Hello. Thanks for reading. Updates for this story starting this March 2023 will be every Tuesday, Thursday, and Saturday. Pero kapag keri naman mag-update ng ibang araw ay gawin ko pa rin. Basta ang mga nabanggit ko lang ang mga araw na may sure na update for Team TROWE story, and also the other two mafia stories of mine here in GN. Salamat ng marami sa walang sawang suporta at pagbabasa.
CHLOE “Are you sure iiwan na kita rito, roxo?” I smiled at Trace, whose hands gripped his car's steering wheel. “Yes. I’ll be fine.” I smiled, touched his cheek, and felt his beard na nagsisimula pa lang kumapal. “I love you…” He held my hand and kissed its palm. “I love you too, roxo…” he said, staring at me lovingly. “But are you sure that you will be fine?” I giggled at that. Trace's lack of trust in Alguien is obvious. “I’m sure of that. Alguien cares for me, Trace. I know he doesn’t wanna show it to anyone, but he treasured me as his sister.” Trace just stared at me. Pulled me and kissed me hard. I know he is still unconvinced, but he needs to trust me this time. Ako ang bahala muna kay Alguien. Naniniwala ako na magagawa ko silang pag-ayusin ni Trace. “Promise…” I said after he release me from his kiss. “Alguien won’t hurt me. Believe me.” He gazed at me for a while. Napakamot pa sa kilay niya na parang may gustong sabihin. Mukha siyang hirap na hirap sa kung anong gu
TRACE “Promise… Alguien won’t hurt me. Believe me,” Chloe said after I released her mouth from my kiss. Alguien won’t hurt her. Iyon ang paniniwala niya. Paniniwala niya pero ayokong maniwala. Pero sana… sana nga at hindi magawa ni Alguien na saktan ang kapatid niya. Nag-aalala akong napatitig kay Chloe na nasa mga labi ang pinong ngiti. I know she was convincing me to trust her words. But Chloe… She is still naive. She might be starting to learn how to live the life of being part of a mafia family, but she is still clueless. Hopeful but clueless. When she said that everything will be fine and I should trust the process I just nodded. Hindi sa wala akong tiwala sa magagawa niya pero wala talaga akong tiwala sa utak ng kuya niya at dumagdag pa si Zeno ngayon. “I wanna see you again,” sabi ko na lang at dinagdagan na dadalawin ko siya rito sa teritoryo ng kuya niya after ko makausap si Ice. Kailangan ko talagang makausap si Ice at siya lang ang pag-asa ko para makaharap ang is
CHLOE A month had passed and nothing I could say that makes me worry more. After the argument I had with Alguien, parang naging kalmado siya bigla. Hinayaan niya rin na dalawin ako ni Trace dito sa mansion niya. Though, I am doubting my brother’s motives ay natutuwa naman ako kasi naging maluwag ang pagkikita namin ni Trace. Si Zeno naman ay bihira ko lang din makita at mas okay na rin iyon. Ayaw ko rin naman ang feeling fiance siya na magbantay-bantay sa akin. I touched my tummy na medyo lumalaki na pero hindi pa naman sobrang laki. Sexy pa rin ako. Binibiro pa nga ako ni Willow na feeling niya babae ang baby ko. Si Willow. Hindi ko alam kung ano pa ang napag-usapan nila ni Alguien at nakumbinsi niya ang isa. Basta ang sabi niya sa akin ay pumayag na si Alguien na puntahan ako ni Trace dito sa mansion kaya happy na ako kahit paano. I wanna visit Calli and Duncan. I wanna say sorry to Logan too. Nalaman ko kasi na hindi na nag-uusap sina Logan at Trace dahil sa pagtulong ng ma
TRACE I offer Chloe a marriage. A secret marriage. Gusto ko man ituloy ang engrandeng kasal na naplano ko para sa aming dalawa, ay mas mabuting patago na lang muna. Nauunawaan ko ang dahilan niya na ayaw niyang maging cause ng mas malalang away namin ni Alguien. Away na walang kakwenta-kwenta. Away na hindi ko talaga alam ang pinaghuhugutan. Away na para kaming mga bata na nagyayabangan. “Decide, Chloe.” I am hoping she will agree this time. I am hoping she will embrace my plan. Then Chloe nodded. “Yes, I'll marry you, Trace.” That’s it, and I kissed her deeply. Thank God! Thank God, at napapayag ko siya. Hirap na hirap na ako isipin kung ano pa ba ang dapat kung gawin para sa amin. Hindi naman kasi kami ang problema kung hindi ang epal na kuya niya. I thought first dahil kay Freya kaya galit sa akin si Alguien. I talked to Ice about the princess pero ang sabi lang ng isa ay may mga bagay na si Freya lang ang pwedeng sumagot. At ang magaling… nang sabihin ko na iharap niya a
CHLOE “I do.” Two words hit me differently as I heard Trace say it intently while staring at me. He smiled at me, and I smiled back. No grand wedding, just a simple one, yet I will treasure it for all my life. Just me, Trace, and the judge, of course, that my Patricio knew with his wife as our witness for this secret wedding. When he asked me to marry him last night, I was ecstatic. I agreed as I was excited about this new journey I would have with him, but… Yes, there is a but. I know I should not worry much kaso… kaso natatakot ako sa hindi ko alam na rason. Parang minamadali ni Trace ang kasal namin. Though I know dapat nakasal na kami nakaraan pa pero… pero tama ba ang ginagawa ko? Another thing, I do feel guilty thinking of the grand wedding he prepared for me na nasayang. I sobbed with the thought. I was never been a materialistic type of person but I can’t feel not guilt with Trace effort for that dream wedding tapos tinakasan ko lang siya. But come to think of it, hind
TRACE “Chloe Jordan, do you take Patricio to be your lawfully wedded—” “I’m sorry. Wait!” Chloe cuts Judge Bernardo's words. Napatanga na lang kaming lahat kay Chloe. Ano na naman kaya ang problema? Wala na akong masabi pa na napabuntong-hininga na lang. Aatakehin na ako sa puso sa gawa nito. “What is it this time, Chloe?” I asked her while staring seriously at her eyes. Gusto ba talaga nitong magpakasal sa akin o— tangina naman talaga! Chloe smiled at me na parang hindi nakakainis ang ginagawa niya sa akin kanina pa. Ngumiti na parang may kung ano na namang tumatakbo sa utak niya na biglang naisip. Isa lang ang nakikita kong maayos ngayon kaysa kanina. Hindi na siya umiiyak na parang luging-lugi kong magpapakasal sa akin, pero nakangiti naman na nakakaloko. “I just thought that I wanna make our vows personalize…” She’s smiling still at nang lingunin niya ang mag-asawang Garcia ay parehong ngumiti rin sa kaniya ang mga ito. “Is it fine, Judge? Ma’am?” tanong niya pa sa dalawa. “
CHLOE “Ilang buwan pa ba bago lumaki ang tiyan mo?” Trace asked after he kissed me, he’s staring at my tummy and I looked at it too. “But I think it’s getting bigger…” I opined with a crease on my forehead. I know our baby is growing inside my womb, and it’s just unnoticeable for now because it’s only four months. “Actually, I feel like I am fat.” “Hindi pa rin halata na buntis ka,” Trace said. “Sexy ka pa rin sa two-piece mo. Madami pa rin ang sigeng tingin.” I pouted upon hearing that. I have no interest in anyone glimpsing at me. Trace is the only one I want to stare at my body, touch me after, and then burn me next with desire. Trace sat beside me and made me move to position myself above his lap while he was cuddling me. “I have good news!” I happily said to him. “What good news? Na-comatose kuya mo?” “Trace, that’s a bad joke!” I exclaimed. Kahit naman gano’n si Alguien ay ayaw ko rin mapahamak iyon. He might be irritating but he’s my brother who value me so much, OA na ng
TRACE“And now I am only Chloe to you? What is this, Trace? Are you trying to make me like some of your women before?!” Napatingin na lang ako kay Chloe. Natanga sa madaling salita. Namputsa naman oo… Kanina pa ako nagtataka sa trip ng buntis na ‘to. Ano ba ang kinakagalit nito sa akin? Tangina… Kanina ko pa pinagpapasensyahan ang pagta-tantrums niya pero ayaw pa ring tumigil. And what the hell the old saying goes? Na makikilala mo lang ang isang tao nang lubusan kapag magkasama na kayo sa iisang bubong. But we lived together for almost two months at maayos naman ang ugali niya. But this time, she’s having tantrums na papunta na sa pagna-nag.In fact ay two days pa lang kaming kasal, at kung dahil sa pagbubuntis ni Chloe kaya ganito ang ugali niya, kailangan talaga na hindi na madagdagan pa ang anak namin pagkatapos nito. Delikado.I gave my wife a stare and breathed deeply to calm myself. Ayokong mag-away kami. Ayoko talaga. As I said ay dalawang araw pa lang kaming kasal and