Library
Search
Home / Mafia / THE MAFIA'S PRISONER / Chapter 25

Share

Chapter 25

Author: norqaeda
last update Last Updated: 2025-04-09 13:27:45
Hindi siya gumalaw. Namamaos na ang boses ko, nangingilid ang luha. Isa pang pagsabog sa malapit. Dumadagundong ang sahig sa ilalim namin.

Wala na kaming oras.

At bigla—

Isang putok mula sa shotgun. Napaigtad ako. May tumama sa barricade.

"Down!" sigaw ng pamilyar na boses.

Paglingon ko, nakita ko si Trent, putikan at may gasgas sa mukha, dala ang shotgun at may galit sa mga mata.

"Hey," hingal niyang tanong habang tinanggal ang huling bahagi ng harang gamit ang baril niya.

Tumango ako, mabilis ang pintig ng puso. "Hindi ko siya kayang buhatin mag-isa."

Without another word, lumapit siya at sinilip si Ryu. "Damn... He looks awful."

Mabilis naming tinanggal ang mga beam na nakapatong sa katawan ni Ryu. Ako sa binti, siya sa upper body. Halos hindi ko na ramdam ang sakit sa tagiliran ko. Lahat ng focus ko, nasa kaniya lang.

Trent glanced at me. "Ready?"

I nodded, kahit nanginginig ako. "Ready."

Buhat-buhat naming inalalayan palabas si Ryu habang unti-unting lumalamon ng apoy
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 26

    The moment we landed, the atmosphere shifted. We weren't headed to the Ryuketsu clan's usual base or even the mansion. We were going straight to Ryu's home—where Miori had been confined for so long. It felt like everything about this place was wrapped in tension, memories, and silent waiting.I watched as Ryu led the way up the grand staircase, his gaze never leaving the door to Miori's room. Everyone else quietly followed, but I stayed behind, leaning against the railing for a moment. I couldn't bring myself to join them just yet. Not when I was feeling like this.Baliw na yata ako. Hindi ba dapat ako masaya dahil pwede na ako umalis at bumalik sa pamilya ko dahil okay naman na yung pinaghihiganti nila? Ba't ako tumatamlay? "Madelaine? Am I right?" A soft voice interrupted my thoughts. One of the maids had noticed I wasn't with the group and had quietly come to check on me. "I'm Rei. I'm the family's trusted servant." Her warm smile was genuine, but it made me feel even more like a

    Last Updated : 2025-04-09

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 27

    Tahimik lang kami nung lumabas ng café, pero hindi yung tipong awkward. More like... chill. Ren walked beside me, hands in his pockets, parang wala lang—parang hindi kami parte ng gulo, parang hindi ako prisoner ng clan nila.We turned into a quieter street, lined with small shops and trees swaying gently in the wind. I glanced at him. He looked too relaxed for someone who should be watching me like a hawk. But maybe that's what made him different."Alam mo," sabi niya habang tumitingin sa paligid, "I forgot how nice it is to just walk without thinking about who's trying to kill us next."Napatingin ako sa kanya, sabay irap. "Wow. So romantic."Ren smirked. "Ganon talaga pag trauma bonding."Napailing ako. "Ang weird mo talaga.""Pero effective, 'di ba?" he said, giving me a sidelong glance. "Kanina parang gusto mo nang maglayas. Ngayon, nakatawa ka na."I didn't answer right away. Totoo naman. I hated to admit it, pero kahit papaano, he had this way of pulling me out of my head—kahit

    Last Updated : 2025-04-10

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 28

    I woke up to the stillness of the mansion. I wasn't used to it. Usually, the sound of the boys running around or doing their thing filled the space, but today was different. Ryu wasn't here, and everyone had the day off. No missions. No plans. Just... time."Good morning." I jumped a bit out of surprise when I saw Ren in the hallway. "Sorry, I indeed had a meeting and it was rough. Hindi ako nakauwi agad.""Silly. It's okay." I answered with a smile."Woah, looks like you woke up in the good side of the bed." Sabi niya saka sabay kaming naglakad pababa ng hagdan. "Ayoko magmukmok. Nakakapangit."Ren chuckled lightly at my remark, his voice easy and relaxed. "Tama. I'd rather see you smiling than sulking." He gave me a sideways glance, his usual mischievous smile tugging at the corners of his lips.I rolled my eyes. "Don't flatter me, Ren. Baka masapak kita."He raised an eyebrow, but didn't press further. "Okay, okay. I'll behave."We reached the living room, and I was surprised to s

    Last Updated : 2025-04-10

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 29

    Tahimik lang ako habang ininom 'yung juice na ginawa ng boys kanina. Katatapos lang namin mananghalian. Medyo pawis pa rin 'yung palad ko sa dami ng tawa at sigawan kanina sa laro. Nasa living room pa rin sila Ren, Ryu, Yuta, Tetsu, Seiji, at Sato—nag-uusap, nagtatawanan, parang wala na ulit problema sa mundo.Pero dito sa dining table, iba ang atmosphere.Nasa tapat ko si Miori. Maayos siyang nakaupo, hawak ang tasa ng tsaa. Tahimik din siya. Matagal na katahimikan bago siya nagsalita."The boys said you were a good partner," she said softly, almost smiling. "Parang... matagal ka nang kasama ng mga 'yan."Hindi ko agad alam ang isasagot. Kasi totoo naman, lately, parang naging parte na ako ng gulo nila... pero hindi ko alam kung parte ba talaga ako ng mundo nila."Masaya sila kasama," sagot ko, pilit ang ngiti. "Kahit puro ingay at asaran."Napatingin ako sa living room. Tawa pa rin ng tawa si Seiji, parang may bagong kalokohan na naman. Si Ren, nakasandal sa couch, relaxed. Si Ryu..

    Last Updated : 2025-04-11

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 30

    Nagmulat ako ng mata dahil sa liwanag na pumasok sa siwang ng kurtina.Napasinghap ako ng mahina—hindi dahil sa sakit ng ulo, kundi dahil naramdaman ko pa rin 'yung bigat sa dibdib ko mula kagabi. Hindi ko alam kung hangover ba 'to o... 'yung klase ng hilo na galing sa mga bagay na hindi ko masabi.Umupo ako sa gilid ng kama.Nandoon pa rin 'yung basong may tubig sa side table. Malamig na siya. At 'yung maliit na bimpo, nakatupi nang maayos.Si Ren.Dahan-dahan akong tumayo. Nag-ayos ng sarili. Walang ingay. Walang kahit anong salita sa kwarto kundi 'yung mahinang kaluskos ng hangin sa labas ng bintana.Paglabas ko ng kwarto, tahimik ang buong hallway. Walang ingay, walang tao. Parang lahat ay tulog pa, lasing pa, o sadyang tahimik lang ang mundo ngayon.Habang pababa ako ng hagdan, naamoy ko na agad 'yung kape. May nagising na.Pagdating ko sa kusina, nandoon si Ren. Nakasuot ng loose shirt, medyo messy pa 'yung buhok. May hawak na mug."Morning," he greeted, casual, parang walang nan

    Last Updated : 2025-04-12

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 31

    Location: Ryuketsu Outpost, Shinagawa, TokyoMalamig ang hangin sa paligid, pero mas malamig 'yung tingin ni Ryu habang nakatitig sa bakanteng outpost building sa harap namin. Mula sa sasakyan, tanaw na tanaw namin ang sirang gate at mga nagkalat na gamit."Too quiet," I whispered, habang inaayos ang gloves ko. "Sigurado ka bang hindi pa sila umalis?""Not sure," sagot niya habang binubuksan ang glove compartment. Kinuha niya 'yung baril—isa lang—tapos tinapunan ako ng tingin."Wala akong baril?" tanong ko, nakataas ang kilay."Take these," he said, handing me a talon dagger. I remember Ren giving me a knife on my first mission with them. Ba't ganito binibigay nila sa'kin? "You're more dangerous without a gun."I rolled my eyes. "Flirting in the middle of a mission? Lakas mo.""Not flirting. I just don't want you killing people for us," he said habang binuksan ang pinto. "Let's go."——We're now inside the building. The hallway was dim. May amoy ng sunog na wire at basang kahoy. Mukha

    Last Updated : 2025-04-12

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 32

    Ryu and I entered the car, the silence hanging between us like a thick fog. His hands gripped the steering wheel, his knuckles taut, his eyes fixed straight ahead. The engine hummed beneath us, but the world outside felt distant, muffled by the stillness inside the car.I couldn't stand the quiet anymore."Ryu..." I began, my voice soft at first, unsure of how to break through whatever was going on in his mind. "Can you say a word? Your silence is suffocating."His grip on the wheel tightened even more, but he didn't speak at first. The seconds dragged on, stretching into what felt like eternity. I wanted to ask him a thousand things, wanted to know what was going through his mind, but I kept quiet, waiting for him to say something.Finally, after what seemed like forever, he sighed, his shoulders relaxing just slightly."I'm just worried why they're after you again," he muttered, his voice low. "Yet, as much as I wanted to take you home, I still can't."I frowned. "What do you mean y

    Last Updated : 2025-04-13

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 33

    Habang busy si Seiji at Ren sa pagche-check ng mga updates sa control panel, napansin ko namang tila may ibang pinaglilibangan ang tatlo—si Tetsu, Sato, at Yuta—sa monitor sa gilid."Wait, wait, wait," tawanan ni Tetsu habang pinipindot ang keyboard. "Sino 'tong Lilith? Damn, ang fierce ng aura niya oh!"Yes. We're at the control room and these jerks' lurking on my profile, searching up my friends on their tracking system. "Tingin?" hirit ni Yuta habang sinisilip din ang screen, obviously amused. "She looks like she'd kill you with that eyes."Napatawa ako habang umiinom ng tubig. "Mabait yan, h'wag lang kayo huminga sa harapan niya."Sabay-sabay silang natawa, then Sato clicked the next profile that popped up—Ravika's."Sugoii! Sya yung hinostage ko noong kinuha namin si Madelaine!" biglang tanong ni Sato, eyes wide. "Ang chix niya talaga."Binatukan ko naman sya. "Proud ka naman!""Tignan mo 'yung aura, pare," dagdag ni Tetsu. "Parang hindi mo alam kung iinom kayo ng kape o bibigya

    Last Updated : 2025-04-14

Latest chapter

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 60

    Bata palang ako. Hindi ko na naramdaman ang pagmamahal ng isang ama. Pero hindi kailanman nagkulang sa'kin si mama. She's the best person I ever had. She was my safe space. Noong nawala sya, parang nawala na rin ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Dahil kung uuwi ako, dalawa lang ang pupuntahan ko. Bugbog at walang makain. Kaya pumasok ako sa iba't ibang klaseng trabaho para buhayin ang sarili ko. Na hindi humihingi ng tulong sa kinilala kong ama na si Malcolm. Ilang taong nakalipas, nakilala ko si Zeus. Napakalakas nga ng timing niya kasi 18th birthday ko pa. Sinong mag aakalang magdedebut ako sa bahay ng mga magnanakaw? Ang astig lang diba. Pero hindi ko gusto ang ideyang yon sa una palang. At the same time, I have nowhere to go. Kaya kumagat ako sa offer niya at marami akong nakilalang tao. Doon nagsimulang magbago ang takbo ng buhay ko. Nandito ako ngayon sa rooftop ng ospital. It's been a day since I woke up. Hinihingal pa ang hangin, malamig, pero hindi nakakakil

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 59

    Madelaine's point of view. Parang may pumitik sa loob ng dibdib ko. Isang banayad na pagtulak. Hindi malakas—hindi rin masakit. Parang paalala lang.And then, the weight in my chest lifted.Huminga ako.Dahan-dahan. Mabigat. Parang unang hinga ko ulit sa mundo.But before this peace—there was noise.Flashes. Chaos."Code Blue—room 509! She's crashing!"Voices shouting. Tumutulak ang mga kamay sa dibdib ko. Isa, dalawa, tatlo."Charge to 200!""Clear!"Sa panaginip, may ilaw akong tinahak. Dahan-dahan.Tahimik.Parang lumulutang lang ako sa kawalan.Walang ingay. Walang sakit. Walang galaw.Puti ang paligid—malambot sa mata, parang ulap na niyakap ako. Walang pader, walang sahig, pero hindi rin ako nahuhulog. I was just... there.Hanggang sa may narinig akong yapak. Mahinang hakbang, dahan-dahan, pamilyar.Napalunok ako kahit hindi ako sigurado kung buhay pa ba ako. "Hello?" tawag ko, pero parang walang tunog na lumabas sa bibig ko.Then I saw her.Dahan-dahang lumabas sa liwanag ang

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 58

    Third person's POV. Two weeks later..."Sa tingin mo... bagay ba 'to sa kanya?" tanong ni Lilith, halos hindi marinig ang boses habang maingat na inaayos ang puting tela sa mga daliri niya.Tumango si Ravika, kahit nangingilid ang luha sa mata. "Lahat naman bagay sa kanya," bulong nito. "Mamimiss ko siya.""Mas lalo ako..." sagot ni Lilith, impit ang hikbi habang pinipilit ngumiti. Tinitigan niya ang simpleng damit na hawak, dumampi ang hinlalaki niya sa lace sa gilid nito.Tahimik ang paligid. Ang langit sa labas ay makulimlim. Walang ibang naririnig kundi ang marahang paghinga, ang tunog ng tela na hinahaplos ng kamay, at ang paminsang pagsinghot.Walang nagsalita.Sa kabila, sina Miles at Zeus ay parehong tahimik. Zeus was polishing a silver necklace—Maddy's necklace. Isang simpleng pendant na binili niya para kanyang anak. "Parang kailan lang buo pa tayo e," bulong ni Miles. "Namimiss ko na si Maddy."Yeraz didn't answer. His silence said more than words could.Ilang segundo pa

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 57

    Naglalakad kami palabas ng teritoryo ng Kimura. Mabigat ang katahimikan sa bawat hakbang, parang hangin sa gabi na ayaw umalis sa paligid namin. Wala ni isa sa amin ang nagsalita. Si Seiji, nasa likod lang, nakayuko. Si Tetsu, tahimik na nakasunod. Si Sato, tahimik din—unusual para sa kanya.Sa tabi ko, naglalakad si Ren. Pareho kaming walang masabi. Lahat kami pagod. Lahat kami ubos.Hanggang sa napahinto si Sato at napatingin sa paligid."Alam niyo..." panimula niya. "Pwede bang, just this once... inom tayo?"Nag-angat si Seiji ng kilay. "Sa gitna ng ganito?""Mas lalo nga ngayon," sabat ni Sato. "We need a break. Just for one night."Tahimik pa rin ang lahat. Pero sa loob ko, alam kong lahat kami gusto 'yon. Kailangan namin 'yon."May kilala akong lugar," ani Ren sa wakas. "Tahimik. Walang istorbo."Napatingin ako sa kanila. Isa-isa silang tumango."Sige," sabi ko. "Let's go."Tahimik ang biyahe. Walang gustong magsalita. Ang tanging naririnig lang ay ang pag-ikot ng gulong sa kals

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 56

    Wala akong maramdaman. Parang nasa loob ako ng isang malalim na bangungot na ayaw akong bitawan."She's alive," ang sabi ng doctor kanina. Pero yung sumunod—"there's a chance that she might not make it"—yun ang paulit-ulit na umuugong sa tenga ko.Nakatayo lang ako sa hallway, nakatitig sa sahig na tila ba may makikita akong sagot doon. Nasa paligid ko sina Ren, Seiji, Tetsu... walang umiimik. Si Zeus, nakaupo sa gilid, nakayuko.Then biglang—Mabilis. Malakas.Napa-urong ako.Tumama ang kamao ni Yeraz sa panga ko at halos matumba ako sa lakas."Putangina mo, Yamada!” sigaw niya, galit na galit. "You promised her! You promised her no one gets hurt!""Yeraz!" awat ni Ravika habang hinawakan ang braso niya. Pero hindi siya nagpatinag."Kapag may nangyari sakanya, babalikan kita. Alam mo 'yan," banta pa niya, nanginginig sa galit at lungkot.Hindi ako sumagot. Wala akong mailabas. Wala akong masabi. Kasi alam ko—tama siya.Ako ang dahilan.Ako ang target.At si Maddy ang natamaan.Tumali

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 55

    Ryu's point of view."MADDY!"Nabingi ako sa sabay-sabay nilang sigaw sa pangalan niya kasunod ng malakas na putok.Napalingon ako.At doon ko siya nakita.Si Madelaine.Nakatayo pa—pero nanginginig, hawak ang tagiliran, tinatakpan ang sugat. Nakatingin siya sa sariling kamay, basang-basa ng dugo. Para bang hindi siya makapaniwala.Then... she collapsed.Parang binura ang lahat ng kulay sa paligid ko. Parang huminto ang mundo. Tumingin lang ako sa kanya habang dahan-dahan siyang bumagsak sa malamig na sahig.Biglang nandilim ang paningin ko.No. This can't be happening.Anger crawled up my spine like poison, mabilis, matalim. It wrapped itself around my heart until there was nothing left but fury.I fucking told her I'd keep her safe.And now—No. No more.Hinugot ko ang baril ko—ang baril na lagi kong dala, ang baril na matagal ko nang hindi ginagamit para pumatay. Pero ngayon, it felt right in my hand. Too damn right.I pulled the trigger.Sunod-sunod.Lahat ng kalaban na makita ko—

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 54

    Zeus' point of view. It was fourth of July when I invited the last member of my group. She was my bestfriend's—well, not anymore—daughter. At the age of 18, naging independent na ito. That's what I admire about her. I approached slowly. Nakasuot pa ako ng simpleng polo, walang badge, walang pangalan. I didn't need those. She didn't look surprised to see me—parang alam na niyang darating ako."You're Zeus," sabi niya, diretso sa punto."Madelaine," I replied.Tahimik."Why me?" tanong niya. Diretso rin. Walang drama. Walang paikut-ikot.I looked her in the eye and said, "Because the world already tried to break you... and you're still here."Nagkibit-balikat lang siya. "Maybe I'm just too stubborn.""Maybe. But I know potential when I see it."And something else I didn't say aloud:She looked like her mother.Carbon copy. Lahat. Yung tikas, yung mata, pati yung tahimik na tapang na hindi mo agad mapapansin.Amy, I I hope you know you raised a beautiful kid. Strong. Fierce. With just

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 53

    Tumawa si Ally."She's not even scared," bulong ni Wallace.Sato scoffed, "told you, she's a psycho." Mas hinigpitan pa ang pagkakahawk sakanya. "Ouch, bro."Lumingon si Zeus, calm as ever, kahit may barrel sa sentido niya. "Ally," panimula niya, mababa ang tono, "this doesn't have to end this way."Ally's smile twitched. "And what would you know, old man?"Zeus didn't blink. "A lot. I've seen people like you... full of pain, trying to find power in revenge."He took a slow breath. "But you're smarter than this. So if you could just—breathe—stay calm, we'll talk."Tumahimik ang lahat. The guards tightened their grips, but they were waiting too.Ally started ranting again. "You think I want to talk?! After what he did to me? What all of you took?!"Pero wala na akong naririnig. I was staring at Zeus. And he was staring at me.That look—steady, silent, commanding.Then I saw it. His lips moved, barely."Now."And then—BOOM. Lahat gumalaw sabay sabay.Nagulat ako nang makita ang Ryukets

  • THE MAFIA'S PRISONER   Chapter 52

    Maddy's point of view."Who the fuck was that?" Inis kong tanong. "I'm not leaving him alone with her!""Maddy, I understand your—""Sino ba kasi yon? Ren," nilingon ko sya, "Sino yon?!" He sighed heavily. "She's one of our workers here in the Philippines at noong pinansin na sya ni Ryu, she became obssessed. Ryu needed a shoulder during those days... Ally was there."Hindi ako makasagot. Kung ganun, wala pala akong kalaban laban doon. Ang dami namang babaeng dumaan sakanya. Baka pati ako dadaanan niya lang din. "But Mads, walang something sakanila ni Ryu. Hindi niya type yon." Sabi naman ni Tetsu. "And she's psychologically diagnosed with OLD, may traits yon ng borderline personality disorder, takot syang mawala sa paningin niya si Ryu. She's not mentally unstable." Si Seiji. "Hindi niyo ba sya pinagamot? Therapy?" Si Lilith naman ang nagtanong. "We did kaya nagulat kaming makita sya rito." Tumigil ang ingay sa paligid ko. Ang mga sinabing iyon ni Seiji ay umalingawngaw sa teng

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status