MATAPOS ang paghahalal kina Hasna, Eris at Almidos, naging mailap si Hasna kay Kapitan Klaus. Habang tumatagal ay tila ba pakapal nang pakapal ang pader na nasa pagitan nilang dalawa.Hindi na nag-abala pang kausapin ni Kapitan Klaus si Hasna dahil batid niyang susundin siya nito dahil sa kagustuhan nitong maipaghiganti at mabigyan ang pagkamatay ng kaniyang magulang. Iyon nga lang, dalawang taon pa bago niya pakawalan ang kaniyang anak-anakan at hayaang gawin ang gusto at higit sa lahat ang pagpatay sa pinuno at pumaslang sa pamilya ng dalaga. Wala din namang nagawa si Hasna kung hindi ang sumunod sa kondisyon ni Kapitan Klaus at ipagpatuloy ang pag-aaral.Ilang araw makalipas ang paghalal sa kanila, ibinigay ni Eris ang listahan ng kinakailangang ipasa upang makapag-enroll sa Arson. Nang matapos nilang makumpleto ang mga kailangan, sabay-sabay silang bumalik sa Arson para mag-enroll.Pinagsabay niya ang kaniyang pag-aaral at pagsasanay upang hindi mangalawang ang kaniyang kakayaha
Makikita sa itsura niya ang pagkabahala. Tumayo ito at nagpalakad-lakad habang nakakunot ang kaniyang noo. Walang imik na pinagmamasdan ni Hasna ang kaniyang ninong. Nang hindi makatiis ay peke itog umubo upang kuhanin ang atensyon nito. “Kapitan, napapansin kong kanina pa kayo hindi mapalagay. Ano po baa ng bumabagabag sa ‘yo?” tanong niya kay Kapitan Klaus. Huminto ito sa paglalakad at saka siya tiningnan. Napabuntonghininga ito at saka napaiwas ng tingin. Muli itong naglakad-lakad at hindi na sinagot pa ang tanong ni Hasna. Kasalukuyang nasa loob sila ng kiyusko na ginawa para sa head hunter kung saan dito rin ginanap ang pagpupulong-pulong sa tuwing may nababalitaan silang pag-atake ng mga halimaw sa bayan. “Kapitan, ipinatatawag mo raw po kami?” bungad ni Almidos nang makapasok ng kiyusko. Napatingin si Hasna sa dalawang bagong dating at saka marahang tumango. Apat na buwan na rin ang nakalipas magmula noong pasukan at noong mapags
MATAPOS ang pagpupulong dumiretso na si Hasna sa kanilang bahay. Kumain at nag-ayos na rin ng kaniyang sarili bago harapin ang mga kaniyang mga takdang aralin. Nang matapos sa paliligo, naupo siya sa upuan na nasa tapat ng kaniyang mesa at kinuha ang kaniyang bag upang kuhain ang mga kuwaderno.Isa-isa niyang binuklat ang kaniyang mga kuwaderno kung alin ang mayroong takdang aralin. Hiniwalay niya ang mga kuwaderno na mayroong takdang aralin at kumuha ng panulat upang simulan itong gawin.Habang sinasagutan niya ang mga tanong na nakasulat sa kaniyang kuwaderno, hindi niya maiwaksi ang kaniyang isipan kung ano nga ba ang maaring kahantungan ng lahat ng nangyayari ngayon. Magulo at nababalot nang takot ang ilang lugar ngayon dahil sa kaliwa’t kanan na mga krimen, idagdag pa itong mga halimaw na walang alam kung hindi ang mambiktima nang mambiktima.Napasulyap siya kaniyang bintana at napatulala. Makulimlim ang kaulapan at mababa ang hamog sa paligid. Bukod sa kinabukasan at mga posibil
ISANG malakas na hampas ng hangin ang dumampi sa balat ni Hasna. Walang imik niyang pinagmamasdan ang buong sitio ng Perdis. Hinayaan niya lang na guluhin ng hangin ang kaniyang buhok. Huminga siya nang malalim bago mabilis na hinugot ang kutsilyo mula sa lalagyan nito na nakatali sa kaniyang tagiliran at itinutok ito sa kaniyang gilid. Dahan-dahan niyang binaling ang kaniyang paningin sa gilid kung saan nakatutok ang kutsilyo. “M-muntik na ‘yon, ah,” kinakabahang sabi ni Almidos. Ibinaba ni Hasna ang kaniyang kutsilyo at muling ibinalik sa lalagyan nito. “Bakit ba hindi mo na lang ako tinawag o hindi kaya’y malayo pa lang ay nagsalita ka na?” tanong niya sa kaniyang kaibigan. Nagkibit-balikat lang ito at saka napakamot sa kaniyang batok. “Ang lalim ng iniisip mo. Nakakahiya namang abalahin,” sagot ni Almidos. “Sus, nahihiya kang abalahin ako o nasisiyahan kang tingnan ako habang nakatulala,” walang ganang sabi ni Hasna bag
KATULAD ng ipinag-utos ni Kapitan Klaus, kaagad na umuwi ang mga miyembro ng head hunter lalong-lalo na sina Hasna at Almidos na halos balutin ng putik ang buong katawan dahil sa paglalaro nito sa ulanan.Kaagad na umuwi si Hasna para maglinis ng sarili. Halos matuyo na ang putik sa kaniyang balat dahil sa lakas ng hangin. Habang naliligo hindi niya maalis sa kaniyang isipan ang sinapit ni Mang Oscar.Napailing-iling siya nang may maisip na hindi maganda. Itinuon na lamang niya ang kaniyang atensyon sa pagkukuskos ng kaniyang balat upang tuluyan na maalis ang putik.Pinagsisihan niya tuloy na nakipaglaro siya kay Almidos dahil ang suot niyang damit ang halos hindi na bumubula dahil sa dumi na nakadikit rito. Natagalan siya sa pagkukusot ng kaniyang damit dahil tiyak na kapag hindi niya ito nilabhan ngayon ay pagagalitan si ni Kapitana Lena dahil magiging kalawang ang putik na nasa kaniyang damit at imposible nang maalis.Napasipol siya nang makuntento siya sa kaniyang ginagawa at maki
HINDI man lang dinalaw ng antok si Hasna dahil sa kaniyang mga iniisip. Isa pa, hindi rin siya mapakali dahil sa nangyayari sa kanilang lugar. Hindi man maipaliwanag nang lubusan, isa lang naman ang alam nila may kagagawan ng mga ito, walang ibang kung hindi ang mga taong lobo na naghahasik ng lagim sa kabayanan. “Hasna,” malumanay na tawag ni Kapitana Lena sa kaniya. Napabaling kaagad siya ng tingin dito at saka bumangon mula sa kaniyang pagkakahiga. Kitang-kita niya ang dala-dalang tasa ni Kapitana Lena habang papalapit ito sa kaniya.“Pinagdala kita ng gatas baka sakaling makatulong ito at dalawin ka ng antok,” wika ng kaniyang nanay-nanayan. Tinanggap naman ni Hasna ang alok ng babae at saka sumimsim dito. “Maraming salamat, Kapitana,” ani Hasna. Seryusong nakatingin lang si Kapitana Lena kay Hasna habang pinapanood ito sap ag-inom ng kaniyang tinimplang gatas. Napabuntonghininga ito na siyang dahilan kung bakit nalingon sa kaniya si Hasna. “Kapitana,”“Pasensya ka na, alam k
ISANG MALAKAS na paghila ang ginawa ni Hasna upang umabante nang husto ang isang sako ng ipa na kaniyang dala-dala papunta sa lugar kung saan ay madalas siya tumatambay at nagsasanay.Tagaktak ang kaniyang pawis nang makarating sa tapat ng isang malaking puno. Ibinagsak niya ang lubid na kaniyang kinuha sa bodega ng bahay nila at saka inupuan ang sako ng ipa na kaniyang hila-hila. Humahangos itong pinunasan ang kaniyang noo na halos mabasa ng kaniyang mga pawis. "Wews!" Dahan-dahan niyang inabot ang lubid na kaniyang dala at saka itinali ito sa katawan ng sako. Nang maitali ni Hasna ang lubid sa katawan ng sako at masiguradong hindi na ito mahuhulog pa sa oras na isinabit, ibinato niya ang natitirang lubid sa isang malaking sanga ngunit bigo itong maisabit sa braso ng sanga.Walang ibang naisip si Hasna kung hindi akyatin ang puno ngunit bago siya umakyat ay hinila niya muli ang sako at itinapat sa sanga."Ang bigat naman, ay! Dapat pala ay hindi ko ito iniwan sa labas. Sa kaiisip k
HINDI mapakaling naglalakad si Hasna habang nakatingin sa paligid na unti-unti nang nilalamon ng dilim. Hindi niya mawari an gang kaniyan pakiramdam dahil sa magkahalong panggigigil at takot para sa kaniyang mga kasama. “Hasna,” tawag ni Mang Rigor sa kaniya kaya naman nakuha nito ang kaniyang atensyon. Bumaling ang leeg ni Hasna sa direksyon kung saan niya narinig ang tinig ng lalaki. “Mang Rigor,” mahinang sambit niya at saka ito sinalubong. “Wala pa rin ba si Kapitan Klaus?” “Wala pa, kanina ko pa nga siya hinihintay dahil ang ilan sa mga armas ay nasa loob pa ng bahay,” sagot ni Hasna. T umango-tango naman si Mang Rigor at saka napakamot sa kaniyang ulo. “Nakapuwesto na rin naman ang ilang hunters sa mga lugar kung saan sila nakatalaga. Mas maaga namin silang pinapunta sa puwesto dahil mas malaki ang tyansa na hindi alam ng mga taong lobo kung saan sila nakatago,” ani Mang Rigor. “Tama lang ‘yon, Mang Rigor pero hindi ba’t malalakas ang pang-amoy ng mga taong lobo kaya may po
HINDI mapakaling naglalakad si Hasna habang nakatingin sa paligid na unti-unti nang nilalamon ng dilim. Hindi niya mawari an gang kaniyan pakiramdam dahil sa magkahalong panggigigil at takot para sa kaniyang mga kasama. “Hasna,” tawag ni Mang Rigor sa kaniya kaya naman nakuha nito ang kaniyang atensyon. Bumaling ang leeg ni Hasna sa direksyon kung saan niya narinig ang tinig ng lalaki. “Mang Rigor,” mahinang sambit niya at saka ito sinalubong. “Wala pa rin ba si Kapitan Klaus?” “Wala pa, kanina ko pa nga siya hinihintay dahil ang ilan sa mga armas ay nasa loob pa ng bahay,” sagot ni Hasna. T umango-tango naman si Mang Rigor at saka napakamot sa kaniyang ulo. “Nakapuwesto na rin naman ang ilang hunters sa mga lugar kung saan sila nakatalaga. Mas maaga namin silang pinapunta sa puwesto dahil mas malaki ang tyansa na hindi alam ng mga taong lobo kung saan sila nakatago,” ani Mang Rigor. “Tama lang ‘yon, Mang Rigor pero hindi ba’t malalakas ang pang-amoy ng mga taong lobo kaya may po
ISANG MALAKAS na paghila ang ginawa ni Hasna upang umabante nang husto ang isang sako ng ipa na kaniyang dala-dala papunta sa lugar kung saan ay madalas siya tumatambay at nagsasanay.Tagaktak ang kaniyang pawis nang makarating sa tapat ng isang malaking puno. Ibinagsak niya ang lubid na kaniyang kinuha sa bodega ng bahay nila at saka inupuan ang sako ng ipa na kaniyang hila-hila. Humahangos itong pinunasan ang kaniyang noo na halos mabasa ng kaniyang mga pawis. "Wews!" Dahan-dahan niyang inabot ang lubid na kaniyang dala at saka itinali ito sa katawan ng sako. Nang maitali ni Hasna ang lubid sa katawan ng sako at masiguradong hindi na ito mahuhulog pa sa oras na isinabit, ibinato niya ang natitirang lubid sa isang malaking sanga ngunit bigo itong maisabit sa braso ng sanga.Walang ibang naisip si Hasna kung hindi akyatin ang puno ngunit bago siya umakyat ay hinila niya muli ang sako at itinapat sa sanga."Ang bigat naman, ay! Dapat pala ay hindi ko ito iniwan sa labas. Sa kaiisip k
HINDI man lang dinalaw ng antok si Hasna dahil sa kaniyang mga iniisip. Isa pa, hindi rin siya mapakali dahil sa nangyayari sa kanilang lugar. Hindi man maipaliwanag nang lubusan, isa lang naman ang alam nila may kagagawan ng mga ito, walang ibang kung hindi ang mga taong lobo na naghahasik ng lagim sa kabayanan. “Hasna,” malumanay na tawag ni Kapitana Lena sa kaniya. Napabaling kaagad siya ng tingin dito at saka bumangon mula sa kaniyang pagkakahiga. Kitang-kita niya ang dala-dalang tasa ni Kapitana Lena habang papalapit ito sa kaniya.“Pinagdala kita ng gatas baka sakaling makatulong ito at dalawin ka ng antok,” wika ng kaniyang nanay-nanayan. Tinanggap naman ni Hasna ang alok ng babae at saka sumimsim dito. “Maraming salamat, Kapitana,” ani Hasna. Seryusong nakatingin lang si Kapitana Lena kay Hasna habang pinapanood ito sap ag-inom ng kaniyang tinimplang gatas. Napabuntonghininga ito na siyang dahilan kung bakit nalingon sa kaniya si Hasna. “Kapitana,”“Pasensya ka na, alam k
KATULAD ng ipinag-utos ni Kapitan Klaus, kaagad na umuwi ang mga miyembro ng head hunter lalong-lalo na sina Hasna at Almidos na halos balutin ng putik ang buong katawan dahil sa paglalaro nito sa ulanan.Kaagad na umuwi si Hasna para maglinis ng sarili. Halos matuyo na ang putik sa kaniyang balat dahil sa lakas ng hangin. Habang naliligo hindi niya maalis sa kaniyang isipan ang sinapit ni Mang Oscar.Napailing-iling siya nang may maisip na hindi maganda. Itinuon na lamang niya ang kaniyang atensyon sa pagkukuskos ng kaniyang balat upang tuluyan na maalis ang putik.Pinagsisihan niya tuloy na nakipaglaro siya kay Almidos dahil ang suot niyang damit ang halos hindi na bumubula dahil sa dumi na nakadikit rito. Natagalan siya sa pagkukusot ng kaniyang damit dahil tiyak na kapag hindi niya ito nilabhan ngayon ay pagagalitan si ni Kapitana Lena dahil magiging kalawang ang putik na nasa kaniyang damit at imposible nang maalis.Napasipol siya nang makuntento siya sa kaniyang ginagawa at maki
ISANG malakas na hampas ng hangin ang dumampi sa balat ni Hasna. Walang imik niyang pinagmamasdan ang buong sitio ng Perdis. Hinayaan niya lang na guluhin ng hangin ang kaniyang buhok. Huminga siya nang malalim bago mabilis na hinugot ang kutsilyo mula sa lalagyan nito na nakatali sa kaniyang tagiliran at itinutok ito sa kaniyang gilid. Dahan-dahan niyang binaling ang kaniyang paningin sa gilid kung saan nakatutok ang kutsilyo. “M-muntik na ‘yon, ah,” kinakabahang sabi ni Almidos. Ibinaba ni Hasna ang kaniyang kutsilyo at muling ibinalik sa lalagyan nito. “Bakit ba hindi mo na lang ako tinawag o hindi kaya’y malayo pa lang ay nagsalita ka na?” tanong niya sa kaniyang kaibigan. Nagkibit-balikat lang ito at saka napakamot sa kaniyang batok. “Ang lalim ng iniisip mo. Nakakahiya namang abalahin,” sagot ni Almidos. “Sus, nahihiya kang abalahin ako o nasisiyahan kang tingnan ako habang nakatulala,” walang ganang sabi ni Hasna bag
MATAPOS ang pagpupulong dumiretso na si Hasna sa kanilang bahay. Kumain at nag-ayos na rin ng kaniyang sarili bago harapin ang mga kaniyang mga takdang aralin. Nang matapos sa paliligo, naupo siya sa upuan na nasa tapat ng kaniyang mesa at kinuha ang kaniyang bag upang kuhain ang mga kuwaderno.Isa-isa niyang binuklat ang kaniyang mga kuwaderno kung alin ang mayroong takdang aralin. Hiniwalay niya ang mga kuwaderno na mayroong takdang aralin at kumuha ng panulat upang simulan itong gawin.Habang sinasagutan niya ang mga tanong na nakasulat sa kaniyang kuwaderno, hindi niya maiwaksi ang kaniyang isipan kung ano nga ba ang maaring kahantungan ng lahat ng nangyayari ngayon. Magulo at nababalot nang takot ang ilang lugar ngayon dahil sa kaliwa’t kanan na mga krimen, idagdag pa itong mga halimaw na walang alam kung hindi ang mambiktima nang mambiktima.Napasulyap siya kaniyang bintana at napatulala. Makulimlim ang kaulapan at mababa ang hamog sa paligid. Bukod sa kinabukasan at mga posibil
Makikita sa itsura niya ang pagkabahala. Tumayo ito at nagpalakad-lakad habang nakakunot ang kaniyang noo. Walang imik na pinagmamasdan ni Hasna ang kaniyang ninong. Nang hindi makatiis ay peke itog umubo upang kuhanin ang atensyon nito. “Kapitan, napapansin kong kanina pa kayo hindi mapalagay. Ano po baa ng bumabagabag sa ‘yo?” tanong niya kay Kapitan Klaus. Huminto ito sa paglalakad at saka siya tiningnan. Napabuntonghininga ito at saka napaiwas ng tingin. Muli itong naglakad-lakad at hindi na sinagot pa ang tanong ni Hasna. Kasalukuyang nasa loob sila ng kiyusko na ginawa para sa head hunter kung saan dito rin ginanap ang pagpupulong-pulong sa tuwing may nababalitaan silang pag-atake ng mga halimaw sa bayan. “Kapitan, ipinatatawag mo raw po kami?” bungad ni Almidos nang makapasok ng kiyusko. Napatingin si Hasna sa dalawang bagong dating at saka marahang tumango. Apat na buwan na rin ang nakalipas magmula noong pasukan at noong mapags
MATAPOS ang paghahalal kina Hasna, Eris at Almidos, naging mailap si Hasna kay Kapitan Klaus. Habang tumatagal ay tila ba pakapal nang pakapal ang pader na nasa pagitan nilang dalawa.Hindi na nag-abala pang kausapin ni Kapitan Klaus si Hasna dahil batid niyang susundin siya nito dahil sa kagustuhan nitong maipaghiganti at mabigyan ang pagkamatay ng kaniyang magulang. Iyon nga lang, dalawang taon pa bago niya pakawalan ang kaniyang anak-anakan at hayaang gawin ang gusto at higit sa lahat ang pagpatay sa pinuno at pumaslang sa pamilya ng dalaga. Wala din namang nagawa si Hasna kung hindi ang sumunod sa kondisyon ni Kapitan Klaus at ipagpatuloy ang pag-aaral.Ilang araw makalipas ang paghalal sa kanila, ibinigay ni Eris ang listahan ng kinakailangang ipasa upang makapag-enroll sa Arson. Nang matapos nilang makumpleto ang mga kailangan, sabay-sabay silang bumalik sa Arson para mag-enroll.Pinagsabay niya ang kaniyang pag-aaral at pagsasanay upang hindi mangalawang ang kaniyang kakayaha
HINIHINGAL na napahinto sina Almidos at Hasna nang makapasok sa Sitio Perdis. Kitang-kita ng kanilang mga mata kung paano mabilis na kumikilos ang mga residente na para bang sunog na kailangang apulahin. “Ano’ng nangyayari?” tanong ni Almidos sa isang babae na may dala-dalang kaldero. Hindi ito sumagot. Dire-diretso lamang ito naglakad at nilampasan si Hasna. Nanatiling nakatayo sina Almidos at Hasna habang pinagmamasdan ang mga residente na abala sa kabilang mga ginagawa. Kaliwa’t kanan ang kanilang pagmamasid hanggang sa mahagip ng atensyon ni Almidos si Eris. “Eris,” tawag ni Almidos sa dalaga na kaagad namang lumingon sa paligid nang marinig ang kaniyang pangalan. Itinaas ni Almidos ang kaniyang kamay at saka ito iwinagayway upang makita siya nang tuluyan ni Eris. Nang malaman kung nasaang direksyon ang tumawag sa kaniya, kaagad siyang naglakad palapit rito. Lumapit nang bahagya si Hasna kay Almidos habang hindi inaalis a