Gumawa ng paraan si Chandler na makaalis ng bahay upang makipagkita kay Olivia. Kailangan na rin niyang komprontahin ang babae. Sa loob ng tatlong taon ay ngayon lang sila muling magkakaharap. Iniwan niya ang bata sa yaya tulad ng madalas nitong gawin sa America. Mas madalas ay yaya ang nag-aalaga rito. Kapag nasa bahay si Montague ay doon lang niya hinahawakan at inaalagaan si Monty. “Kapag tinanong ni Sir Montague mo kung saan ako pumunta, tell him na dadalawin ko lang si Mama,” pagsisinungaling pa nito. Taas-noong sabi ng babae habang kausap ang kasambahay na hindi naman tumingin sa kanya bagkus ay nakayuko sa takot. “Yes, Ma’am.” Nagmadaling lumakad si Chandler patungong garahe. “Siguraduhin ninyong ligtas si Monty. Ayokong masasaktan siya pagbalik ko dahil kayo ang masasaktan sa akin, naiintindihan mo ba? Huwag kayong tatanga-tanga ha!” sigaw pa nito. Hindi malaman ng kasambahay kung paano sasagot sa babae. Nakahinga ito ng maluwag mg umalis ang sasakyan. “Simula na naman n
First time nilang makitang mainit ang ulo ng dalawa. Mas madalas ay nakikita nilang sweet ang mga ito. Alam ni Monarch na hindi iyon ang tamang panahon para gawin ang kanyang plano.Nakausap na niya ang isang French Restaurant to be the exact place of dropping the bomb to her. He was trying to look for a nice set-up. Pati nga ang kanyang ina ay hiningian na niya ng tulong. Hayaan na lang daw sa kanya ang detalye at siya na ang bahala.“Let her go, Monarch kung ayaw pa rin niyang magpakasal kayo. Ofcourse, I greatly disapprove your living together without the grace of marriage. We are not so modern people. I still believe in the Sacrament of marriage. Mahalaga pa rin sa babae ang kasal.”“I just can’t, Mama. I love her so much!”“But if you truly love her, you will let her go even if it hurts.”Parang batang nagdabog ang babae pagpasok niya sa elevator. Sumunod lang si Monarch. Alam naman ng operator kung anong floor sila lalabas. Napapatingin na lang ang operator sa kanila sa nakakabi
Oras na upang magbayad sa kanilang pagkakautang bago sila singilin ng mahal ng karma. Matagal ding hindi pinatahimik si Montague ng kanyang konsensiya. Sa pagdaan ng mga araw, lalo siyang nalulunod sa sarili niyang kalungkutan.“Daddy…” dinig ni Montague ang boses ng kanyang anak. Niyakap niya ang bata ng mahigpit. Naalimpungatan yata ito at lumabas ng kuwarto. He loved the boy so much.“Should be sleeping early, Monty?”“Where is mommy?”Gabing-gabi na ngunit wala pa si Chandler. Nasanay naman ang bata na sila lang dalawa ngunit hinahanap pa rin niya ito.Walang nagawa ang lalaki kundi tumayo at siya mismo ang nagpatulog sa bata.“Sleep tight!”“I love you, Daddy.” Hindi siya nahihiyang magsabi ng I love you bago matulog.Dahan-dahang lumabas si Montague at itinuloy ang kanyang pag-inom. Walang bakas ng pag-aalala sa mukha ni Chandler ng dumating ito sa mansion.“Saan ka galing? Hindi mo ba alam kung anong oras na?”“Don’t start the fight, Montague. Hanggang sa Pilipinas ba naman, ma
Inabutan ni Monarch si Sandra na naglalakad patungo ng elevator. Lahat ng mga staff ay nagkatinginan na naman. Mas happy silang makitang magkasundo sina Sandra at Monarch. Pati ang elevator operator ay nakangiti ng pumasok silang dalawa, naghaharutan at nagtatawanan sa loob.“Mas maganda po kapag palagi kayong masaya.”Napangiti na lang silang pareho paglabas ng elevator.Naupo sina Monarch at Sandra sa kanilang sopa. Pinaharap nila ito sa malaking salamin tanaw ang buong lugar sa kanilang condo unit. Naka-back hug ang lalaki kay Sandra.“Sandra, may family dinner kina Montague. Pupunta rin si Mama. Would you mind coming with me?”“Oo naman.” Masayang tugon nito sa lalaki. “Monarch sinabi ko na pala kay Papa na umoo na akong magpakasal sa iyo. They are happy about it. Hindi muna daw sila uuwi hanggang hindi tayo nakakapagpakasal. Saan mo ba ako balak pakasalan?”“Sa St. Gabriel Church sa Barangay San Isidro.”“Uhm, okay!”“Then ang reception natin, sa Tagaytay Highlands and Country Cl
“Ihahatid na kita sa Club Rama then I’ll fetch you.”“Alright!”“Bakuran mong mabuti si Sandra, Monarch. Kaiingat ka sa kapatid mo. Matinik ‘yan sa kahit na sinong babaeng matipuhan niya.” babala ni Bulldog ng malaman nitong dumating na ang kapatid.Sa kabila nagpaaalala ng lalaki ay tiwala siya na hindi rin hahayaan ni Sandra na malagay siya sa alanganin. Si Sandra ang mismong nagtungo sa opisina ni Monarch ng kailangan na nitong umalis.“Honey, ihatid mo na ako. Baka naghihintay na si Olivia.” Pangungulit ng babae.Ibinaba ni Monarch ang kanyang salamin at binigyan ng mabilis ng dampi ng labi sa pisngi ng babae.Matapos niyang i-shutdown ang computer ay halos hilahin siya ni Sandra sa baba. Nananadya ang lalaki na bagalan ang kilos kaya naiinis ang babae sa kanya.“I’ll send you a message if everything is okay ha! Don’t be late to fetch me.”“Be careful.”“Yeah! I’ll miss you!” saglit lang silang maghihiwalay ni Monarch ngunit nami-miss niya kaagad ang binata.Nadatnan niyang namumu
Napasuntok sa mesa si Monarch. Hindi niya maipagtatanggol si Sandra. Napayuko siya sa sobrang gigil. Gusto na niyang bumitaw. Unfair ang mga sitwasyon sa kanya kung kailan ilang araw na lang ay ikakasal na sila ng babae. “Magtutuos tayo, Montague! I told you to stop messing up Sandra’s life!” Lumabas sa kuwartong iyon si Olivia. Umupo muna siya sa counter ng bar upang makainom kahit isang shot glass. Takot na takot siya. Hindi niya sigurado kung mapapangatawanan niya ang mga sinabi kay Montague ngunit napaatras siya ng makitang papasok si Sandra sa pinto ng club. Tumalikod siya at napausal ng dasal na huwag sana siyang makita ng babae. “A glass of cold water, please!” Lalong hindi nakaalis kaagad si Olivia. She was thinking what happened back then. Gusto niyang bigyan ng babala ang babae ngunit iba na ang kanyang nakita. Inilalabas ng backdoor si Sandra. Montague was holding her. He took the video and send it to Monarch. Kahit umalis si Monarch ng mga oras na iyon, wala itong magag
Hindi rin sini-seen ni Monarch ang mga mensahe niya. Posibleng wala nang magaganap na kasal. Tahimik siyang kumain ng almusal. Hindi siya inusisa ng ama kung anong nangyari. Hindi rin nito hinanap si Monarch. “Papasok ka ba?” Tumango lang ang babae. Niyakap siya ni Rico bago siya umalis. “Nandito lang kami ni Gibo. Makikinig kami sa iyo kapag kailangan mo.” Doon na bumuhos ang luha niya ngunit tikom ang bibig niya sa nangyari. “Ano bang problema?” Umiling lang si Sandra. Iniwasan niya ang direksyon na puwedeng dumaan si Monarch. Nahihiya siya sa nangyari. Nadaanan niya ang cubicle ng mga staff. “Uy, hindi ba bawal sa malapit nang ikasal ‘yung magbiyahe dahil malapit sila sa disgrasya?” “Ano ka ba? Pamahiin lang iyan. Ang disgrasya nangyayari kahit sa hindi naman ikakasal.” “Siguro nga. Kung talagang sila, sila talaga!” “Bakit ba?” “Kasi nagpakuha ng tiket si Sir Monarch patungong Brazil. Matutuloy pa ba ang kasal nila ni Ma’am Sandra?” “Hindi ba, parang bukas na iyon?” Hin
Natuloy ang kasal nina Monarch at Sandra. Everything was a big surprise despite the fact na may malaking issue silang dapat i-settle.Hindi umalis si Monarch. Nagpabili siya ng ticket ahead of time para sa lol ani Sandra. Kasalukuyang nasa biyahe na ang matanda kasama ang isang caregiver nito. Sina Rico at Gibo ang sumundo sa kanya sa airport.Naging abala noon si Monarch. At hindi naman nagbago ang kanyang desisyon na pakasalan si Sandra. Gusto lang muna niyang manahimik dahil alam niyang baka hindi maganda ang lumabas sa kanyang bibig. Ayaw niyang masaktan si Sandra.Sinermunan siya ng kanyang ina ngunit hindi rin nagsabi si Monarch kung ano talaga ang totoong nangyari.“Hello, little boy. Buti pa itong anak mo, napakaamo ng mukha.” Napawi kaagad ang galit nito ng makita ang bata.Wala siyang balak imbitahin si Montague dahil sa ginawa nito. Wala na siyang magagawa kung sinabi ng ina sa kanya na nabago ang schedule nito.“Anong nangyari sa mukha mo? Hindi mo man lang inisip na ikaka
Matagal -tagal na dumistansya ang ina kay chandler. Hindi siya nagpapakita sa anak at maging si Chandler ay hindi rin dumadalaw sa kanya. Sa kabila noon ay nakaramdam siya ng pag-aalala ng hindi niya madatnan sa mansion ang babae.Hindi niya ugaling umalis ng hindi babalik ng araw ding iyon.Minabuti naman ng kasambahay na puntahan ang likod-bahay kung saan posibleng nagpunta si Montague. Doon nila napansin ang isang bukas na gate kung saan may lagusan na kasya naman ang isang tao.Bagama’t kinakabahan ay minabuti ni Suzy na bumaba doon kasama ang hardinero.“Aminin mo Suzy. May gusto ka sa akin, ano?” Inumangan ng suntok ng babae ang hardinero at umilag naman ito. “Heto naman, hindi na mabiro.”“HUwag kang nagbibiro kapag ganitong kinakabahan ako. Baka mahuli tayo ni Sir Mon. Malilintekan tayo kapag nagkataon.”“Eh bakit pa tayo pupunta dito?” Maya-maya ay narinig nila ang sigaw ni Chandler.“Tulungan ninyo ako! Tulong!”“OMG! Boses ni Ma’am Chandler iyon.” Sumilip ang dalawa. Maliwa
Mahigpit na binilinan ni Montague ang mga kasambahay na huwag iiwan ang bata at huwag rin itong ilalapit kay Chandler.“Nasaan po ba si Ma’am?” Tinitigan siya ng masama ng among lalaki. Yumuko ang kasambahay at nagmamadaling umalis.Pinuntahan muna ni Montague ang asawa sa basement. Tulog ito sa sahig. Nakasuot na ang kanyang damit. Inilapag ang plato ng pagkain para sa asawa. Napangisi na lang siya.Plano niyang puntahan ang ospital kung saan nanganak si Chandler. Nagtungo siya sa Admin Office upang humingi ng kopya mula sa kanila. Bahagyang natagalan ang assistant na humahawak ng record.“Sigurado po ba kayo, Sir sa pangalan ng asawa ninyo?” Tumango ang lalaki.“Yeah, Chandler Bluebird, that’s my wife’s name. Dito ko siya pinuntahan noong manganak siya. Hindi ko na lang matandaan ang room kung saan siya dinala. But I came and visited her with our new born baby.” Muling tiningnan ang data sa computer upang mas madali ang paghahanap ngunit nakita niyang napapailing ang babae. “How abo
Dumating ang araw ng kaarawan ni Monty. Half-day pareho ang dalawa sa opisina. Umorder na lang ng regalo sa on-line ang babae dahil hindi na siya nakabili. May iilang mga bata sa bakuran ng dumating ang mag-asawa. Napansin kaagad ni Sandra si Monty. Nginitian lang niya ang bata at lumapit kaagad sa kanya. Sinalubong nilang mag-asawa ang birthday boy at nagpakarga pa ito sa babae. Tuwang tuwa rin si Monarch ngunit hindi iyon nagustuhan ni Chandler.Hindi niya hahayaang makuha ni Sandra ang bata.Inilayo kaagad ni Chandler ang bata kay Sandra.“Ano ba? Dahan-dahan nga!” Pinagtinginan ng lahat ang magkapatid. Hawak ni Chandler ang bata sa kanyang braso. Umiyak ang bata sa takot sa sigaw ni Chandler. Tiningnan pa niya ito ng masama.“Stop touching my child!”“Hey, walang kukuha sa anak mo, besides pamangkin ko siya. Are you out of your mind?”“CHANDLER!” Lumapit na rin si Mona.“Hindi ka ba marunong mahiya sa bisita, Chandler? Birthday ito ng anak mo at ikaw pa ang unang sisira sa okasyon
Wala nga talagang tsansa na magkaroon ng anak sina Monarch at Sandra sa nalamang kondisyon ng asawa. Parehong tahimik ang dalawa sa kama. Hawak ni Sandra ang kamay ng lalaki upang i-assure siya na walang magbabago sa kanilang pagsasama. Ngunit hindi siya mangingiming maghiganti sa pagkakataong iyon lalo pa’t natitiyak niyang mahahawakan niya sa leeg si Montague sa kanyang plano.“Mahal kita, Monarch. Everything is possible today. Maraming paraan ang medisina ngayon,” wika ni Sandra.“Sino ba ang ayaw ng sariling anak? Gusto ko ring magkaroon ng sariling anak sa iyo.”“What do you mean by that?” Hindi inaasahan ni Sandra ang sinabi ng asawa. “What did you say? Gusto mo ring magkaroon ng anak sa akin. Bakit dahil naanakan ako ng kapatid mo, ganoon ba?”“Sanda, that’s not what I mean. Mag-asawa tayong dalawa at una sa lahat, ang magkaroon rin ng anak ang gusto ko tulad ng gusto mo.”“Kung gugustuhin ng Diyos na mabigyan tayo ng anak, magkakaroon tayo ng anak. Doktor lang sila at hindi si
Hindi sinabi ni Sandra kung ano ang kanyang iniiyakan ng datnan siya ni Monarch sa kotse. Titiyakin niyang magsisimula ang kanyang paniningil sa mag-asawang Montague at Chandler.Hindi siya mangingiming gawin ang kahit anong paraan upang masira ang kanilang pagsasama kahit ipain pa niyang muli ang katawan kay Montague. Baliw na baliw pa rin ang lalaki sa kanya.“Drinking wine right now while looking at your beautiful curves, Sandra. You really make me crazy when you sex with Monarch. I like to lick and eat that pussy. I want to hear you shout and moan.”“OMG, what is he talking about?” Kasalukuyang siyang walang damit sa sala. “How does he know what I am doing right now?” sabi niya sa sarili. “Oh, really! Mukhang sabik na sabik ka na, Montague. Hindi na ako magtataka kung anong kaya mong gawin para makapasok sa unit ni Monarch ng hindi naming alam. You are playing dirty with your sex spy cam. You love watching me. Baka lalo kang maglaway.” Nasa harap si Sandra ng telebisyon na may sim
Samantala, naging abala ang Bluebird’s House dahil sa kaarawan ng panganay nina Chandler at Montague.“Gusto kong maging maganda ang birthday ng anak natin. First time niyang mag-birthday dito,” pagmamalaking sabi ni Chandler. Sa kabila nang kaarawan ng bata ay nagawa pa niyang mag-isip ng isang bagay na lalong pagsisimulan ng panibagong away sa pagitan nila ng kakambal.Wala naman siyang pakialam basta’t ang mahalaga ay makita niyang naiinggit ang isa habang masaya siya sa piling ng lalaking pinakamamahal niya at ng batang bubuo sa kanilang pamilya.Hindi kuntento si Chandler. Kailangan niyang mahigitan ang kapatid. Hindi siya magpapadaig.“Magpapa-catering tayo. Imbitahin mo na lang ang mga kakilala at mga kaibigan mong may mga anak na.” Nagkibit-balikat si Chandler. Sino ba naman ang puwede niyang imbitahin? Simula ng maging asawa siya ni Montague ay hindi na siya nakibalita sa kanyang mga kasamahan.“Yeah, come to my son’s birthday. You are invited!” Pangiti-ngiti pa siya habang m
Tinawagan ni Sandra ang ama at ang kapatid para sabihing nakauwi na sila sa Pilipinas. Umalis na rin mag-ama kasama ang kanyang lola pauwi ng Brazil. Pansamantala lang naman ang pagbalik nila doon.“So tired!” Ibinagsak ni Sandra ang pagod na katawan sa kama. Matapos ang isang linggo nilang honeymoon ay haharapin nila ang bagong buhay bilang Mr. and Mrs. Monarch Bluebird.May jetlog pa sina Sandra at Monarch kaya hindi kaagad nagising sa pagod ang huli. Magkayakap na natulog ang dalawa. Pinuntahan ni Sandra si Olivia at Milo upang dalhin ang pasalubong nito ng araw na iyon.“Mon, pupuntahan ko muna si Olivia. Dadalhin ko itong mga pasalubong natin. Can I go alone?” bulong ng lalaki.“Uhm…” sagot ni Monarch. “Balik ka kaagad ha!” Tinitigan muna ni Sandra ang asawa habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata.“Yeah, saglit lang ako.” Nagmadali na si Sandra.Idadaan lang sana niya at wala siyang balak na bumaba at magtagal. Kasambahay ang nakaharap ni Sandra.“Sino po sila?” Napakunot-n
Natahimik bigla ang mag-asawa habang nasa tubig sila sa pribadong pool nila sa kanilang cottage. Nilapita ni Sandra ang asawa at biglang yumakap sa kanya.“Thank you for bringing Lola here. I never thought to have a grand wedding despite of everything.”“Wala akong hindi kayang ibigay sa iyo, Sandra. I will make you happy for the rest of your life. Hindi ka na iiyak sa piling ko.” Ngunit tumulo pa rin ang luha ni Sandra.“Tears of joy lang,” at ngumiti si Monarch.Ngayon na-realized ni Sandra kung gaano talaga siya kasuwerte kay Monarch. Pag-ahon nila sa tubig ay naupo siya sa long bench. Bigla siyang napailing nang wala sa loob niya.“It can’t be?”“What did you say?” tanong ni Monarch dahil nasa tabi lang niya ito.“Why in the world would she do that?”“What?” muling tanong ni Monarch.“Nothing, Monarch. I was just thinking something.”“What is it? Tell me.” Ginagap ng lalaki ang kamay ng asawa.“I wonder what happened to Olivia and Milo. Hindi sila nakarating sa kasal natin.” Chand
Natuloy ang kasal nina Monarch at Sandra. Everything was a big surprise despite the fact na may malaking issue silang dapat i-settle.Hindi umalis si Monarch. Nagpabili siya ng ticket ahead of time para sa lol ani Sandra. Kasalukuyang nasa biyahe na ang matanda kasama ang isang caregiver nito. Sina Rico at Gibo ang sumundo sa kanya sa airport.Naging abala noon si Monarch. At hindi naman nagbago ang kanyang desisyon na pakasalan si Sandra. Gusto lang muna niyang manahimik dahil alam niyang baka hindi maganda ang lumabas sa kanyang bibig. Ayaw niyang masaktan si Sandra.Sinermunan siya ng kanyang ina ngunit hindi rin nagsabi si Monarch kung ano talaga ang totoong nangyari.“Hello, little boy. Buti pa itong anak mo, napakaamo ng mukha.” Napawi kaagad ang galit nito ng makita ang bata.Wala siyang balak imbitahin si Montague dahil sa ginawa nito. Wala na siyang magagawa kung sinabi ng ina sa kanya na nabago ang schedule nito.“Anong nangyari sa mukha mo? Hindi mo man lang inisip na ikaka