Library
Search
Home / Romance / THE WEIGHT OF THE VEIL / THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 34

Share

THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 34

Author: MIKS DELOSO
last update Last Updated: 2025-02-22 18:45:26
Patuloy siyang bumubulong sa kanyang tainga, mga salitang sa isang paraan ay mas mahalaga kaysa sa anumang narinig niya noon. Natuwa siya sa kanyang mga salita. Hindi pa niya kailanman nakita siyang ganito ka-mapagmahal o narinig na nagsalita nang ganito ka-mahigpit sa kanya.

Pareho nilang naramdaman na siya ay lumiliit sa loob niya. Humugot si Louie at lumipat sa gilid. Napansin niya ang mga guhit ng dugo sa hita ni Klarise at sa polo na inilagay nila sa ilalim nila, kinilala ang patunay ng kanyang pagkabirhen.

Hinila niya siya papalapit sa kanya muli, at niyakap lang niya ito nang mahigpit. Masarap ang pakiramdam. Nakita niya ang isang lugar sa kanyang balikat kung saan maaari niyang komportableng ipahinga ang kanyang ulo.

Alam niyang mabangis ang kanyang mga pag-ulos sa kanya na sinundan ng kanyang ganap na pagkawala ng kontrol habang siya ay nilabasan, kaya't mahiyain niyang tinanong, "Nasaktan ba kita?"

Nagulat siya sa tanong niya, at nag-atubili bago sumagot. Masakit.
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 35

    Malamig ang hangin sa loob ng kweba, ngunit hindi iyon sapat para patayin ang init na bumalot sa pagitan nina Louie at Klarise. Ang kanilang hubad na katawan ay nakayakap sa isa’t isa, tinatamasa ang init ng kanilang pagmamahalan sa kabila ng malamig at madilim na paligid.Mahigpit ang yakap ni Louie kay Klarise, tila ba ayaw niyang bitawan ito, ayaw niyang bumalik sa reyalidad na maaaring wala nang kasunod ang gabing ito.Ngunit nang dumilat si Klarise at mapagtanto ang kanilang sitwasyon, nanlaki ang kanyang mga mata."A-Ano ‘to…?" bulong niya, pilit tinatakpan ang kanyang katawan gamit ang kumot na ni hindi niya maalala kung paano iyon napunta sa kanila.Napamulat si Louie, napailing, at hinilot ang sentido niya bago marahang napangisi. "Mukhang napatunayan na nating hindi lang galit ang kaya nating pag-awayan, Klarise.""Ikaw talaga! Ang kapal ng mukha mo!" dinuro niya ito sa noo, namumula ang pisngi sa hiya.Napailing lang si Louie, tila aliw na aliw sa itsura ni Klarise na nagku

    Last Updated : 2025-02-23

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 36

    Sa labas ng kweba, lumalakas pa lalo ang ihip ng hangin. Ang mga sanga ng puno'y nagkakabali, at ang dagundong ng ulan ay parang mga tambol na walang tigil sa pagpapatugtog. Ang bagyong Yolanda ay patuloy na nagpapakita ng bagsik, dahilan upang hindi makausad ang rescue team.SAMANTALA, SA LOOB NG KWEBA…"Grabe… parang hindi titigil ang bagyo," bulong ni Klarise habang nakayakap sa kanyang sarili."Palagay ko, hindi tayo matutunton agad ng rescue team," sagot ni Louie, abala sa pagsisindi ng maliit na apoy gamit ang natuyong kahoy na pinulot niya kanina. "Mas delikado kung pipilitin nilang pumalaot.""Kung ganun… mas matagal pa tayong magkasama dito," natatawang sabi ni Klarise, kahit halata ang pag-aalalang nasa mukha niya.Ngumisi si Louie at nilingon siya. "Bakit? Naiilang ka ba na kasama ako?""H-Hindi naman!" mabilis niyang sagot, pero agad niyang tinalikuran ito para hindi makita ang pamumula ng kanyang pisngi.Humagikgik si Louie bago lumapit sa kanya. "Sige na nga, hindi kita

    Last Updated : 2025-02-24

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 37

    Ang init ng kanyang mga kamay sa pisngi ni Klarise ay tila nagpapakalma sa kanyang naguguluhang puso."Klarise, alam kong hindi natin ginusto ang sitwasyong ito. Wala sa plano natin ang lahat ng nangyari," wika ni Louie, napapikit saglit bago bumuntong-hininga. "Pero kung may isang bagay akong gustong paniwalaan ngayon, ‘yon ay hindi aksidente ang nararamdaman ko para sa’yo."Nabigla si Klarise sa narinig. Hindi niya alam kung paano isasagot ang matapat na pagtatapat nito."A-ano'ng ibig mong sabihin?" halos pabulong niyang tanong.Ngumiti si Louie, hinawakan ang kamay niya at dinala sa kanyang dibdib, sa lugar kung saan maririnig ni Klarise ang mabilis na tibok ng kanyang puso. "Dahil tuwing kasama kita, ganito lagi ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung kailan nagsimula, pero gusto kong malaman mo… na mahal kita."Muntik nang huminto ang paghinga ni Klarise.Hindi niya alam kung epekto lang ba ng malamlam na liwanag ng apoy, ng malamig na simoy ng hangin, o ng nakaraang gabi nilang

    Last Updated : 2025-02-24

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 38

    Sa wakas, kinuha niya ang kamay niya at tinulungan siyang bumaba mula sa bato. "Dito, magbasa tayo.""Basang-basa na ako para sa'yo." Tumawa siya."Maganda." Ngumiti siya at dinala siya sa mahinang alon. "Papakantot kita nang todo dito, gagawin kong mainit na realidad ang iyong mapusok na pantasya."“Naniniwala ako sa iyo.”Hinalikan niya siya at hinawakan ang kanyang mga kamay sa kanyang puwit at itinaas siya.Bumuhol si Julia sa kanyang baywang at kumapit."Sa tingin mo?" tanong niya sa pagitan ng mga halik. "Maaari na tayong magtalik muli?" "Oo naman." Kumawala si Klarise at lumuhod. Ang kanyang bibig ay naglalaway na sa pagnanais na matikman siya. "Ganito ?tama ba ginagawa ko." Mainit at matigas ang kanyang ari sa kanyang kamao. Pinagapang niya ang kanyang dila sa dulo.Maliliit na alon ang bumubula at kumikiliti sa kanyang mga tuhod, mga paa, at puwit, habang sinimulan niyang sipsipin siya sa paraang gusto niya. Gusto ni Klarise na maging espesyal ito para kay Louie gaya

    Last Updated : 2025-02-24

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 39

    “Ahhh, oh, hindi, pero…putang ina, wala akong pakialam. Gawin mo lang akong labasan ulit. Gawin mong mahalin ako hanggang mawala na ang sakit.""Iyan ang plano ko." Hinalikan niya siya at sinimulang igalaw ang kanyang balakang, dumulas hanggang sa buong lalim at halos lumabas sa bawat paglusong.Nawala siya rito. Ang kanyang ari ay kumikiskis sa isang espesyal na malalim na lugar sa loob niya. Ang kanyang mga paghinga ay mahahabang ungol habang nagsisimulang muling tumaas ang presyon.“Putangina, ang galing mo talaga,” bulong niya. "Malaya at ligaya."“Salamat.” Salamat sa paggawa nito.” Pinaikot niya ang kanyang mukha. "Ang sarap…ang sarap na masakit." Nawala ang mga salita sa kanya. Ayaw niyang tumigil siya sa pag-fuck sa kanya dito sa loob ng kwebang ito."Nilalabasan ka ba ulit? Gaya nito?"“Oo, huwag kang huminto. Oh, Louie. Kantutin mo ako ng maraming beses." Ang kanyang balat ay humihigpit, ang kanyang mga kalamnan ay tumitigas. Hinawakan niya ang kanyang titi gamit a

    Last Updated : 2025-02-24

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 40

    "Nasiyahan ka ba?" "bulong niya." "ilang beses ka nang nilabasan, mahal ko?""Oo." Oo…” Siya ay hingal at mainit. "Nakaabot ako ng 3 beses sunod-sunod.""Magandang marinig 'yan." Pinisil niya ang kanyang mga suso. "Malapit na akong labasan, sa'yo, sobrang taas sa'yo."Oo. Gawin mo. Ngayon. Kantutin mo ako nang walang tigil.Ang kanyang ekspresyon ay tumigas. Hindi niya maalis ang tingin mula sa kanyang mukha. Ang matibay na determinasyon ay nagpatulis sa kanyang panga at nagpalalim sa kanyang mga mata.Binabayo na niya siya nang mabilis ngayon, parang makina, mabilis na pag-ulos ng kanyang mga balakang. Papunta na siya sa kanyang pagpapalabas. Walang makakapigil sa kanya, alam niya iyon. Hindi ang pagdating ng iba sa dalampasigan, hindi rin ang isang nuclear bomb. Lahat siya tungkol sa pag-abot sa rurok, ang pinakatuktok ng kasiyahan, sa kanya, kasama siya.Ah. Oo. Oo.” Pinadapa niya ang mga salita sa pamamagitan ng mga ulos. “Puta.” " Yes.”At pagkatapos ay nakangang

    Last Updated : 2025-02-24

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 41

    Samantala sa resort kasama ang rescue team, ang pamilyang Olive at Ray ay nagmamadaling naglakad si Gregorio pabalik sa headquarters ng rescue team. May dala siyang mapa ng isla at ilang larawan ng mga natagpuang bakas ng paa. Sa kabila ng matinding ulan at hangin, hindi siya titigil hangga’t hindi natatagpuan sina Louie at Klarise.“May bagong impormasyon tayo,” aniya, inilapag ang mapa sa mesa. “May natagpuan kaming mga yapak malapit sa bangin, pero bigla itong nawala.”Mabilis na lumapit si Pilita, hindi na alintana ang basa niyang kasuotan. “Ano'ng ibig mong sabihin? Nawalan ng bakas? Ano na ang nangyari sa anak ko?”“Maaaring naghanap sila ng masisilungan,” sagot ni Gregorio. “O baka… nahulog sila.”Nanlambot si Pilita, halos matumba sa kaba. “Diyos ko… Klarise…”“Mahal, kalma lang,” aliw ni Hilario, mahigpit siyang niyakap. “Makikita natin sila. Hindi tayo titigil.”Samantala, si Georgina ay hindi mapakali habang naglalakad pabalik-balik. “Gregorio, kung hindi natin sila mahanap

    Last Updated : 2025-02-25

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 42

    Hindi ito tulad ng mga halik nila kagabi. Ito ay mas banayad, mas puno ng damdamin. Para bang ang bawat dampi ng kanyang labi ay isang pangakong hindi siya iiwan.Nagpigil si Klarise, pilit na nilalabanan ang damdaming bumabalot sa kanya. Pero paano niya iyon lalabanan kung ang puso niya mismo ang kumakampi kay Louie?Napapikit siya. Naramdaman niya ang muling pagyakap ni Louie sa kanya, mahigpit at puno ng init.“Kung may paraan lang para hindi na tayo bumalik sa realidad,” bulong ni Louie sa pagitan ng kanilang halik, “pipiliin ko ‘yon.”Marahan, puno ng emosyon, at tila walang hanggan—ganito ipinaabot ni Louie ang kanyang damdamin kay Klarise habang hinahalikan niya ito. Mas banayad na ngayon ang kanyang mga galaw, wala na ang gigil at pagnanasa ng nakaraang gabi. Ngayon, may kasamang pag-aalaga, para bang gusto niyang ipadama kay Klarise na kahit anong mangyari, hindi niya ito pababayaan.Nagpatuloy ang kanyang mga labi sa paggalugad sa kanya, pero sa halip na umalma, naramdaman n

    Last Updated : 2025-02-25

Latest chapter

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 101

    Kinabukasan, abala na si Klarise sa pagpili ng wedding gown. Hindi tulad ng dati nilang kasal kung saan wala siyang ideya sa mangyayari, ngayon ay siya mismo ang may kontrol sa bawat detalye."Ayoko na ng simpleng kasal," sabi niya habang nakaupo sa isang bridal boutique kasama ang kanyang ina at biyenan. "Gusto kong gawin itong espesyal. Hindi dahil engrande, kundi dahil ito ang kasal na gusto ko talaga."Ngumiti si Pilita. "Anak, anuman ang gusto mo, susuportahan ka namin."Tumango rin si Georgina. "Tama. Pero dapat siguraduhin mong hindi ito masyadong simple. Dapat elegante pa rin, ‘di ba?"Napailing na lang si Klarise, pero hindi niya mapigilang matawa. Kahit kailan, hindi talaga magpapatalo ang kanyang biyenan pagdating sa mga ganitong bagay.Nang dumating si Louie para sunduin siya, nagulat ito nang makita siyang masigla at masaya. "Parang ang dami mong energy ngayon, wifey," biro nito."Syempre, excited ako!" Hinawakan niya ang kamay ni Louie. "Ngayon lang ako nagkaroon ng pagk

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 100

    Makakalaya na rin ako.Iyon ang unang pumasok sa isip ni Klarise habang nakaupo siya sa waiting area ng therapy clinic. Makalipas ang ilang buwan ng paghilom, ngayong araw ang huling session niya.Sa tabi niya, hawak ni Louie ang kamay niya, pinipisil iyon ng marahan. Ramdam niyang kabado ang asawa, pero mas nangingibabaw ang pagmamalaki nito sa kanya."Handa ka na?" tanong ni Louie, bahagyang nakangiti.Huminga siya nang malalim bago tumango. "Oo. Sa wakas, handa na ako."Nagbukas ang pinto at lumabas ang therapist niyang si Dr. Herrera. "Klarise, halika na."Umupo si Klarise sa pamilyar na sofa sa loob ng opisina ni Dr. Herrera. Sa dami ng beses niyang pumunta rito, parang naging pangalawang tahanan na niya ito.Ngumiti ang therapist at inilapag ang kanyang mga notes sa mesa. "Klarise, ngayon ang huling session natin. Kamusta ka?"Napangiti siya. Hindi pilit, hindi sapilitan. Tunay. "Mas magaan, Dok. Mas nakakagalaw na ako, mas nakakakilos nang hindi ko nararamdaman ang bigat na pas

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 99

    Tahimik ang buong bahay nang makauwi sila mula sa ospital. Wala nang tunog ng mga pag-iyak ng kanilang pamilya, wala nang mahihinang bulong ng pakikiramay—ang natira lang ay ang bigat sa kanilang dibdib at ang lungkot na hindi nila alam kung paano babawasan.Si Klarise ay nakaupo sa gilid ng kama, yakap pa rin ang maliit na baby clothes. Ilang araw na siyang ganito—walang imik, walang kibo. Para siyang bangkay na humihinga lang dahil kailangan, hindi dahil gusto niya pang mabuhay.Naupo si Louie sa tabi niya, tahimik lang na pinagmamasdan siya. Alam niyang walang tamang salita para sa ganitong sitwasyon. Kaya ang tanging nagawa niya ay abutin ang kamay ng kanyang asawa at hawakan ito nang mahigpit."Klarise…" mahinang tawag niya.Walang sagot.Dahan-dahan niyang hinaplos ang likod nito. "Mahal… nandito lang ako."Sa wakas, parang isang basong unti-unting napuno at tuluyang umapaw, humagulgol si Klarise. Mahina noong una, hanggang sa naging mahahapding iyak—yung tipong masakit pakingga

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 98

    Mahigpit siyang niyakap ni Louie, hinahagod ang kanyang likod habang tahimik siyang nilulunod ng emosyon. Ang sakit ay parang dagat na hindi matapos-tapos, hinahatak siya pababa, pero sa yakap ng kanyang asawa, may bahagi sa kanyang puso na nakakahanap ng kaunting kapayapaan."Mahal kita, Klarise," bulong ni Louie, mahina pero puno ng paninindigan. "Kahit anong mangyari, hindi kita iiwan. Hindi mo kailangang mag-isa sa sakit na ‘to."Napahigpit ang yakap ni Klarise sa kanya, hindi pa rin makapagsalita. Dahil sa lahat ng bagay na bumabagabag sa kanya, isang bagay lang ang malinaw—hindi siya nag-iisa.Kinabukasan, hindi na naman bumangon si Klarise mula sa kama. Nakatitig lang siya sa kisame, walang emosyon, walang reaksyon."Mahal, bumangon ka na. Kakain tayo," malumanay na aya ni Louie, nakaupo sa tabi niya."Hindi ako gutom."Napabuntong-hininga si Louie. Dalawang araw na siyang halos hindi kumakain ng maayos. Alam niyang hindi ito simpleng lungkot lang—ito ay depresyon."Mahal, kahi

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 97

    At magkasama rin nilang haharapin ang bukas—kahit masakit, kahit mahirap, kahit hindi pa nila alam kung paano magsisimula muli.Isang linggo ang lumipas matapos nilang ilibing ang kanilang anak, pero pakiramdam ni Klarise, isang buong buhay na siyang nakalugmok sa sakit.Tahimik ang bahay nila ni Louie—wala ang dating masasayang kulitan, wala ang mga nakakabaliw na hirit ni Louie. Ang tahimik na iyon ay mas malakas pa sa kahit anong sigaw.Umaga na naman. Nakaupo si Klarise sa gilid ng kama, yakap-yakap ang isang maliit na baby onesie na dati nilang binili. Pinagmamasdan niya ito, binabaha ng luha ang kanyang mga mata."Mahal…" Mahinang tawag ni Louie mula sa likuran. "Hindi ka pa kumakain…"Hindi siya sumagot. Hindi siya gumalaw.Dahan-dahang lumapit si Louie at umupo sa tabi niya. "Alam kong hindi madali… pero kailangan mong kumain, Klarise."Napapikit si Klarise. "Paano, Louie? Paano ako babangon? Paano ako magsisimula ulit?"Hindi nakasagot si Louie. Dahil sa totoo lang, ni siya r

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 96

    Sa ilalim ng malamlam na liwanag ng araw, habang nasa loob sila ng kotse, mahigpit ang hawak ni Louie sa kamay ni Klarise. Ramdam niya ang bahagyang panginginig nito. Hindi siya nagsalita. Hindi niya alam kung may tamang salita para sa sitwasyong ito.Ang huling sandali kasama ang kanilang anak.Ang huling paalam.Hindi ito kailanman magiging madali.Pagdating nila sa ospital, sinalubong sila ng doktor na unang nagbigay ng masamang balita sa kanila. Kasama nito ang isang nurse na may hawak na maliit na puting kahon—napakaliit, pero sa loob nito ay ang buong mundo nila.Hindi napigilan ni Klarise ang panginginig ng labi niya habang dahan-dahang iniabot sa kanya ng nurse ang kahon. Napaatras siya nang bahagya, tila ayaw itong tanggapin."Mahal…" mahinang tawag ni Louie, hinaplos ang likod niya.Dahan-dahang inabot ni Klarise ang kahon, pero sa sandaling lumapat ito sa kanyang mga kamay, napahagulhol siya. Para bang muling bumalik ang sakit—mas matindi, mas matalim."Anak ko…" bulong niy

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 95

    "Mahal…" Mahinang tawag ni Louie habang bumangon at lumapit sa kanya.Hindi siya nilingon ni Klarise. Hindi rin ito sumagot.Humugot ng malalim na hininga si Louie. Ilang araw na itong ganito. Hindi kumakain ng maayos, hindi natutulog ng sapat, at palaging umiiyak sa kalagitnaan ng gabi.Napalunok siya habang mas mahigpit pang hinawakan ang balikat nito. "Mahal, gusto mo bang lumabas tayo? Maglakad-lakad kahit saglit?"Umiling si Klarise. "Dito lang ako.""Klarise…"Sa wakas, napatingin ito sa kanya, ngunit ang lungkot sa mga mata nito ay mas mabigat pa sa kahit anong sakit na naranasan niya. "Louie, hindi ko alam paano magpapatuloy."Hindi niya napigilan ang mapayakap nang mahigpit sa asawa. "Kaya natin ‘to, mahal. Hindi kita pababayaan."Pero hindi niya na rin maitatanggi ang katotohanan—unti-unting kinakain ng depresyon si Klarise.At hindi niya alam kung paano siya ililigtas.Habang nakaupo si Louie sa study room nila, hindi niya maiwasang mapaisip ng mas malalim. Hindi pwedeng ga

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 94

    "Louie…"Mahinang tinig ni Klarise habang nakaupo sa gilid ng kama nila. Madilim ang kwarto, tanging ilaw mula sa bintana ang nagbibigay ng bahagyang liwanag sa kanyang malungkot na mukha.Nasa tabi lang niya si Louie, nakaupo rin, pero hindi siya magawang lingunin nito. Hindi niya alam kung paano niya haharapin ang sakit na bumabalot sa asawa."Mahal… Hindi ko alam kung paano ako magpapatuloy…"Humigpit ang hawak ni Louie sa kumot. Alam niyang ito ang pinakamahirap na gabing pagdadaanan nila."Wala na siya, Louie…" Pigil ang hikbi ni Klarise. "Wala na ang baby natin…"Dahan-dahang nilingon siya ni Louie. Nakita niyang nanginginig ang balikat nito, at sa kabila ng dilim, kita niya ang luhang bumagsak mula sa mga mata ni Klarise."Mahal ko…" Hinawakan ni Louie ang kamay niya, pero agad itong binawi ni Klarise."Huwag mo akong hawakan, Louie!"Napapitlag si Louie sa bigla nitong sigaw."Paano?!" Bulyaw ni Klarise, nanginginig ang labi. "Paano mo nasasabing kaya natin ‘to? Na magiging ok

  • THE WEIGHT OF THE VEIL   THE WEIGHT OF THE VEIL CHAPTER 93

    Sa labas ng Dilatation and Curettage (D&C) Unit, hindi mapakali si Louie. Ilang beses na siyang naglakad-lakad sa hallway ng ospital, paulit-ulit na tumitingin sa oras, pero pakiramdam niya ay napakabagal ng takbo ng panahon.Nasa loob si Klarise. Mag-isa. At wala siyang magawa kundi maghintay.Nakadukmo siya sa kanyang mga palad, pinipilit pigilan ang emosyon. Kahit anong gawin niya, hindi niya kayang burahin sa isip niya ang huling beses na narinig niyang umiiyak si Klarise—isang iyak ng pangungulila, ng matinding sakit, ng pagkawala.Pinikit niya ang mga mata at huminga nang malalim. Hindi niya na rin kayang patagalin pa. Kailangan na niyang tawagan ang mga magulang nila.Nanginginig ang kamay ni Louie habang tinatawagan ang numero ni Pilita, ang ina ni Klarise. Ilang beses nag-ring ang tawag bago ito sinagot."Hello, Louie? Anak? Oh, kumusta kayo ng anak ko at ng apo ko?" masiglang tanong ni Pilita, halatang excited.Parang tinusok ng kutsilyo ang dibdib ni Louie.Napatingala siya

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status