EPILOGUE 1.3

T H O U S A N D Y E A R S A G O.

T H E D A Y R A I Z E L K I L L E D M E.

Masaya akong kumukuha ng panggatong ng kahoy dito sa kagubatan nang bigla na lamang akong makarinig ng mga kaluskos kaya naman kinain ako ng takot. Hindi ko mapigilang ngumiti dahil ganap na tao na ako at namumuhay na mahal na mahal ng asawa. Napahagikgik tuloy ako simula nang turuan niya ako kung paano maging tao, naging isip bata na ako. Ngunit kahit gano'n ay mas gusto naman iyon ni Rai.

Nabalik ako sa reyalidad nang makarinig ako ng mga grupong nagtatawanan. Sila siguro ang narinig kong kaluskos kanina. Naglakad ako para tingnan ang mga ito at halos mamangha ako, hindi ko mapigilang mapanganga sa itsura ng mga lalaki kasama ang isang babae.

Naghaharutan ang mga ito at binibiro ang isa't isa, pero mukhang hindi sila taga rito sa mundo ng mga tao.

“Oh, hi Anastasia!” agaw pansin sa akin ng sa tingin ko ay bata sa grupo.

Pero ang mas halos ikinalabog ng puso ko ay ang mabilis na paglapit sa akin ng may