DRAGON 1

ＴＨＥ ＬＥＧＥＮＤ ＯＦ ＩＣＥ ＱＵＥＥＮ

BOOK 1: SEARCHING FOR THE LOST MEMORIES.

Ｉｃｅ Ｑｕｅｅｎ ＰＯＶ'

"Son of a b*tch, you all thought you can beat me? You don't know me, f*cking idi*ts!" I exclaimed while driving. Those idiots! I'm that type of person who doesn't easily surrender when someone challenged me.

Racing is my sport back when I was studying in United States. Not to brag but I've already finished my degree.

So my point here is, I was young billionaire in the business world as I graduated. Something I can be proud of, because everyone wants it. Everyone yearns to be me.

Kung saan malayo ako sa lahat doon ko na rin natutunan kung paano makipaglaban simula nang maimulat ko ang aking mga mata mula sa mahimbing na pagkakatulog.

My dad trained me to be the "next".

I grinned while driving on this narrow  road. This jerk really have the guts to challenge me this way. I pity him, he isn't aware that I always win in any kind of game.

I smiled devilishly as I drift on the curved road. I heard rumors about this road before. It is near Subic where accidents happen a lot. The road is actually kind of creepy but still, I don’t worry.

I asked my dad's butler to research about this place beforehand and found out that spirits and dead bodies are here. That moment, I only laughed while he was explaining those things to me. People nowadays are fond of creepy stuffs, frighten themselves and the results? Well, they ended up believing in things that doesn't truly exist.

Ghosts are purely made by our imagination. Fictional beings whose main purpose is to scare the hell out of us. They didn't even know what is really happening around the world.

And if by any chance that they're real, I will probably invite them to drink with me so that I'm not alone when drinking some wine in my club. I would also ask them which numbers will appear in the lotto and donate it to a charity if ever I would win.

If you are wondering who my competitors are, I don’t have any idea. I tighten my hold on the steering wheel, fixating my gaze on the road in front as I concentrate my thoughts on winning. When the go signal appeared, I didn't bother look or know about my rivals, I immediately ignored them and speed up my car.

The roaring of my engine is echoing amidst the silence of the night. I glanced at my surrounding and noticed that it is really dark in here. There is also a huge percentage that rain will soon start. Damnit! The moon and stars are not visible in the sky!

I'm not scared or something. I just feel that I'm falling into a trap. Fuck!

Malakas ang pakiramdam ko pagdating sa mga nag-aambang panganib at minsan pa nga'y nahuhulaan ko ang mga maaring mangyari.

Binagalan ko ang pagmamaneho sapagkat pinalilibutan ako ng maraming puno. Kailangan kong mag-ingat dahil 'di ko alam kung ano ang naghihintay sa akin.

Lumiko ako pa kanan, napangiti ako nang makita ko ang napakaliit na kamera na nakatago sa harang sa gilid ng daan. Pero kapag ordinaryong tao ka lang, sigurado ay 'di mo ito mapapansin para makita ang pula na pabilog na pumapalibot doon.

I raised my hand in salute and winked at the hidden camera.

And suddenly-

"Shit!" I cursed, immediately stepping on the break. My forehead creased when I saw the road destroyed by a bomb.

Paano ko nalaman? Madali lang dahil sariwa pa ang pagkakasira nila rito. Makikita ang ebedensya na sinadya itong sirain upang hindi ako makaraan.

Ngayon ko lang napagtanto na bangin na pala itong lugar na ito. Katulad sa Baguio ngunit mas nakakatakot lang dito. Tanging ilaw lang ng sinasakyan ko ang nagsisilbing liwanag.

Wala sa sariling napahampas ako sa manobela ng aking ferrari na naglikha ng ingay sa buong paligid.

Umabante ako para bumwelo.

Shoot! I have no damn choice.

Sumilip ako kung gaano kalala ang sitwasyon ko ngayon.

Sinusubukan ko pa lang umabante ay nalihis agad ang aking atensyon sa sunod-sunod na sirena ng pulisya sa paligid na papalapit sa 'king kinalalagyan.

Napakagat ako sa ibabang labi nang mapagtanto na ako ang pakay nila!

F*ck! How did the cops knew that there is an illegal drag racing here?

Hindi ako pwedeng mahuli dahil kapag na laman na naman ito ng matandang hilaw na iyon, mapapatay niya na talaga ako.

He doesn't even know that I'm already home. He thought that I'm still out of the country, beating up.

Mabilisan kong ginawa ang pag-abante bago pa ako mahabol ng mga pulisya. Nang makahanap na ako ng bwelo ay mabilis kong ginalaw ang kambyo at kasabay no'n ang pag-apak sa gas.

Mabilis pa sa hangin ang pagpapalipad sa aking ferrari sa sirang daan para makatawid. Parang tinatangay lang ako ng hangin sa sobrang bilis nito.

Sinusubukan nila akong habulin pero napapangiti lang ako dahil sa layo ng aking distansya sa kanila.

A wicked smile flashed on my lips. You think I'll get caught? Pshh. Bring it on.

Catch me if you can.

Nagdiriwang pa ako sa isip-isipan ko ngunit sa totoo lang, mahirap magmaneho sa ganitong kalsada na puno ng lubak. Kapag nagtuloy-tuloy ito'y 'di imposibleng maabutan nila ako.

At hindi nga ako nagkamali. Pagkarating sa kapatagan ay nahirapan ang aking ferrari na tahakin ang sirang daan.

Nagsalubong ang mga kilay ko nang marinig ang ingay mula sa likod- malapit na sila. Sunod-sunod at nakakarinding tunog ng mga sirena ng kanilang sasakyan ang umalingaw-ngaw sa paligid.

Pinilit kong makalayo sa kanila at agad na kinalikot ang touch screen stereo sa aking harapan at agad hinanap ang pangalan ni Keeper at mabilis na pinindot ang caller ng monitor nang mahanap 'to.

[ Yes, Ice Queen. What is it? ]

"I need you to back me up. Get rid of these cops here. And I need a helicopter as soon as possible."

Binuksan ko ang GPS ng sasakyan upang malaman agad niya kung na saan akong lugar ngayon. Wala na akong panahon pa para ipaintindi sa kanya ang nangyayari. Kailangan kong makatakas sa sitwasyon na ito.

Mas binilisan ko pa ang pagpapaharurot kahit ramdam kong nahihirapan na ang aking ferrari sa lubak at sirang daan.

That d*ckhead!

Darwin William James, gusto mo pala ng maruming laro pero bakit hindi mo sinabi agad sa akin? Madali lang naman ako kausap.

Siya lang ang nakilala ko sa mga ka kompetensya ngayon sa karera. Matabas at malakas ang bilib niya sa kanyang sarili kaya madali lang siyang matandaan. Minamata-mata ako nito dahil lamang sa babae ako at ngayon lang din niya ako nakita kaya naman ang kapal ng ampog maghamon.

Napahampas ako sa manobela. Ang walanghiya may araw din siya sa akin.

[ Yes, Ice Queen. Right away. ]

I hang up the call immediately right after hearing Keeper’s answer.

Bigla akong napatingin sa salamin na nakalagay sa gilid na bahagi ng aking kotse nang may marinig akong tunog ng chopper. Laking gulat ko na lang na maging sila ay sinusundan din ako.

Dali-dali kong ginalaw ang kambyo para mas pabilisin ang takbo ng aking alaga.

Tinanggal ko ang suot kong seatbelt at gamit ang isang kamay ay hinubad ang damit at hinagis ito sa upuan sa gilid. Yumakap sa akin ang malamig na hangin na nagpataas ng aking balahibo. Ang natira lang na pantaas ay ang itim na sports bra. Kahit malamig ay may tumulong pawis sa mukha ko, hindi ako makapaniwala na nasa ganitong uri ako ng sitwasyon ngayon. Itinaas ko ang shotgun seat sa kanan, bumungad ang isang safety gear para sa maaaring mangyari.

"Sh*!" malutong kong mura na naman. Hindi na ako natigil sa pagmumura dahil sa letcheng James na 'yon. Hindi ko naman talaga ito papansinin kaso masyadong bida-bida.

Kung pati rito'y hinahabol ako tiyak na may naghihintay na rin sa akin sa Tower kung saan ang katapusan ng laro. Bwisit.

Mabilis kong isinuot ang itim na bulletproof vest. Lagi akong handa sa lahat ng oras at higit sa lahat lapitin din ako ng disgraya.

Well I am here right now. Pshh.

Inayos ko pagkakasuot ng bulletproof vest, malamig ang tela nito laban sa hubad kong balat kung kaya't sinuot kong muli ang pang-ibabaw na damit. Hindi ako pwedeng mahuli dahil mas matindi pa sa parusa ng isang bilanggo ang igagawad sa akin ni dad. Ang mas nakakatakot ay hindi niya na ako hahayaan pang makatapak muli rito sa Pilipinas.

When I looked up, a dazzling light blocked my vision. I abruptly step on the brakes as an uneasy feeling linger around my chest.

I narrowed my eyes and tried to adjust my sight on the blinding light, grasping what is awaiting several meters away from me. It gradually became clear to me who was intercepting when the beam of light in front disappeared.

I shook my head. My blood started boiling when realization hits me hard.  I closed my eyes in order to calm myself and took a deep breath. 'F*k this sh*t!'

Hindi ako makapaniwala na maiisahan ako ng mga matatalinong pulis na ito. Hindi sila gumamit ng sirena para hindi sila mapansin at para maituon ko lang ang atensyon sa tatlong sasakyan ng pulis humahabol sa akin kanina.

What a great plan... Only, if they would succeed.

I slowly loosened my hold on the steering wheel while I was carefully thinking on what shall I do with these annoying nuisance. My fun is ruined. I should make them pay for it. My train of thoughts are interrupted when a loud masculine voice echoed.

"Get your fucking ass out of that car and raise your hands!" sigaw ng isang pulis bago hampasin ang harapan ng ferrari ko.

I rolled my eyes upon hearing his order. These cops are really getting on my nerves. I reached for the door handle of my car and I wearily opened it. The heels of my boots clicked upon meeting with the hard ground and I slowly get out in order to meet those bastards.

Mabilis akong nilapitan ng dalawang armadong pulis bago dumating ang iba pang kasamahan nila na tansya ko ay sila ang mga humahabol sa akin kanina. Pagod ko silang lahat binalingan ng tingin.

Sa postura at suot nila ay mukhang isa itong malaking operasyon. Pinaghandaan ng mabuti. Armado ang lahat at hindi na nakakapagtaka kung bakit nakatutok sa akin ang armas nila.

Seryoso ang kanilang mga mukha na tila ba isang galaw ko lang ay hindi sila magdadalawang isip na tapusin ako.

'Wow, brave minions.'

Napatingala ako sa ingay ng chopper sa itaas. Mukha ngang wala na talaga akong takas sa kanila.

I couldn’t help but be amazed at their effort to catch me. My lips curved in a sweet smile, flashing my white teeth to those men in front. Shall I reward them for getting me caught?

Pinahilig ko ang aking ulo upang malihis ang aking atensyon sa ingay nito saka dahan-dahan na tinaas ang aking dalawang kamay, bilang pagsuko.

Fine, let's not make this a big deal. I won't fight anyway, not because I can't, but because I'm just too lazy to waste my energy on these creeps.

They were about to handcuff me when their leader suddenly stopped them. I turned my gaze at the man, his bulky figure too noticeable in his fitted uniform. He wear a confused expression on his face while staring directly at me, probably intrigued with me.

"Stop," he said, while his forehead knitted.

"How old are you? You look too young to drive," he asked me. The tone of his voice is full of authority.

I rolled my eyes and hissed at him. "Just arrest me and stop babbling." I said in a bored tone. I had wasted a lot of my energy just by talking to this man.

He raised his right eyebrow and signaled one of his men using eye contact. A small smile is plastered on his lips, "Arrest her!" he ordered as he turned his back on me.

I could no longer look at his back when a strong blow suddenly landed on my stomach. It turns out that one of his men punched me hardly. Damn these cops, they are making fun of me.

"Iyan ang napapala ng sobrang yabang," aniya ng lalaking nagposas sa akin sa mayabang na tuno, kasabay no'n ay ang malakas na paghalakhak niya.

"Lakad!" tinulak niya ako.

I grinned as he grabbed my black leather jacket and dragged me inside their car. I never blurted out anything to them nor throw them a look upon entering.

These cops and that man named, Darwin is getting on my fucking nerves. They humiliated me so much and stepped on my ego. I hardly bit my lower lips.

I f*cking feel sleepy, d*rn it!

༶•┈┈⛧┈♛♛┈⛧┈┈•༶