"What are you doing here, son?" He asked but his eyes was fixed on me. The same look I saw before, puno ng pagkadigusto.Hindi na ako nakagalaw.Pakiramdam ko tumigil ang pagdaloy ng dugo sa aking katawan at hindi ko na alam kung ano ang tama kong gawin. Nanatili akong nakatingin sa taong nasa aking harapan at nagsimula ng manginig ang aking katawan. Alam kong darating ang araw na to pero hindi ko inaasahan na ngayon na ito mangyayari. Hindi man lang ako nakapaghanda, masyadong mabilis ang mga pangyayari. Parang nablangko ang utak ko. Ni hindi ko kayang buksan ang aking bibig, hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Muling bumalik sa alaala ko ang araw na huli ko siyang nakita. Nung araw na pinamukha niya sa akin kung gaano kalayo ang agwat ng estado ng pamumuhay namin. Noong panahon ang madami akong masasakit na salita na natanggap mula sa kanya na naging dahilan kung bakit kami naghihirap ngayon ng asawa ko. Na mas pinili kong layuan ang asawa ko dahil sa takot ko sa kanya. N
Sometimes, the only reason why you won't let go of what's making you sad is because it was the only thing that made you happy. "Daddy wake up...good morning Daddy Joe I love you... I love you so much Daddy Joe, gising ka na po."A sweet voice from my beautiful wife greeted me early in the morning but I pretended that I'm still asleep so that she'll continue kissing me. Kanina niya pa ako pinapaliguan ng halik na gustong-gusto ko naman kaya nagtutulog-tulugan ako."I love you so much Daddy, Joe. I love you to the moon and back...to infinity and beyond...always and forever."Oh God how I love to be awaken by my wife's angelic voice. I couldn't ask for more. Ang Belle Marie ko lang sapat na. Thank you Lord, you're the best talaga kahit na pasaway ako binigyan mo pa rin ako ng mapagmahal na asawa.Habang buhay ko itong tatanawin na utang na loob Sayo. Habang buhay Kitang pasasalamatan sa pagbigay Mo sa akin kay Belle Marie, hindi lang maganda,matalino at mabait pa. Nasa kanya na ata laha
"A-are you happy now, Dad?" puno ng hinanakit kong tanong kay Daddy. Sari-saring emosyon ang aking naramdaman para sa kanya ngayon. Ang sakit isipin na siya pang sarili kong ama ang gagawa nito para sa akin.Sinadya ko siyang puntahan sa mansion at nagkataon naman na andito si Kuya at si Samantha. Sa pagkakaalam ko sila ang matiyagang bumibisita kay Dad. Mom is not here, kaya pala hindi nila masabi-sabi sa aking ang dahilan kung bakit nag-file ng annulment si Mom at pinili niya na manirahan sa isla dahil pala sa hanggang ngayon hindi nito matanggap ang nangyari sa akin. Kaya pala minsan naabutan ko silang nag-aaway at sinisisisi ni Mom si Dad kung bakit ako nagka-amnesia dahil sa kanya pala ako nanggaling bago ako naaksidente. Kaya pala galit na galit si Mom sa kanya dahil pinagpipilitan niya ang gusto niyang mangyari sa buhay ko."A-anong kasalanan ko sayo bakit nagawa mo sa akin ito Dad. All my life, I've been doing my best to please you pero anong ginawa mo? Why do you hate me so
Nagising ako mula sa himbing ng aking pagkakatulog dahil sa boses ng dalawang lalaking mahinang nagtatalo. Ang sarap pa sana ng tulog ko---But, wait! What!?What the hell did just happened to me? Oh shit! Did I just fainted?! Nahimatay ako? Ako nahimatay?! Oh no!Gusto kong kutusan ang aking sarili. It's so embarassing.Really? Simone Jose Dela Vega, you fainted in front of your father in law and asshole brother in law?What the fuck!? Sobrang nakakahiya, baka isipin ng pamilya ng baby ko na lampa ako.Bwesit kasi itong si Montenegro... I mean si Gaden, may pakasa- kasa pang nalalaman si gago. Sinong hindi mahihimatay kung sabay-sabay pang magkakasaan ng baril ang mga tauhan niya na parang ipa-firing squad na nila ako?Hindi namana ko weak diba? Normal lang naman na kabahan? Syempre hindi naman ako sanay sa ganung sitwasyon like hello? Sure, I know how to use guns but being in front of them at alam ko pang may kasalanan, for sure matatakot ka talaga.Hindi naman ako naihi diba? Hinim
"Tita, Brute, General, can I stay here in your house 'til my wife comes back?...Please po....""No!" mabilis na sagot ni Gaden, nakabusangot pa. "Bakit wala ka bang bahay? Ang tagal pa babalik ni Princess, hindi pa nga sure kung babalik yun dito eh, tapos heto ka makikitira dito? No. Freaking. Way."Montenegro is back to being annoying again. Nilagay niya pa ang naka-cross niyang braso sa kanyang dibdib at masungit na tumingin sa akin. Ang yabang talaga ng gagong 'to, samantalang noon yung hindi pa ako nagka-amnesia halos araw-araw nga sila kung guluhin ako sa condo.Baka nakalimutan ni gago, ilang pancit canton ko ang inubos niya noon at ni minsan hindi ako nagreklamo. Tapos ngayon ayaw akong patirahin dito sa bahay nila, apaka damot.Pero syempre para cool, I act like it's okay but at the same time I showed them my sad face para 'pag makita ni Tita papayag siya. Wala namang magagawa silang dalawa kung papayag si Tita. Takot lang nila. "No, Mommy, please wag kang pumayag." he said l
"Mommy! The pretty, smart and the beautiful soon to be the face of Cruise Asia is here!" masayang bungad ni Bella Emmanuelle sa akin. Nakadipa pa ang dalawang kamay niya at sobrang lawak ng kanyang ngiti.She's with her nanny galing silang school. Nauna itong pumasok, habang ang yaya niya naman ay nakasunod bitbit ang pink niyang hard shell trolley bag.Nakasunod din si Kuya Gaden sa kanila dahil siya ang nagpresentang susundo,hindi ko kasi maiwan ang bi-nake kung cake at cookies kanina."Magandang hapon, Ma'am Belle." bati ni Ate Anya. "Ilagay ko lang po muna tong mga gamit ni baby girl sa room niya."Si Ate Anya ang kasama namin simula nung pumunta kami dito ni Bella, anak siya ni Manang na kasama din sa bahay ni Mommy Sol. Siya ang katuwang ko sa pag-aalaga ng anak ko nung mga panahong mahina pa ako. "How's my very pretty, beautiful and sexy Mommy here?" pambobola ng anak ko sa akin ng makalapit kaya napatawa ako. Hindi ko alam kung saan niya natutunan ang pagiging ganito pero sa
I'm planning to wake up early para sana makapag handa ng agahan ni Kuya at ng anak ko pero na late ako ng gising dahil sa dami ng iniisip ko kagabi. Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog dahil paulit-ulit na nagpe-play sa utak ko ang naging usapan namin ni Kuya tungkol sa pag-uwi namin ng anak ko.For the past years that I've been here, nitong taon lang nagkalakas ng loob si Kuya na banggitin ang pag-uwi namin sa Pinas. Noong bago pa kami dito ni Bella, my family is avoiding to mention any of their names o kahit anong bagay na maaring makapagpapaalala sa akin doon.My mental health is my family's concern. Kahit si Tatay Ben, kapag nag-uusap kami sa phone o nagbi-video call kami wala siyang binabanggit sa akin. They are very cautious of their words. Even my bratty friend, Veronica, pigil din ang bibig nito sa tuwing binibisita niya ako dito. Speaking of my old friends, we re-connected. Nagkaroon kami ng mini- reunion tatlo nung minsang bumisita si Ver at nagkataon namang andi
I quickly wiped my tears and fixed myself bago ako nagpakita sa kanila."Good morning!" masiglang bati ko sa kanila. Halatang nagulat pa silang dalawa ng makita ako, pero dahil likas na matalino ang anak ko siya ang unang nakabawi. "Hi my pretty and beautiful and sexy mommy! Good morning po!" O diba? May pinagmanahan talaga ang anak ko. Nagkatinginan kami ni Kuya at sabay nagkatawanan. Hindi niya man sabihin kung bakit siya natawa pero alam ko na. He is thinking the same. Ang lakas nga naman talagang mambola ng anak ko, manang-mana sa ama.Kung ganito ba ang bubungad sa akin sa araw-araw paano pa ako makakalimot sa daddy niya? This little lady always reminds me of his father. Manang-mana ito sa pagiging bolero at mdaldala ng ama niya. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. My baby Bella is my sunshine. Like her name, she gave beauty to my life. "Are you ready, baby?" I asked. My daughter look so pretty in her Dolce & Gabbana white cotton floral print top paired
This is the last part of Simone's POV. I divided it into four dahil gusto kong e-share kung anong nararamdaman ni Simone Mamon, ang himatay king at isa ding iyakin Brute and soon to be member of team UNDERstanding. Maraming salamat po sa inyong lahat. Thank you for being with Belle and Joe in this wonderful journey. See you in my next story, AVAngers!Amping mong tanan! Labyu All!___________________________________"Are you ready to give up your single life? Dahil kapag ako ang naging asawa mo Joe, madamot ako. I want my husband only for me. Ayoko ng may kahati."After she said those words agad kong tinawagan si Castillo. Siya ang unang pumasok sa utak ko na pwede kong hingan ng tulong at the same pwedeng magtago tungkol dito ayun sa kahilingan ng Belle Marie ko. I can't let this day passed without getting married to my baby girl. It is too early to for me to decide but I'm certain. Siya ang babaeng gusto kong maging asawa at siya ang gusto kong maging ina ng mga anak ko. "Brute!
"Is this really true?" pabulong kong tanong sa aking sarili habang nakatingin sa mensaheng pinadala ni Castillo sa akin. I still can't believe that I finally found her."I don't think it's just a plain coincidence, it is something that we're destined for."Akalain mo na ang tutor na bestfriend pala ng bunso namin, na inaayawan ko kanina at ang batang babaeng nakilala ko 8 years ago ay iisa lang pala. Such a lucky ass I am, right?My tutor and my baby girl who owned the most beautiful pair of amber eyes is just the same. Kapag sinuwerte ka naman talaga, oo. Paayaw-ayaw pa ako kanina, yun pala ito na ang matagal kong hinihintay. Ang tadhana na ang siyang gumawa ng paraan at naglapit sa amin ni baby girl ko."Please be good to her Kuya, she's my bestfriend. She's the nicest and the best kaya please lang Kuya, don't be so hard on her. I know napipilitan ka lang dahil kay Daddy but please don't be rude with her."mahinahong paalala ng kapatid ko sa akin. I sighed. It's true na napilitan la
Today is our last day here in Davao. It's so sad na matatapos na ang bakasyon namin ng hindi ko man lang nakita ulit si baby girl. Gustong-gusto ko ng magtanong kung nasaan siya kaso ayoko namang maging target ng mga tukmol. Baka isipin pa nilang interesado ako sa whereabouts ni baby girl kahit yun naman talaga ang totoo. The last time I'd seen her was that in the green house. Hindi na ito nasundan kahit maaga pa akong nagpunta sa green house kinabukasan. Wala din doon ang tatay na sinasabi niya at mukhang ibang tauhan ang nandun para alagaan ang cauliflower ni baby girl."Brute, here's the box of your veggies." Napasulyap ako sa kahon na sinasabi ni Vin Derick. Naka-tape na ito and if I'm not mistaken ito yung cauliflower at lettuce na sinasabi ni baby girl. So tinotoo niya talaga ang sinabi niyang bibigyan niya ako ng gulay. That's so sweet...I thought ako lang ang may dadalhin but then I stopped when I saw William and Calyx have this annoying smiles in their faces. "Bakit?" mas
"She's too young for you Dude." Agad na nagsalubong ang kilay ko ng marinig ko ang nang-iintrigang si William na sinabayan pa ng tawa ng gagong si Villegas.Here they are again! Ang aga pa nambubwesit na naman.Binaling ko ang tingin sa ungas at tama nga ang hinala ko dahil nakangisi ang mga gago habang nakatingin sa akin at pasimple pa silang nagbubulong-bulungan ni Villegas."Don't start Guerrero, it's too early." Masungit kong sabi sa kanya pero nagkibit balikat pa si gago at lalong ngumisi sa akin.Bakit ba kasi sinama pa ni Vin Derick ang mga gagong to dito ngayon sa hacienda Valderama? Lalo na itong si Guerrero.Ayos lang naman sana kapag andito si gago kasi masaya ang tropa yun nga lang sobrang intrigero, chismoso, sipsip at hindi lang yun napaka-ingay pa. Kung ano-ano lang kasi ang pumapasok sa utak ni gago. Daig pa ang babae sa katabilan"Kanina ka pa dyan nakatingin sa batang babae, kala mo hindi namin napapansin?" He said, raising his cup of coffee. Lalo pang ginanahan si g
Pagkaparada pa lang ngsasakyan agad na sumalubong sa amin ang makukulay na ilaw sa entrada ng mansion. Napatingin ako kay Joe na nakatitig pala sa akin at pinagmamasdan ang reaksyon ko. "You like it?" He asked. Sunod-sunod akong tumango sa kanya. "Ang ganda daddy,super..."Lalong nagliwanag ang entrance dahil pinuno nila ng puting maliliit na ilaw ang labas. Pati ang pathway na dadaanan ay may ilaw din. Wala pa ito kanina pag-alis namin ah? Ano kayang meron?"This way baby." aniya at maingat akong inalalayan papunta sa may pool at garden area. Pagdating doon lalo akong namangha. The garden is decorated with raindrop snow falling lights. Ang ganda tingnan, magical yung tipong sa mga palabas mo lang makikita.Patingin-tingin ako sa paligid dahil nakakapanibago ang katahimikan. Anong meron? Bakit ganito ang lightings? Bakit sobrang tahimik? Saan ang mga kaibigan nila? Saan si Bella, si Mommy, si Papa at si Kuya?Magtatanong sana ako sa kanya ng biglang pumailalanlang ang isang magand
Finally! Another story has to an end. Thank you so much Avangers ko for making it this far. Thank you for being with me in Simone Jose and Belle Marie's journey to forever. Salamat sa hindi niyo pag-iwan sa akin at higit sa lahat salamat sa mga comments niyo. You inspire me to write more. Awww naiiyak ako. Basta! Thank you sa inyong lahat. Love you all, Avangers ko!Sana may natutunan po kayo kina Daddy Joe at Baby Belle. Thank you from the bottom of my heart.Kitakits po tayo sa next story ko, Avangers!Amping mong tanan! Labyu All! Kaya nato ni! Laban lang!———————————————————————-"Belle Marie?" a familiar voice stopped me from picking the boxes of cookies for my daughter pero hindi ko agad nakita kung sinong tumawag sa akin dahil agad na nakaharang ang asawa ko na kulang na lang ay itago ako sa kanyang dibdib. Kung makayapakap ito sa akin para bang may taong may gustong umagaw sa akin ngayon mula sa kanya. "Daddy, who is that?" I asked looking at his grumpy face again. Natawa ak
"S-sorry ate...sana mapatawad mo ako sa lahat ng kasalanan ko sayo. I promise to be good here. Magbabago ako para sa inyo ni papa. Hindi pa huli ang lahat diba?" Hindi ko na nasagot ang tanong niya dahil muli ko siyang niyakap ng mahigpit. I cried with her. I cried with my sister. Masakit sa akin na nangyari 'to kay Patricia."Yes, baby sis, hindi pa huli ang lahat. Magpakabait ka dito ha? Babawi si ate sayo kapag maayos na ang lahat. Tutulungan kita, basta magpakabait ka. " I said and kissed her cheek before we left. Hindi ko na nilingon si tiyang. Tama na ang mga salitang binitiwan ko para sa kanya. "I will wait for you ate. Please bisitahin mo ako dito...isama mo ang pamangkin ko." I smiled and nodded at her. I miss my bratty sister. Kahit naman kasi maldita si Pat mahal na mahal ko pa rin ito."Are you okay?" my husband ask in a concerned tone. I sighed and nodded. I somehow felt relieve na nailabas ko ang lahat ng hinanakit ko kina tiyang pero hindi ko pa rin maiwasang malungk
Ayaw makipag-usap ni tiyang at Pat sa akin kung hindi ko kasama si Tatay Ben kaya kailangan pa naming hintayin si Tatay na pinasundo ni Papa sa mga tauhan ni Kuya. Pagkadating ni tatay saka pa kami pumasok. Ayaw pa sana nilang may kasamang iba pero hindi ako papayagan ni Joe na mag-isa. Magkatabi sila ni Pat parehong nakatulala at nakatingin lang sa mesa sa harapan nila. Ibang-iba ang ayos nila noong huling kita namin. Malaki ang ibinawas ng timbang nilang dalawa. Si Pat ay mukhang mas matanda pa tingnan kesa sa akin. Si tiyang hindi na kagaya nung nasa davao kami na sobra kung makapostura, ngayon kahit sa pagsuklay ng buhok mukhang wala na din itong pakialam at basta na lang tinali. Nang mapansin nilang dumating na kami ay biglang tumalim ang tingin nilang dalawa sa amin, lalo na sa akin. "Ben love." tawag ni Tiyang pero hindi sumagot si tatay tatayo pa sana ito pero napahiyang umupo ng tinaas ni tatay ang kamay niya para pigilan ito."Papa ko." si Patricia na agad tumayo para sal
"Hi D-daddy I have a good news for you..." His eyes watered as soon as I opened my mouth to greet him in the camera. I wanted to look happy but tears started pooling in my eyes as I look at the camera with my shaking hands and trembling lips. I'm holding my pregnancy test with two lines showing it to him. That is suppose to be the happiest day of our lives... "I-I'm positive, Daddy. I'm pregnant, you're going to be a real daddy soon." I look straight at the camera like I was talking to him. " I know it's not possible for you to know about my situation but still I want to tell you. Joe, magiging daddy ka na. Natupad na ang matagal mong pangarap."Tumigil ako dahil may bumara sa aking lalamunan at nahihirapan akong huminga. Tumingala pa ako para pigilang ang mga luhang nag-uunahang pumatak sa aking mga mata pero patuloy lang ito sa pangingilid sa aking pisngi."Ang daya mo ang sabi mo mag-iingat ka pero ayos lang dahil iniwanan mo akong ng magandang alaala." I tried to joke and smile