LOGINShare
Pahina 25
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56THEN AND NOW
CHAPTER 25Claude's POVRamdam ko ang mahapdi kong mga mata ng imulat ko ito kinabukasan.Masakit din ang katawan ko, marahil dahil sa maghapong nakayuko sa computer kahapon.
Tumayo ako tinignan ang oras at natantong ang tagal ko palang nagising. I fixed my disheveled hair before glancing at my phone when I saw it beeped.
Inabot ko iyon at tinignan kung Sino ang nag text at agad akong napabuntong hininga ng makitang si Dem ito.
Unknown number:
Good morning. Is it okay if I'll fetch you?
Iyon ang laman ng text niya, ayaw ko na sana pang mag reply pero baka nga ay pumunta siya kung hindi ko lilinawin sa kaniya ang lahat.
I started typing a message and immediately send it to him.
Me:
Huwag na. Huwag mo na akong sunduin at ihatid ulit.
Nagbihis ako at nag-ayos para sa trabaho, sooner or later ay darating din naman sila Demus dito sa bahay para mag trabaho pero
Related chapters
THEN AND NOW Pahina 26
Claude's POV Paulit-ulit kong tinakasan ang sakit noon kahit pa alam kong sa pagtakas ko'y maiiwan ko din ang taong pinakamamahal ko. I tried to escape because I'm scared because I want my wounded heart to be healed pero mas lalo lang lumala iyong sugat at pinilit kong tinakpan ng paulit-ulit. "Ayos ka lang? Tapos ka na bang kumain?" Dahan-dahan kong nilingon ang nagmamanehong si Demus. Tahimik lang ako kanina at ngayon lang ulit namin binasag ang katahimikan. Siguro masiyado lang din akong hindi makapaniwala sa sarili ko. After running from him, nandito na naman ako at kasama siya. Bukod pa doon, nasabi ko lahat ng nararamdaman ko sa kaniya. Siguro ay punong-puno na din ako ng pagpipigil. Ayaw ko ng lokohin pa ang sarili ko, hirap na hirap na din ako eh. Nakakabaliw, nakakalito. "Sa bahay na ako kakain. Pag-uwi mo, kumain ka din." Simple kong sagot gamit ang malamig kong boses. Napatango-tango siya at nagpatuloy na s
THEN AND NOW Pahina 27
THEN AND NOW It was so hard to trust again once someone tried to broke it while you're giving it to them. Hindi natin pwedeng pilitin ang tao na huwag tayong saktan kasi hindi natin kontrolado ang lahat. It was an individual choice. Masasaktan at masasaktan tayo, kahit saan, kahit kailan pwede tayong mawasak nalang bigla. But at the end the process of healing is the most important. The people who comforted you and helped you to survived matters. Hindi na importante pa ang nakaraan, ang mahalaga natuto na tayo mula roon. Demus and I already shared the every details of our lives noong nagkalayo kami. Sobrang gaan sa pakiramdam. Wala ng takot. Nandoon pa rin iyong sugat pero alam ko hihilom na rin ito. Magiging maayos na ako. Magiging maayos na rin ang lahat. I massage the bridge of my nose when finally I've finished all the papers in my table. I heaved a sighed because of exhaustion. Pero agad na pawi ang pagkahapo ko ng tumunog ang
THEN AND NOW Pahina 28
Demus's POV They said, other people are not really inlove, maybe they're just curious about what it feels and the idea of it. They give this conclusion to prove that we should stop because it's just the result of our curiosity. Well, maybe I'll agree about it if I can live without that person. I will agree if I'm not hurting or I'm not going to die if am not with that person o kaya nama'y wala ka lang pakealam sa tao kahit mawala sa'yo. But what if you were dying about the idea of losing that person. Is it still curiosity if you'll going to sacrifice everything just to give your all for the love they just call as curiosity? No, I think no. Hindi iyon tungkol lamang sa kuryusidad na sinasabi nila. It's love. Maybe that fcking curiosity only works for teenagers pero kahit din naman sa murang edad, kapag natuto kang magmahal that perspective won't matter, it's a trash. Hindi maaring diktahan ang puso. When I met Claude, wala na akong ibang gust
THEN AND NOW Pahina 29
Claude's POV "Akin na, ako na ang magluluto." Halos hindi ko matingnan ang nakangising si Demus habang kinukuha niya ang bacon sa Refrigerator ng condo niya. He's at it again. "No, baby. I'll cook for us. Mukhang napagod ka kagabi." Aniya at muling binawi sa akin ang bacon. Namula ako at nag-iwas ng tingin. Hiyang-hiya ako sa kaniya dahil ang ingay ko kagabi. Damn, sana lamunin nalang ako ng kinatatayuan ko ngayon. Lumapit si Dem sa akin at pilit akong inilapit sa kaniya sa pamamagitan ng pagdaklit ng bewang ko. "C'mon, don't be shy." Humagalpak siya sa tawa kaya sinamaan ko siya ng tingin."You're so cute." Pambubula niya kaya agad ko siyang hinampas sa dibdib at lumayo sa kaniya dahil baka himatayin na ako sa kaba. Ganito ba talaga ang epekto pag gustong-gusto mo iyong tao. He smiled again before letting me go to get a frying pan. Hinayaan ko siya roon at umupo na lamang sa upuang nasa kitchen isl
THEN AND NOW Pahina 30
Claude's POV"Saan ka natulog kagabi, Claude? Kung hindi ka pa nagtext ay baka nabaliw na ako sa pag-aalala."Panay ang sunod ko kay Mama habang palakad lakad siya sa kusina dahil sa pag-aasikaso ng almusal namin.Huminto siya sa tapat ng oven at pinatay iyon ng makitang luto na ang mga hotdog na nandoon.Isa-isa niya iyong inilagay sa plato kaya natagalan siya roon at nabigyan ako ng pagkakataong yakapin siya mula sa likuran niya."Sorry na Ma. Hindi na mauulit. Alam mo ba kung saan ako natulog?" Pagpapakyut ko sa kaniya para hindi na siya mainis at magtampo.Hindi siya umimik. Naglakad siya pabalik sa mesa para ilagay ang luto nang hotdogs. I heaved a sigh before leaning in the refrigerator while staring at my mother."Kila Architect ako natulog." Sambit ko kaya natigil siya sa ginagawa."Panay ang hatid sundo niya sayo ah? Ganoon ba kayo kaclose nun?" Matabang niyang sinabi habang nakasimangot.Natigilan ako sandali.
THEN AND NOW Pahina 31
THEN AND NOW CHAPTER 31 Claude's POV Tulala ako habang nakatingin lang sa bintana ng kotse ni Demus. Mag didinner kami ngayon at kakasundo niya lang sa akin mula sa firm. Panay ang palingon-lingon ni Demus sa akin dahil sa pagiging tahimik ko. Kalaunan ay hindi niya natiis at inabot niya ang kamay ko para mahawakan. "What's wrong? May problema ba sa trabaho niyo?" Nag-aalala ang boses niya kaya agad akong umayos ng upo at humarap sa kaniya. Nginitian ko siya para mawala ang pagkabahala niya. "W-wala. Pagod lang 'to?" Siniglahan ko pa ang boses ko para hindi siya mag-isip na may malalim akong iniisip tungkol sa aming dalawa."Saan mo gustong kumain tayo? Libre ko ngayon." Dagdag ko pa at pilit na ngumiti. Mabilis siyang umiling sa sinabi kong pang lilibre ngayong gabi. As usual hindi na naman siya papayag. He's always like this. Lagi niya akong bini-baby. Para bang laging gusto akong pinoprotektahan.
THEN AND NOW Pahina 32
THEN AND NOWClaude's POVHindi ko alam kung ako lang ba o sadyang natural ito sa tao.Iyong pakiramdam na nasa kalagitnaan ka ng saya pero maya-maya lamang ay maiisip mong may kasunod ba ang sayang 'to? Lungkot ba ang kapalit nito? Na iisipin mo na lang na kailangan mong sulitin dahil baka matapos agad na baka hindi na sa iyo kapag nagising ka isang araw.Tulala ako habang nakatitig sa repleksiyon ko mula sa salaming nasa harapan ko.Tinitigan ko ang mata kong ilang beses ng lumuha dahil ilang beses na ring nasaktan mula paman noon.Ang hirap sumaya no? Ang hirap kuhanin ng mga bagay na gusto natin. Pero sadyang may mga taong magpaparamdam sa'yo ng contentment. Na maiisip mong ayos lang na naranasan mo iyan, ayos lang na umiyak ka, at ayos lang na hangarin mong huwag mawala sa iyo iyong pinakamamahal mo kasi kahit anong kahihinatnan may tatayo sa harapan mo't poprotektahan ka, magiging pader mo mula sa sakit at pasasayahin ka.In
THEN AND NOW Pahina 33
THEN AND NOWClaude's POVDemus didn't ask me anymore when he started driving his car. Siguro ay masiyado ko siyang pinag-alala.Nawala ang cellphone niya at habang tinatawagan ko iyon ay iba ang nakasagot habang siya'y papunta na sa akin para sunduin, patunay na masiyado na akong kinakain nang pag-iisip, imahinasyon at pagiging duwag ko.Hindi ko kinaya.Bumuntong hininga ako ngunit mas lalo lang atang nabahala ang tahimik na si Demus. Nilingon ko siya at kunot na kunot ang noo niya habang nakahawak ang isang kamay sa manibela.Tinitigan ko siya. Hindi ko alam kung kailan ako titigil sa pagmamahal sa kaniya kasi sa tingin ko hindi na, at takot ako na baka sa kalagitnaan ng pagmamahal ko sa kaniya mabitawan ko siya o siya ang biglang bumitaw. Nakakatakot ang mga posibilidad. Pero isa lang ang sigurado ako, lalaban ako hanggat kaya ko. Kasi kahit kailan hindi ako makakaahon kung mananatili ako sa malalim na dagat
Latest chapter
THEN AND NOW Pahina 49
THEN AND NOW I can't believe he is more aggressive this time. Mas nakakinit ba kung maliit ang espasyo kapag ginagawa ito. Bigla akong napangisi sa naisip. Should we do this more often inside his car? I think it will be more fun inside his big comfort room. Gusto kong sampalin ang sarili sa mga kalokohang naiisip. "Claude, I am already having a boner, damn. Can't take this anymore." He whispered while biting my ear. Sugurado pulang-pula na ito ngayon. I moaned while we are both panting because of the sensation we are both feeling right now. He slowly caressed my stomach until it reaches something down there. Napaliyad ako. "Damn, ang ingay mo talaga Claude." He laugh when he heard me almost scream his name out of pleasure. "I think we will just really do it here, Dem." I uttered and bite my lip."Coz I can't take this already as well." I added and grab him for a kiss again.
THEN AND NOW Chapter 48
THEN AND NOW"Demus,"Nanlamig ang mga kamay ko sa sobrang kaba.Para akong masusuka. Nanghihina ang tuhod ko. Tanging ang mga kamay na lamang ni Dem ang nakasuporta sa akin.Hawak niya padin ako at hindi binibitawan na para bang kahit anong oras ay mawawala ako. Iyon na lamang ang naging lakas ko sa mga oras na iyon.."I've been telling you Demus." Sambit muli ng Daddy ni Dem.Mukha itong galit at inis sa kaniyang anak."Dad, " Tanging nasambit ni Dem at hinigpitan ang kapit sa akin.His dad heaved a sigh when Dem's mom tried to hold his hand.Para akong napaatras ng titigan ako ng Daddy niya."Tingnan mo, pati bisita mo'y pinaghihintay mo. Diba sinabi ko na sa iyo na kapag ganitong mga okasiyon ay dapat inaagahan mo. Maupo na nga kayo rito. " Sambit ng Daddy ni Demus at para akong nabuhusan ng malamig na tubig.Demus glance at me trying to scratch the back of his head."Traffic, Dad. Al
THEN AND NOW Pahina 47
THEN AND NOWDemus POVSiguro kapag lumipas ang panahon, alam ko, sigurado ako, mananatili kong kasama si Claude at sa pagkakataong iyon isa lang ang masasabi ko. Love is a thing that we should not rush. It happens in the right time.Nangyayari iyon sa kagustuhan ng kapalaran. And even if unexpected, kahit wala sa plano mamahalin at mamahalin natin iyon dahil patuloy na iuukit iyon ng tadhana sa puso natin.Ngunit si Claude, hindi lamang siya basta iniukit, pininta pang pinuno ng kulay at kailanma'y walang makabubura nun.I am staring at the blueprint na kakatapos ko lamang ding gawin. It was so full filling. Pagkatapos ng project na ito siguro ay maglalaan muna ako ng kaunting oras para kay Claude. I know he is busy too pero nagbabalak din naman iyon ng bakasiyon, sana nga.I heaved a sigh at isinara na ang computer. I bite my lip when suddenly I heard my phone ringing.I immediately grab it when I saw Claude's name in the scre
THEN AND NOW Pahina 46
THEN AND NOWCHAPTER 46"Do you really think I can do that, Dem?" I ask Demus while he is leaning on the table, he is eating an apple while watching me clean the table."The picture says it all." He answered while shrugging."But now that I already heard your side it really doesn't says all." He added as he gave me a shrugged again."Sa tingin mo lolokohin kita ng ganoong ganoon na lamang? Like we experienced a lot together." Sambit ko habang pahina nang pahina ang boses habang nanunumbalik sa akin lahat ng mga nangyari."It happened before too and you believed all those lies until we met again." Demus uttered.Nanatili ang mga mata niya pagkatapos niyang sambitin iyon. Natigilan ako dahil tama siya. Minsan kong pinaniwalaan ang mga kasinungalingang iyon at nagtanim ng galit sa buo kong sistema pero nanatili parin ang pagmamahal ko para sa kaniya."But it is not your fault. I already investigate those things so you don't ha
THEN AND NOW Pahina 45
THEN AND NOWCHAPTER 45I know there is something wrong with Dem that time. I don't know what it is but I am scared to know.I stared at the food inside my plate. Panay ang tusok ko rito at hindi man lamang nagagalaw.Siguro ay tigilan ko na muna ang pag-iisip. Kailangan ko munang pumasok sa trabaho."You looks tired. You stayed late up night?"Nagulat ako sa biglaang pagtatanong ni Mama.She heaved a sigh and didn't speak for a while. After that moment she lifted her gaze to me again."Don't worry, Ma. I am fine." I answered but she is not convinced about it."Is it about him?" She ask and I just stared at her because I know what she means.Iniyuko ko ang ulo ko dahil alam kong may malaki paring parte sa isip at puso niyang tumututol sa nararamdaman ko para kay Demus.Muli kong narinig ang malalim niyang buntong hininga."Noong bata ka pa, wala akong napapansing kakaiba s
THEN AND NOW Pahina 44
THEN AND NOWCHAPTER 44Demus Alvarez's POVIkinuyom ko ang kamao habang pinagmamasdan ang isang malinaw at kasuklam suklam na larawang hindi na kinakailangan pa ng paliwanag.Hindi ko alam ang mararamdaman. Ang hirap tanggapin at natatakot akong baka pinagkakaisahan na naman kami ng mga taong tutol sa pag-iibigang patuloy ko paring kinakapitan hanggang ngayon.Minsan ng nangyari ang ganito sa amin kaya pinipilit ko ang sistema na huwag paniwalaan.Ngunit ang lubos kong ikinakatakot ay kung malaman ko na ang mga larawang iyon..... ay puno ng katotohanan at tunay na nangyari sa pagitan nina Claude at ng lalaking pinaniniwalaan kong kailanma'y hindi niya pagtutuunan ng pansin.A revealing photos inside a brown envelope has been delivered on my office in the firm. It was Claude with his office mate Kalvin.It was not a simple photo. Claude is closing his eyes, he look so tired in the photo while Kalvin's helping him taking his
THEN AND NOW Pahina 43
Pahina 43 THEN AND NOW CHAPTER 43 I tried to text and call Demus that day. I am so frustrated that I can't even focus about work. I am so pre-occupied about everything. He is not replying or picking up the phone. What's wrong? Should I visit his condo later? Napabuntong hininga na lamang ako dahil sa mga isiping iyon. Sa huli ay itinuon ko muna ang pansin sa trabaho. Ilang minuto lamang ang lumipas ay nagkagulo sa lobby ng opisina kaya kailangan ko pang sumilip pakanan mula sa lamesa namin. Siguro ay may bagong kliyente lang na dumating. Babalik na sana ako sa pagkakaupo ng bigla ay nakita ko kung sino ang parating. Demus is wearing his usual black tux. Sinusundan siya ng isang babaeng secretarya mula sa aming building at parang itinuturo niya ang daan kay Dem. I was about to stand so that I can greet him at para narin magkausap kami. Ano kayang ginagawa n
THEN AND NOW Pahina 42
THEN AND NOWCHAPTER 42"Ma,"My tears can't stop from flowing. I don't know what to do. I love Dem so much and I can't lost him this time. He is so precious to me that I can even put him out from this situation just to protect him."Claude, I can't believe this."Hinawakan ni Mama ang kaniyang ulo dahil sa hindi siya makapaniwala.Is it wrong to love? Is it wrong to be loved?Is it wrong to be true? Is it wrong to be like this?"Ma, I'm sorry. I love him so much Ma."Laglag panga akong tinitigan ni Mama dahil sa sinabi ko.Umiling-iling siya dahil sa paglalakad dismaya."You're a professional lawyer. May natapos ka at nakapag aral! Ni minsan hindi pumasok sa isip ko na ganiyan ka! Anak kita, pero sa tingin ko mahirap tanggapin 'to." She said with her usual fierce expression.It feels like my heart teard into pieces.Natigilan ako dahil sa sinabi niya. Para akong na
THEN AND NOW Pahina 41
THEN AND NOW CHAPTER 41 Alas siyete na ng umaga at nangako si Dem na susunduin niya na lamang ako sa labas ng village para hindi na kami makita ni Mama. Iyon nga ang nangyari. Nagtaxi ako papuntang bukana ng village at hindi na nagtaka ng makita si Dem doon. Mabilis akong bumaba na parang isang teenager na nagtatago sa kaniyang mga magulang. But I don't want to keep this so long. I want to be with the man I truly love, freely. Ngumiti agad siya ng makita ako at umayos ng tayo mula sa pagkakasandal niya sa kaniyang kotse. He's about to hugged me but I resfused. Senenyasan ko siyang sa loob na dahil may mga tao kasing dumadaan. "What's that?" He asked after hugging me when he saw what I am holding. "Ahm it's my lunch box. Busy kasi mamaya kaya nagdala ako ngayon ng lunch ko. Mukha tuloy akong bata, pero kasi baka hindi na ako makalabas mamayang break." I explained and he nodded. Just like our usual days naihatid
