Thank you for reading... Revelation started here. Thank you sa mga gems na kahit walang update nakaraan ay may nagbibigay pa rin.
TRACE “Agawin si Mama kay Papa?” tanong ko kay Alguien. Pagkaklaro kung tama ba ang narinig ko. Alam ko na ang papa niya ang unang napili ng mga Ferreira para kay Mama. Naging magkaibigan pa rin naman ang dalawa kahit hindi natuloy ang kasal. Ang alam ko pa nga ay ang papa niya ang dahilan kaya nagkakilala ang mga magulang ko. There is no hatred between Mama and Raymundo. Lagi pa nga silang magkakampi at si Raymundo Esposito pa nga ang gumagawa ng mga utos ni Mama noon. Kagaya na lang ang utos na sex video kasama si Mela. “Surprised? Imposible naman na wala kang ideya… Ni hindi mo ba naisip na baka may tinagong relasyon ang papa ko at mama mo.” “Ikaw na ang may sabi na kaibigan lang ni Mama ang papa mo. I know my mother loved only one man, and that's my father.” Bigla akong napaisip. What happened? Why do I feel that I need to defend my parents’ love story? Alam ko naman kung gaano kawalang kwenta rin ang naging pagsasama nila. Nothing to be proud of. Nothing to flex on. Nothi
TRACE Hindi na muna ako nagsalita dahil mas tinatantiya ko ang mga sinasabi ni Alguien. Habang tumatagal ay mas maraming dumadagdag na nakakagulong isipin pero iyon na nga… kahit magulo ay kailangan talagang bigyang pansin. Alam ko rin naman na tama si Alguien, si Mela pa rin talaga ang pinakahuling maaasahan para sa kalinawan ng lahat. Si Mela lang ang makakasagot tungkol sa nangyari sa kaniya. Nataon lang na umasa ako, na baka sakali… na baka sakali may alam din siya. Dahil hindi lang tungkol kay Mela, Raymundo, at Chloe ang kailangan kong malaman. I need to know everything in the past, for I believe that whatever happened then, was connected to the death of my mother. Ang maayos na samahan nina Alguien at Raymundo bilang mag-ama, na hinangaan ko noon at kinainggitan, ay isa lang palang pagpapanggap. Akala ko pa ay walang alam si Alguien sa plano ng tatay niya laban sa kaniya pero iba pala, silang mag-ama ay parehong nagtatrayduran. Kung hindi dahil sa impormasyon na nalaman ko s
CHLOE “Mommy, giting ta na!” "Mommy, wake up!" “Nasaan ba ang mga yaya ninyo?” The last voice I heard made me open my eyes. Trace is sitting beside me with his eyes looking at Killian and Gunner annoyingly. Napakunot-noo naman ako na wala si Heres at doon ako napabangon. "Where's Heres?" I asked the two boys. "Downstairs. Playing with Art," Gunner answered me with his cheeky smile. Art is their playmate. Anak ni Rex Pellegrini sabi ni Trace. "Good morning, Mommy!" duet na sabi nila when I said 'okay' to what Gunner said. The two boys climbed the bed, sabay yumakap sa akin, and kissed me. I kissed them both too. They are sweet boys and I know I was right to make them mine. Last time I talked to Willow at naayos na ang papers sabi nito. Legally adopted ko na ang dalawa kaya masaya ako na akin na sila. “Okay na!” awat ni Trace sa dalawa. “Tama na ‘yan pa-good morning. Balik na kayo sa mga yaya ninyo!” “Mommy, away… tami…” bumubulong na sumbong ni Killian sa akin na hindi k
TRACE Asar kong iniwan si Chloe at ang dalawang batang pasaway. Masyado na nakakarami ang dalawng iyon sa akin. Kung hindi lang kay Chloe, dahil siguradong mag-aaway kami, ay ipapabalik ko ang mga iyon sa mga nanay nila. Inis kong kinuha ang phone sa bulsa ko at tinawagan si Zeno. “Zup?” sagot ni Zeno. Tinatamad o inaantok pa yata ang tono ng boses nito. O baka naman napilitan lang sagutin ang tawag ko. Ano pa man ay wala na akong pakialam, importante sinagot niya. "I need you to talk to Nite," I said. “Nite? Akala ko ba wala kang pakialam na sa taong iyon? Puro negatibo nga ang mga sinabi mo nakaraan tungkol sa tao.” “Wala talaga akong pakialam. Wala akong pakialam pero kailangan kitang pakiusapan para rendahan ang gagong ‘yon.” "What d'you mean?" “Hinahanap pa rin ba siya ng kapatid mo?” “Not at all. Biglang nanahimik na lang at hindi na interesado. Akala ko nga crush ni Novee si Nite kaso mukhang hindi pala.” "I will give you Lev's number." "The Lev Petrov?" "
CHLOE "Hi!" I greeted Harriet, and she immediately turned to look at me. Her face brightened as she smiled at me so sweetly. This is my third time visiting my sister and Mama. Last visit ay kasama ko pa si Trace pero kagabi ay umalis siya papuntang Manila. May biglang aasikasuhin at may tumawag sa kaniya. Trace didn’t tell me what the transaction was all about, but he said it was as important as the day I was born. As he always talks in riddles, ayoko na lang mangulit pa. Isa lang naman ang logic ng statement niya, importante. “Chloe…” Harriet made steps towards me. “Mommy keeps on asking kung kailan ka darating. Plano ko na nga sanang tumawag sa ‘yo.” I smiled warmly. But honestly, Mama is kinda weird. Hindi niya pa man kasi naaalala kung paano niya ako naging anak pero alam niya na anak niya ako. The only confusing ay ulit-ulit niya kasing sinasabi na hindi kami kambal ni Harriet. Weird talaga dahil pareho naman kami ng birthdate ni Harriet. "How is Mama?" tanong ko na lang mu
TRACE I received a message that made me decide to go back here in Manila. I glanced at Kyle. Siya ang inutusan ko na mag-track kung saan galing ang message. Kung hindi lang binanggit si Chloe sa message ay wala akong pakialam sa kung sino man na nagti-trip lang na mga kupal na may gawa niyon. But Chloe… she is all that matters, and using her name para mapabalik ako rito sa Manila ay siguraduhin lang nila, kung sino man sila, na may kabuluhan ang pagpapapunta nila sa akin dito. “Boss…” Kyle called me that made me look at him again. “What?” “The IP address of the one who sent the message is located in Singapore.” Singapore. Ang sabi sa message ay maghintay ako ng another message at dito kami sa Manila magtatagpo. Maingat ang texter na nagpadala ng message at sa Singapore pa nanggagaling. I was thinking about probability when a notification in my phone lit it that I went to the desk table to take it. “Another message, Kyle. Same number…” I opened the message to read it. I clicked m
CHLOE I am pacing the floor kanina pa. Pabalik-balik akong naglalakad habang ang mga kamay ko ay nakahawak sa phone ko at tinatawagan si Trace. He is not answering at hindi ako mapakali. Kanina pa ako sigeng tawag pero hindi niya sinasagot. Si Zeno! Tama at si Zeno na lang ang tatawagan ko. I look for Zeno’s contact details in my phone at tinawagan na ang isa. Hindi naman nagtagal at sinagot naman nito agad ang tawag ko. "Chloe… Zup?" "I'm sorry if I disturbed you." "It's fine." "Yeah. Uhm… I've been trying to call Trace but… but he's not answering. Can you check him for me? I have important matters to tell him and…" I trailed off. Nakakaistorbo na ako, alam ko. At nakakahiya pero… "and I need to talk to him urgently." “Alright, no worries. It’s not good for you worrying. Akong bahala. Tawagan kita kapag nakausap ko na siya.” "Thanks, Zeno." "You're always welcome, Chloe." I ended the call. Lumabas na ako ng kuwarto at pinuntahan sa pool area ang mga bata kasama ang t
TRACE Putok ng baril ang nagpagising sa akin, at kahit nahihilo pa ako ay pilit na idinilat ang mga mata ko. Blurred ang paligid but an image of a my wife starting to be clear to me. “Roxo…” I said. Why is she crying? At bakit siya may hawak na baril? Nananaginip ba ako o… tangina… ipinilig ko ang ulo ko na kumikirot pa. Narinig ko na may umiiyak sa may bandang likod ko at nilingon ko. Doon ako parang binuhusan ng malamig na tubig. Kung ano man ang hilo na nararamdaman ko ay nabalewala at mabilis akong tumayo. Sino sila? At bakit sila naririto? One of them is bleeding, may tama sa balikat at iyon na sigurado ang resulta ng narinig ko kanina. “Is this the surprise, Trace?” tanong ni Chloe na gumagaralgal ang boses. Umiling ako. Anong dahilan at narito si Chloe sa harap ko? Bakit siya narito at anong nangyari? At sino ba ang mga putanginang babae na nasa kama? I tried to explain. Pero sinasabi ko pa lang na hindi ko kilala ang mga babae ay galit na sumigaw na si Chloe. "Fuc