( Janine POV's )
Nagsilabasan na sila ng mahawakan ko na yung tray. Lumapit ako sa kanya. Nakapikit ang mga mata at siguro sobrang sakit ng ulo. Naupo ako sa tabi para mapamulat siya.
“Uhm. Ako muna siguro ngayon ang personal Nurse mo ha.”
Ngumiti siya.
“Personal Domestic helper.”
((( Julius POV’s )))This is the feeling when someone care to you. Lalo na kung mahal mo ang nag-aalaga sa'yo.After five days. Heto, my last recovery day. Sa loob ng limang araw lagi ako inuupakan ni Janine. Sinasaniban eh. Nagugulat na nga lang ako. Pero okey lang siya yun. Pagkatao niya yun.
((( Janine POV’ s )))Birthday bukas ni Julius. Ang usap-usapan na narinig ko.
( Janine POV's )Nang makaakyat ako.Nagpalit ako nang damit.Paglabas ko sa banyo. Nakaupo na si Julius sa Sofa. Gulong-gulo ang isipan. Naupo ako paharap sa kanya."Mainit na naman ang ulo mo."
( Julius POV)Nakatulog si Janine.Ito ang kinatatakutan ko para sa kanya. Ang mailantad siya sa publiko. Natatakot ako para sa kaligtasan niya."I'm sorry Janine." Mahina kong sinam
( Janine POV) Naalimpungatan ako sa tunog. At ang tunog na yun ang ikinahanap ko kay Julius.Umalis nga siya, lulan ng chopper.Kaya di ko namalayan umiiyak ako. Ba
( Janine POV)Muli na naman ako napamulat.Naghahabulan ang hininga ko. Napabangon ako. Napatitig ako sa katabi ko. Ang lalim ng tulog niya.Gusto ko man gisingin pero para ano? Pag-alalahin siya.
( Janine POV's )Napakaganda sa labas.Puno ng iba't-ibang bulaklaking halaman. Ang lamig at sariwa ang hangin dahil sa nagtataasan na mga puno.Habang naglalakad ako papunta sa likod ng bahay. May natanaw ako di kalayuan. May parang bahay na gawa sa salamin. Yun yata ang tinutukoy nilang greenhouse.
( Janine )Nakaupo na siya sa may sofa habang inaayos ko ang bulaklak."Uhm. Okey naman.""Haist. Yung kapatid mo di na ako tinatantanan simula ng malaman nila ang totoo. Nagpupumilit ngang bisitahin ka rito."Natigilan ako.