Dahil sa three-pointer shot ni Kent, tumaas muli ang score ng school nila, nanalo ang basketball team nila sa Basketball Competition.Hindi niya talaga maipaliwanag kung bakit, ngunit hindi maalis ni Michaela ang kanyang tingin kay Kent Cervantes. Minsan ay madalas silang magkasama sa iisang klase pero hindi naman sila nagpapansinan at nagkakausap. Itinuturing ni Michaela si Kent bilang kanyang karibal, lalo na pagdating sa academic rankings ng kanilang paaralan. Si Kent ay iskolar, at isang atleta at the same time.Magkakompetensiya sila sa lahat ng bagay. Si Kent ay kilala bilang Isang "Golden Boy" at bukod pa doon ay maraming kababaihan ang nababaliw sa lalaki dahil sa kaguwapuhan, talino at sa galing nito sa basketball.Hindi ang mahigpit na kalaban ni Michaela sa kanilang eskuwelahan...Natigil sa malalim na pag-iisip si Michaela nang marinig niyang sinisigaw ng lahat ang pangalan ni Kent. Nakita ni Michaela na pinagkakaguluhan si Kent ng maraming tao pagkatapos ng basketball g
"Sige, Sally. Sana ay gumaling ka na agad. Sobrang boring kasi sa school kapag wala ka." ang sabi ni Michaela sa kanyang kaibigan."At boring din dito sa bahay. Sana nga maging okay na ako para makabalik na rin ako sa school." ang tugon naman ni Sally.Makalipas pa ang ilang minuto ay natapos na rin ang pag-uusap ng magkaibigan sa telepono.Kahit gusto nang magpahinga ni Michaela ay hindi pa rin puwede dahil marami pa siyang homeworks na kailangang gawin at kailangan din niyang mag-review. Wala siyang dapat saya him na panahon dahil kung gusto niyang manguna sa buong school nila, kailangan pa niyang mag-aral mabuti.Kinurot Niya ang kanyang mga pisngi para tuluyang magising ang kanyang diwa. Pagkatapos noon ay binuksan na niya ang kanyang Science book para mag-review.Nakalipas pa ang ilang minuto ay tuluyang nang nakatuon ang kanyang atensiyon sa pag-aaral...===================================Makalipas ang ilang linggo. Pinilit pa rin ni Michaela na pumasok sa school kahit na nara
"Seriously? Talagang ginawa iyon ni Kent? Wow, I didn't know that Kent Cervantes is such a gentleman!" ang manghang nasabi ni Sally, habang kausap ito ni Michaela."Maski nga ako nagulat, eh. Kaya iniisip ko ngayon kung paano ako magte-thank you sa kanya." ang seryosong nasabi naman ni Michaela."Teka, teka... Hindi mo ba naisip---baka naman may gusto sa'yo si Kent?" biglang nang intriga si Sally sa kaibigan."Naku, para kaming aso at pusa kung mag-away kaya imposible na magkagusto siya sa akin!" ang defensive na sagot ni Michaela."Bakit defensive ka? Hindi naman masama kung magkagusto sa'yo si Kent. Oh, wait... Kaya siguro hindi ka nagkakagusto kay Kent o sa ibang boys dahil pa rin sa mangyari sa inyo ni Daniel? Michaela, matagal nang nangyari yun, you should move on!" ang biglang paalala ni Sally.Napabuntonghininga na lamang si Michaela nang maalala niya ang nakaraan.First love niya si Daniel noon. Nagtapat siya ng pag-ibig sa lalaki, but she was turned down dahil papasok na ito
"Alam mo ba na si Daniel at Kent ay may gusto sa'yo?" Biglang tanong ni Sally kay Michaela na parang isang milyong dolyar ang halaga.Tumawag si Michaela kay Sally at nagmakaawa na mag-sleepover sa bahay niya. Talagang kailangan niya ng kausap sa panahong ito.Ilang oras na ang nakalilipas, hiniling ni Kent na makipagkita sa kanya sa rooftop ng Waldorf University. Pagkatapos ng lahat ng kanilang klase, nagkita sila sa rooftop.Nagulat si Michaela nang biglang umamin si Kent sa kanyang nararamdaman...FLASHBACK"Diretso na ako sa punto, Michaela. Mahal na mahal kita. Hindi ko alam kung kailan at paano nangyari, pero sigurado ako sa nararamdaman ko para sa'yo... Ano naman ang nararamdaman mo para sa akin, Michaela?" Isang hininga lang ang ginamit ni Kent para sabihin lahat ng ito.Nanigas si Michaela nang marinig ang pag-amin ni Kent. Hindi niya inaasahan ang ganitong sitwasyon. Hindi niya kailanman naisip na ang "Golden Boy" ng Waldorf University ay may gusto sa isang simpleng at ne
Tumingin-tingin si Dana sa bahay-ninuno ng pamilya kung saan nakatira ang kanyang Tita sa panig ng ina, si Tita Maggie. Ang bahay-ninuno na ito ay itinayo noong panahon ng mga Kastila. Ang mga bintana na may sliding ay gawa sa capiz. Ang pundasyon ng bahay ay gawa sa pulang ladrilyo, at mayroon silang malaking hagdan. Parang napabalik siya sa nakaraan.Napangiti si Dana ng bahagya sa kakaibang iniisip niya."Perpektong lugar ito para sa mga taong mahilig sa romansa. Pero para sa isang realista tulad ko, ang lugar na ito ay nakakabagot na parang impyerno.""Matanda na ang bahay na ito, pero masasabi kong ligtas at komportable dito. May kama kang king-sized sa iyong kwarto." Sabi ni Tita Maggie sa kanya, habang umaakyat sila sa malaking hagdan.Napabuntong-hininga na lang si Dana sa sobrang inis."Oo, ano pa ba." Bulong niya, habang iginagalaw ang kanyang mga mata pataas."Ito ang magiging kwarto mo, Dana... Dito rin natutulog ang nanay mo." Sabi ni Tita Maggie, habang pumapasok sila sa
Kinabukasan.Nagising si Dana sa magandang mood kinaumagahan. Nag-stretching siya, habang kinakalkula kung ilang oras siyang nakatulog kagabi. Napagtanto niyang nakatulog siya ng eksaktong walong oras.Nang nasa Metropolitan City pa siya, nahihirapan siyang matulog dahil karaniwan na siyang lumalabas para mag-party kasama ang mga kaibigan, hanggang sa madaling araw.Mabilis niyang sinulyap ang kanyang kaliwang paa. Hindi pa ito tuluyang gumaling, pero ang maganda, hindi na gaanong namamaga, at hindi na masyadong masakit.Bumalik ang kanyang isip sa nangyari kahapon. Ang nakakainis na lalaki, na ang pangalan ay Marcus, ang naghatid sa kanya pabalik sa kanilang bahay habang maingat siyang tinutulungan. Malugod siyang sinalubong ng kanyang ina sa kanilang bahay, at siya ang nagbigay ng first aid sa kanyang namamagang paa.Pagkatapos, tinreato siya ng babae ng masarap na tasa ng mainit na tsaa at ilang pastry. Hindi ito ang mamahaling uri ng treat, pero gayunpaman, masarap ito.Tala
Dumating na rin ang araw ng pag-aani ng mangga. Nagising si Dana ng alas-tres y medya ng umaga, at handa na siya ng alas-kwatro ng umaga. Nasasanay na siya sa paggising ng maaga, at nagsisimula na niyang magustuhan ito.Pumunta siya sa kusina para magtimpla ng isang tasa ng mainit na kape. Iniinom niya ang kanyang kape habang tinatamasa ang lamig at katahimikan ng umagang ito...Eksaktong alas-kwatro y medya ng umaga, dumating na rin si Marcus sa kanilang pintuan, naghihintay sa kanya dahil magkasama silang pupunta sa bukid ng mangga.Bago sila tuluyang makapunta sa bukid, binigyan sila ng huling paalala ng kanyang Tita Maggie."Pakibantayan ang pamangkin ko, Marcus." Paalala ni Tita Margie kay Marcus."Ipinapangako kong aalagaan ko siya, Tita Maggie." Pangako ni Marcus.Halos ikutin ni Dana ang kanyang mga mata pataas. Talagang old-fashioned ang kanyang Tita, pero hindi niya masisisi ito. Alam niyang sinusubukan lang siyang protektahan ng kanyang Tita.Pagkatapos ng ilang paal
Tatlong linggo na ang nakalipas mula nang aksidente sa taniman ng mangga. Si Dana, araw-araw halos bumibisita kay Marcus sa bahay ng Tita niya, inaalagaan at tinutulungan sa mga araw-araw na gawain habang naka-cast pa ang kanang kamay nito.Isang araw na umuulan, bumisita ulit si Dana kay Marcus dahil wala ang Tita nito, nasa palengke para bumili ng mga paninda.“Dana, may itatanong sana ako,” panimula ni Marcus.“Sige lang. Ano ‘yun?” nakangiting tanong ni Dana habang nagbabalat ng prutas para kay Marcus.“Pwede ba akong regular na dumaan sa inyo?” ulit ni Marcus.Kumunot ang noo ni Dana. “Bakit mo pa kailangang sabihin? Pwede ka namang dumaan kahit kailan!”“Eh kasi naman, iba na ang dahilan ko kung bakit gusto kitang puntahan sa inyo,” misteryosong sagot ni Marcus.“Ang gulo mo naman, Marcus. Diretsuhin mo na kasi!” Lalong na-curious si Dana.Huminga nang malalim si Marcus bago muling nagsalita. Titig na titig siya kay Dana. Parang ang lalim ng iniisip niya, sunod-sunod ang
Lumipas ang tatlong araw... "Nasaan na kaya 'yung mga newly-engaged couple?" biglang tanong ni Kyla, habang tinitignan ang phone niya para tingnan kung may tawag o mensahe sina Tyler at Cassandra. Tinignan din ni Sarah ang phone niya at napangiti nang mabasa ang mensahe ni Cassandra. "Oh, nag-message si Cass at papunta na raw sila," sabi niya sa kaibigan. "Mabuti naman, gutom na gutom na ako. Hindi pa ako nag-aagahan dahil inaalagaan ko 'yung kambal at tinuturuan ko pa 'yung asawa ko kung paano alagaan ang mga bata," kwento ni Kyla. "Ang galing niyo naman ng asawa mo. Sigurado akong hihingi ng advice sina Tyler at Cass sa inyo pag nagkaanak na sila," sabi ni Sarah. "Ikaw? Hindi ka pa ba magpapakasal at magkakaroon ng sarili mong pamilya?" tanong ni Kyla. "Hindi pa sa ngayon," sagot ni Sarah, sabay kibit-balikat. "Mag-ingat ka sa sasabihin mo, friend. Hindi natin alam kung ano ang mangy
Lumipas ang isang linggo. Napaungol si Cassandra nang marinig niyang tumunog ang smartphone niya. Tulog pa siya dahil hindi siya nakatulog kagabi dahil kay Tyler. Hindi siya tinawagan ng fiancé niya nang isang linggo, at sobrang sakit nun sa puso niya. Gusto niya sanang tawagan ito, pero nauna ang pride niya... Tinignan niya ang caller screen, umaasang si Tyler ang tumatawag. Pero nadisappoint siya nang makita niyang ang mentor niya mula sa Aesthetics School sa London ang tumatawag. "Hello, Miss Robin?" "Hello, there, dahlin'. So, napagdesisyunan mo na ba 'yung tungkol sa pag-extend ng contract mo sa amin?" diretsong tanong ni Mrs. Robin sa phone call. Well... Hindi tumawag si Tyler nang isang linggo, at base sa pinag-usapan nila sa park, halatang natapos na ang engagement nila... Wala siyang dahilan para manatili rito, at ang pagbabalik sa London para magtrabaho ay magandang distraction para sa kanya... "Op
"Hindi naman talaga importante 'yung advice namin. Hindi naman kami 'yung ikakasal... Ikaw," prangkang sabi ni Sarah. "—Pero ano ba talaga ang gusto mong gawin? Ipagpapaliban mo ba 'yung kasal nang dalawang taon para ituloy mo 'yung pangarap mo?" biglang tanong ni Kyla. "—O kaya naman, kakalimutan mo na lang 'yung job opportunity at maging full-time wife ka na lang?" tanong ulit ni Sarah kay Cassandra. "Wala talaga akong maisip, girls. Kung pwede lang, gusto kong gawin pareho," sabi ni Cassandra, umiiling. "Sa tingin ko, dapat mong kausapin 'yung fiancé mo tungkol diyan. Kailangan mong ayusin 'yan, dahil ikakasal ka na, at kahit anong desisyon mo, pareho kayong maapektuhan," seryosong komento ni Sarah. "Tama ka... Kailangan ko lang maghanap ng tamang oras para makausap si Tyler. Ang dami niyang sinasabi tungkol sa kasal nitong mga nakaraang araw," napabuntong-hininga si Cassandra. "Gawin mo 'yun
Inilibot ni Cassandra ang paningin niya sa Departure Area ng airport. Umuwi na siya matapos ang dalawang taong pag-aaral sa London, at masaya siyang nakabalik na sa Pilipinas. "Cassandra!" Halos abot tenga ang ngiti ni Cassandra nang makita niyang kumakaway ang kanyang mapapangasawa. Mabilis siyang naglakad patungo rito, tinutulak ang baggage cart. Binigyan siya ni Tyler ng bouquet of pink flowers, at pagkatapos nun, nag-kiss sila nang mabilis at mapagmahal. "Welcome back home, my love. Alam kong gutom at pagod ka na, kaya mag-lunch muna tayo bago kita ihatid sa apartment mo, okay?" suhestiyon niya. "Okay, magandang idea 'yun," pagsang-ayon ni Cassandra. Ilang minuto lang, papunta na sila sa parking lot nang biglang tumunog ang cellphone ni Tyler. "Sagutin ko lang 'tong tawag, love," sabi ni Tyler. "Sige." Bumalik si Tyler kay Cassandra pagkatapos niyang sagutin ang tawag.
Lumipas ang mga linggo at buwan, ang pagkakaibigan nina Tyler at Cassandra ay naging isang romantic relationship. Anim na buwan na silang magkasintahan, at lalong lumalakas ang pagmamahalan nila. Kasalukuyang hinihintay ni Cassandra ang boyfriend niya sa favorite hangout place nila, ang Botanical Garden sa Waldorf University campus... Kinakabahan si Cassandra dahil may importante siyang sasabihin kay Tyler. "Hello, love! Sorry sa pagka-late. Kinausap ko pa si Professor Smith tungkol sa thesis ko at hindi ko namalayan 'yung oras. Tagal mo bang naghintay?" biglang sumulpot si Tyler, humihingi ng tawad. "Okay lang. Basta nandito ka na," sagot ni Cassandra. "Bakit ang seryoso mo? May problema ba, my love?" biglang tanong ni Tyler, nag-aalala. "Umupo ka muna, love. May importante akong sasabihin sa'yo," panimula ni Cassandra. Umupo si Tyler sa bench at tinitigan ang girlfriend niya. "Okay, handa na akong makini
"Sana pareho tayong nag-iisip ng ganyan, Cassandra. Pero ngayon, dapat umuwi ka na at magpahinga nang maayos," suhestiyon din ni Kyla. Sabay nun, huminto na ang sasakyan ni Tyler sa harap nila. Binuksan niya ang pinto sa passenger seat para kay Cassandra, at ang pinto sa backseat para kina Sarah at Kyla. Ilang minuto lang, pauwi na sila ni Tyler sa apartment ni Cassandra... ===============================Isang linggo matapos ang aksidente, bumalik na sa normal ang lahat sa Waldorf University. Nasa Botanical Garden ng University sina Tyler at Cassandra. Hinihintay nila sina Sarah at Kyla na nasa library pa. Maglulunch silang apat sa bagong-bukas na pizza house malapit sa campus. "May sasabihin ako sa'yo, Cassie. Sana makinig ka nang mabuti at bukas ang puso mo," biglang sabi ni Tyler, seryoso ang mukha. Kinabahan si Cassandra. Ito ang unang beses na nakita niya si Tyler na ganito kaseryoso
Kinaumagahan... Nasa daan na si Tyler, tumatakbo nang mabilis papunta sa building kung saan nangyari ang pagsabog. Ang ibang estudyante ay nakatayo sa kani-kanilang pwesto, na hindi makagalaw dahil sa gulat. Nababahala at natatakot si Tyler para kay Cassandra. Nang hindi sinasadya, nakabangga siya kina Sarah at Kyla. "Halika, hanapin natin si Cassandra!" suhestiyon ni Sarah, halatang nag-aalala rin para kay Cassandra. Tumango si Tyler bilang pagsang-ayon. "Sana hindi siya nasaktan ng malubha!" sabi niya, habang tatlong nagmamadali patungo sa Arts and Science Building. Pagkatapos ng ilang minuto ng pagtakbo, nakarating na sila sa building. Ang mga natatakot na estudyante na nasa loob ay isa-isang inaalis. Naka-scan ang mga mata nina Tyler, Sarah, at Kyla para hanapin si Cassandra. Huminga sila nang maluwag nang makita nilang naglalakad si Cassandra kasama ang kaklase niyang babae. K
Kinabukasan... Nagising si Cassandra nang may maramdamang kumot na nakapatong sa kanya. Dahan-dahan niyang binuksan ang mga mata niya at nakita si Tyler na nagkukumot sa kanya ng makapal na kumot... "Pasensya na kung nagising kita," agad na humingi ng tawad si Tyler. Nagising nang tuluyan si Cassandra nang mapansin niyang malapit na ang mukha nila ni Tyler. Iniwas niya ang mukha niya para maiwasan ang titig ni Tyler. “S-So... Aalis ka na?” tanong ni Cassandra, nang mapansin niyang nag-iimpake na si Tyler ng gamit niya. "Actually, nauna na sina Sarah at Kyla. Hinihintay lang kita para makapagpaalam," sabi ni Tyler. "Ah, ganun ba." yun lang ang nasabi ni Cassandra. "Sige, maraming salamat kagabi. Nag-enjoy ako kasama niyo," nakangiting sabi ni Tyler. "Ah, oo nga pala. Salamat din sa snacks at drinks kagabi," pasasalamat din niya. "Kita na lang tayo sa school bukas, ha? Malapit n
"Okay, guys, pumunta na kayo sa positions niyo!" mabilis na anunsyo ng PE teacher nila, nang masigurong nagtipon-tipon na ang lahat ng estudyante. Nagtinginan sina Cassandra at ang mga kaklase niya, nag-eencourage sa isa't isa. May mga estudyante ring nagdududa... "Okay lang 'yan, Cassandra. Kunwari walang nakatingin sa'yo. Mag-concentrate ka lang. Kaya natin 'to," pabulong na sabi ni Toru, sabay tapik sa balikat niya. “Okay. Wala nang ibang tao. Walang nakatingin sa'yo, Cassandra... Kayo lang ng mga teammates mo ang nandito," sabi niya sa sarili, parang chant. Ilang minuto lang, itinaas na ng instructor nila 'yung laruang baril na gagamitin na starter. Huminga nang malalim si Cassandra, kinalma ang sarili. Siya ang first runner, tapos ipapasa niya 'yung baton kay Kyla. "On your mark... Ready. Set. GO!" pinaputok na ng instructor 'yung baril. Kusang gumalaw ang buong katawan ni Cassandra. Bumib