Thank you for reading. Thank you for the gems.
TRACE Lumabas na ako sa study ni Papa. Ang gagong Cash Daniels ay siguraduhin lang na may matinong ire-report sa akin kung hindi ay papaulitan ko talaga ang initiation niya. Naawa pa ako kaya hindi ko siya pinabugbog nakaraan. Pasalamat siya at sinalo pa siya nina Jake at Jeru. Nasa labas na ako ng mansion nang sakto nakita kong naroon din sa labas si Harriet, bihis na bihis, at may kausap sa phone. Nilapitan ko at napatingin siya sa akin at saka nagpaalam sa kausap na magkita na lang sila later. Sinabi ang salitang 'later' sa napakaarteng boses na naman. Pareho talaga ni Paige ito magsalita, mabuti na lang at nabawasan ng kaartehan ang isa simula naging mayor na. “Ayos ah! Baka gusto mong iksian pa ‘yang palda mo. Masyado yatang mahaba,” pang-asar kong puna dahil sa sobrang ikli ng palda niya. Konting tuwad lang ay mabobosohan na. “Saan ang punta? Iiwan ko pa naman sana ang mga bata sa ‘yo.” “May usapan kami ni Paige. Pinapapunta niya ako sa office niya before three. Two pa lang
TRACE Thinking that Chloe traitoring me makes me feel bad. Hindi ko kayang tanggapin pero iyon lang ang posibilidad sa nakikita kong maaring rason kung bakit hindi niya nabanggit ang tungkol kay Cent sa akin. Imposibleng hindi niya pa nakaharap ang Cent na iyon. Imposibleng hindi niya alam na kamukha ni Harriet si Cent. Imposible na— Putangina! Nakakabuwisit na lang isipin kung ano man ang rason ni Chloe. “What now?” tanong sa akin ni Jeru na sinundan ng tingin si Paige na palabas ng office para sundan naman si Harriet. Sinenyasan ko si Cash na sundan ang mga kapatid ko bago ko hinarap si Jeru. “Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari. Isa lang ang sigurado ko, may kalokohan na naman si Chloe.” “Accusing her in that instant?” natatawang tanong ni Jeru sa akin. Napabuga ako ng hangin sa asar ko. “Dapat makausap ko na si Alguien. Tutal gising na rin naman ang isang iyon ay baka may alam siya sa nangyayaring kalokohan na gawa ng kapatid niya.” “Why not ask Chloe about Cent fir
CHLOE “Monica…” I said her name when I peeked at her from the door. I smiled at her. Hanggang maari ay gusto ko siyang mapasaya sa mga huling sandali niya. Monica smiled back at me. She is so thin now. I am trying my best not to weep kanina pa habang papunta kami rito, dahil kasama namin ni Killian sina Trace at Gunner. Nasa playground sila at kinausap ko si Gunner na si Killian lang muna ang isasama ko. Matalino naman ang isang iyon at nakaunawa. “Chloe…” Monica whispered my name. Mahinang-mahina na ang boses niya. “Thank you…” she added and looked at Killian na nakasubo ang mga daliri, his index and middle fingers, sa bibig. Ilang buwan na ang lumipas at mukhang naiilang na si Killian sa mama niya. I felt sad both for Monica and Killian pero wala naman akong magagawa. “Killian, I will leave you here first with your mama, huh?” I said to ‘my’ son na naguguluhan man ang anyo ay mahinang tumango pa rin. Napatingin siya kay Monica at nilapitan ito. “Mama…” Kill uttered and Monica’s
TRACE Thompson? Gusto kong magduda sa narinig ko. Thompson ang apelyido ni CC. At kahapon ang death anniversary niya. Kanina ko pa napapansin ang kakaibang mga mata ng bata. Hindi ko lang agad napansin kanina dahil busy ako sa pakikipag-chat kay Yelo. Nagtatalo kami dahil pinipilit niyang alamin ko kung sino sina Anghel at Axel, na mga iniiyakan ni Mayumi simula malaman ang tungkol sa mga bata na iyon. Tangina… Ang dami ko nang problema ay dumadagdag pa ang drama ng mag-asawang pinipilit na posibleng anak nila ang mga batang nabanggit. May kambal na ay gusto pang angkinin ang mga anak nina Louisianna at Raymundo. “Hey… what’s the problem?” tanong ni Chloe sa akin na ikinalingon ko rito bago ibinalik ko sa batang si Cadence ang mga tingin ko. Hinawakan ko ang braso ni Chloe at hinila siya palayo kina Gunner at sa kalaro nito. “That boy…” I said referring to Cadence. “He’s familiar. The similarity is uncanny. Parang nakita ko na siya dati pa na hindi lang ako sigurado kung tama ba a
CHLOE I breathed deep. Kinakabahan ako. Nilalakasan ko lang ang loob ko dahil kailangan. The reason? May meeting ako sa Escarra Brothers. I am worrying if truth be told. I know na ako ang ginagamit na pawn ni Papa sa kanila. The two are the considered savages in the clan of Escarras. Ang mga hindi makasundo ni Alguien. At hindi ko alam kung paano naisip ni Papa na makakasundo ko ang dalawa at mababawi ang nakuha na nilang shares. The two also are the main reasons I can’t tell Trace my plan. Mas gusto ko na iisipin nila na labas si Trace sa kung ano man ang sadya ko sa kanila. At mas mabuting walang ideya rin si Trace sa ginagawa kong pagtulong sa Excellante, dahil ayokong masamain niya ang ginagawa ko para kay Papa. I scanned the place once again and since it looks safe ay lumakad na ako papasok sa building. Nasa lobby na ako when I furrowed my brows to what I saw. May nakalagay na pangalan ng isang fellowship na naroon sa entrada. It means that the building belongs to some relig
CHLOE Pauwi na ako. Habang pabalik sa Bulacan ay okupado pa rin ng Escarra Brothers ang isipan ko. I breathed deeply in and out. Walang nangyari na magandang result sa meeting. Nainis lang ako sa kanila. Mahirap silang kausap. Umpisa pa lang nakahanda na pala sila ng pang-depensa. I cannot bait them with anything dahil naplano na nila ang lahat dati pa. I shivered as I recall how Wolf threatened me when he said na madadamay ang lahat. No… Hindi ko kayang ipahamak ang asawa ko at ang mga bata. I cannot let something happen to Gunner and Killian, they are innocent souls. At hindi ko gugustuhin na marami ang madamay dahil lang sa kakapilit ko na mabawi ang shares na binenta ni papa. I need to think of something else at kung wala akong option ay baka pumayag na ako sa cooperation na alok nila. Oh, G… Those devils know everything at kahit si Willow ay sinabi pa nila na buntis. How would I know that? Hindi nga napag-uusapan sa bahay na buntis si Willow pero alam nila. Then I frowned.
CHLOE “Have you decided?” Fox asked me the moment I stepped into their office. Two weeks na mula nang huli ko silang nakausap. Two weeks ko ring pinag-isipan muna kung ano ang dapat kong gawin para mapaniwala ko sila na sa kanila na ako papanig. I stared at Fox. Tiningnan ko lang siya at si Wolf. “I won’t be here if I’m not,” I sighingly said and rolled my eyes. “Sigurado ka na ba?” tanong ni Wolf. I looked at him but his eyes were focused on the painting on the wall. “Sigurado ka na ba sa mga desisyon mo sa buhay, Chloe? This will be dangerous for you if you will opt to do it.”I didn’t answer for a second, for I find Wolf so rude not looking at me while asking. Then he glanced at me, next he sneered gesturing he kinda found me challenging for not answering his questions abruptly. “By the way, where is Alguien, Chloe?” tanong ni Wolf sa akin na ngumisi. “And I thought you all knew about us, huh?” I replied with a query. “Why do you need to ask where my brother is?” “We do,”
TRACESi Chloe ang laman ng utak ko. Isang linggo na halos mula noong huling pumasyal siya rito sa bahay. Six days in fact. Six days and ten hours plus—twenty-three minutes to be precise. I have no time to count the seconds, but that's it. I am worrying of my wife. Dahil sa kakaduda ko ay palihim ko siyang pinasusundan at nalaman kong nakikipagkita siya sa magkapatid na Escarra. Mukhang natuluyan na yata naging sunod-sunuran sa ama niya at nakikipagsabwatan na sa mga taong pinakagustong gawin ay mapabagsak si Alguien at ang Excellante.I was in deep thoughts but suddenly a call disturbed me from thinking of my stubborn wife. I checked the name of the caller. Willow. Again? Ang boyfriend na naman sigurado ang sadya nito sa akin. I puffed out air harshly. Isa pa ang itong si Willow sa dagdag na iniisip ko. Kung sina Ice at Yumi ay idinadamay ako sa paghahanap sa kambal daw na lalaki na mga anak nila, ito naman si Willow ay ako rin ang pinapaproblema kung paano gawing bigtime at mem