CHAPTER 4

REXX POV...

I can't stop my lips turn into smile while buying groceries. My wife promised me to cook for me tonight, kaya sinong hindi kikiligin sa ga'nun.

Yeah! I admit. Kinikilig ako. Sinong hindi kikiligin kapag pinangakuan ka ng asawa mo na ipagluluto ka? Well I don't care kung ako lang ang kinikilig sa ga'nung kaliit na bagay. Janna is my wife at kahit anong simpleng gawin n'ya para sakin ay malaking bagay na para sa akin.

"Dud! Nakakabaliw ba kapag maagang nagpapapakasal?" Lhoyd suddenly interupt me. I frowned and look at him.

"Why you asked?" I asked him and he just shrugged before he put a chocolate bar on my cart.

"Well, Mukha ka kasing tanga na ngumingiti- ngiti d'yan, nag-aalala na tuloy ako sayo. Just tell me if you need a psycha---- Aww! What was that for?" bulyaw nito ng batuhin ko s'ya ng isang delata at tumama sa ka'nyang braso. I glared at him.

"I'm not a crazy, you idiot."

"Dapat sa ulo mo binato, baka sakaling tumino ang pag-iisip n'yan." ani Zid ng makalapit at naglagay din ng chocolate bar sa cart ko.

"I doubt it. Para kasing hindi na rin naman yan titino."

"Wow! I feel love. Ako na itong concern---"

"Concern your ass asshole, teka nga bakit ka ba sumama?" tanong ko dito at napansing may kinuha na namang ibang brand ng chocolate at nilagay ulit sa cart ko, Ganun din ang ginawa ni Zid. "Kaya ba nag insist kayong sumama para lang mag palibre?" kunot noong tanong ko sa kanila na mukhang mga busy sa pamimili ng kung ano pang pwede nilang kunin.

At halos mapailing na lang ako ng parang walang narinig ang mga ito sa sinabi ko. why did I even inform these two crazy people that I will buy groceries. Tsk, ang yayaman pero ang kukuripot. Aniya sa isip at iniwan na ang mga ito para pumunta sa meat section.

I WAS BUSY looking at the meats when a cart suddenly hit at my back. Inis na nilingon ko ito.

"Watch your---" napahinto ako nang mapag sino ang mga kaharap. They both just smirking at me.

"Long time no see Dud." aniya nang isa sa kanila dahilan para mapailing ako.

"Small world." saad naman ng kasama nito.

"Tsk. At dito pa talaga sa grocery store?" ani ko na ikinatawa na lang nila. "I didn't know that the Jm Oliveraz and Jayson Salazar tandem can also know how to buy groceries." nakangising aniya ko.

"Fuck Dud! Your still the same. Can you stop telling our complete name." himutok ni Jm na nag patawa sa akin.

Jm and Jayson was my friend when we were in high school in same school.

"Tsk. Santillian is always Santillian, as if he was going to change. Like you." ani Jayson at napailing ako habang natatawa ng tignan siya ng masama ni Jm.

"Shut up! Fucker."

"So? When did you two came back? I thought for good na kayo sa California. Kamusta buhay n'yo doon?"

"Nuh! Last week lang kami bumalik nitong ugok na 'to, and we're back now for good." ani Jm.

"Really?"

"Yeah! How about you? Kamusta kana Dud? Tagal din naming walang balita sayo ah!" Jm asked while Jayson remain silent and just listening. Nagkibit balikat ako at ngumiti.

"I'm married now." Aniya ko dahilan para mapatitig sila sa akin na parang hindi makapaniwala sa narinig mula sa akin.

"M-Married? As in Kasal kana talaga?"

"Why too early to get Married? Pinagkasundo ka?" Jayson asked. I smiled and shook my head.

"Nuh! I really got married to the woman I really loved."

"Fuck Dud! Talaga nga? Hindi ka man lang ba nagpakasawa muna sa pagkabinata mo?" Jm said. I was about to speak when someone suddenly stepped on my shoulder.

"Dud! Bakit iniwan mo naman kami doon." himutok ni Lhoyd habang naka-akbay ang isang kamay sa balikat ko at ang isa naman ay may mga hawak na chips na inilagay sa cart ko. I look at him flatly.

"Really? Are you really fucking asking me that?" I sarcastic said but unfortunately he just fucking shrugged at me before he faced the two men in front of us.

"Hi! I'm Handsome Lhoyd." pakilala nito sa sarili bago nakipag kamay sa mga kaharap. I shook my head. Baliw talaga.

"Jm Oliveraz Dud!"

"Jayson Salazar.."

"They are my high school friends." singit ko na ikinalingon ni Lhoyd sa akin.

"Really! Nagkaroon ka pala ng kaibigan nung high school?" tanong nito na parang hindi pa makapaniwala sa sinabi ko. I look at him flatly.

"Asshole.." aniya ko at ngumisi lang ang loko.

"Hi! I'm Zid Monte Claro.." ani Zid at s'ya naman ang nakipag kamay sa dalawa.

"Monte Claro? So your the son of the Owner of Monte Claro Empire?" tanong ni Jm na tinanguan lang ni Zid.

"Wow! I honestly salute to your father dahil sa dami ng iba't-ibang klaseng negosyong pinapatayo ng ama mo."

"Thanks Man.."

"Great! We could go to my club para makapag kwentuhan pa tayo." aya ni Lhoyd. I sighed.

"I want too, but I can't. I have a special dinner with my wife." aniya ko. I heard Jm chuckled while Jayson shook his head.

"It's ok! Gusto rin sana namin but we also can't. We need to go to batangas now for some business." ani Jm.

"Maybe we could catch up some other time." Jayson said.

"Ow! Ganun ba. Sure, maybe some other time." may pang hihinayang na aniya ni Lhoyd.

"Anyway! We have to go. It's nice to see you again Rexx." ani Jm na ikinangiti ko.

"Me too.. Let's catch up some other time, siguro pag nakabalik kayo."

"Sure."

Hinila na paatras ni Jayson ang cart nila para i-ikot.

"Bye! Guys, see you soon." paalam ni Jm bago sila tuluyang umalis.

"Sayang akala ko madadagdag sila sa benta ng club ko ngayong araw." ani Lhoyd na ikinalingon ko.

"Mukhang pera." aniya Zid dito at tinalikuran na ito. Napailing na lang ako bago dumampot ng meat at hinila na rin ang cart para sundan si Zid. Agad din namang sumunid sa tabi ko si Lhoyd

"Hey! Anong mukhang pera, business man lang ako no!" dipensa ni Lhoyd.

"I don't even get it. Your going to be a police detective soon, but you have a guts to build a club." aniya ko dito, at napailing na lang muli. Lhoyd smirked.

"Of course, because I'm handsome."

"Connect?" singit ni Zid. Napabuntong hininga na lang ako at inunahan na ang dalawa sa paglalakad.

PAGKATAPOS mabayaran lahat ng mga pinamili ko--- of course kasama ang mga pinag kukuha ng dalawang kuripot na kasama ko ay agad na ding umalis kami pauwi sa condo ko na agad naming narating.

Hindi pa kasi tapos ang bahay na pinapagawa ng ama ko para sa aming mag-asawa kaya pansamantala muna kaming nag i-stay ni Janna sa condo ko.

"Ipagluluto ka lang ng asawa mo pero sa reaksyon ng mukha mo parang ikakasal ka ulit." aniya Lhoyd ng makapasok kami sa unit ko at dumiretso sa kusina. I sighed.

"Honestly, dapat talaga ngayong araw kami aalis ni Janna para sa honeymoon namin." pinatong nila ang mga pinamili sa lamesa at kunot noo akong tinignan.

"Oh!? Anong nangyari?" Zid asked.

"Unfortunately, Janna has a photo shoot now. So we need to cancel our honeymoon."

"Pumayag ka talaga?" hindi makapaniwalang tanong ni Lhoyd. I sighed again.

"I have no choice.." aniya ko na ikinailing lang nila.

"Ngayon palang na nag sisimula pa lang si Janna sa modeling carreer n'ya ay naapektuhan na ang honeymoon n'yo. Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din." saad ni Lhoyd na ikinalingon ko dito.

"Your really asshole Sebatian. Baka pwedeng patahimikin mo yang bunganga mo kung wala ka namang magandang sasabihin." suway ni Zid at binato nito si Lhoyd ng chips.

"What? I'm just stating the fact. Mas maganda ng habang maaga ay aware na si Santillian sa posibleng mangyari."balewang aniya pa nito dahilan para muling siyang batuhin ni Zid.

Napaisip ako sa sinabi ni Lhoyd. Hindi ko tuloy maiwasang isiping baka may punto ito. Napabuntong hininga muli ako bago naisip na tawagan ang asawa ko.

Ngunit ng kunin ko ang cellphone sa bulsa ko ay nakapatay ito.

"Akyat lang ako sa kwarto." paalam ko sa dalawang nagbabatuhan ng mga chips na pinamili. Napailing na lang ako at tinalikuran na ang mga ito.

Nang makarating sa kwarto ay agad na sinaksak ko ang cellphone ko sa charger at pinatong sa side table, ngunit napakunot noo ako ng mapansin ang isang note na nakapatong doon at mas lalo akong nagtaka ng mapansin ang sulat kamay ng asawa ko sa papel kaya agad ko itong dinampot at binasa.

Love,

Love i'm sorry I couldn't say goodbye to you personally, I'm trying to call you but your cellphone is turned off, the photo shoot will be held in Batangas and I just went home to get my things, I don't know how many days we'll be there, I 'm so sorry Love, I'll promise I'll make it up to you when I get home .I love you.

-Your Wife

Pakiramdam ko ay nawala lahat ng lakas ko nang mabasa ang nakapaloob sa note.

Pasalampak akong naupo sa gilid ng kama habang tinititigan ang iniwang sulat ng asawa ko.

"You left... You left without asking my permission? You've promised me wife.. " aniya ko sa sarili at pagak na napatawa habang unti unting nilalamukos ang note na hawak.

"I thought we could finally have a time together." I whisper to myself. Pasalampak na nahiga ako sa kama at napatitig sa kisame nang muli na namang pumasok sa isip ko ang sinabi kanina ni Lhoyd.

"Ngayon palang na nag sisimula pa lang si Janna sa modeling carreer n'ya ay naapektuhan na ang honeymoon n'yo. Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din."

Napapikit ako habang patuloy na pumapasok sa isip ko ang mga salitang yun--- mga salitang kinakatakot ko na posibleng mangyari.

"Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din."

"Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din."

"Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din."

"Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din."

Ipinilig ko ang ulo dahil sa mga naiisip. Dumilat ako at muling umupo at tinitigang muli ang lukot-lukot na sulat na hawak ko.

"I'm her husband. I've shouldn't think like that. I promise to support her and understand her. Hindi dapat ako nag iisip ng mga negatibong bagay." aniya ko sa sarili.

"Paano pa kaya kapag sumikat na s'ya, baka pati pagsasama n'yo ay maapektuhan na din."

"Fuck!.." mura ko ng muli na namang pumasok sa isip ko ang huling sinabi ni Lhoyd.

"No... Hindi... Hindi pwede.." aniya at tumayo ako at lumabas ng kwarto.

Kailangan kong libangin ang isip ko. Hindi pwedeng mangyari ang sinabi ni Lhoyd. Hindi ko hahayaang masira ang pagsasama namin ni Janna ng dahil lang sa pangarap n'ya.

But fuck.. Bakit Hindi ko maiwasang hindi isipin ang sinabi ni Lhoyd.

Nang makababa at makapasok sa kusina ay tangging si Zid na lang ang nadoon.

"Umalis na yung baliw." aniya Zid ng makalapit ako sa lamesa at kinuha ang susi ng sasakyan ko. Zid frowned at me.

"Where are you going?" tanong nito bago tumayo.

"Lhoyd's club." aniya ko at nagpatiuna nang lumabas ng kusina hanggang sa makalabas ng unit ko, agad namang sumunod si Zid sa akin.

"I thought you have a dinner with your wife?" tanong nito ng makasakay kami ng elevator.

Napabuntong hininga ako at napasandal sa gilid bago ako umiling dito na mas lalo niyang ipinagtaka.

Napatungo ako at napapikit ng pumasok sa isip ko ang sulat na iniwan ng asawa ko.

She decided to leave without telling me personally. I sighed when I felt dissapointment. Sa isang linggo pa lang na kasal kami ay nawalan agad ako ng oras sa kanya dahil sa business. At ang honeymoon na akala ko ay matutuloy na ay muling naudlot dahil sa photo shoot n'ya, and now that she was promised me to cook a dinner for me. I thought we could have time together.

Isang linggo palang kaming kasal pero ganito na agad ang kinahihinatnan ng pagsasama namin. At hindi ko maiwasang isiping baka nga talagang tama si Lhoyd nang sabihin nitong baka pati pagsasama namin ni Janna ay maapektuhan. I sighed and shook my head.

No. I won't allow that to happen. I'll promise to respect, to support and to understand her dreams. Hindi ko hahayaang ang pangarap lang ng asawa ko ang makasira sa pagsasama namin. That's not gonna happen.. Never.. Ever..