Nagising ako nang maramdamang may nakayakap sakin. Nang makita ko kung sino ay muntikan na akong malaglag sa biglaang pagbalikwas ko.
"Draven?!"
Napariin siya ng kipit at tila nagulat sa pagsigaw ko.
"W-what?" Asar na tanong niya na halatang antok pa.
"Anong ginagawa mo dito?"
"Sleeping ano pa ba?" Tinalikuran niya ako, attitude ka sir?
"Akala ko ba ayaw mo ng may katabi? Bakit andito ka?!"
"Asawa naman kita anong masama?" Bumalikwas siya ng pagkakahiga at nilingon akong bitbit ang isang unan.
Napatanga ako sa sinabi niya.
"Lasing ka pa ba? Uminom ka nga ng tubig." Agad siyang bumangon at nagsuot nang t-shirt saka ininom ang tubig na nasa side table na mukhang siya ang nagdala.
"Malamig kanina, I need your warm." 'Yun lang ang sinabi niya at lumabas na, leaving me with my mouth half open.
Another busy day.It's our community week, I am waiting for Drei’s command---ngunit ni isang utos ay wala siyang sinasabi. He was all busy while I was just watching him doing the deeds.Pag magvovolunteer ako ay sesenyasan niya lamang akong 'wag na' at hindi ko talaga maintindihan kung bakit ganun nalamang siya sa akin. 2 days and I can't fucking explain why having a sudden change."Pres, hangang gabi ang event natin ngayon.""Anong event ang meron mamaya?""Battle of the bands pres saka may isang banda na magpeperform.""Anong name ng banda?""Serenity band.""I see," may pinagusapan pa sila ngunit nawala na doon ang attention ko.Serenity band?Napatayo ako bigla na kinatigil nila pareho at napatingin sa akin. Drei was looking at me with his eyes asking "what's wrong?""Pup
Dedicated toJELANYPARRILLA9All my life, I always believe that we really have a mission on someone's life. We have a role, we take part even on the smallest part of his or her life, We were there.Nakikilala natin ang isang tao dahil maaaring may misyon tayong kailangang gampanan sa buhay nila, or meron silang misyon na gagampanan sa buhay natin.Kaya nga diba, may mga taong parang dumaan lang sa buhay natin, 'yung tinatawag na 'mga pansamantalang tao.'Siguro kasi, dumaan lang sila sa buhay natin para turuan tayo ng mga bagay na hindi pa natin natututunan, o baka para iparealize sa'tin ang mga bagay na pilit nating ipinaglalaban kahit mali na pala.There are people who will make yo
"Mavis?! Are you up?!"Naalimpungatan ako ng makarinig ng katok at pagtawag ngunit hindi ako nagmulat o kumilos manlang."Mavis!" Bakit ba tawag siya ng tawag?Inaantok pa ako, I felt drained after what I've witnessed yesterday.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ko ngunit hindi ko nalang rin pinansin hangang sa maramdaman kong may tumabi sa akin."What's wrong with you? Dati naman ang aga-aga mong gumising?" Hindi ako sumagot."Mavis?" Inuga niya saglit ang balikat ko."H-mm""Wake up," ano bang nakain nito ngayong umaga at parang sinapian ng masamang espiritu? Kelan pa siya natutong mangulit?"Inaantok pa ko drei." I groaned."I need you to come with me." Fucking need."Saan?""Date," date?!"Huh?" Wala
I was busy cooking for our dinner when a pair of hand wrap around my waist. Drei is hugging me from behind. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa ginawa niya."D-drei hindi pa ako tapos magluto.""Inaantok ako wife.""You can take a nap first.""Dito nalang.""Ako naman mahihirapan sa'yo eh.""Mav, kumakanta ka ba?" Natigilan ako sa naging tanong niya at biglaang kinabahan."B-bakit?""I wanna hear you sing,""Pag kumanta ako babagyo.""Hindi 'yan,""Nagluluto pa ako Drei, hintayin mo na muna ako please? Jan ka muna sa table humungko." Agad naman siyang sumunod at mukhang inaantok nga siya dahil pagkapatong niya ng ulo sa table ay agad siyang nakatulog. Habang hinihintay na maluto ang ulam namin ay napasandal nalang muna ako sa counter habang pinagmamasdan siya.
DRAVEN5 am.With my brows shut and eyes darted on the ceiling, my mind was in chaos for a moment.What am I doing? Why am I here beside this woman?I turned my head on her direction, peacefully sleeping without her glasses on.I always want to annoy her. Mas gusto kong makita ang naiinis niyang mukha kesa ang makita siyang nakangiti ng hindi ko malaman kung totoo. Kapag nakangiti siya, deep inside naaasar ako.I ruffles my hair as I rested my back on the head board still staring at Mavis. Nakayakap parin ito sa akin at hindi magising gising.Hindi ko namalayan na unti-unti nanaman akong nakatulog habang nakatitig dito and the next time I opened my eyes, she's nowhere to be found. Agad narin akong bumangon at pumasok sa kabilang kwarto para kumuha ng damit ko, I have clothes here dahil noon pa man ay ako na ang madalas na pumupunta dito ka
Inis akong lumabas ng kwarto ni drei matapos ko itong gamutin, linisan at mabihisan.Nang makapasok sa kwarto ko'y mas lalo akong nabalisa. I was pacing back and forth while reminiscing what happened earlier. I was so nervous and scared. Halos paliparin ko na ang motor ko makaabot lamang. Natakot ako na baka huli na ako, at hindi ko na siya maabutan. I frustratedly ruffled my hair when I received a call. "Hello Leo?""Red, where are you?""Home, any updates?""Jered's unconscious--- napuruhan sa ginawa ko. He doesn't want to talk. Set aside him first we have biggest problem.""What is it?" Kunot noong tanong ko at napahinto sa isang angulo. "Pisces was busted. Alam na nilang tayo ang kumakalaban sa kanila and we are on their top target list." "Fuck! Alam na ba ito ni Meast?!""Yes,
"Hello Mavis," Nagulat ako nang magsidatingan si Clover at Emjie. Naupo sila tigkabila at si Clover ang tumabi sa akin na kinasama ng timpla ng mukha ni drei. "Clover,""Oh, teka dude---nakikiupo lang.""Ba't nandito kayo? Tapos na kayo kumain? Akala ko may nagaasikaso kayo ng research paper?" Kunot noong tanong ni drei na para bang hindi talaga nagustuhan ang pagsulpot ng kaibigan niya."Dude, hindi mo ba kami namimiss---shempre we're here to know mavis, hi mavis.""H-hi," tipid na bati ko at kunwari'y nahihiya."No ba talagang pakay niyo?""Birthday ng pinsan ko bukas dude, invited ka."Napatitig ako kay emjie ng sabihin niya 'yon."Sows! Inuman nanaman 'yan pass ako dude.""Shut up Clover papasuyo ka pa ba?""Ulol! Pakyu ka!""Para kang bakla,
"M-meast?""What's wrong? bakit parang hinihingal ka? Napalaban ka ba?" Ibang laban Meast, laban na muntik na akong maputukan ng pinakadelikadong baril sa balat ng lupa. Oh God what am I saying?! Fucking shit."H-hindi, I was having a nightmare when my phone rang thanks for saving me." Napapikit ako ng mariin at nakagat ang pagibabang labing nanamanhid pa.I was so careful talking to Meast, baka kasi bigla nalang sumulpot si Drei."How is it going nabalitaan kong napalaban ka nung isang gabi?""Oo, biglaan lang.""Tiyak isa iyon sa naging dahilan para mapatunayan ng mala la familia na tayo ang nasa likod ng lahat, kung bakit hindi sila nagtatagumapay, be careful red, alam na nilang ikaw ang pumoprotekta kay Monticello. I know they have a deeper reason for aiming him as their target." Napatango tango ako.
"Pres! Sigurado bang kakasya ang population ng Archi at engineering dito?" Hagas na lumapit sa akin si Janus bitbit ang papel kung saan nakasulat ang mga pangalan ng estudyante mula sa department ng architecture at engineering. Napakamot ako sa kilay at pinasadahan ng tingin ang buong students activity hall. Halos mapuno na iyon ng Engineering department at nagpapasukan palang ang mga architecture."Wala tayong magagawa, sa social hall ay naroroon ang college of business at kasama ang education. This is where we are assigned.""Pero pres tingnan mo naman ang architectural department, wala pa man sa kalahatian ang pumapasok, crowded na agad sa hall." Aksidente akong napalingon sa entrance at napansin ko roon ang isang babaeng inaayos ang salamin niya habang nililibot ang paningin kasama ang isang babaeng nagsasalita na halatang may kinikwento sa nerd na kasama.My brows shut upon staring at that ner
"Would you risk your life for someone you love?"I once asked that in myself before I started my mission in drei's life.Love these days had brought up different meaning. Traditionally, love defines as pure, sweet and something that we can't really live without. But time flies and definitions changes, until love begins to become a mere game for teens. Saying 'I love you' even if they don't actually mean it.These days, a love that is willing to risk his or her life is a very rare kind of love that is really difficult to find. Everyone now was a bit selfish, their sake first before others.But me, If I was in Draven's situation I'd also risk my life for him in dire jeopardy. You never know how your decision will work out, but you always will know when you failed to act. I'd rather die, than live with the agony of inaction."How you feeling?" I stares at my brot
Tahimik akong sumunod sa kung saan nila ako dalhin at saka ko lamang napansing nasa tuktok na kami ng isang gusali.Hindi ko masasabing abandunado dahil maayos pa ang itsura ngunit hindi ko rin namang masasabing isang gusaling pinagtratrabahuhan pa.Pinapkiramdam ko ang tahimik na si Emjieng siyang tumutulak sa akin hawak ang kamay kong nakagapos sa likuran ko.Hindi ko makita kung saan niya dinala ang mga kaibigan ko at si Draven.Nasa likod namin ang ilang mga tauhan niyang may kaniya kaniyang baril."Maligayang pagdating aking numero unong panauhin." Umalingaw ngaw ang boses ni Edern na halatang nasa isang audio room na konektado sa buong gusali kaya natitiyak kong sa lahat ng parte ng gusaling ito'y maririnig ang boses niya."Matagal kong hinintay na masimulan ang isang palabas na kasama ka, hindi ba't napakaganda ng magiging palabas kapag
I felt so unease about something I can't explain. Tumambay ako sa Ragents refuge, para mas makapagisip. Maging ang mga kasama ko'y abala sa ginagawa nilang pagiimbestiga habang ako'y nanatiling nakapikit habang hawak hawak ang isang baril, nasa harap ko nagkalat ang mga paborito kong gamitin.Ang ilan ay kakatapos ko lang linisan at iassemble."Red, di mo talaga maalala?""Oo nga kahit clue manlang wala ba?""I don't know whom I missed out, daig ko pa nagkaamnesia.""Diba you investigated their organization's name? What did you found out?""Death.""Huh?""I just found that word, 'death is the answer', that was the meaning of their Organization's name. Parang pinaglalaruan niya lang ako at sinadya niyang ipangalan iyon sa organization niya in german language.""Pero naisip ko rin, na maaaring hindi lang 'yun tumutuk
Late akong nagising kinabukasan, halos di ako magkandauga-ga sa pagasikaso, halos makalimutan ko na ang ilan kung gamit at kinailangan ko pang bumalik sa kwarto para makuha ulit iyon saka patakbong bumaba ng building.Halos maglaglagan rin ang mga gamit ko bago ko pa man 'yon maipasok sa kotse, kaya sunod sunod rin akong napamura sa inis.Hindi pa man ako tapos sa pagpulot ay may tumulong na sa aking lalaki, bago ko pa man iyon malingon ay nakalayo na ito sa akin ngunit ng tingnan ko ang gamit ko'y napansin ko na ang isang itim na envelope.Mabilis kong ipinasok ang mga gamit ko't hinayaan muna ang envelope na iyon kasama ng mga ito saka nagmaneho patungo sa MRSH.Halos takbuhin ko na ang floor kung nasaan ang opisina namin.At saktong pagkapasok ko'y sinalubong na ako ng kunot noo at matalim na tingin ni Draven."Masyado
I have watched thousands of romance movies, and they all claimed that love is something mysterious and magical, love is the center of the universe, that love is something we have to feel and to acquire just to say that we are humans. People end up being so foolish, fighting for it. Without knowing that it was actually a disease that could slowly consume us until it left us nothing but a pain.Dahil sa love, maraming matatalino ang nagiging tanga.Dahil sa love, maraming buhay ang nasisira.Does love even requires us to destroy?I don't even know what am I thinking, but the pain I am feeling right now makes me think about how cruel love is.Hindi ko alam kung sadyang mababaw lang ako o masakit lang talagang makitang 'yung lalaking minahal at mahal mo'y hindi parin pwedeng maging sayo.Love sucks, to the point that it will make
Tulala ako sa daan habang nagmamaneho pauwi, pasulyap sulyap pa ako sa review mirror nang mapansin ang isang itim na kotse na halatang sumusunod sa akin. Sa t'wing bumibilis ako'y bumibilis rin iyon, na tila takot na makawala ako.'George''Red, emergency?' Narinig kong nabahala siya at mukhang napatayo. Alam kasi niya na kapag ganitong bigla akong kumonekta sa linya may hindi magandang nangyayari.'Di naman masyado, may isang langaw lang ang nakabuntot.''Where's your location?'
Nang lumabas si draven ay mabilis akong naglakad. Hindi ko alam kung bakit apektadong apektado ako. Hangang ngayo'y hiyang hiya ako sa nangyari."Architect!" Shit! Kung kailan umiiwas.Awkward akong tumingin kay clover na malisyosong nakangisi sa akin at sumusulyap kay draven na nakasunod sa akin."Tara na architect!" Clover was about to wrap his arms around my shoulder when we heard drei's venomous voice."Touch her and you're dead.""S-sabi ko nga didistansya nalang, tss! selosong inhenyero!""Fvck you!""Architect oh!" sumbong nito sa akin kaya umiling lang ako.&
Tulala ako sa unit ko, amanda was here ranting about her journey on accomplishing her mission."Nakikinig ka ba?!" Dinig na dinig ko ang tunog ng chips na nginunguya niya.I sip on my beer still staring at nowhere."Mav, mav, mav! Alam ko na 'yang mukha na 'yan! Si draven nanaman no? Tsk! tsk!""How?""Huh? Anong how? Ano ipapadala na ba kita sa mental? Nababaliw ka na 'yata sa lalaking 'yun?""How did, they last longer than I thought.""Ano?! Anong ineenglish english mo jan?! Nasa Pilipinas ka tagalugin mo!""Alam mo bang si Draven at Zaira parin?" Kunot noong tanong ko na kinatahimik niya."S-sinabi niya na sayo?""So alam mo nga?" Hindi siya ulit nakaimik.I thought he's single?"Inom pa tayo mav, ang dami pa nito oh." She's avoiding the topic. Hindi nalamang ako