TO PLAY THE ROLE OF AN UNDESIRABLE MATE [ABO]
Mary Joy has been watching the quiet scenery in front of her when Devlin's trusted aide came over with a sympathetic frown. Sumaglit ang mga mata ni Mary Joy rito bago lumihis sa magandang tanawin. Mukhang hindi pinakinggan ng ama ni Devlin ang pakiusap niya. She had expected it, yet it is still disappointing somehow.Ang ama ni Devlin ay malaki ang ambisyon sa buhay. Dahil sa ambisyon nito, sila ang nangungunang pamilya sa buong kaharian. Ngunit hindi pa rin iyon sapat. Valir wanted something that will have their names written in history. Ano pa ba ang pinakamagandang oportunidad upang makuha ang kagustuhang 'yon? Isn't offering your son to the King and name him consort, great? Baka para sa karamihan ay hindi. Ngunit simpleng tao lamang ang ama ni Devlin. Kung anong mayro'n ay tatanggapin nito.
Ganoon nga ang nangyari noong idilat ni Mary Joy ang mga mata at natagpuan ang sarili sa kataw
Belial Tris is not entirely blameless throughout the story. Sa katunayan, ininsulto nito si Devlin. Iyon ang dahilan kung bakit ayaw ni Devin magpakasal dito. Kahit na payag si Belial sa desisyon ng hari, hindi pa rin nito masikmura ang magpakasal sa isang kapwa Alpha. Kaya naman umarte itong mabait sa harap ng marami habang pinapatay naman sa mura si Devlin sa likod.Noong una gustong ipagpatuloy ni Devlin ang kasalang magaganap. Kahit may kagustuhan sa puso nito na kumawala sa diktador na ama, mahal niya ang bayang kinalakihan.Gayunpaman ang halaga ng pagmamahal na ito ay hindi singlaki ng pangangalaga ni Devlin sa sarili. Kaya siya isang villain ay dahil doon.Alam ni Belial na ‘pride’ at ‘insekyuridad’ ang nasa pinakagitna ng mga problema ni Devlin sa buhay.Hindi gaya ng ibang Alpha, nasa bahay lang siya at binigyan ng trabahong pang-opisina. Lahat ng kaniyang kamag-anak ay pinangangalagaan siya nang mabuti. Hindi
It turns out, Si's help wasn't a permanent one. Ipinaliwanag nito na habang tumatagal ay aabot sa puntong titigil na si Si sa pagbibigay ng cheat sheet sa kaniya. Magiging mas mahirap ang lahat hanggang sa ang mga panahong iilaw ito ay upang ibiga ang orihinal na takbo ng storya o magbigay o kumuha ng puntos.Mary Joy wasn't impressed by this. Tumayo siya sa mula sa pagkakaupo sa kama at naglakad paalis ng kaniyang silid. Dumoble ang dami ng kaniyang mga tagabantay. Kung dati sa bahay nila ma tatlo lamang siya, ngayon ay domoble ang bilang ng mga ito.Alam ni Mary Joy na karamihan sa mga ito ay inutusan ni Belial na bantayan lahat ng kaniyang magiging kilos. Hindi nagdalawang isip si Mary Joy nang paalisin niya lahat ng tagapagsilbi maliban lang kay Tee.“'Yong inutos ko?”“Nakahanap ng heneral ang inyong tagapaglingkod,” sagot ni Tee sa mahinang boses, “nakahanda na po ang lahat.”Tumango si Devlin bago hinagisan
Mary Joy fell into a troubled sleep. Hindi siya mapakali habang inaalala si Si. Ngayon ay handa siyang makipagpalit ng puntos, bumalik lang ito sa dati. Kung alam niya lang na limited offer ang pagbibigay nito ng cheat sheet sa kaniya, sana sinagad na niya mula sa unang mundo pa lamang.Nagising siya noong makaramdam ng lamig. Giniginaw siyang nagtago sa ilalim ng kumot. Hindi nawala ang panlalamig na kaniyang nadarama. Saglit siyang sumimangot bago dumilat nang tuluyan.The female lead's gawking was not what she expected the most.Narinig ni Mary Joy kung paano nito nahigit ang paghinga. Pinakatitigan niya ang babae, hinihintay ang susunod nitong gagawin. Nang makitang nakatulala pa rin ito sa kaniyang harapan, halos magpasya na lamang siyang sipain ito.Hinalughog ni Mary Joy ang isip kung may nabanggit ba si Si sa kaniya patungkol dito ngunit wala siyang maalala. She almost choked when she noticed that even Si's report wh
“Tee, anong sitwasyon ni Heneral Isle?” Ikinumpas ni Devlin ang mga kamay. Mabilis na yumukod ang babaeng tagapagsilbi upang punuin ng tsaa ang kaniyang baso. “Tatlong araw na ang nakalipas. Wala pa rin akong liham na natatanggap.”Hindi interesado si Mary Joy sa magiging tugon ng kuya ni Devlin. Alam niyang busy ito sa sitwasyon ng Danari Pass. Noong una'y minaliit ng mga opisyal ang mga bandidong galing sa lumubog na bayan ng Capiz. Pinabayaan nila ito hanggang sa lumobo ang problema.May hindi pagkakaunawaan sa pagitan ng dating pinuno nito at ng ama ni Belial kaya naman noong humingi ng tulong ang Capiz sa gitna ng pagkakasakop, umaktong bingi ang hari. Ngayon nagpupumilit pumasok sa kanilang kaharian ang mga nakaligtas na mga sundalo't mangangalakal mula sa gyera. Hindi ang kaharian nina Belial ang pinakamalapit sa mga ito ngunit may delusyon ang mga taong iyon na may atraso sa kanila ang hari kaya dapat lamang silang papasukin
Huminga nang malalim si Mary Joy at isinara ang librong kabubuklat pa lamang—wala siyang maintindihan. Lahat ng libro rito ay nakasulat sa hindi matukoy na lengwahe. Sigurado siya na kahit ang mga tao rito ay hindi binabasa ang mga ito, sa limang oras na inilagi niya sa silid-aklatan ng palasyo ay iilan lang ang mga hanay ng librong may espasyo sa pagitan.Nabuburo na siya nang husto. Noong una'y namamangha siya sa kakaibang sulat na iyon. Samahan pa ng mga larawang hindi niya pa nakita noon. Makalipas ang iilang oras, gusto niyang sunugin lahat ng librong nandito. Kaunti lang ang mga librong kaya niyang basahin. Napagtanto niyang hindi mahilig sa libro si Devlin. Ayos lang 'yon sa kaniya. Hindi siya umaasang puro ‘love story’ ang mga narito.Nangalumbaba si Devlin sa mahabang mesa at tiningnan ang tahimik na si Tee. “Saan nagpunta si Prinsepe Belial ngayong umaga?”“Pagkatapos ng pulong kaninang umaga ay nagpunta ang prinsepe
Pagkatapos ng nangyari kaninang tanghali ay nagkulong si Mary Joy sa silid. Kinulit niya si Tee patungkol sa kung anu-ano, pinapagod ang sarili upang makatulog. Noong makumbinsi niya ang sarili na magpahinga, madilim na at lumalamig na ang paligid. Inutusan niya si Tee na huwag magpapapasok ng kung sino sa kaniyang silid. Kung sakaling maulit man ang nangyari kay Synthell. Masunuring nagbantay ang lalaki sa labas.Mahimbing ang pag-idlip ni Mary Joy hanggang sa bulabugin iyon ng isang marahas na pagbukas ng pinto na sunundan ng mabibigat na yabag. Pumasok ang nakakasakal na Alpha scent ni Belial sa buong silid. Asar na inginudngod ni Mary Joy ang mukha sa malambot na unan.“Devlin Isle—alam mo ba kung anong kahihiyan ang binigay mo sa 'kin?” tanong ni Belial sa kaniya gamit ang boses na kayang tapatan ang mabibigat na kulog tuwing bagyo. “Isang Omega, sa silid-aklatan ng angkan ko, Devlin? Talagang doon pa?”“Belial, pakiusap.
Dumaan ang tatlong araw na pare-pareho lamang ang nangyayari. Dadalaw si Synthell sa kaniyang silid, makikipag-usap si Devlin dito ng iilang minuto pagkatapos ay magbabasa siya ng libro buong maghapon. Kinagabihan ay magigising siya dahil sa paninitig ng bidang lalaki na si Belial. Pagagalitan siya nito sa patuloy niyang pakikipaglapit kay Synthell at mayamaya ay matatameme, uutusan siyang matulog muli at huwag itong pansinin.Kung magtatagal pa ito ng isang linggo ay hindi na kakayanin ni Mary Joy ang takbo ng laro.Para mabawasan ang pagkabagot ay pumunta siya sa mga kabayo. Sinabihan siya ng mga ito na huwag manganayo nang wala ang Prinsepw Belial. Hindi alam ni Mary Joy kung seseryosuhin niya ang mga ito o pagahalitan dahil sa pag-iinsulto sa kaniya. Bakit kailangang nariyan si Belial? May alam naman si Devlin sa mga kabayo!Sinubukan niya ring magpaturo ng paggamit sa iba pang sandata kay Heneral Onee pero narinig niya mu
Noong umugong ang usap-usapan patungkol sa imbestigasyong nagaganap ay saka naman dumating kay Mary Joy ang balita na mas lalo muling humigpit ang sitwasyon sa Danari Pass. Wala ng kahit na sino ang basta-bastang pinapapasok sa kanilang kaharian lalo na kapag walang papeles na dala. Nag-aalala na si Tee para sa kapakanan ng Kuya Apollo ni Devlin.Hindi sinayang ni Mary Joy ang pagkakataon upang takasan ang imbestigasyon na patuloy pa ring nangyayari. Kaagad siyang tumakbo sa opisina ng ministro upang humingi ng ilang araw para mabisita ang kanilang mansyon at magpunta ng Danari Pass.Personal siyang pinuntahan ni Belial upang sagutin ang kaniyang hiling gamit lamang ang dalawang malulupit na salita. “Hindi puwede.”Hindi naitago ni Mary Joy ang inis sa mukha ni Devlin. “Belial, ang kapatid ko ang namumuno sa gulo ng Danari Pass. Baka kung ano na ang na—”“Gagawin ko ang lahat upang manatiling ligtas ang kuya mo.” Ngumiti
"Ang tangkad mo talagang lalaki, ah. Ibang iba ka kay Doc Alex!" Ihinampas ng nars ang isang kumpol ng papel sa balikat ni Sandro. "Anong kurso ba kukunin mo sa kolehiyo, ha? Sayang kagwapuhan mo kung magdodoktor ka din! Makukulong ka lang sa operating room at naka-mask!"Napakamot-ulo si Sandro. Inayos niya ang kaniyang buhok at inihapit sa kaniyang noo upang matabunan ang kaniyang mga mata. "Kumusta na si Joy? Hindi ba siya gumalaw?""'Tong si Ms. Sungit? Hindi pa! Alam mo, iniisip ko baka sinasadya niya talagang magmaldita kaya ayaw magbigay ng sign. Kahit kibot man lang ng labi, ayaw ibigay!""Ikaw Sandro, ha. Alagaan mo si Doc Alex. May umaali-aligid pa namang gwapong engineer sa kaniya." Umirap ang babae bago tumalikod. "Uunahan pa yata kaming mga resident workers dito sa ospital na umariba d'yan sa tito mo!"Kumunot ang noo ni Sandro. "Hindi 'yon. Magkaibigan lang sila. Si Kuya Alex... imposibleng maging binabae s'ya. Nagka-girlfriend na siya noon. Isa pa, kilala ko 'yang engin
Matapos ang huling pito ng tren, umugong ang pagdausdos ng bawat piyesa sa ilalim kasama ang atungal ng riles. Sa wakas ay tumakbo na rin ang sasakyan. Sumandal si Sandro sa upuan, mag isa sa dapat ay pangtatluhang silya dahil sumakay siya sa huling trip panggabihan. Ipinasak niya sa tainga ang magkabilaang dulo ng kaniyang earphone. Matapos i-play ang kantang kinagigiliwan niya nitong linggo, bumalik ang isip niya sa huling pag-uusap nila ng kaniyang tito. Masyado pang bata si Alex Medina para tawaging tito. Miracle child kung tawagin ang tito niyang 'yon dahil ipinagbuntis ito ng kaniyang lola sa edad na kwarenta. Ngayon nga sa malayo ay papasa silang magkapatid. “May pasyente ako na galing din sa school mo. Baka pamilyar sa 'yo, Sandro. 'Ka ko, e, baka matulungan mo. Kausapin ba ga. Naka-comatose ang dalagang 'yon at hindi halos mabisita ng mga magulang. Kawawa naman." Sunud-sunod ang lunok ng kaniyang tito habang kinukuwento ang babaeng si Mary Joy Chua nang magtanghalian ito. N
Hindi nagugustuhan ni Ana ang takbo ng mga pangyayari. Wala ni isa sa mga ito ang sumunod sa balak niya. Mukhang lahat ng pabor ay napupunta kay Nastya. Bagay na pinanggagalingan ng kaniyang poot.Hindi maganda ang resulta ng mga nangyari noong nakaraan. Si Ana, hindi makatulog habang iniisip kung ano ang nangyari kay Nastya at Francis. Hindi niya lubos na matanggap na ang higit niyang katunggali sa lahat ay ang kaniyang sarili.Dalawang linggo na ang nakaraan, at dalawang linggo na ring hindi makatulog nang mahimbing si Ana. Lagi siyang binabangungot. Binibisita siya sa panaginip ng mga taong inagrabyado ni Nastya noon.Si Nastya. Ito ang may dala ng lahat ng kamalasan sa kaniya! Mula noong dumating ito, akala ni Ana, may poprotekta na sa kaniya. Noon inakala niyang kaya na niya ang mag-isa pero habang paulit-ulit na nilalamangan at ginagamit ng ibang tao, halos madurog siya nang husto.Dumating si Nastya, pinaranas ng
Nagmulat si Mary Joy at ang unang ginawa ay pakiramdaman ang emosyon ng bida. Alam niyang may wisyo na muli ito—bagay na hinihintay niya kanina pa. Gising na ang kaniyang kamalayan bago pa man magising ang bida.Ninamnam niya ang lamig ng paligid, init sa kaniyang pikuran at sakit sa pagkababae ni Ana. Hindi rin mawala-wala ang nangyari sa kaniyang alaala. Sigurado siyang kahit matapos na ang misyon niya rito, maaalala niya pa rin si Francis sa mga susunod na mundong darating.“Diyos ko...” Humikbi si Ana. Niyakap nito ang sarili, nakapamulagat na nakatitig sa hubad na si Francis sa kaniyang tabi. “May nangyari sa amin ni Francis.”Ilang segundong tumagal din ang ngiti ng babae bago nabasag ang pantasya nito. Hipokrita man si Ana ay matalino ito. Wala siyang maalala na kung anong nangyari sa kanila ni Francis kagabi. Ibig sabihin ay lumabas si Nastya at ito ang...“Nastya,” bulong ng bida sa halos hindi makilalang boses,
Nagising si Mary Joy dahil sa maingay na pagbagsak ng kung ano sa loob ng silid ni Ana. Naging matagal ang pagiging Nastya niya, higit sa mga nauna niyang paglabas kaya naging sapat ang oras niya upang makapagpahinga at kumain ng mga pagkaing gusto ni Nastya bago natulog nang maaga.Nagising siya noong dakong malapit na ang hatinggabi. Inilihis niya ang tingin mula sa alarm clock at tinitigan ang hulto ni Francis na siyang malapit sa kaniyang kama. Hindi siya nagsalita. Hindi rin ito umimik at nanatiling tikom. Humalakhak siya.Bumuntong hininga ang lalaki. “Nastya!”“Kaya mo ba hinintay na magsalita ako para masiguradong si Nastya nga ako at hindi si Ana?” Ngumuso si Mary Joy. Huminga siya nang malalim at binuksan ang lampara sa nightstand. Nagkaroon ng liwanag ang silid. Nakita sa wakas ni Mary Joy ang magulong buhok ng lalaki, walang buhay nitong mga mata at problemadong ekspresyon. Natigilan siya. “Anong problema?”U
Bumuntong hininga si Mary Joy sa ikatlong pagpapalit ni Ana ng damit. Pare-pareho namang bestidang puti ang pinipili nito, iba-iba lang ang disenyo. Nababahala si Mary Joy sa gusto nitong gawin ngunit wala siyang kakayahan upang mapalabas si Nastya.Sa wakas ay nakuntento si Ana sa suot. Mahaba ang puting bestida na ito, umaabot sa kaniyang tuhod. Sa malayo, aakalaing isang anghel si Ana dahil bagay na bagay rito ang ganitong estilo ng pananamit.Naglagay ng kolorete sa mukha si Ana. Hindi nito sinobrahan—sapat lamang upang mapansin. Noong ngumiti ang dalaga sa salamin, napatango si Mary Joy nang wala sa sarili. May dalawang mabababaw na biloy si Ana!Bumaba si Ana ng sala, sinasalubong ng tanong ang bawat katulong na nakikita. Ang asta ay tila karapatan ng babae ang masagot ng mga ito.“Si Sir Francis? Nasa hardin, Ana. Puntahan mo ro'n.”Ngumiti muli si Ana at nagtatalong pinuntahan ang sinabi nitong lugar. Hindi
Kung sasabihin ni Mary Joy na hindi niya inasahan ang pagiging mailap ni Francis kay Ana, nagsisinungaling siya. At hindi siya sinungaling, o hindi ganoon ang tingin niya sa sarili niya. Baka minsan na siyang naging ganoon at umaarteng hindi, ngunit sino nga ba ang mabilis umako ng mali? Kung hindi si Mary Joy, hindi rin iyon si Ana.“Ana, pasensya na pero wala talagang sinabi si Francis, e. Hindi ka naman no'n paaalisin,” pagpapakalma ni Manong Gerald sa kaniya habang nagpapakulo ito ng sabaw. “Magpaliwanag ka na lang sa kaniya pagdating niya. Isang linggo ka na rin no'n na hindi pinapansin.”‘Hindi ko kailangan ng pagpapaalala mo!’Nitong mga araw, habang hindi makatulog si Ana at hindi makakain nang maayos dahil sa kaba at pagdududa. Habang palala ito nang palala, mas lumalakas din ang boses nito sa isip ni Mary Joy. Noong una'y kinikilabutan siya tuwing naririnig ang matinis nitong boses sa isip.Alam niya ang bawat
Sa loob ng tatlong araw, nasanay na si Mary Joy na laging si Ana ang nasusunod sa katawan. Araw-araw ang ginagawa niya lamang ay magmasid at hulaan kung sino sa mga ito ang kaniyang tagasunod. Sa puntong ito buong tiwala niyang sasabihin na wala sa bahay na ito ang taong ibinigay ng system sa kaniya. Wala sa mga ito ang kwalipikado upang maging kanang kamay ni Mary Joy.Ilang araw na rin niyang agam-agam ang posibilidad na agawin ni Nastya mula kay Ana si Francis. Alam ni Mary Joy na hindi gusto ni Francis si Nastya. Ang nararamdaman nito sa kaniya ay kuryosidad, isang naglalakad na sakuna na siyang wala sa buhay nito. Napaka-boring ng buhay ni Francis at si Nastya ang tanging panggulo rito.Hindi gusto ni Francis si Nastya. Sa ngayon. Paano bukas? Ngumiti si Mary Joy sa naisip. Gagamitin niya ang interes ng lalaki kay Nastya upang makuha ito. Ang tanging kailangan niya na lamang ngayon ay humanap ng panahon upang mapalapit dito. Up
“Ana!”Narinig ni Mary Joy ang naiinip na pagtawag ni Francis ngunit hindi siya nagmadali gaya ng tipikal na gagawin ng bida. Mabagal siyang humakbang, ninanamnam sa alaala ang mukha ni Aling Zena noong maabutan siyang humuhugot ng alak mula sa nakasaradong lalagyan. Maalam si Nastya sa pagnanakaw, hindi rin nakatulong ang masaya nitong ekspresyon dahilan upang magsisigaw ang ginang at hampasin siya ng tambo. Kapag may nawala o nasirang gamit sa mansyon, magbabayad ang mga ito kaya ganoon na lang ang naging reaksyon ng matanda.“Anastasia?”Natigilan si Mary Joy dahil sa pagtawag nito roon. Sa alaala ni Nastya, walang kahit sinong tumawag sa kaniya ng ganito. Pareho din kay Ana.“Poster boy,” bati ni Nastya noong lumiko ito sa hagdanan. Nakita niya ang pamimilog ng mga mata ni Francis noong makita ang hawak niyang alak. “Ano? Maraming alak si Madame. 'Wag kang mag-alala.”“Pero kapag nalasing ka—”“Hindi ako mag