CHAPTER 2 JOBLESS

Aynna was sitting on the bed in her room. Yesterday she could not find a job, so she failed to go home that night without good news.

Sighning, Aynna picked up her cellphone as it rang. There was a message from her friend. She didn't see it for a few days, her became busy when the college class started.

'I'm going there!' With narrowed eyes, Aynna replied with 'OK'.

She must have heard that she didn't find a job, her brother Ion was really gossiping because he told to her friend what happened yesterday. She did not tell her mother and siblings about the robbery. She knew her Mother, it definitely wouldn’t stop until the whole story was known. To her Mother surely her brother inherited.

"Sissy girl!" Tatakbo na lumapit sa kanya ang kaibigan na si Meisha. 

Maganda ang kanyang kaibigan. Ang kulay itim na buhok na umabot sa kanyang balikat, ang brown nitong mata, pointed nose at ang mapula nitong labi. Hindi rin nalalayo ang kulay nito sa kanyang maputi. Nakulangan ngalang talaga ito sa tangkad. 

Tumango lang siya dito at umayos ng upo. Mahabang kwentuhan na naman ang mangyayare sa kanila. "Anong pakay mo?" Nagtatampong hinampas naman siya ni Meisha. Ngiwing sinamaan ng tingin ni Aynna ang kaibigan.

"Grabe ka! Hindi mo manlang ba ako na-miss? Sinasaktan mo ako Sissy girl" Nagdadramang sabi nito. Nagpupunas pa ito ng mata na para bang may luha na tumulo galing dito.

"Wala akong ichi-chismis sayo" Ayaw niya sabihin ang nangyare kahapon. Kung maaari nga ay ayaw niya may makaalam sa nangyare.

"Sus! Meron yan! Kilala kita, Sissy girl. Siguradong may naganap sa tatlong araw mo na paghahanap ng trabaho. Wala ka ngalang nahanap" Natatawang sabi ng kaibigan niya. Sinamaan niya ito ng tingin. Hindi manlang siya damayaan.

Inirapan niya ito at kumuha ng unan. Ihahanda niya kapag hinampas na naman siya ng kaibigan. Hindi biro ang bigat ng kamay nito kapag tumatama sa balat niya.

She really has nothing to hide from a friend. "There was a robbery near the cafeteria where I ate. I blocked my foot with it close to me. Then I returned the bag to the owner" She would not narrate the whole incident. Nakakatamad. Nothing will change either.

"That's new! When did you become helpful?" Shocked and laughing said the friend. Annoyed, she slapped the pillow she was holding.

"I don't like what I've heard. It's not because we're poor that everything we do is bad. Many are still trying to find a good job." Annoyed she explained. That was really the real reason why she helped the lady get the bag.

"You can't blame them Sissy girl. Yah know, they're rich, they don't know the borrowings of people like us who are just trying to have a good life." Her friend said seriously. She gasped.

Alam niya naman. "Mayayaman sila kaya hindi nila alam ang pakeramdam na iyon. Simula ng isilang sila sa magulong mundong ito ay may nakasalampak na nagintong kutsura sa kanilang bunganga. Ang akin lang, sila naman itong nakakaluwag sa buhay bakit hindi nila tulungan ang mga nasa baba, hindi yung sila pa ang mas lalong nanghihila pababa sa mga katulad nilang tao. Mag mayabang sila kung ang kayamanan nila ay maisasama nila sa langit, kaso hindi naman. Sabagay, hindi pa naman sila sigurado kung sa langit nga ba sila mapupunta." Masama ang loob niya. Sa katulad niyang ginagawa ang lahat mabigyan lang ng maayos na pamumuhay ang pamilya ay masakit sa kanya ang kanyang mga narinig. Naka angat lang sa buhay, akala na kung sinong makahusga. Kung hindi rin naman dahil sa mahihirap na nagsusumikap ay hindi sila yayaman.

"Ano sabi nung may ari ng bag?" Ngiting tanong nito sa kanya. Chismosa talaga, pati ang bagay na iyon ay hindi palalampasin.

"Nagpasalamat. Bibigyan niya daw ako ng pera dahil sa tulong na ginawa ko pero tinanggihan ko. Hindi ko kailangan ng pera ang kailangan ko ay trabaho" Walang ganang sabi niya. Mauubos lang naman ang pera na ibibigay nito. Trabaho ang hanap niya. Kapag nakahanap siya ng trabaho ay magkakapera din naman siya.

Her friend's strike her makes her close her eyes. The weight of this woman's hand really. "Ay gaga! Why didn't you take the money, you're crazy! It's only once. Besides, if you're looking for a job, you should tell her. Ako ang nanghihinayang sa pera na dapat ay ibibigay sayo, what if she gives you a lot ?!" It had not yet stopped with a slap, but it also took a pillow that was slapped on her.

"I don't need a pack of money, Meisha. Besides, I don't like how her son offered me. Too arrogant. Not all help has a replacement" she explained annoyed. That was another thing she hated.

What else can she expect from the rich.

"Gwapo ba? Dapat tinanong mo kung ilan taon na ng mabinyagan ka manlang." Excited ang mukha ni Meisha sa isasagot ng kaibigan. Hindi mahilig makipag usap sa lalake ang kaibigan niya, para bang may sakit ang mga lalake na hindi nanaisin na mahawaan ni Aynna.

"Aanhin ko naman ang mukha kung panget naman ang ugali" Ngiwing sagot niya. Kapag na aalala niya ang lalake ay kusang tumataas ang kilay niya. Allergic talaga siya sa mga ganung lalake.

"Sus ka! Ang ugali maayos pa pero ang mukha malabo na!"  Natatawang sagot ng kaibigan. Taas ang kilay na sinagot niya ang kaibigan.

"Anong silbi ng plastic surgery. Ang mukha mapapaayos pa pero ang ugali walang surgery dun. Puro ka gwapo, hindi ka naman kayang ipaglaban." Ngiwing sagot niya. 

Natatawang tinignan ni Meisha ang kaibigan niya. "May pinaghuhugutan kalang e. Ano kaba Sissy girl, hindi naman lahat ng gwapo ay ganun, meron parin naman na gwapo na, ipaglalaban kapa." Kinikilig na sabi nito. Mas lalo lang nairita si Aynna sa mga sinasabi ng kaibigan niya. Wala na talagang pag-asa ang babaeng nasa harap niya. epekto ng mga pinapanood at binabasa. "Ngapala, ano ng gagawin mo ngayon? Mahirap na makahanap ngayon ng trabaho na hindi bumabase sa certificate at degree ng kolehiyo." Buntong hininga na umiling siya. Bakit nga ba kase masyadong mataas ang mga kailangan sa trabaho. Masikap naman siya, walang magiging problema sa trabaho dahil professional siya pagdating doon.

"Hindi ko din alam. Kung wala parin ako mahanap ay baka pumasok nalang ako sa pagiging katulong. Malaki din naman ang sahod nun." Wala naman siyang pagpipilian. Hindi na siya pwede mag inarte dahil hindi trabaho ang maghahanap sa kanya, kundi siya.

Napabuntong hininga din si Meisha. Nag aalala siya sa kaibigan, kung may maitutulong lang siya ay ginawa niya na. Isa lang din siya palamunin ng magulang at pinag aaral. Wala siyang maitutulong sa kaibigan bukod sa suporta.

Kaysa isipin pa ang problema. Naka ngiting hinawakan ni Meisha ang kamay ni Aynna. "Don't worry, Sissy girl. Kapag may mahanap ako ay sasabihin ko kaagad sayo. Wag kana malungkot, pasasaan pa at magkakatrabaho ka din" Pagpapalakas ng loob na sabi sa kaibigan. 

Ngiting tumango si Aynna sa kaibigan niya. "Salamat, Meisha. Kung hindi dahil sayo ay hindi kuna alam kung ano ang gagawin ko." Malaki talaga ang pagpapasalamat niya sa kaibigan dahil kahit kapos man ito ay hindi ito madamot na tulungan siya kapag nangangailangan siya.

"Sus! Okey lang yun, Sissy girl. Sino pa ba ang magtutulungan kundi tayo lang din na magkaibigan." 

Marami pa silang pinag kwentuhan. Nandyan ang mga nagyayare sa school, ang mga kaklse ni Meisha na tinutukso siya sa kaklase din nilang lalake at syempre ang mga kalokohan at hirap niya sa kolehiyo. Napapangiti nalang si Aynna sa mga kwento ng kaibigan pero hindi niya maitatanggi na may kunting inggit siyang nararamdaman. Dahil tulad ni Meisha, pinangarap niya rin makapag koliheyo at matupad ang pangarap niya.

Sunod na araw ay maaga ulit siyang gumising. Balak niya kung wala parin siyang mahahanap na trabaho ay dederitso siya sa isang Agency para pumasok na katulong. Hinanda niya ang mga dadalhin niya. Nagsuot siya ng kulay puting t-shirt at maong na pantalon, pinarisan niya rin ito ng puting sapatos. Pinagpag niya pa muna ito dahil nakalimutan niyang labhan nung isang araw ng gamitin niya.

Lumabas siya ng kwarto dala-dala ang bag na kulay brown at plastic envelope. Nakasalubong niya pa si Aliya na busy sa cellphone. 

"Hindi pa ba kayo aalis?" Huminto siya sa tapat ng kanyang kapatid.

"Sasabay nalang daw kami sayo ate. Aalis kana ba?" Sagot nito. Pinasok ni Aliya ang hawak niyang cellphone sa bulsa ng kanyang palda.

"Kakain lang ako, pagkatapos ay aalis na tayo" Tumango naman ang kapatid niya sa kanya. Naglakad siya papunta sa kusina. 

"Ano bang gusto ng baby ko? hmmm... Wag kana umiyak anak, may masakit ba sayo?" Naabutan niya ang kanyang kapatid na balisa sa pagpapatahan sa anak. Napabuntong hininga siya. Laging ganito ang naabutan niya kapag nakikita niya ang kanyang nakatatandang kapatid.

"Baka tumae, O di kaya ay gutom. Wag mo sabayan ang iyak niya dahil mas lalo lang siya iiyak." Kumuha siya ng plato at kutsara, pagkatapos umupo siya sa tapat ng mesa.

Napatungo naman ang ate niya sa kanyang sinabi. "Buti kapa alam mo ang pwede niyang dahilan kaya umiiyak. Dalawang linggo kuna siyang kasama pero hanggang ngayon ay nangangapa parin ako." Malungkot na sabi ni Isabelle kay Aynna.

Nagsimula ng magsandok ng kanin at ulam si Aynna. Sumubo siya ng isang kutsara pagkatapos ay inangat niya ang kanyang ulo at tinignan ang kapatid na nakatayo sa harap. "Ganun naman talaga yun. First time mo maging Nanay, sa una ay mahihirapan ka pero di magtatagal ay paunti-unti kang masasanay. Kung nahihirapan kapa, magpatulong ka kay mama. Isa pa, wag ka matataranta kapag naiyak si Vroke, bagkos ay alamin mo kung gutom naba siya o di kaya ay puno na ang suot niyang diaper." Mahabang salaysay niya sa naka ngiting kapatid.

"Siguradong magiging mabuti kang Ina kapag nagroon ka ng sarali mong pamilya. Kahit wala kapang karanasan ay marunong kana kung ano ang gagawin mo sa ganitong sitwasyon." Kibit balikat lang na sinagot ni Aynna ang kanyang nakatatandang kapatid.

Kung magiging katulad lang din naman ng lalakeng nang iwan sa ate niya ay mas nanaisin niya nalang tumandang dalaga. "Nasaan si Mama?" Kanina niya pa hindi nakikita ang kanyang Ina. Kung nandun na naman ito sa tapat ng kanilang bahay at nagbubungkal ng lupa dapat ay kanina pa ito nakauwi. Hindi naman kase siya nagtatagal doon.

"Umalis. Bibili daw siya ng ulam para mamayang tanghale" Tumango naman si Aynna sa kapatid. Pinag patuloy niya ang pagkain niya. Kailangan ay maaga siyang makapag simula sa paghahanap ng trabaho ng sa ganun kapag wala siyang nahanap ay maaga siyang makakapunta sa Agency.

Hindi niya namalayan na umalis narin ang kanyang kapatid. Sa sobrang lalim ng iniisip niya ay hindi niya na napapansin ang paligid niya.

"Sissy girl!" Buntong hininga na humarap siya sa pito ng kusina nila. Narito na naman ang maingay niyang kaibigan. "I have a good news for you!" Excited na sabi nito sa pagpasok sa kusina ng bahay nila Aynna.

"Bukod sa crush mong kaklase mo, meron bang matinong dahilan kaya ka nagpunta ng ganito kaaga sa bahay namin." Taas kilay na sabi ni Aynna. Nakangusong umupo si Meisha sa tabi ni Aynna.

"Grabe ka! Anong tingin mo sakin, puro mga waley sense ang mga binabalita ko sayo" Nagtatampong sabi nito sa kanya. 

Napairap naman si Aynna. "Tataguan sana kita ng marinig ko ang boses mo pero alam ko naman na mahahanap mo parin ako kaya wala rin kwenta kong taguan kita. Isa pa, sayo na din nanggaling na walang mga sense ang mga lumalabas sa bunganga mo." Mataray na sabi nito. Hindi niya nakita kung paano mas humaba ang nguso ni Meisha dahil mas pinagtuunan niya ng pansin ang pagkain na nasa harap niya.

"Good news nga sasabihin ko. Bahala ka, trabaho pa mandin ito." Natigil ang pagsubo ni Aynna sa sinabi ng kaibigan niya. Humarap siya dito at tinitigan ang kaibigan. Ngiting ngiti naman ang mukha ni Meisha. "Akala ko ba walang mga kwenta ang sinasabi ko sayo." Inaasar na sabi sa kaibigan na nakakunot na ang noo na nakatingin sa kanya.

Nginitian naman ni Aynna ng pilit si Meisha. "Anong trabaho?" Mahinang tanong nito. Kung maayos at malaki ang sahod, hindi na siya mahihirapan maghanap pa ng trabaho at hindi niya na rin kailangan pa pumunta ng Agency para magapply bilang katulong.

"Sabi na e! well, hindi ko alam kung kakagatin mo ba ito pero malay mo rin. Malaki ang sahod, mas malaki pa nga ata sa nga nagtatrabaho sa company." Salaysay ni Meisha. Paunti unti rin siyang kumukuha ng pagkain sa hapag. 

"Pwede bang deritsuhin mo na. Nakiki kain kalang naman." Inis na sabi niya. Kapag wala talagang saysay ang sinasabi ng kaibigan niya ay hihilahin niya ito palabas ng bahay.

"Kahit kailan, maikli talaga pasensya mo. May nakita akong flyers, naghahanap sila ng Butler. 50k monthly. All around ngalang." Tuloy tuloy lang ang kain nito sa sinangag na nasa hapag at ang ulam nilang tocino.

"Paanong all around?" Kunot noong tanong niya. Butler? wala naman siyang alam tungkol dun.

"All around! kung baga, katulong ka na nga, assistant kapa at tsaka body guard karin." Paliwanag nito. Inisa-isa niya pa gamit ang daliri niya.

Hindi mapigilan na batukan ni Aynna ang kaibigan na sige lang sa paglamon ng umagahan nila. "Ano naman ang alam ko sa mga iyon?! kung paglilinis ng bahay ay kaya ko pero yung assistant at body guard ay malabo!" Inis na sabi niya. Naiinis siya sa kaibigan niya, wala naman siyang alam sa mga iyon. Nasayang lang tuloy ang oras niya.

"Ngek! kaya mo kaya yun. Madali lang naman siguro yun at tsaka Sissy girl, 25k kensenas at katapusan. Saan ka hahanap ng ganung pera sa loob lang ng fifth teen days!" Binatukan niya ulit ang kaibigan niya. " Aray ha! nakakadalawa kana!" Ngusong sabi niya. Hinimas pa ni Meisha ang ulo niya. Feeling niya ay naalog ang ulo niya sa dalawang beses na pagbatok sa kanya.

"Anong akala mo, madali lang maging body guard? Nakasalalay din dun ang buhay mo. What if, kaya naghahanap yun ng butler dahil maraming kaaway. Edi maaga akong natigok!" Napangiwi naman si Meisha sa pagiging exaggerated ng kaibigan niya.

"Wag OA, Sissy girl. Susubukan mo lang naman, kung hindi mo kaya edi mag quit ka." Napabuntong hininga si Aynna. 

"Hindi yun ganun kadali. Pag iisipan ko muna. Saan mo ba nakita yung flyers?" Tanong niya sa kaibigan. May kinuha si Meisha sa bulsa ng kanyang palda.

Inabot niya kay Aynna ang nakita niyang flyers. "Nakita ko yan nung pauwi na ako galing sa tindahan. Naalala ko na papasukin mo naman kahit katulong kaya nagpunta na kaagad ako dito." Nakangiting sabi ni Meisha. Tumango naman si Aynna sa kaibigan niya.

"Salamat. Pag iisipan ko muna, hindi biro ang pagiging butler." Nakangiti naman na tumango si Meisha. Hindi naman niya mapapalayas ang kaibigan kaya hinayaan niya na itong sumalo sa kanya sa pagkain.

"Ate Aynna! Hindi pa ba tayo aalis?!" Napapikit si Aynna sa sigaw ni Ayesha. Nakalimutan niyang sasabay ngapala ang tatlo niyang kapatid sa kanya.

"Papunta na!" Nagmamadali niyang inayos ang gamit niya pagkatapos ay nagtatakbong nagpunta sa labas ng bahay kung saan naghihintay ang kanyang mga kapatid.

"Be careful, Sissy girl! And think about it!" She was just shaken by the strength of her friend's voice. Her mouth never really had a filter.