Chapter 7
Isang linggo na rin ang lumipas simula noong nangyari ang insidente.
Attorney Collins is confident in his case as he always do.
Nalaman niya na ang gusto niyang malaman pagkatapos ng pagtatanong niya sa suspek, na siyang kliyente niya.
Hawak na niya ang baril at isang kalabit lang ng gatilyo ay puputok na ito.
Kung sino man ang tinutukan niya nito ay nasisigurado niyang matatamaan. Sapul at walang mintis.
He can attract the culprit just using his logical mind. Without giving them the chance to notice what he is up to.
He can play a game without being involved. He was just simply controlling their minds.
He is watching them.
He is good at that.
Even if he is not actually involved in the game, he can still foresee each opponent's next move and the outcome of the game even before it ended.
Dalawang araw nalang bago ang maganap ang huling paglilitis ng kaso.
Medyo natagalan dahil sa kadahilang walang mahanap na malakas na ebidensiya upang bigyan kasagutan ang kaso at tuluyang matuldukan.
They were just talking in circle. Paikot-ikot lang ang takbo ng istorya at walang maiturong partikular na may sala.
Mr. Meldred Luis might be the killer or just a victim of wrong accusation.
It is either a framed-up incident or self-will ay hindi na problema, sapagkat may naaninag na itong kaunting liwanag.
Kasalukuyan itong naglalakad sa kahabaan ng daan papunta sa lugar kung saan nakatira ang biktima upang kumpirmahin ang mga bagay-bagay.
Kinausap niya ang mga kalapit-kuwarto nito pati na rin ang taga-managed ng building.
From the janitors, na taga-linis ng room ng biktima. Ayon sa kanila, once a week lang daw ito nagpapalinis ng kuwarto. Kada-linggo lang daw. So the last time they cleaned the victim's room is the day before the incident happened.
At ayon naman sa taga-hatid ng pagkain, hindi raw ito regular na nagpapahatid. Mag-isa lang ito sa room kaya nakasanayan na nitong magluto ng sariling makakain. Nagpapahatid lang ito ng pagkain kung may panauhin o minsan ay tinatamad magluto. The last time they delivered food is the same day before the incident happened.
Pagdating naman sa mga maintenance staff, ay isang buwan na raw ng huli itong nagpa-ayos ng nasirang gripo sa may lababo.
Lahat ay kinausap niya isa-isa. Without leaving anyone behind. Kahit ang mga taong lumabas-pasok sa gusaling iyon sa araw na nangyari ang krimen.
Karamihan sa mga nakatira sa gusali ay wala room ng mga oras na 'yon.
Lunes naganap ang insidente. Marami sa nakatira rokn ay puro may mga trabaho na o kaya mga college student na may pasok sa unibersidad.
Walang kopya ng CCTV footage ang buong gusali na siyang pinagtataka niya.
Ayon sa may-ari, nagkaroon daw ng problema ang CCTV camera sa mga oras na 'yon. They met technical problems.
Kaya pinagbasehan niya nalang ang mga pangalan na nakalista sa visitor's name.
As he listened to their testimony, a conclusion was made up.
The incident is not a stealing incident.
It was a murder. Someone killed him—intentionally.
Lahat ng sinabi ni Mr. Meldred Luis ay tugma sa mga impormasiyong nakalap niya.
The only problem is the evidence that their opponent holds. Lahat ng ebidensiya ay nakaturo sa kaniyang kliyente.
They found his fingerprint in the baseball bat, na siyang ginamit pampalo sa biktima. Leaving the victim unconscious.
It became clear to him.
The case.
Mr. Meldred Luis.
The victim.
The crime the culprit commit.
Everything.
It was all planned out.
Mr. Meldred Luis was framed-up.
But he cannot conclude that Mr. Meldred Luis is innocent.
He might be someone who urged the culprit to do the crime. Or someone who is an accessory to the crime.
He knows the victim's whereabouts and its schedule.
Tahimik siyang naglalakad palabas habang may malalim na iniisip. Nang biglang nahagip ng kaniyang paningin ang isang sasakyan sa harap ng gusali.
An idea suddenly popped up in his mind.
'Great!' he exclaimed mentally.
If there is no such copies of CCTV footage the day of the incident, which is suspicious. Then he just need to find a witness. Someone who parked their car in front of the building. He need to check there dash cam.
He walked towards the nearest store and asked if they can checked their CCTV footage on the day of the incident.
Thankfully, they still have a copy. They allowed him after knowing that he is an attorney for that case and the CCTV footage can help them solved the crime.
Pinapasok nila si attorney Collins sa may CCTV room at hinayaan munang mapag-isa.
When the door of the room closed, attorney Collins settled himself in a swivel chair.
Hinanap niya ang petsa at araw ng insidente at ng makita ay pinindot niya ito.
Ni-replay niya ang video around 2 to 3 pm. Eksaktong oras ng krimen.
Mula sa camera ay makikita ang dumadaang mga sasakyan.
He smirked.
The culprit failed to get rid all the evidence as what it did to the copy of CCTV footage of the building.
Indeed. There is no such thing as a perfect crime.
Totoong malakas ang kapit ng sinumang nasa likod ng krimen. May koneksiyon at mapera. Ngunit hindi nito maitatago ang katotohanan.
The justice will surely prevail and the truth will be uncovered.
Ang CCTV camera na tinatanaw ni attorney Collins ngayon sa screen ng computer ay nakapuwesto sa tabi ng gusali kaya kita nito ang mga sasakyang nakaparada sa harap.
White car with a plate number of "KYB 6421" caught his attention. Sa lahat ng nakaparadang sasakyan, ito lamang ang kita ang plate number dahil saktong lumiko ito saglit ng may papaalis na nakaparada sa likod ng kaniyang sasakyan, nahagip ng camera ang plate number nito.
Hininto niya saglit ang video at may kinuhang maliit na sticky notes sa loob ng kaniyang bag. Sinulat niya ang kumpletong detalye ng puting sasakyan bago sinulat ang plate number nito. Nang matapos sa pagsusulat ay tinitigan niya ito na para bang susi sa kasong hawak niya sa kasalukuyan.
Napangisi ito at kinuha ang cellphone sa bulsa. He called someone and asked to trace the owner of the white car. Given the plate number, mas mapapabilis ang kanilang paghahanap. He asked the person to send him the details right away. The person on the other line nodded and assured him. "Right away, attorney," huling saad ng nasa kabilang linya bago ibinaba ang tawag.
Patuloy niyang tinitingnan ang video. Mga taong labas-pasok sa building ang nakikita niya. Akmang tatapusin niya na ang video ng biglang dumapo ang mata niya sa isang lalaking kakalabas lang galing sa loob ng gusali. Aligaga ito at panay lingon sa paligid.
A man wore a business suit. Dali-dali itong nagtungo sa kakarating lang na itim na sasakyan, pumasok ito sa likod ng kotse at bigla-bigla nalang itong pinaharurot paalis ng kung sinumang driver ng kotseng ito.
Ni-replay ni attorney Collins ang video sa part na lumabas ang lalaki.
Hindi kita ang mukha ng lalaki. Masyadong malayo ang camera para ma-pokus roon sa mukha nito.
Sinubukan din ni attorney Collins na ihinto muna ang video at I-zoom ito. But no to avail. Lumalabo lamang ang video at hindi pa rin niya maaninag ng maayos ang mukha ng lalaki.
The man in black suit is a tall man. Perhaps, a businessman. Malinis itong tingnan.
But despite his perfect-like appearance, his action and movements at the moment caught attorney Collins' attention.
He is so obvious!
Masiyado siyang tense. Natataranta. Palinga-linga. Hindi mapakali.
Attorney Collins smirked triumphantly.
Hinihintay niya nalang ang tawag ng lalaking kausap niya kanina.
On cue, he got a notification. Kinuha niya ang kaniyang cellphone at tiningnan ito. He received a message.
Napangiti ito ng makitang mensahe ito galing sa kausap kanina. They successfully traced the owner of the car.
He immediately dial the number they sent to him.
Panay ring lang ang cellphone ng tinatawagan niya, ngunit wala manlang sumasagot.
Tinawagan niya ulit ito. At sa pangatlong ring, sa wakas ay sinagot na ito ng may-ari.
"Hello? Sino po sila?" magalang na sagot ng sinumang nasa kabilang linya.
"This is attorney Grey Collins... By any chance, is this Mr. Jay Ramirez's phone?" tanong pabalik nito ng mahimigan na boses bata ang sumagot.
"Yes po. Opo. He is my father. May binili lang po ito saglit sa kanto po," pagbibigay-alam ng bata.
Attorney Grey Collins nodded.
"I see. Can you do me a favor?" magalang at mahinahon na tanong nito sa bata.
"Sure thing po. Ano po 'yon?" sagot ng bata.
"Can you tell your father to call me back as soon as he arrives?"
"Noted po. I'll make sure to relay that."
"Thank you. I'll be waiting. I'm hanging up then," huling sagot nito bago pinatay ang tawag.
Inayos niya muna ang kaniyang sarili bago tumayo at binalik sa dating ayos ang CCTV footage ngayong araw.
Lumabas na ito at nanghingi ng kopya ng nasabing video. For evidence purposes. Magiliw na binigyan naman ito ng kopya ng may-ari.
They aren't aware that such incident happened that day. The media hide the information from the public. Walang nag-ingay. Walang kahit isang dokumento ang lumabas tungkol sa nangyaring insidente.
That man behind the crime is indeed powerful. It holds a lot of connections. And it also has a strong sense of authority.
Kaya niyang kontrolin ang media. Kaya niyang patahimikin ang mga ito. Kaya siguro walang kahit anong artikulo ang lumabas. It is quite amusing. Whoever he is, surely knows a lot of wicked things.
Pinaaalahan lang ni attorney Collins ang may-ari ng shop na mag-ingat at baka bumisita rito ang salarin o ang tauhan nito. Binilinan niya ang mga ito na gawing sikreto ang pagbisita niya ng sa gano'n ay hindi matunugan ang hakbang na ginawa niya at hindi sila gambalahin ng mga ito.
Sinang-ayunan lang ito ng may-ari. "Makakaasa kayo attorney, nawa'y maipanalo mo ang kaso at mabigyang hustisya ang nangyari. Mag-iingat po kayo," binigyan lang ito ni attorney Collins ng isang tango at tipid na ngiti bago nagpaalam.
Nasa gitna na ito ng paglalakad ng tumunog ang kaniyang cellphone. Dahil na rin sa init ay kinuha niya lang ito at hindi na nag-abalang tingnan kung sino ang tumatawag.
Nakakunot ang kaniyang noo habang sinasagot ang tawag. "Attorney Collins, speaking," pagpapakila nito.
"Good afternoon po, attorney. Si Jay Ramirez po ito. Hinahanap n'yo raw po ako sabi ng anak ko," sagot ng nasa kabilang linya.
Sa nakakunot-noo ni attorney Collins at bahagya itong bumalik sa normal.
"Give me a minute, maghahanap lang ako ng masisilungan. Don't hang up the call," pagpapaalam nito sa kausap.
"Yes po," sang-ayon ni Mr. Jay Ramirez.
Matirik ang araw na tumatama sa mukha ni attorney Collins. Masakit ito sa balat. Ngunit gayunpaman ay hindi na ito iniinda ni attorney Collins. He needs to gather evidences, the sooner the better.
Alas dos na ng hapon at hindi pa ito nakapanghalian. He was being invited by the shop owner awhile ago, but he refused. Saying that he is still full, where in fact, he is really starving. May oras rin kasi itong hinahabol. Kailangan niyang makausap ang may-ari ng sasakyan bago pa ito matunugan at maunahan.
Tahimik ang paligid at bihira lang ang mga taong naglalakad sa labas. Tanghali na rin kasi at baka nagpapahinga ang mga tao sa oras na ito o di kaya ay nasa kaniya-kaniyang trabaho.
Nagpatuloy lang ito sa paglalakad ng may naaninag na saradong tindahan. Malaki ang harang nito sa taas at hindi abot ng sinag ng araw. Naglakad ito papunta roon upang sumilong bago sinagot ulit ang tawag.
"Hello. Still there?" pagtatanong nito sa kausap.
"Yes, attorney. Bakit nga po pala kayo napatawag po?" magalang na sagot ni Mr. Ramirez.
"No need to be nervous. May kailangan lang akong kumpirmahin. Do you still have a record of your car's dash cam footage around 2 to 3 pm last monday?" mahinang saad nito. Nag-iingat at baka may bumubuntot at nakatingin sa mga galaw niya.
Napaisip naman ang lalaki sa kabilang linya.
"Why would I trust you?" nag-aalangang tanong nito.
"I'm an attorney of the said case. And my client was framed-up. And the only way for him to escaped the wrong accusation is to present a strong evidence to support our claims. I hope you can help me. I can guarantee your safety. If you think I can do you harm. Feel free to invite in your advantage. Where do you want us to meet?"
By that, attorney Collins successfully convinced and earned Mr. Ramirez's trust.
Their talk went smoothly.
They decided to meet in an one of the italian restaurant. They reserve a private room for two. Attorney Collins assured Mr. Ramirez that their conversation will remain confidential and his name will never be revealed in any means for its own safety.
Ayon kay Mr. Jay Ramirez, mga isang oras pa raw bago ito makakapunta sa meeting place na na pag-usapan nila attorney Collins sa kadahilang ihahatid pa raw nito ang kaniyang anak sa bahay ng kaibigan. Kinabukasan na kasi ang christmas party ng mga ito at medyo malayo ang bahay nila sa napag-usapang lugar kung saan gaganapin ang party. Kaya minabuti nalang ng anak niyang doon muna matulog sa bahay ng kaibigan.
Dahil isang oras pa naman ang hi hintayin niya baho dumating ang ka-meeting at wala pa naman siyang ibang urgent na gagawin. Napagpasyahan nalang nitong kumain muna sapagkat kumakalam na rin naman ang tiyan nito kakalakad.
30 minutes lang ginugol niya sa pagkain bago ito tuluyang natapos.
Ni-review na lamang niya ang mga nakalap na panibagong ebidensiya.
Tago ang pinili nilang lugar kaya limitado lang ang taong dumadaan.
Kinuha niya ang kaniyang laptop at pinatong sa table na pinag-kainan niya kani-kanina lang.
Kinuha niya rin yung flashdrive niya na naglalaman ng video no'ng CCTV footage sa shop.
Ni-copy niya ang video sa laptop niya para mas madali niyang ma-access and to secure a copy na din. Kakatapos niya lang mag-copy ng biglang may tumikhim sa gilid niya.
"Attorney Grey Collins?" hindi siguradong tanong ng lalaki sa harapan nito.
Tumayo ito at hinarap ang kausap. Naka-black pants polo at white shirt lang ito habang nakasuot ng puting sapatos.
"Yes. You must be Mr. Jay Ramirez, am I right?" balik na tanong nito sa kausap.
Mr. Jay Ramirez nodded.
Inilahad niya ang kaniyang kanang kamay habang nasa likod niya ang kabilang kamay. "Nice to meet you,"he said. Extending his hand for a handshake.
Mr. Jay Ramirez took attorney's hand and hold it firmly before letting it go.
"Please, have a seat," pagpapatuloy ni attorney Collins.
They settled themselves comfortably in their seats. Walang ni isang umimik, pareho silang nagpapakiramdaman sa isa't-isa.
Until attorney Collins broke the silence. Tumikhim muna ito bago nagsalita.
"So...what do you want to order? Choose anything you want. Let me take care of the bill."
Another minutes of silence.
Attorney Collins press the bell button to summoned the waiter. When the waiter came, they just state their orders. Hinintay lang nilang makaalis ang waiter bago nagsimula ng mag-usap.
"December 21, 2020 at around 2 to 3 pm. An incident happened at 5th Avenue, Elinem Street, Johnson Building. Room 041, leaving the victim unconscious. Fortunately, he is still alive but he fell into a coma. There is no CCTV footage. Ayon sa kanila, hindi daw nagana ang CCTV camera nila sa mga oras na 'yon. They faced technical problem. Which is very unusual. Suspicious, right?" tanong ni attorney Collins sa kausap.
Simpleng tango lamang ang naitugon ni Mr. Ramirez.
"Someone got rid of the evidences before the authority take a hold of it. They are dirty players. Fortunately, I saw your car parked in front of that building. Giving us a chance and high probability to see the face of the culprit —up close. We need your cooperation Mr. Ramirez. It will give us the upper hand if you help us," seryosong saad ni attorney Collins.
Naputol ang mariing titigan ng dalawa at ang tensiyong nakapalibot sa kanila ng biglang dumating ang waiter, hawak-hawak ang mga orders nila. Nang matapos ng ilagay ng waiter ang hawak-hawak nito sa lamesa nila ay pumanhik na ito palabas.
Mr. Ramirez nodded his understandingly. A sign that he will help them solve the case.
He took out something from his pants and handed the micro memory card. It contains the CCTV footage they needed.
"I still have a copy of it. In case, you will manipulate the evidence," sagot nito sa malalim na boses.
Attorney Collins' lips formed a small smile. The man he is talking to right now is no joke. He can trust him, he thought.
May paninindigan ito at mataas ang paniniwala sa hustisya. This man cannot be easily manipulated. The society needs someone like him. Someone who is after for justice.
"You can count on me. I work for justice and it is my job to put everything in justice. I will use it solely for the case. You do not need to worry, Mr. Ramirez," he assured.
Mr. Ramirez nodded again.
Tahimik nilang inubos ang kape nila habang tahimik na nakatingin sa screen ng laptop ni attorney Collins. They watched the footage that was caught on Mr. Ramirez's dash cam.
As expected, kita rito ang pagpasok ng lalaki. They forwarded the video, the guy went out at approximately more than an hour. Aligaga ito at palinga-linga sa paligid. Hanggang may dumating na itim na sasakyan sa harap nito. Nagmamadali itong pumasok sa likod ng kotse at mabilis na umalis.
Nang balikan nila ang video sa banda kung saan kalalabas lang ng lalaki ay hininto nila ang video. Doon ay makikita ang mukha ng lalaki. Malinaw at madaling tukuyin.
"Great! We got it!" masayang tugon ni attorney Collins sa kausap.
"We just have to identify who that person is. Thank you for your cooperation, Mr. Ramirez," he added.
"My pleasure. Win the case, attorney," Mr. Ramirez responded.
"I will."
Sa wakas ay nasagot na ang lahat ng kaniyang katanungan.
Indeed. He can run but he cannot hide. The truth will chased after him.
Time to catch the real culprit!
Chapter 8 Two days had passed when attorney Collins finally gathered all the evidences he needed for his upcoming case. Ngayon gaganapin ang araw ng paglilitis, kung saan bibitawan na ng mga punong hukom kung anong parusa ang dapat ipataw sa maysala. The group of people gathered inside the court as they witnessed how the justice system works when attorney Collins is present. Maingay at may kaniya-kaniyang konklusiyon ang bawat isa. They have their own idea of him— Mr. Meldred Luis. They already seen him as the culprit of the crime. Without knowing the real story. They already paint him as the bad guy. Judging him only by the small part they witnessed. Without seeing the other side of the angle. 'Humans mentality' Bulong ni attorney Collins sa sarili. Napailing nalang ito ng masaksihan ang samu't saring reaksiyon narinig mu
Chapter 9 December 30, 2020 (Wednesday) Kakatapos lang ng kasong hinawakan ni attorney Collins. As usual, he won the case. His client proven guilty. At the end of the day, he received a lot of compliments and recognitions from his colleagues for doing such a great job. No one really knows who the real culprit is. And attorney Collins successfully found him. The turn of events is quite unexpected. It received a loud applause from the audience. Who would think that the culprit is just one them? Trying to fit in among them. The evidences is successfully hidden. Mr. Vergara spend a lot of money to cover up his crime. Walking freely amidst the people like a free man. For days, he enjoyed his freedom walking around. While Mr. Luis suffered in his stead. Nakayuko
Chapter 10 "Attorney Phoebe Quinn...." bulong ni attorney Collins sa hangin. Akala niya ay hindi ito abotsa pandinig ng babae. But he was wrong. Mahina lang ang kaniyang boses ngunit dinig pa rin 'yon ni attorney Quinn. Then a memories from his past came flashing to his mind. Same place. Same scenario. Isang babaeng maiksi ang buhok, naka-eyeglasses habang kaharap ang isang lalaki. She was not nerd nor a dumb looking lady. Maganda ito sa maiksi niyang buhok na bumagay sa hugis ng kaniyang mukha. Mapupungay ang mga mata. Matangos ang ilong. Mapula ang labi. Nakayuko lamang ito at takot salubungin ang titi
Chapter 11Nasa kalagitnaan na ng pagkain si attorney Collins ng biglang tumunog ang kaniyang cellphone na nasa loob lang ng kaniyang pants.Uminom lang ito saglit bago kinuha ang cellphone.Tito calling..."Yes, tito?" pagsagot nito sa tawag."Is everything fine? What are you doing now?" puno ng galak na tanong ng kaniyang tiyuhin sa kabilang linya."Yes, tito. Everything is fine. I just got stuffs... to do," nag-aalinlangang sagot nito."Stuffs? What is that stuff? I thought you took a vacation leave? Is this about your work again? Didn't they allow you to take a leave? Or... Is this about your father's case again?" mahabang litanya ng nasa kabilang linya. Bahagya pang humina ang boses nito sa huling mga salitang nabanggit.Biglang natahimik si attorney Collins gayon na rin ang kaniyan
Chapter 12Sunod-sunod na pagputok ng fireworks ang nakapagpigil sa kalagitnaan ng pagliligpit ni attorney Collins.Napangiti nalang ito ng mapait ng maalala ang huling bagong taon, kapiling ang ama.Labing-apat na taong gulang ang batang si Grey sa taong 2005. Nakaupo ito sa kanilang mahabang sofa katabi ang ama. May hawak itong chips na pinapapak niya habang naghihintay sa pagsalubong ng bagong taon. Hindi kasi ito pinapayagan ng kaniyang ama na kumain sa hinanda nilang Noche Buena hanggang hindi pa pumatak ang alas dose. Saktong alas dose ng madaling araw ng sunod-sunod na nagputukan ang mga fireworks na kita sa terrace ng kanilang ikalawang palapag. Nagdulot ito ng malaking ngiti sa batang si Grey at mabilis pa sa alas kuwatrong inubos ang kaniyang chips.Tumayo ang batang si Grey at hi ila ang ama papunta ng k
Chapter 13 At the same day, at 10: 00 am, nagising si attorney Grey Collins. Namamaga pa ang mata nito galing sa matinding pag-iyak. Unan ang naging karamay niya sa mga oras na 'yon. Kumot ang siyang yumayakap sa kaniya na para bang sinasabing okay lang minsan na maging mahina. Man. He never cried even once after his father's death. And it was the first time he shed tears since then. Masakit, oo. But he got used to it. Nasanay na ito sa sakit na para bang manhid na ito sa sobrang sakit. He gotnumb to all pain and sorrow. That's how he dealt with his life. He never cried since wala naman daw'ng mangyayari kahit iiyak pa siya. His tears won't get back his father's life. But earlier, he got so emotional. Sa ilang taong pagkikimkim niya sa sakit at galit ay tuluyan na nga itong sumabog. He missed his father so dam
Chapter 14 Days passed by rapidly, ngayon ay balik trabaho na naman si Attorney Collins. Tahimik ang daang binaybay niy, tila ba ang mga tao ay hindi pa tapos sa pagdiriwang at pagsalubong ng bagong taon. He was on his way to work when someone blocked his way. A black Ferrari. The car in front of him is quite unfamiliar. Sa pagkakatanda niya ay hindi niya pa nakasalamuha ang may-ari ng sasakyan. Nakakunot ang noo nitong binalingan ang pintuan ng sasakyang humarang sa daan niya. As far as he know, wala naman itong nilalabag na batas. He follows all the safety precautions in driving. Nasa tamang bilis ang pagmamaneho niya. Nakasuot ng seat belt at may driver's license. Kumpleto rin sa mga papeles ang sasakyan nito. Inaabangan niya kung sinuman ang bababa mula sa pintuan ng sasakyang humarang sa kaniya. Naningkit ang mga mata niya sa dahan-dahang pagbukas n
Chapter 15 “This case... Is a murder case.” Mga salitang narinig ni Mr. Winston mula sa bibig mismo ni Attorney Collins. He heaved a relieve sigh. Akala niya ay tatanggi rin ito na kunin ang kaso. But upon observing Attorney Collins' thrilled expression which he had seen in just a spur of the moment, he knew that his case was being taken care of. He does not know why Attorney Collins seems excited about taking the case. Was it because of personal matter? A self-wanting revenge? To feed his wrath to those murderers? Or did he just seen it wrong? Mr. Winston asked himself. He was doubting if what he saw from Attorney Collins was true or just a product of his imaginative mind. Not sure if his eyes was deceiving him a while ago. Truth be told, the moment Attorney Collins finished reviewing the case and knew that it was a murder case.