LOGINShare
Pahina 20
Last Updated:
2021-08-11 08:11:57Claude's POV
I've made a research earlier about the Thailand lists of Architects at pakiramdam ko'y isa akong detective ng mga pelikula sa pagahahanap ko ng mga impormasyon.Nag research pa ako ng mga Architect na may apelyidong Alvarez at kahit itanggi ko ma'y labis labis ang kabang nararamdaman ko habang ginagawa iyon pero laking pasasalamat ko ng walang makitang Arkitektong kapangalan ng taong laman ngayon ng isipan ko.
Hindi pupwede.
It's been years at iyong marka ng sugat ng pag-iwan niya ng sakit ay nandoon pa din. Sariwa at mahapdi.
Bakit ko ba kasi naisip na maaring siya iyon?
Yes, let's say na he wants to be an Architect before pero hindi naman ibig sabihin nun siya na iyon. That's so imposible.
Naglakad ako papuntang rest room dahil masiyado na atang pre occupied ang ulo ko sa mga isiping hindi ko naman dapat pinagtutuunan ng pansin.
Noong mag hapon ay nilakad ko lang ang mga important details ko at para ma erec
Related chapters
THEN AND NOW Pahina 21
Claude'ss POVMay mga pagkakataon sa buhay natin na pakiramdam mo may malaking kulang sa iyong pagkatao.Minsan kapag napagod ka sa paghahanap at pagsubok na mapunan ang kulang na iyon, isinusuko na lamang natin at hinahayaan kaya madalas ay hindi natin maramdaman iyong totoong saya na paulit-ulit na nating sinusubukang hanapin noon.I want to find that something inside me who always made me feel like everything's not enough. Kasi ang kulang na iyon, alam ko, alam na alam kong naiwala ko iyon kasabay ng paglisan at pagtakas ko noon.But I don't want to find that peace with this man in front of me right now.He's hugging me again, comforting me and trying to make me feel better just like before. I can feel the warmth with him but I should not."Shhh. Don't worry I'm just here." He said, trying to calm me down.I don't want him to see me like this. He shouldn't see me having a breakdown in front of him kaya buong lakas ko siyang itinula
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 22
Demus's POVIlang taong tumigil sa pag-ikot ang mundo ko. Ilang taon kong naiwala at patuloy na hinahanap ang aking sarili.Because everything feels like empty. Kahit pa naging matagumpay na ako sa buhay at naabot ang pangarap ko still it feels like it's not enough. Kasi una sa lahat, iyong taong kauna-unahan kong pinangarap ay nawala sa akin.Kaya noong araw na sa wakas ay natagpuan ko ulit iyong taong minsan ay naging dahilan kung bakit nakaramdam ako ng saya sa buhay kong ito, pakiramdam ko kaya ko na ulit, pakiramdam ko buhay na ulit ako, kasi noong umalis siya kasabay noon ang pagkamatay ng pag-asang itinanim niya sa puso ko.Mr. Swift introduced me to his trusted friend na itinuturing niya na daw bilang isang anak at sobrang nagimbal ang mundo ko sa nakita.It was him. It was Claude, my life, my love.Kita ko kung gaano kalungkot ang mga mata niya. Hindi ko alam kung bakit, pero sa tuwing ngingiti, tatawa at susulyap siya sa akin ay wa
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 23
Claude's POVNg mag alas singko ng hapon ay umuwi ako ng medyo iritado dahil sa taffic na nadaanan kaya pawis akong nakarating ng bahay.Panatag din akong pumasok dahil tanaw kong wala ng nagtatrabaho doon. Sumipol-sipol pa ako habang nakapamulsa ang kabila kong kamay habang nakakapit naman ang isa sa black sling bag na dala ko.Ang black tux kong nakasabit sa balikat ko ay hinila ko't malamyang binitbit ng tuluyan akong naglakad sa entrada ng bahay.Humikab-hikab pa ng tuluyan akong nakapasok ng sala ngunit halos mapaatras ako kasabay ng panlalaki ng mga mata ko.Napamaang ako't akmang aatras dahil sa gulat.There's a guy sitting freely in our couch pero agad itong umayos ng upo ng makita ako na para bang sobrang malaking kasalanan sa paningin ko ang makita siyang mayabang na nakaupo roon, na para bang sa akin lang siya lalambot....gaya ng dati.The way he looked at me feels so nostalgic. Para bang tinatangay ako ng mga mata ni
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 24
Claude's POVSa mundo, kaya mong amuhin lahat ng bagay, maging ang mga hayop, lalo na ang mga tao. Madali mo silang makukuha basta ba maging mabuti ka't magpakatotoo kaya walang duda at pagkakatiwalaan ka nila.Pero simula ng namulat ako sa mundong ito, isang bagay lang naman ang alam kong kahit kailan ay hindi mo makakayang kontrolin, pilitin at dektahan kung sino ang pipiliin nito, because our hearts will always follow what it wants but not a cheater at all, but a traitor.Titibok at titibok ito para sa taong gusto niya. Hindi pwedeng paamuhin, because it's like a wild demons inside of our body. Pero minsan dahil din sa puso natin nararanasan natin iyong sayang laging ipinagbabawal ng utak natin.But in my case, kailangan kong tapangan. Kailangan kong maging mas malakas kung ayaw kong umiyak at mawasak sa huli. Mas mabuti na ding mag-isa ako habang buhay eh. Walang problema, walang sakit.Malakas ang tunog ng tsinelas na suot ko habang paak
Last Updated : 2021-08-14THEN AND NOW Pahina 25
THEN AND NOWCHAPTER 25Claude's POVRamdam ko ang mahapdi kong mga mata ng imulat ko ito kinabukasan.Masakit din ang katawan ko, marahil dahil sa maghapong nakayuko sa computer kahapon.Tumayo ako tinignan ang oras at natantong ang tagal ko palang nagising. I fixed my disheveled hair before glancing at my phone when I saw it beeped.Inabot ko iyon at tinignan kung Sino ang nag text at agad akong napabuntong hininga ng makitang si Dem ito.Unknown number:Good morning. Is it okay if I'll fetch you?Iyon ang laman ng text niya, ayaw ko na sana pang mag reply pero baka nga ay pumunta siya kung hindi ko lilinawin sa kaniya ang lahat.I started typing a message and immediately send it to him.Me:Huwag na. Huwag mo na akong sunduin at ihatid ulit.Nagbihis ako at nag-ayos para sa trabaho, sooner or later ay darating din naman sila Demus dito sa bahay para mag trabaho pero
Last Updated : 2021-08-15THEN AND NOW Pahina 26
Claude's POV Paulit-ulit kong tinakasan ang sakit noon kahit pa alam kong sa pagtakas ko'y maiiwan ko din ang taong pinakamamahal ko. I tried to escape because I'm scared because I want my wounded heart to be healed pero mas lalo lang lumala iyong sugat at pinilit kong tinakpan ng paulit-ulit. "Ayos ka lang? Tapos ka na bang kumain?" Dahan-dahan kong nilingon ang nagmamanehong si Demus. Tahimik lang ako kanina at ngayon lang ulit namin binasag ang katahimikan. Siguro masiyado lang din akong hindi makapaniwala sa sarili ko. After running from him, nandito na naman ako at kasama siya. Bukod pa doon, nasabi ko lahat ng nararamdaman ko sa kaniya. Siguro ay punong-puno na din ako ng pagpipigil. Ayaw ko ng lokohin pa ang sarili ko, hirap na hirap na din ako eh. Nakakabaliw, nakakalito. "Sa bahay na ako kakain. Pag-uwi mo, kumain ka din." Simple kong sagot gamit ang malamig kong boses. Napatango-tango siya at nagpatuloy na s
Last Updated : 2021-08-27THEN AND NOW Pahina 27
THEN AND NOW It was so hard to trust again once someone tried to broke it while you're giving it to them. Hindi natin pwedeng pilitin ang tao na huwag tayong saktan kasi hindi natin kontrolado ang lahat. It was an individual choice. Masasaktan at masasaktan tayo, kahit saan, kahit kailan pwede tayong mawasak nalang bigla. But at the end the process of healing is the most important. The people who comforted you and helped you to survived matters. Hindi na importante pa ang nakaraan, ang mahalaga natuto na tayo mula roon. Demus and I already shared the every details of our lives noong nagkalayo kami. Sobrang gaan sa pakiramdam. Wala ng takot. Nandoon pa rin iyong sugat pero alam ko hihilom na rin ito. Magiging maayos na ako. Magiging maayos na rin ang lahat. I massage the bridge of my nose when finally I've finished all the papers in my table. I heaved a sighed because of exhaustion. Pero agad na pawi ang pagkahapo ko ng tumunog ang
Last Updated : 2021-08-30THEN AND NOW Pahina 28
Demus's POV They said, other people are not really inlove, maybe they're just curious about what it feels and the idea of it. They give this conclusion to prove that we should stop because it's just the result of our curiosity. Well, maybe I'll agree about it if I can live without that person. I will agree if I'm not hurting or I'm not going to die if am not with that person o kaya nama'y wala ka lang pakealam sa tao kahit mawala sa'yo. But what if you were dying about the idea of losing that person. Is it still curiosity if you'll going to sacrifice everything just to give your all for the love they just call as curiosity? No, I think no. Hindi iyon tungkol lamang sa kuryusidad na sinasabi nila. It's love. Maybe that fcking curiosity only works for teenagers pero kahit din naman sa murang edad, kapag natuto kang magmahal that perspective won't matter, it's a trash. Hindi maaring diktahan ang puso. When I met Claude, wala na akong ibang gust
Last Updated : 2021-09-01
Latest chapter
THEN AND NOW Pahina 49
THEN AND NOW I can't believe he is more aggressive this time. Mas nakakinit ba kung maliit ang espasyo kapag ginagawa ito. Bigla akong napangisi sa naisip. Should we do this more often inside his car? I think it will be more fun inside his big comfort room. Gusto kong sampalin ang sarili sa mga kalokohang naiisip. "Claude, I am already having a boner, damn. Can't take this anymore." He whispered while biting my ear. Sugurado pulang-pula na ito ngayon. I moaned while we are both panting because of the sensation we are both feeling right now. He slowly caressed my stomach until it reaches something down there. Napaliyad ako. "Damn, ang ingay mo talaga Claude." He laugh when he heard me almost scream his name out of pleasure. "I think we will just really do it here, Dem." I uttered and bite my lip."Coz I can't take this already as well." I added and grab him for a kiss again.
THEN AND NOW Chapter 48
THEN AND NOW"Demus,"Nanlamig ang mga kamay ko sa sobrang kaba.Para akong masusuka. Nanghihina ang tuhod ko. Tanging ang mga kamay na lamang ni Dem ang nakasuporta sa akin.Hawak niya padin ako at hindi binibitawan na para bang kahit anong oras ay mawawala ako. Iyon na lamang ang naging lakas ko sa mga oras na iyon.."I've been telling you Demus." Sambit muli ng Daddy ni Dem.Mukha itong galit at inis sa kaniyang anak."Dad, " Tanging nasambit ni Dem at hinigpitan ang kapit sa akin.His dad heaved a sigh when Dem's mom tried to hold his hand.Para akong napaatras ng titigan ako ng Daddy niya."Tingnan mo, pati bisita mo'y pinaghihintay mo. Diba sinabi ko na sa iyo na kapag ganitong mga okasiyon ay dapat inaagahan mo. Maupo na nga kayo rito. " Sambit ng Daddy ni Demus at para akong nabuhusan ng malamig na tubig.Demus glance at me trying to scratch the back of his head."Traffic, Dad. Al
THEN AND NOW Pahina 47
THEN AND NOWDemus POVSiguro kapag lumipas ang panahon, alam ko, sigurado ako, mananatili kong kasama si Claude at sa pagkakataong iyon isa lang ang masasabi ko. Love is a thing that we should not rush. It happens in the right time.Nangyayari iyon sa kagustuhan ng kapalaran. And even if unexpected, kahit wala sa plano mamahalin at mamahalin natin iyon dahil patuloy na iuukit iyon ng tadhana sa puso natin.Ngunit si Claude, hindi lamang siya basta iniukit, pininta pang pinuno ng kulay at kailanma'y walang makabubura nun.I am staring at the blueprint na kakatapos ko lamang ding gawin. It was so full filling. Pagkatapos ng project na ito siguro ay maglalaan muna ako ng kaunting oras para kay Claude. I know he is busy too pero nagbabalak din naman iyon ng bakasiyon, sana nga.I heaved a sigh at isinara na ang computer. I bite my lip when suddenly I heard my phone ringing.I immediately grab it when I saw Claude's name in the scre
THEN AND NOW Pahina 46
THEN AND NOWCHAPTER 46"Do you really think I can do that, Dem?" I ask Demus while he is leaning on the table, he is eating an apple while watching me clean the table."The picture says it all." He answered while shrugging."But now that I already heard your side it really doesn't says all." He added as he gave me a shrugged again."Sa tingin mo lolokohin kita ng ganoong ganoon na lamang? Like we experienced a lot together." Sambit ko habang pahina nang pahina ang boses habang nanunumbalik sa akin lahat ng mga nangyari."It happened before too and you believed all those lies until we met again." Demus uttered.Nanatili ang mga mata niya pagkatapos niyang sambitin iyon. Natigilan ako dahil tama siya. Minsan kong pinaniwalaan ang mga kasinungalingang iyon at nagtanim ng galit sa buo kong sistema pero nanatili parin ang pagmamahal ko para sa kaniya."But it is not your fault. I already investigate those things so you don't ha
THEN AND NOW Pahina 45
THEN AND NOWCHAPTER 45I know there is something wrong with Dem that time. I don't know what it is but I am scared to know.I stared at the food inside my plate. Panay ang tusok ko rito at hindi man lamang nagagalaw.Siguro ay tigilan ko na muna ang pag-iisip. Kailangan ko munang pumasok sa trabaho."You looks tired. You stayed late up night?"Nagulat ako sa biglaang pagtatanong ni Mama.She heaved a sigh and didn't speak for a while. After that moment she lifted her gaze to me again."Don't worry, Ma. I am fine." I answered but she is not convinced about it."Is it about him?" She ask and I just stared at her because I know what she means.Iniyuko ko ang ulo ko dahil alam kong may malaki paring parte sa isip at puso niyang tumututol sa nararamdaman ko para kay Demus.Muli kong narinig ang malalim niyang buntong hininga."Noong bata ka pa, wala akong napapansing kakaiba s
THEN AND NOW Pahina 44
THEN AND NOWCHAPTER 44Demus Alvarez's POVIkinuyom ko ang kamao habang pinagmamasdan ang isang malinaw at kasuklam suklam na larawang hindi na kinakailangan pa ng paliwanag.Hindi ko alam ang mararamdaman. Ang hirap tanggapin at natatakot akong baka pinagkakaisahan na naman kami ng mga taong tutol sa pag-iibigang patuloy ko paring kinakapitan hanggang ngayon.Minsan ng nangyari ang ganito sa amin kaya pinipilit ko ang sistema na huwag paniwalaan.Ngunit ang lubos kong ikinakatakot ay kung malaman ko na ang mga larawang iyon..... ay puno ng katotohanan at tunay na nangyari sa pagitan nina Claude at ng lalaking pinaniniwalaan kong kailanma'y hindi niya pagtutuunan ng pansin.A revealing photos inside a brown envelope has been delivered on my office in the firm. It was Claude with his office mate Kalvin.It was not a simple photo. Claude is closing his eyes, he look so tired in the photo while Kalvin's helping him taking his
THEN AND NOW Pahina 43
Pahina 43 THEN AND NOW CHAPTER 43 I tried to text and call Demus that day. I am so frustrated that I can't even focus about work. I am so pre-occupied about everything. He is not replying or picking up the phone. What's wrong? Should I visit his condo later? Napabuntong hininga na lamang ako dahil sa mga isiping iyon. Sa huli ay itinuon ko muna ang pansin sa trabaho. Ilang minuto lamang ang lumipas ay nagkagulo sa lobby ng opisina kaya kailangan ko pang sumilip pakanan mula sa lamesa namin. Siguro ay may bagong kliyente lang na dumating. Babalik na sana ako sa pagkakaupo ng bigla ay nakita ko kung sino ang parating. Demus is wearing his usual black tux. Sinusundan siya ng isang babaeng secretarya mula sa aming building at parang itinuturo niya ang daan kay Dem. I was about to stand so that I can greet him at para narin magkausap kami. Ano kayang ginagawa n
THEN AND NOW Pahina 42
THEN AND NOWCHAPTER 42"Ma,"My tears can't stop from flowing. I don't know what to do. I love Dem so much and I can't lost him this time. He is so precious to me that I can even put him out from this situation just to protect him."Claude, I can't believe this."Hinawakan ni Mama ang kaniyang ulo dahil sa hindi siya makapaniwala.Is it wrong to love? Is it wrong to be loved?Is it wrong to be true? Is it wrong to be like this?"Ma, I'm sorry. I love him so much Ma."Laglag panga akong tinitigan ni Mama dahil sa sinabi ko.Umiling-iling siya dahil sa paglalakad dismaya."You're a professional lawyer. May natapos ka at nakapag aral! Ni minsan hindi pumasok sa isip ko na ganiyan ka! Anak kita, pero sa tingin ko mahirap tanggapin 'to." She said with her usual fierce expression.It feels like my heart teard into pieces.Natigilan ako dahil sa sinabi niya. Para akong na
THEN AND NOW Pahina 41
THEN AND NOW CHAPTER 41 Alas siyete na ng umaga at nangako si Dem na susunduin niya na lamang ako sa labas ng village para hindi na kami makita ni Mama. Iyon nga ang nangyari. Nagtaxi ako papuntang bukana ng village at hindi na nagtaka ng makita si Dem doon. Mabilis akong bumaba na parang isang teenager na nagtatago sa kaniyang mga magulang. But I don't want to keep this so long. I want to be with the man I truly love, freely. Ngumiti agad siya ng makita ako at umayos ng tayo mula sa pagkakasandal niya sa kaniyang kotse. He's about to hugged me but I resfused. Senenyasan ko siyang sa loob na dahil may mga tao kasing dumadaan. "What's that?" He asked after hugging me when he saw what I am holding. "Ahm it's my lunch box. Busy kasi mamaya kaya nagdala ako ngayon ng lunch ko. Mukha tuloy akong bata, pero kasi baka hindi na ako makalabas mamayang break." I explained and he nodded. Just like our usual days naihatid
