Tumingin si Henry kay Eleana na para bang sinusubukan siyang basahin o intindihin. Pagkalipas ng ilang segundo, napailing siya nang wala sa loob."Bahala ka," sagot niya nang walang pakialam, bago siya tumalikod at naglakad papunta sa kanyang itinalagang upuan na medyo malayo sa inuupuan ni Eleana.Makalipas ang ilang sandali, dumating na rin ang iba pang mga panauhin sa lugar ng parangal. Dumating na rin ang iba pang kasamahan ni Eleana sa pelikula.Ang pelikula nila ay nominado sa limang parangal, kabilang ang nominasyon ni Eleana bilang "Best Newcomer Actress.""Ladies and gentlemen, please stay on your designated tables. We will start the program in two minutes..." narinig nilang anunsyo mula sa isa sa mga production crew ng awarding ceremony.Bago tuluyang magsimula ang programa, lihim na tumingin nang masama si Eleana kay Henry. Kasalukuyan itong nakikipag-usap sa kanyang babaeng co-star sa isang pelikula—si Amanda Winters, na kapwa niya nominado sa Best Newcomer Actress Award.
"A penny for your thoughts?"Agad na bumalik sa kasalukuyan ang isip ni Eleana nang marinig niyang muli ang boses ni Tori."Ha? May sinabi ka ba, Tori?" tanong niya muli."Tinanong kita kung bakit palagi kang naiinis kay Henry..." paalala ni Tori."Wala namang partikular na dahilan. Ayoko lang talaga sa aura niya, 'yun lang." sagot ni Eleana sa isang matapat na tono."Oh, okay. I guess may punto ka." tugon ni Tori na may aliw sa tinig."By the way, anong ginagawa mo rito? Akala ko ba mananatili ka na lang sa kotse dahil ayaw mo ng ganitong klaseng mga party?" nagpasya si Eleana na palitan ang paksa."Tama ka. Pero pumunta ako rito dala ang magandang balita, Eleana. Ikaw mismo ang personal na pinili ng isang sikat na producer, si Miss Amelia Andersen, at ng scriptwriter na si Miss Claire Emerson upang gumanap bilang female lead sa isang bagong television drama series..." sinimulan ni Tori ang usapan tungkol sa trabaho.Nanlaki ang mga mata ni Eleana sa gulat nang marinig ang mga kilala
Mabilis na lumipas ang isang buwan.Natapos na nilang kunan ang unang limang episode ng kanilang paparating na drama sa telebisyon na pinamagatang "A Love to Last."Natapos na rin nila ang eksena ng paghaharap kung saan sinampal ng karakter ni Eleana ang karakter ni Henry dahil sa kanyang pagtataksil. Napakatindi ng eksena—ginamit ni Eleana ang lahat ng kanyang emosyon at lakas upang bigyan ito ng isang matinding sampal sa mukha.Sa kasalukuyan, masayang nagkakasama-sama ang lahat ng cast at crew. Habang nagkukuwentuhan, nagsasalo sila sa pagkain at inumin."Magandang trabaho ngayong araw, lahat! Cheers!" masayang wika ng kanilang producer na si Miss Amelia Andersen habang itinaas ang kanyang baso para sa isang toast."Cheers!" sabay-sabay na tugon ng mga staff at crew habang itinaas din nila ang kanilang mga baso. Pagkatapos nito, nagsimula na silang uminom, kumain, at magkuwentuhan nang sabay-sabay.Samantala, palihim na pinagmamasdan ni Eleana si Henry, na kasalukuyang abala sa pak
Si Eleana ay nahihiyang ngumiti kay Henry."Oo, totoo ‘yan. Sa totoo lang, isang buwan pa lang kaming nagde-date. Hindi naman talaga namin gustong itago, gusto lang naming magkaroon ng privacy at tamasahin ang buhay namin," sa wakas ay inamin niya."So, sabihin mo sa akin… paano mo siya nakilala?" muling tanong ni Henry."Well, ipinakilala kami sa isa’t isa nina Ginoo Lance Hudson at Binibining Claire Emerson sa isang party. Love at first sight na para sa akin, at masuwerte akong pareho rin ang nararamdaman niya!""Buti na lang at hindi ka na-reject sa pangalawang pagkakataon!" pabirong sabi ni Henry."Naku, tumigil ka nga, Henry!" saway ni Eleana habang natatawa."Anyway, sobrang saya ko na maayos ang takbo ng mga buhay natin, at dapat natin itong ipagpasalamat. Masaya at panatag ang loob ko na patuloy pa rin akong sinusuportahan ng aking mga tagahanga. At thrilled din ako na maayos ang love life mo…" nag-isip si Henry habang nagpapasalamat."At sana, matupad ang pangarap nating magk
Le Coup de Foudre Press Conference:"Isang mainit na palakpakan para sa pinakabagong brand ambassador ng Le Coup de Foudre Cosmetics, si Ginoo Bernard Benson!" biglang inanunsyo ng emcee ng espesyal na press conference.Nagsimulang gumulong ang mga camera habang naglakad si Bernard papunta sa gitna ng entablado. Ang kanyang presensya ay nagpakilig sa lahat ng babaeng manonood, na nagsigawan na tila wala nang bukas."Magandang araw sa inyong lahat," magalang niyang bati."Maupo tayo, Warren. At saka, simulan na natin ang Q&A. Tatawag kami ng sampung entertainment reporters nang random, at sila ang magtatanong sa iyo," paliwanag ng lalaking emcee."Handa akong sagutin ang kanilang mga tanong," tumango si Bernard bilang pagsang-ayon."Tulad ng alam natin, ipinagdiriwang ng Le Coup de Foudre Cosmetics ang kanilang ika-50 anibersaryo bilang isa sa pinakamalalaking cosmetic brands sa bansa. May kumakalat na usapan na may inihanda kang espesyal na sorpresa para sa mga babaeng gumagamit ng Le
Si Dorian ay kasalukuyang nasa isang fashion shoot kasama ang kanyang assistant na si Madison. Itinalaga silang maging make-up artist at fashion coordinator para sa isang photoshoot ng isang magazine. Kailangan nilang gawin ang kabuuang pag-aayos sa isa sa pinakasikat at pinaka-bankable na aktres sa industriya ng showbiz ngayon.Matapos gawin ang huling pag-aayos sa mukha ni Melanie Tyler, sinuri ni Dorian ang kanyang kabuuang itsura. Ngunit parang may kulang pa rin."Madison, kunin mo ang Versace coat," utos niya sa kanyang assistant."Got it, Boss," mabilis na tugon ni Madison. Agad siyang lumapit sa malapit na clothing rack upang kunin ang fur coat."Bakit parang seryoso ka, Dorian? Nasa isang pribadong kwarto lang naman tayo, kaya wala namang masama kung magkaroon tayo ng konting saya," malanding sabi ni Melanie. Pinadaan niya ang kanyang mga daliri sa matigas na dibdib ni Dorian, pababa… nang pababa.Agad hinawakan ni Dorian ang kamay ni Melanie upang pigilan ito sa pagbaba pa."
Isinara ni Dorian ang pinto ng kanyang pribadong opisina upang magkaroon ng kaunting oras para sa sarili. Naiinis pa rin siya sa nangyari sa pagitan nila ni Melanie Tyler. Paupo na sana siya sa kanyang swivel chair nang biglang tumunog ang kanyang telepono. Agad niyang sinagot ang tawag nang makita ang pangalan ni Astley sa screen..."—Narinig ko na sinubukan kang akitin ni Melanie Tyler mula sa H&E Talent Agency sa photoshoot. At nabalitaan kong isang epic fail ito."Malinaw na naririnig ni Dorian ang pagtawa ng kanyang kaibigan sa kabilang linya."At ano ang nakakatawa roon?" malamig na tanong niya.Hindi na siya nagulat kung paano nalaman ni Astley ang nangyari sa photoshoot kanina. Isa kasi itong CEO at may-ari ng StarDust Talent Agency, kung saan isa rin siya sa mga nag-aayos ng mga artista roon..."—At narinig ko rin na tinawag kang bakla," dagdag ni Astley, habang natatawa."At kasalanan mo ‘yon! Dahil sa nakakadiring larawan na ‘yon, iniisip ng lahat na may relasyon tayo!" gal
Kinabukasan.Pilit na pinatatag ni Lily Rose ang kanyang sarili habang naglalakad patungo sa opisina—sa kanilang opisina. Kahit na masakit ang ulo niya dahil sa matinding hangover, pinili pa rin niyang pumasok sa trabaho. Ayaw niyang magkaroon ng masamang rekord sa kumpanya, lalo na sa harap ng kanilang Big Boss.Kailangan niyang ituon ang pansin sa pangarap niyang maging isang sikat at mahusay na make-up artist. Hindi niya dapat aksayahin ang oras at lakas niya kay Dorian Esquivel.“Mukha kang zombie, Lily Rose,” napansing biro ni Madison nang makaupo siya sa kanyang desk.“Salamat naman. At good morning din sa’yo,” sarkastikong sagot ni Lily Rose.“Heto, inumin mo ‘tong kape. At ito naman para sa hangover mo.” Biglang sumali sa usapan si Mary Dale at inilapag sa mesa ang isang tasang kape at isang bote ng gamot.Dali-daling ininom ni Lily Rose ang gamot at humigop ng kape. Halos mabulunan siya nang biglang marinig ang tinig ni Dorian.“Good morning, guys. AAA, kailangan ko ng kape.
Isang Buwan ang LumipasMula sa malayo, pinagmamasdan ni Madeline ang mga bata sa Heaven’s Door Orphanage habang abala sila sa pag-aani ng prutas at gulay mula sa kanilang hardin.Muling bumalik sa kanyang isipan ang araw nang tuluyan niyang natuklasan ang kanyang tunay na pagkatao at ang kanyang tunay na ama—si Shun Saito, ang may-ari at tagapagtatag ng Heaven’s Door Orphanage.Bagaman isang buwan na ang lumipas mula nang pumanaw ang kanyang ama, dama pa rin niya ang panghihinayang. Huli na nang malaman niya ang kanyang tunay na pagkatao, ngunit tinanggap na rin nila na panahon na ng kanyang ama upang makapiling ang Makapangyarihang Lumikha.Dahan-dahan siyang nakaka-move on sa tulong ni Tiya Yumi, ng kanyang matalik na kaibigang sina Peppy at Rachel, at ng mga bata sa ampunan.Gayunpaman, hindi na niya gaanong nakikita si Oliver mula nang ihatid nila sa huling hantungan ang kanyang ama.Miss na miss niya ito, ngunit wala siyang karapatang maramdaman iyon dahil wala namang namamagita
Tumakbo si Oliver na parang nawawala sa sarili habang mabilis siyang dumaan sa pasilyo ng ospital kung saan nakakonfine si Uncle Shun.Nakareceive siya ng emergency na tawag mula kay Aunt Yumi, at sinabi nito na lumala ang kalagayan ng matanda dahil sa komplikasyon sa puso.Inilipat na siya sa Intensive Care Unit para sa masusing obserbasyon. Kailangan niyang sumailalim sa open-heart surgery sa lalong madaling panahon, ngunit nasa listahan pa rin siya ng mga naghihintay para sa isang donor ng puso...Pagpasok ni Oliver sa silid, nakita niyang natutulog si Uncle Shun, napapalibutan ng iba't ibang tubo sa katawan. Nasa tabi nito si Aunt Yumi, mahigpit na hawak ang kamay ng matanda habang binabantayan ito."Auntie Yumi," mahina niyang tawag.Napatingin ang matanda sa kanya, pilit pinipigilan ang pagluha."Oliver... Napakakritikal ng lagay ng tiyuhin mo. Sinabi ng doktor na kailangan niyang sumailalim sa open-heart surgery, kundi... Hindi pa ako handang mawala siya!" lumuluhang sabi ni Au
Gabi na at nagbabantay si Madeline sa mga natutulog na bata. Siya ang nakatokang mag-ikot ngayong gabi upang suriin ang bawat kwarto ng mga bata sa ampunan.Matapos niyang suriin ang lahat ng kwarto, naglalakad na siya sa pasilyo at malapit nang lumagpas sa opisina ni Auntie Yumi nang bigla siyang huminto nang marinig niya ang tunog ng telepono sa loob.Napakalakas ng tunog ng telepono kaya natatakot siyang magising ang mga batang natutulog malapit sa silid.Wala siyang ibang pagpipilian kundi pumasok sa opisina upang sagutin ang tawag."Hello, ito po ang Heaven’s Door Orphanage, paano po namin kayo matutulungan?" sagot ni Madeline sa tawag."Paumanhin, maaari ko bang malaman kung sino ito?" narinig niyang tinig ng isang matandang lalaki mula sa kabilang linya."Ako po si Madeline, isa akong bagong staff dito sa Heaven’s Door Orphanage. May maitutulong po ba ako?" magalang na tugon ni Madeline.Nagulat siya nang biglang maputol ang tawag.Ibinaba ni Madeline ang telepono sa cradle nit
Tatlo sila na nagpasya na matulog at tapusin ang araw dahil maaga silang magsisimula bukas.Bago tuluyang makatulog si Madeline, naalala niya si Mother Superior, ang mga madre, at ang mga bata sa Sunshine Orphanage.At matapos ang ilang minuto, tuluyan na siyang napalalim sa pagtulog…Kinabukasan.Hawak ni Madeline ang dalawang brown paper bag na puno ng grocery habang naglalakad kasama si Tiya Yumi.Hiningi ng matanda na samahan siya sa pamimili upang bumili ng dalawang linggong supply para sa Heaven’s Door Orphanage."Ano sa tingin mo ang masasabi mo tungkol sa Japan, Madeline?" biglang tanong ni Tiya Yumi."Sa ngayon, maayos naman, Tiya." nakangiting sagot ni Madeline."Ikinalulugod kong marinig ‘yan. Sigurado akong masasanay ka ring mamuhay dito sa Japan sa lalong madaling panahon," wika ni Tiya Yumi."Sa tingin ko rin," sagot ni Madeline."Ay, muntik ko nang makalimutan! Nangako ako sa mga bata na bibili ako ng donuts para sa kanilang meryenda mamaya. Dadaan lang ako saglit sa do
Gabi na, ngunit hindi pa rin makatulog si Madeline. Paulit-ulit na naglalaro sa kanyang isipan ang kanilang pag-uusap ng Mother Superior kanina."Ito na ang bihirang pagkakataon mong muling hanapin ang iyong ama..." wika ng matandang madre.Maingat na bumangon si Madeline mula sa kanyang kama. Dahil hindi siya dalawin ng antok, napagpasyahan niyang maglakad-lakad sa labas upang malanghap ang sariwang hangin at malinis ang kanyang isipan.Makalipas ang ilang minuto, nakarating siya sa palaruan ng ampunan at naupo sa isang duyan. Tahimik niyang pinagmasdan ang bilog at maliwanag na buwan."Ano sa tingin mo ang dapat kong gawin, Mama? Gusto mo bang hanapin ko ang aking ama, o kalimutan na lamang siya at magpatuloy sa aking buhay?" Mahinang bulong niya habang nakatitig sa buwan.Sinubukan niyang pakinggan ang kanyang puso at isipan. Sa kaibuturan ng kanyang puso, matagal na niyang hinangad na makita ang kanyang ama. Gusto rin niyang malaman kung bakit sila iniwan nito at kung bakit, sa ka
Si Darlene ay kasalukuyang nasa kanyang paboritong coffee shop, habang naghihintay sa isang taong naging bahagi ng kanyang buhay.Nagpasya siyang makipagkita sa dati niyang guro sa Ingles noong high school sa Alta Tierra High—at ang una niyang pag-ibig—si Ginoo Oliver Burton. Kailangan niya itong makausap sa huling pagkakataon bilang dating guro at estudyante.Makakasama niya ito sa isang charity project sa loob ng maikling panahon, kaya nais niyang linawin ang anumang hindi pagkakaintindihan sa pagitan nila.At higit sa lahat, nais niyang makipag-usap nang huling beses at tuluyan nang magpatuloy sa buhay kasama si Aston…"Hello, Darlene. Pasensya ka na kung napaghintay kita nang matagal."Natauhan si Darlene mula sa kanyang malalim na pag-iisip nang marinig niya ang boses ni Ginoo Oliver Burton.Isang maliit at magalang na ngiti ang kanyang pinakawalan habang nakatingin sa kanya."Hi, Sir Oliver. Ayos lang, kakarating ko lang din naman halos. Maupo po kayo." sagot niya.Lumapit ang i
Pagkalipas ng Walong Taon“Kumusta na ang storyboard, Darlene?”Tumingala si Darlene at napabuntong-hininga nang may ginhawa nang makita niyang si Aston ang nasa harapan niya.“Aston! Napagkamalan kitang si Manager! Ang galing mong manggaya ng boses niya!” natatawang wika niya habang humihinga nang maluwag.Ngumiti rin siya sa kanyang kasintahan, na laging nasa positibong mood—isa sa mga bagay na gustong-gusto niya rito.“Gusto lang kitang sorpresahin, pero mukhang nasobrahan yata. Pasensya na, babe. Heto nga pala ang kape mo.” Humingi ng paumanhin si Aston habang inilalapag ang isang grande-sized na kape mula sa paborito niyang coffee shop.Lalong lumapad ang ngiti ni Darlene at inamoy ang mabangong aroma ng kanyang paboritong café latte.“Hmmm… Ang bango! Salamat, babe!” pasasalamat niya habang humigop mula sa tasa.Sumandal siya sa kanyang swivel chair at ipinikit sandali ang mga mata para makapagpahinga ng saglit.Samantala, sinulyapan ni Aston ang storyboard na nasa mesa niya.“A
Darlene ay biglang natauhan mula sa kanyang pag-iisip nang mapagtanto niyang nasa harap na sila ng gate ng Tierra Alta High School.Mabilis siyang lumabas ng sasakyan."Kita tayo mamaya, Darlene," sabi ni Aston habang naglakad papunta sa ibang direksyon, dahil magkaibang klase sila.Excited talaga si Darlene para sa araw na ito dahil magkakaroon na naman siya ng isang kapanapanabik na klase sa Ingles kasama si Ginoo Oliver Burton—ang kanyang lihim na crush.Hindi na siya makapaghintay na muling makita ito, titigan ang gwapo niyang mukha, at masilayan ang kanyang kahanga-hangang ngiti.Masiglang pumasok si Darlene sa loob ng gusali ng kanilang paaralan."Magiging maganda ang araw na ito," bulong niya habang nakangiti.Nakatingin si Darlene sa orasan sa dingding, unti-unting nawawalan ng pasensya. Habang lumilipas ang mga minuto, lalong tumitindi ang kanyang pananabik...Limang minuto na lang, at muli niyang makikita si Ginoo Oliver Burton. Paulit-ulit siyang sumusulyap sa kanyang aklat
"Well, you need to say that to your daughter, not me," sagot ni Lily Rose."Kung hindi mo talaga makasundo si Aston pagdating sa musika, baka may iba kayong pwedeng mapagkasunduan. Basketball, halimbawa?" sabi ni Francine sa kanyang asawa."Iba na talaga ang mga kabataan ngayon. Para silang galing sa ibang planeta," sabi ni Astley."Mahirap silang pakawalan at bigyan ng kalayaan sa murang edad na labinlimang taon, pero kailangan natin itong gawin. Malapit nang maging mga estudyante sa unibersidad sina Aston at Darlene, at balang araw, aalis din sila kapag ganap na silang mga adulto," saad ni Lily Rose."Alam kong masyado pang maaga, pero sana sa hinaharap ay magpakasal sina Aston at Darlene," biglang nasabi ni Dorian, na ikinagulat ng lahat.Biglang natahimik sina Lily Rose, Francine, at Astley habang nakatingin kay Dorian."Ano? Bakit ganyan kayo tumingin sa akin? May nasabi ba akong mali?" nagtatakang tanong ni Dorian.Ngumiti sina Astley at Francine sa kanya."Sa totoo lang, pareho