"Tanong ni Ley na makikita ang pag-aalala kaya naman biglang nag-alangan siyang sabihin ang totoo sabay niyakap si Ley ng mahigpit sabay halik sa noo nito."I just want to say that I miss you, na-miss ko ang buong ikaw"Bulong ni Margaux kay Ley sabay namagitan ang pagtititigan sa pagitan nila."I miss you more...sobrang hindi ko inasahan na magiging maayos pa tayo, hmmmmm I am sorry for being hard on you""No, you have all the rights to feel that way, malaki ang naging kasalanan ko sa'yo, hindi ko na hahayaan na masaktan ka ulit, hmmmm pero please promise me, you will be happy and you will always choose to be happy"Sambit ni Margaux sabay tinawid na ang distansiya sa pagitan nila ni Ley at ang gabing iyon ay naging makabuluhang muli para sa kanilang dalawa.Dahil naging maayos nang muli sa pagitan nila ay mas naging masay
"Bakit ba hindi mo ako gustong isama sa Del Rio!?""Kasi delikado roon Cecille, huwag nang matigas ang ulo mo""Eh bakit ikaw, babae ka rin naman pero pwede ka roon?""Kasi mas matanda ako sa iyo""Ilang taon lang tanda mo sa akin Margaux!""Basta hindi pwede!"******"Sandali...nasaan na si Margaux Nanay Esther?""Ma'am...bilin po ng kuya niyo ay dito muna kayo sa loob ng bahay—""—hindi! Gusto ko makausap si Margaux!""Margaux...marg....sandali, aalis ka na?""I am sorry... I just really need to go...""Pero...marami pa akong gustong sabihin...Margaux...Margaux...""—Margaux...!!!"Isang malakas na sigaw ni Ley nang mapabangon siya at halos mapahawak sa ulo dahil sa kaniyang panaginip na tila parte ng kaniyang memorya.Napalingon siya sa paligid at agad na hinanap ng mata niya si Margaux na wala na ngayon sa tabi niya. Napasuot siya ng robe and silently walk out of the room at tila puno ng kaba sa dib-dib lalo pa sa klase ng panaginip niya.Nang makitang wala pa rin si Margaux sa kus
"Ms. Ley? nariyan po ba kayo? kanina pa po kasi mayroon naghahanap sa inyo eh" "I'm here! Yes lalabas na ako, mayroon lang akong tinapos" "Sige po Ms. Ley, sasabihin ko na lang po sa bisita niyo na maghintay" Sambit ng assistant ni Ley or mas kilala sa pangalan na Ley Salvador, isang tanyag sa larangan ng fashion industry, hindi man kalakihan ang kaniyang shop ay talaga naman na dinadayo pa siya ng iilan na mayayaman na tao para lang magpagawa ng damit, gown, costume at kung ano-ano pa. Nang makababa galing sa second floor kung saan naroon ang office ni Ley ay nawala ang kaniyang ngiti seeing the person sitting on the couch waiting for her. Tahimik lang na umupo sa harap ng bisita niya si Ley and just return the staring act na binibigay nito sa kaniya. "How are you?" "Hmmm okay lang naman, so far nagamit ko naman ang mga iniwan mo na pera sa akin, I have built this simple business" "I can see that, again I am sorry Ash—" "—Ley...just call me that, also, I already know my real
"Margaux...! Margaux...!" "Who are you? Why are you calling my name? Sino ka ba!?" "Sino ka ba?....sino ka ba—" "—sino ka ba!!!!" Isang malakas na sigaw ang umalingaw-ngaw sa buong kwarto ni Aux dahil sa madalas niyang panaginip. Agad na napabangon siya sa higaan habang naghahabol sa paghinga sabay lingon sa tabi seeing the man she just met last night. Habang nakatingin sa lalaki ay doon naman ang biglang pagdilat nito. "Hey" Sambit ng lalaki na nakangiti pa sa kaniya. "How long have you been here?" "Since last night, ang bilis mo naman nakalimot, like how you got sleep after we have sex" Natigilan naman si Aux sa narinig niya, hindi niya maintindihan bakit hindi niya masyado maalala ang ganap nilang dalawa kagabi. "Your name is?" Taas kilay na tanong ni Aux. "Harvey" Sagot ng lalaki at walang ano-ano ay gumalaw si Aux sabay alis ng kumot na humaharang sa katawan nito at doon ay pumatong. Halos hindi makagalaw ang lalaki nang simulang hablutin ni Aux ang dalawang kama
"Fuck this! How on earth did I end up doing this? I am not yet even starting it pero naguguluhan na ako!" Bulyaw ni Aux sa sarili habang unti-unting hinuhubaran si Ley na ngayon ay malam-lam lang na nakatitig sa kaniya at nanghihina. Makikita ang pamumula sa pisngi ni Ley at napapangiti ng palihim, kahit nanghihina ay hindi siya makapaniwala that the person she misses a lot is now naked in front of her. Habang hinuhubaran siya ni Aux ay napansin niya ang pagkailang nito kaya naman kahit nanghihina ay pinilit niyang bumangon sabay abot ng ulo ni Aux and pulled her close na halos magdikit na ang kanilang mga ilong. "W-What are you doing?" Takang tanong ni Aux na titig na titig sa kaniya. "I...am..he...helping you" Sambit ni Ley at sa buong lakas na mayroon siya ay mas hinatak niya ang mukha ni Aux holding her nape kaya naman nagdikit na ang kanilang mga labi. Nanlaki ang mata ni Aux sa ginawa ni Ley at halos hindi makapaniwala, sa umpisa ay hindi niya magawang igalaw ang bibig
"Sigurado ka ba talaga Ley sa gagawin mo?" Nagaalalang tanong ni Colby. "Oo nga, sa tingin ko kasi, ito na rin ang pagkakataon ko para mapalapit sa kaniya" "Pero kasi baka ikaw lang ang luhaan nanaman sa bandang huli, alam mo pwede ko naman kausapin yun and lure her to just drop the interest in you" Sabi ni Colby na talaga naman nakapagpalaki ng mata ni Ley. "Oh please huwag, I want this, you see, sa araw-araw na ginawa ng diyos, I always miss her, loneliness is sucking me alive, yes she is not the person I used to love pero siya pa rin si Margaux, alam ko na siya pa rin iyon at nararamdaman ko iyon...hmmmm sob*sob* hmmmm, shit...hmmmm, a-ayokong palagpasin ito, I need to be with her kahit hindi niya ako maalala kasi paghindi ko siya makasama pa, baka ikamatay ko na sa lungkot...hmmmm sob*sob*" Sambit ni Ley na sunod-sunod na ang patak ng luha na hindi na niya mapigilan, naaawang nilapitan naman siya ng kaibigan at niyakap na lang. "I am sorry, nag-aalala lang ako na masaktan k
Tahimik lang na pumasok si Ley sa sasakyan ni Aux, nang biglang magsalita si Aux. "You really has the guts na ipahiya ako noh? You are just an employee so better know your place!" "Hmmm teka lang, hindi naman kita pinahiya eh, pasensiya na sa ikinilos ni Pam, ahmmm kaibigan ko kasi iyon" "I don’t care kahit nanay mo pa iyon! Nasa kalagitnaan ka pa rin ng working hours mo so you should know your act pagkasama mo ako!" "I understand, I am sorry" Nakayuko at biglang lungkot na sagot ni Ley sabay alis ng sasakyan nila, habang nasa biyahe ay wala kahit na sino ang nagsasalita. Tila kinabahan si Aux nang malaman na detective ang kaibigan ni Ley, she can’t be near to people who are connected to any police or detectives knowing her other side of job. Maya-maya pa habang napapaisip si Aux ay bigla nanaman na nakaramdam siya ng sakit, hindi niya maintindihan pero napapadalas nanaman ang nararamdan niyang sakit sa katawan. Napalingon naman si Ley sa amo at nabatid ang pamamawis ng mukha
Dumilat si Ley sa kakaibang kwarto, hindi niya maintidihan kung nasaan ba siya, ang naalala niya lang ay ang huling nangyari sa harap ng building kung saan kasama niya pa si Aux.Bumangon siya na halos manakit ang ulo dahil sa pagkakawala niya ng malay.Agad naglakad siya sa loob ng kwarto na kakaiba hanggang sa mayroon dumating na babae na tila ba katulong at nakangiting bumati sa kaniya."Hello po Ma'am kamusta na po ang pakiramdam niyo?""Ahmmm okay lang, nasaan ba ako?""Nasa mansion po kayo ng Montenegro""Ha? bakit ako narito? Sino ang may pakana nito?""A-Ano po na pakana?""Kinidnap ako miss! Sino ang may pakana noon? Hindi ako kusang pumunta rito!""Ahmmm ano po dala po kasi kayo ni Sir ang sabi sobra po kayo nalasing"Natutulala si Ley sa pinagsasasabi ng babaeng kaharap kaya naman hindi na niya kinausap ulit habang ang babae na lang ang tuloy-tuloy na nagsasalita hanggang sa lumabas.Binilin niyang isuot ni Ley ang damit na hinanda niito pero hindi niya ito pinansin, wala si
"Bakit ba hindi mo ako gustong isama sa Del Rio!?""Kasi delikado roon Cecille, huwag nang matigas ang ulo mo""Eh bakit ikaw, babae ka rin naman pero pwede ka roon?""Kasi mas matanda ako sa iyo""Ilang taon lang tanda mo sa akin Margaux!""Basta hindi pwede!"******"Sandali...nasaan na si Margaux Nanay Esther?""Ma'am...bilin po ng kuya niyo ay dito muna kayo sa loob ng bahay—""—hindi! Gusto ko makausap si Margaux!""Margaux...marg....sandali, aalis ka na?""I am sorry... I just really need to go...""Pero...marami pa akong gustong sabihin...Margaux...Margaux...""—Margaux...!!!"Isang malakas na sigaw ni Ley nang mapabangon siya at halos mapahawak sa ulo dahil sa kaniyang panaginip na tila parte ng kaniyang memorya.Napalingon siya sa paligid at agad na hinanap ng mata niya si Margaux na wala na ngayon sa tabi niya. Napasuot siya ng robe and silently walk out of the room at tila puno ng kaba sa dib-dib lalo pa sa klase ng panaginip niya.Nang makitang wala pa rin si Margaux sa kus
Namagitan ang katahimkan sa pagitan ni Ley at Margaux. Makikita ang kaba sa mukha ni Ley habang naghihintay kay margaux na magsalita."Ano ba ang gusto mo sabihin?"Tanong ni Ley na makikita ang pag-aalala kaya naman biglang nag-alangan siyang sabihin ang totoo sabay niyakap si Ley ng mahigpit sabay halik sa noo nito."I just want to say that I miss you, na-miss ko ang buong ikaw"Bulong ni Margaux kay Ley sabay namagitan ang pagtititigan sa pagitan nila."I miss you more...sobrang hindi ko inasahan na magiging maayos pa tayo, hmmmmm I am sorry for being hard on you""No, you have all the rights to feel that way, malaki ang naging kasalanan ko sa'yo, hindi ko na hahayaan na masaktan ka ulit, hmmmm pero please promise me, you will be happy and you will always choose to be happy"Sambit ni Margaux sabay tinawid na ang distansiya sa pagitan nila ni Ley at ang gabing iyon ay naging makabuluhang muli para sa kanilang dalawa.Dahil naging maayos nang muli sa pagitan nila ay mas naging masay
Tahimik lang sa biyahe sila Margaux at Ley as she is just looking at the window at halatang malalim ang iniisip."You can sleep na muna""Bakit, malayo ba?""Medyo""Saan ba kasi tayo—""—basta mamaya malalaman mo"Sambit ni Margaux sabay ngiti kaya naman simpleng ngumiti na lang din si Ley.Maya-maya pa ay nakarating na sila sa isang nayon sa lib-lib ng isang siyudad sa kalapit na bundok nang lugar nila.Agad na nagtungo sila sa isang bahay upang hanapin ang babaeng nagngangalang Hacinta pero isang matandang babae ang lumabas."Anong kailangan niyo mga iha?""Ahmm Lola, may hinahanap lang po sana kami""Hinahanap na sino iha?""Mayroon po bang nagngangalang Hacinta rito?"Natigilan ang matanda at napatitig lang sa kanila at halos balutin ng lungkot. Maya-maya ay niyaya sila nito na pumasok na muna sa loob ng bahay at doon nagsimula itong magkwento."Hindi ko alam kung sino kayo mga iha, pero mukha naman kayong mababait, lalo ka na iha, hawigin mo si Hacinta"Sambit ng matanda kay Ley
Nakatulalang nasa balkonahe si Ley at halos hindi mabati ng kahit na sino. it has been two weeks since mamatay si Nanay Esther at mula noon ay ganon na ang naidulot kay Ley.Naging tahimik at hindi pala-imik, nagtatrabaho ito sa resort pero halos siya ang gusto niyang gagawa ng lahat maliban sa pagharap sa mga client at mga bisita na hindi nito ginagawa.Dahil doon ay sila Margaux at Karina ang gumagawa noon.Maya-maya pa ay lumapit kay Ley si Margaux."Aren't you hungry?""No, okay lang ako"Sagot ni Ley sabay aalis na sana ng hawakan ni Margaux ang braso niya na nagpahinto sa kaniya."Alam mong hindi mo kasalanan iyon"Sambit ni Margaux na walang ganang tinapunan lang siya ng tingin ni Ley at hindi ito sumagot, makikita ang katahimikan ng mukha nito at biglang pamumugto ng mata habang walang lumalabas na salita dito.Agad na niyakap ni Margaux si Ley and understand her feelings kahit alam niyang hindi nito dapat maramdaman ang guilt."Kung hindi ko ginawa yon...sana buhay pa si Nana
Ilang araw ang lumipas at linggo na, abala na ang lahat para sa gaganaping wedding sa resort, maaga pa lang ay naroon na rin ang kaibigan ni Ley na wedding organizer.Habang abala ang lahat at nagtatawanan pa ang iba sa pag-aayos lalo ang asaran nila Karina, Margaux at Colby na bumalik mula sa Manila upang tumulong rin ay natatahimik si Ley na pinagmamasdan sila.Naalala niya ang biglang pagbuhos ng luha ni Margaux isang linggo ang nakakalipas, mula noon ay hindi naman ito nagsabi or nagbanggit tungkol sa pangyayari at tila wala lang sa kaniya iyon.Nahihiwagaan man dahil pansin niya ang kakaibang lungkot sa mukha ni Margaux ay hindi na lang muna niya ito pinansin at maghihintay na lamang siyang sabihin ito sa kaniya.Maya-maya pa ay lumapit si Colby kay Ley at bumulong."Hindi mo ba alam ang araw na ito?""Huh?""Sabi ko may idea ka ba sa araw na ito?""Hmmmm July 27...""Oo nga...sandali, don't tell me hindi mo alam?""Ang alin nga?"Natahimik si Colby at napatitig kay Ley na halos
Simula nang matapos ang gulong nangyari ay nagtalaga na si Margaux at Karina ng mga body guards at tauhan na mula mismo sa Watanabe Clan sa resort.Ilang araw lang ay agad na rin nasimulan nila Margaux at Ley ang pinag-usapan nilang pagre-renovate ng lugar.Habang abala si Ley sa pag-aassist ng mga guest ay nilapitan naman ni Karina si Margaux."After this...what's next for you?""Hmmmmm siguro mananahimik at baka tuparin ko ang payo ni Ley, live normal, live like a simple woman, baka tulunga ko na si Colby, I don't know...basta makaalis dito after this and fulfill what she likes, iyon ang mahalaga"Seryoso pero banayad na sambit ni Margaux."Wala na ba talaga? wala na ba talagang pag-asa?"Sa tanong ni Karina ay napatingin naman si Margaux sabay bumuntong hininga lang at umupo sa bato na nasa tabing dagat."Kahit meron, hind ko na pwede ipilit...all I want is to give the peaceful life she desire and that life didn't include me and I understand...masiyado nang nasaktan si Ley, ang dam
Nakangiti at magkasabay na umuwi sila Margaux at Ley sa resort habang naghihintay naman si Karina sa labas ng bahay na tila balisa at agad napansin ni Margaux."What happen?"Tanong agad ni Margaux na nag-aalala."Ano kasi...si Nanay Esther, natagpuan namin na nasa lapag ganun din si Andrea, mga wala silang malay at ang gulo ng buong sala""What?"Pag-aalalang sambit ni Ley sabay pasok sa loob ng bahay, laking mata niyang pinagmasdan ang sala na ang gulo-gulo sabay agad na pinuntahan ang kwarto ni Nanay Esther.Naiwan naman si Margaux at Karina sa labas."Anong nangyari rito?"Seryosong tanong ni Margaux at seryoso rin naman siyang tinignan ni Karina."Well, a little, Andrea and I had a small fight, she head to the house at naiwan kami ni Colby, I was called by attorney sa clan and Colby is talking to her secretary, we didn't know much pero pagdating namin dito, nakahandusay na silang dalawa ang gulo-gulo na nang sala. Good thing hindi naman napuruhan si Nanay but Andrea, mukhang nagi
Namumugtong mata na naglakad palayo si Ley sabay nagtago sa isang kanto nang makalayo kanila Margaux.Ramdam niya ang kakaibang pakiramdam sa haplos na ginawa ni Margaux sa kaniyang mukha, naghahalo ang emosyon ng galit niya at sa pakiramdam na matagal na niyang inalis na tila bigla niyang naramdaman kanina.Hindi na niya napigilan maluha sabay tuloy lang na naglakad pabalik sa kanilang bahay nang makitang nasa balkonahe si Nanay Esther at pansin agad nito ang luhaan niyang mata."Anak...ayos ka lang ba? Anong nangyari?"Pag-aalalang tanong ng matanda."Wala po Nay, okay lang po ako""Aba nag-away nanaman ba kayo ni Margaux?"Sa tanong ni Nanay Esther biglang natigilan si Ley wearing her teary eyes sabay yumakap sa matanda."Hmmmm bakit ba kasi siya bumalik...hmmmm babalik siya na parang walang nangyari...hmmmm sob*sob*""Si Margaux ba ang tinutukoy mo anak na babaeng nanakit sa iyo noon? Hmmm nakakalungkot naman na iyan na ang samahan niyo, parang kailan lang, halos sumunod ka sa kan
Masayang nagkulwentuhan ang lahat nang makapasok ng bahay except kay Ley na hindi maipinta ang mukha."Wow boss, mukhang marami kang dala!""Yeah, dumaan ako sa building natin sa US and visit our shops, I able to get few clothes and blouses""I see, eh para sa amin ba lahat ng ito, ngayon ka lang nag-ala balik-bayan boss ah!""Kinda, and Colby, stop calling me boss, we are friends ever since, call me Margie if that what makes you feel better"Malumanay na sambit ni Margaux sabay yakap kay Colby na sanay na tawagin siyang Margie noong bata pa sila."Ang dami naman niyan Ma'am Margaux""Nako Nay, huwag na po Ma'am, Margaux na lang po, at iyong iba po, para sa inyo Nay, mga blouse po eh ako po mismo ang nag-design niyan""Talaga iha? Aba at tinupad mo pala talaga ang talent mo noon pa, mainam iyan anak at nakamit mo ang gusto mo""Oo nga, kaya nga marami siyang nasaktan..."Pabulong na sambit ni Ley na ikinatahimik ng lahat sabay takip ng tenga ni Colby kay Nanay Esther. Binalingan naman