Maingat na tiningnan ni Michaela ang laman ng kanyang bag. Sinigurado niyang wala siyang nakalimutan. Today is the day that she has been waiting for...Siya ang napili ng kanilang Propesor at ng kanyang mga kaklase na maging kinatawan ng kanilang klase para sa History Quiz Olympiad kung saan makakalaban niya ang iba pang mga estudyante mula sa iba't ibang seksyon. Nag-aral siya sa loob ng isang buwan, at determinado siyang manalo sa competition...Nang matiyak ni Michaela na nasa loob ng bag niya ang lahat ng gamit niya, binigyan niya ng huling tingin ang sarili sa salamin. Pagkatapos noon ay dali-dali siyang lumabas ng kwarto niya at bumaba. Agad siyang nagtungo sa dining room kung saan naghihintay sa kanya ang kanyang mga magulang, para sabay silang mag-almusal. At gaya ng lagi niyang ginagawa bago umalis papuntang paaralan, nagpaalam siyang halik at yakap sa kanyang ama at ina...Pagkatapos magpaalam, mabilis siyang tumakbo patungo sa kanilang garahe at agad na sumakay sa kanilan
Dahil sa three-pointer shot ni Kent, tumaas muli ang score ng school nila, nanalo ang basketball team nila sa Basketball Competition.Hindi niya talaga maipaliwanag kung bakit, ngunit hindi maalis ni Michaela ang kanyang tingin kay Kent Cervantes. Minsan ay madalas silang magkasama sa iisang klase pero hindi naman sila nagpapansinan at nagkakausap. Itinuturing ni Michaela si Kent bilang kanyang karibal, lalo na pagdating sa academic rankings ng kanilang paaralan. Si Kent ay iskolar, at isang atleta at the same time.Magkakompetensiya sila sa lahat ng bagay. Si Kent ay kilala bilang Isang "Golden Boy" at bukod pa doon ay maraming kababaihan ang nababaliw sa lalaki dahil sa kaguwapuhan, talino at sa galing nito sa basketball.Hindi ang mahigpit na kalaban ni Michaela sa kanilang eskuwelahan...Natigil sa malalim na pag-iisip si Michaela nang marinig niyang sinisigaw ng lahat ang pangalan ni Kent. Nakita ni Michaela na pinagkakaguluhan si Kent ng maraming tao pagkatapos ng basketball g
Nginitian ni Clarisse ang isang customer pagkatapos ibigay sa kanya ang sukli para sa binili nitong item."Salamat po sa pagpunta sa Everyday Convenience store, balik po kayo ulit!" ang nakangiting sabi niya sa papalabas na customer.Matapos noon ay pumunta si Clarisse sa isang shelf na puno ng pastries. Inisa-isa niyang tinignan ang expiration date, at inalis ang mga expired na tinapay. Inilagay niya iyon sa isang plastic bag. Biglang napatayo si Clarisse nang marinig niyang bumukas ang pinto, at babatiin na niya sana ang pumasok na customer..."Welcome sa Everyday Convenience St----!" Hindi na natapos ni Clarisse kanyang sasabihin nang biglang may mag-collapse na lalaki na kanyang harapan.Noong una ay hindi siya nakagalaw sa labis na pagkabigla, ngunit agad din siyang nakabawi matapos ang ilang segundo. Mabilis niyang pinuntahan ang lalaki upang tulungan ito."Sir, okay ka lang ba?" tanong niya sa lalaki. Tumango lang ang lalaki bilang sagot, habang nakapikit ang mga mata nito.
Pakiramdam ni Clarisse ay pumasok siya sa isa sa mga pahina ng isang Architecture's Digest Magazine! Hindi niya maiwasang mabighani sa lahat ng nakikita niya sa loob!Ang mga disenyo ng penthouse ay sumisigaw ng karangyaan at kagandahan.Habang abala si Clarisse sa pagtingin sa buong lugar ay bigla naman siyang nakarinig ng boses ng isang lalaki."I hope you like what you see." Muntik nang atakihin sa puso si Clarisse dahil sa gulat nang marinig niya ang boses ng lalaki.Humarap siya at nakita niya ang lalaking tinulungan niya ilang araw na ang nakakaraan.Pinilit niyang tingnan ang lalaki ng diretso sa mata. Agad niyang tinitigan ang mukha ng lalaking nakatayo sa kanyang harapan.Ito si Michele Montserrat, ang lalaking tinulungan niya ilang araw na ang nakakaraan at ang lalaking nag-imbita sa kanya para sa isang special dinner.Nakasuot ito ng suit, at bumagay iyon dahil maganda ang height ng lalaki. Parang model ng formal clothing brand ang lalaki at puwede maging artista dahil sa
Pagkaraan ng ilang oras, nagpasya sina Michele at Clarisse na bumalik sa beach house upang magpahinga ng kaunti bago sila bumalik sa siyudad at ihatid si Clarisse sa kanyang tinutuluyan.Binati sila ni Celia, ang mayordoma at caretaker sa beach house. "Sir, bigla pong dumating ang inyong mga magulang. Halos kararating din lang po nila." ang imporma agad ng matandang babae sa kanila.Hindi alam ni Clarisse kung bakit siya tinignan ni Michele. Pagkatapos noon ay muli nitong itinuon ang atensiyon sa matandang babae."Nasaan sila ngayon?" "Nasa sala sila ngayon at nagpapahinga." ang sagot ng caretaker. "Let's go, Clarisse. Let me introduce you to my parents." ang biglang imporma Michele.Bago pa nakapagprotesta si Clarisse ay hinawakan na ni Michele ang kamay niya, at sabay silang naglakad papunta ng salas. "Michele, my son!" nakangiting tumayo ang ina ni Michele, at pagkatapos noon ay dumiretso ito sa anak na lalaki at niyakap ito ng mahigpit "Good evening. Dad... Mom. I want you to
Biglang napatili si Clarisse nang makarinig siya ng isang putok ng baril at ang bala ay tumagos sa glass window ng convenience store. Agad naman siyang niyakap ni Michele upang protektahan siya. Sa sobrang bilis ay nakaramdam siya ng panginginig ng katawan dahil sa takot. "Are you okay, Clarissa? Are you hurt somewhere?" tanong niya, habang nag-aalalang tinitigan si Clarisse. "Nanginginig ako at kinakabahan pero ayos lang ako." ang tugon ni Clarisse. "No, I don't think so. Kailangan nating pumunta ng ospital upang matignan ka----!" Michele stops at mid-sentence when Clarisse interrupted her. "Huminahon ka, Michele! Walang nangyari sa akin at okay lang ako. Huwag kang mag-alala..." ang pagpapakalma ni Clarisse kay Michele. Mariin na ipinikit ni Michele ang kanyang mga mata at pagkatapos noon ay huminga siya ng malalim, as he tries to calm himself down. After a few minutes, he was able to recover. "Okay ka na ba?" ang muling tanong ni Clarisse. "Yes, I've calmed down a bit. P
5"I can't believe I'm telling you this, but it all boils down to my father's greed and obsession with power. At kailangan mo na ring malaman ang sikreto ng aming pamilya, Clarisse... Well, here it goes-- ang aking ama ay lider ng isang organized mafia crime group, at ito ay tinatawag na "La Famiglia." nagsimulang magkwento si Michele. "Hindi ko akalain na talagang may mafia pala sa totoong buhay. Akala ko ay sa mga pelikula lang nangyayari iyon..." iyon na lamang ang nasabi ni Clarisse."Ang grupo na iyon ay nagpapatakbo ng maraming negosyo. But their main business is manufacturing and selling firearms." ang pagpapatuloy ni Michele."Kasama ka rin ba sa pagpapatakbo ng negosyo, Michele?" ang biglang naitanong ni Clarisse."Maniniwala ka ba kung sasabihin kong hindi?" ang balik-tanong ni Michele. Tumingin si Clarissa kay Michele ng diretso sa kanyang mga mata. Deep inside her heart, naniniwala siya sa lalaking ito dahil buong tapang nitong pinagtapat sa kanya ang sikreto ng kanilang
Minamaneho ni Celeste ang kanyang Mercedes Benz habang papunta siya sa condominium unit ni Michele sa gitna ng Metropolitan City. Tapos na siya sa kanyang shopping spree for the day, at kalahati ng mga damit na binili niya ay para sa kanyang magiging asawa. She is very excited to see him again after her three-month European tour.Isa pang dahilan kung bakit niya gustong makipagkita at makausap si Michele ay kailangan na nilang pag-usapan ang ilang detalye ng kanilang nalalapit na engagement at kasal. Pagkatapos niyang iparada ang kanyang sasakyan sa VIP area ng condominium building, sumakay si Celeste sa elevator, habang hawak-hawak niya ang mga paper bags na puno ng mga ipinamili niya para kay Michele.Pinindot niya ang "P" button na siyang Penthouse na tinutuluyan ni Michele. Nang makarating siya sa Penthouse, mabilis niyang pinindot ang ilang numero na siyang passcode ng pinto ni Michele. Hinding-hindi niya makakalimutan ang mga numerong iyon dahil iyon ang araw ng birthday ni Mic
Dahil sa three-pointer shot ni Kent, tumaas muli ang score ng school nila, nanalo ang basketball team nila sa Basketball Competition.Hindi niya talaga maipaliwanag kung bakit, ngunit hindi maalis ni Michaela ang kanyang tingin kay Kent Cervantes. Minsan ay madalas silang magkasama sa iisang klase pero hindi naman sila nagpapansinan at nagkakausap. Itinuturing ni Michaela si Kent bilang kanyang karibal, lalo na pagdating sa academic rankings ng kanilang paaralan. Si Kent ay iskolar, at isang atleta at the same time.Magkakompetensiya sila sa lahat ng bagay. Si Kent ay kilala bilang Isang "Golden Boy" at bukod pa doon ay maraming kababaihan ang nababaliw sa lalaki dahil sa kaguwapuhan, talino at sa galing nito sa basketball.Hindi ang mahigpit na kalaban ni Michaela sa kanilang eskuwelahan...Natigil sa malalim na pag-iisip si Michaela nang marinig niyang sinisigaw ng lahat ang pangalan ni Kent. Nakita ni Michaela na pinagkakaguluhan si Kent ng maraming tao pagkatapos ng basketball g
Maingat na tiningnan ni Michaela ang laman ng kanyang bag. Sinigurado niyang wala siyang nakalimutan. Today is the day that she has been waiting for...Siya ang napili ng kanilang Propesor at ng kanyang mga kaklase na maging kinatawan ng kanilang klase para sa History Quiz Olympiad kung saan makakalaban niya ang iba pang mga estudyante mula sa iba't ibang seksyon. Nag-aral siya sa loob ng isang buwan, at determinado siyang manalo sa competition...Nang matiyak ni Michaela na nasa loob ng bag niya ang lahat ng gamit niya, binigyan niya ng huling tingin ang sarili sa salamin. Pagkatapos noon ay dali-dali siyang lumabas ng kwarto niya at bumaba. Agad siyang nagtungo sa dining room kung saan naghihintay sa kanya ang kanyang mga magulang, para sabay silang mag-almusal. At gaya ng lagi niyang ginagawa bago umalis papuntang paaralan, nagpaalam siyang halik at yakap sa kanyang ama at ina...Pagkatapos magpaalam, mabilis siyang tumakbo patungo sa kanilang garahe at agad na sumakay sa kanilan
30MafiaSa wakas ay natapos na rin ang Championship game sa pagitan ng Waldorf High at St.Charles High School. Halos wala nang tao sa basketball court, maliban sa ilang miyembro ng basketball team. Nalungkot si Michaela dahil hindi nakuha ng kanilang paaralan ang Championship title. Ang kanilang karibal, ang St. Charles High, ay nanalo sa bandang huli.Nababalot siya sa sobrang emosyon ngayon. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Ito ang araw na ipagtatapat niya ang tunay na nararamdaman sa isang taong matagal na niyang minamahal ng lihim. "Goodluck sa confession mo ngayon, Michaela. Don't you dare chicken out on a last minute, okay?"Natigilan si Michaela mula sa kanyang pag-iisip nang marinig ang boses ni Sarah sa kanyang likuran. Matagal na niyang matalik na kaibigan si Sarah. Nagsimula silang maging matalik na magkaibigan sa kanilang freshman year, hanggang sa kanilang kasalukuyang sophomore year... "Sa totoo lang kinakabahan ako ngayon, Sarah." pag-amin ni Michaela. "Kay
29MafiaSa apartment ni Drew. "Sigurado ka bang ayos ka lang, Drew? Sa tingin mo ba mas mabuting magpatingin sa doktor?" ang nag-aalalang tanong ni Erika kay Drew. "Erika, huwag ka nang mag-alala. Ayos lang ako." ang tugon ni Drew kay Erika.Habang patuloy pa rin sa pagsasalita si Erika ay lumilipad naman ang isip ni Drew...Napakabilis lang ng lahat ng pangyayari, at nagpapasalamat siya dahil walang nangyari sa kanya. Para itong deja vu, tulad ng nangyari sa kanya ilang taon na ang nakakaraan...At dahil sa nangyari ay may na-realize si Drew."Erika." "Yes, Drew?" ang tugon ni Erika."I'm leaving as soon as possible. I don't want to get involved with any musical plays and stage plays from now on." ang pinal na desisyon ni Drew.Mabilis na napatayo si Erika, at halatang nagulat ito sa anunsyo ni Drew. "Teka, sigurado ka na ba talaga sa desiyon mo?"Isang malaking buntong-hininga ang pinakawalan ni Drew matapos niyang marinig ang kaibigan."Oo, buo na ang desisyon ko." ang determin
Kinabukasan. May dalawang linggo na lamang ang lahat bago ang Gala Night ng kanilang musical play.Muling nagpatawag ng meeting si Director Alford...Halata na rin sa lahat ang nararamdaman nilang pressure at kaba dahil sa paparating na "Big Night.""Malapit na tayo sa dulo ng karera, at kailangan pa nating mag-practice mabuti. Pero may maganda akong balita sa inyo..." ang nakangiting pahayag ng director, habang inilalabas nito ang isang malaking poster. Iyon ang kanilang promotional poster para sa kanilang upcoming na musical play...Napangiti at napahalakhak ang lahat ng cast dahil sa sobrang excitement."Nagsimula na rin ang bentahan ng tickets, kaya naman dapat ay mas lalo pa nating pagbutihin ang ating rehearsals, maliwanag ba?" ang tanong ng matandang director sa lahat."Yes, Sir!" ang sabay-sabay na sagot ng lahat.Nagsimula nang mag-practice ang lahat, habang inoobserbahan silang lahat ni Director Alford...===============================Busy ang lahat ng cast and crew haba
27MafiaHabang lumalalim ang gabi ay hindi pa rin makatulog si Celine. Nagpasya siyang bumangon, lumabas sa kanyang silid at nagpasyang magpainit ng gatas para makapagpahinga siya at makatulog.At at the same time, nakita din ni Celine si Nick na umiinom ng tubig sa kusina.Nagkukwentuhan silang dalawang habang nagpapaantok."Ano kaya ang mangyayari sa musical play natin sa finale night, Celine?" ang biglang naitanong ni Nick kay Celine."Sana ay maging successful ang finale night ng musical play natin, Nick. Pero siyempre malulungkot din ako kasi tapos na ang play natin." ang sagot ni Celine."Pareho din tayo ng iniisip. Marami na rin tayong pinagsamahan..." ang tugon naman ni Nick."Pero maging friends pa rin tayo, hind ba?" muling nagsalita si Celine."Oo naman! Walang magbabago..." ang tumatangong tugon ni Nick.Nagpatuloy sina Nick at Celine sa pagkuwentuhan...============================Kinabukasan.Naghahanda na si Nick sa kanyang biyahe pabalik ng Maynila.Makalipas pa ang i
Sa wakas ay narating nina Celine at Nick ang maliit na bayan ng Walnut Creek. Sinalubong sila ng ihip ng hanging taglamig, na para bang sila ay tinatanggap. "So, saan ka pupunta ngayon?" biglang tanong ni Nick kay Celine. "Pupunta ako sa farm ng magulang ko, which is called the Montecarlo farm. How about you? Saan ka pupunta?" ang balik-tanong ni Celine. "Oh, pupunta ako sa lugar ng lolo't lola ko." ang Nakangiting sagot ni Nick."Hope we'll have fun on our own vacations." iyon na lamang ang nasabi ni Celine, as she is ready to say goodbye."Magkita tayo sa rehearsals pagkatapos ng bakasyon." ang nakangiting sagot naman ni Nick.Maghihiwalay na sana sila nang marinig ni Celine na may tumatawag sa kanya."Celine!" Napangiti si Celine nang makita si Sally, at ang kanyang kapatid na si Simon, na parehong lumabas sa pick-up truck. Excited na tumakbo si Sally papunta kay Celine. "Sally! Simon! Mabuti naman at nasundo niyo ako! Kumusta na kayo? Matagal din tayong hindi nagkita,ha!" ang
"Good morning, everyone! I'm so sorry for being late!" biglang pumasok si Nate, habang naghahabol ito ng hininga. "You're not that late, Nate. We're still doing warm ups." ang sagot sa kanya ng matandang direktor. "Salamat, sir." Nakahinga ng maluwag si Nate. Then afterwards, he walk towards his cast mates to join them. "Wala pa si Celine?" tanong ni Nate sa lahat, habang mukhang nag-aalala. "Oo. Baka nag-overslept siya?" ang biglang naisip ni Gale.Nagsalubong ang mga kilay ni Nate nang makita ni si Gale na nakatingin sa kanya, na para itong may gustong sabihin. Wala siyang ideya kung bakit ganoon ang tingin nito sa kanya... Mabilis naumipas ang 20 minutes, pero wala pa rin si Celine."---We're going to discuss the list of songs for our musical play. Next week, may pianist na pupunta dito para magsimula na tayo sa vocal rehearsals niyo." ang biglang imporma ng matandang director.Habang may sinasabi pa si Mr. Alford ay bigla namang dumating si Celine..."I'm so sorry for being l
"Sir, puwede bang bigyan ninyo pa kami ng palugit?" ang pakiusap ni Nick sa guard."Nasa loob pa po kasi ang kaibgan namin. Hinihintay na lang namin siya na lumabas." ang dagdag ni Justin."Sige, bibigyan ko pa kayo ng limang minuto. Pagkatapos noon ay tuluyan na naming ila-lock ang mga pintuan." pinagbigyan sila muli ng security guard.Nagpasalamat sina Gale, Nick at Justin, at ipinagpatuloy nila ang paghihintay kay Celine.===========================Samantala.Napapikit ng mariin si Celine, habang hinihintay ang susunod na mga mangyayari..."----Don't panic. I promise I won't hurt you..." narinig niya ang isang pamilyar na boses sa likuran niya. Nanlaki ang mga mata ni Celine, matapos niyang marinig ang boses na iyon.Dahan-dahang umikot si Celine para tingnan kung sino ang nakatayo sa likod niya. "Nate!" bulalas niya, habang nakahinga siya ng maluwag. Ngumiti si Nate sa kanya bilang ganti."Pasensiya ka na kung natakot talaga kita, Celine. I was thinking that this is my last ch