SA ARAW-ARAW na nagdaan, napagtanto ni Ffion na lahat ng pinapakita sa kaniyang ka-sweetan ni Audric ay totoo. Nagiging mas vocal ito sa pagsasabi na masaya ito sa kaniyang presensya. Palagi na rin silang magkakausap at kasama niya ito minsan kapag nasa bakuran siya at hinaharap ang mga alagang halaman at hayop.Nagiging mas open sila sa isa't isa. Nagkakausap na parang walang nangyari nitong mga nakaraan araw. Hindi na rin naulit ang halik pero sa inosenteng puso ni Ffion, inaasam-asam niya ang halik ni Audric na sana ay matikman niya ulit ang labi nito.Tulad ngayon, nasa ilalim sila ng indian almond tree, nakaupo. Nagpapahangin dalawa at nagkikwentuhan ng kung anu-ano. Binalikan nila 'yong parte kung bakit at paano sila naging magkaibigan at pareho silang natawa.Nakakatawa naman talaga iyon lalo na at takot ito sa aso nung mga bata sila. Naalis lang nito ang takot nito sa aso nung lumipat na ito sa abroad at doon nag-aral. Habang siya, takot pa rin sa dugo. Walang pinagbago."Adi.
"Adi!" Napasinghap siya. Lumalim ang halikan na namamagitan sa kanilang dalawa at ilang sandali lang ay alam ni Ffion ay tutupukin siya sa init na sinimulan ni Audric.Humaplos ang kamay nito sa dibdib niya. Napaungol siya! Hindi niya alam kung hanggang saan sila aabot ngayon pero handa na si Ffion. Handa siya kung sakaling aabot sila sa ikaapat na gate ng langit."Ffion...""Adi..."Ganito pala kasarap ang labi ni Audric. Dati, sa imahinasyon niya lang ito natitikman. Pero ngayon, nagkatotoo na ang isa sa pangarap niya at iyon ay ang buong puso siyang halikan ni Adi.Namasa ang kaniyang mata. Kahit umuulan at basang-basa silang dalawa, 'di hadlang sa mga luha niya iyon para hindi magsibagsakan.Ang labi nila ay parehong magkahinang sa isa't isa. Ang kaniyang kamay ay yumapos sa leeg ng asawa at lalong lumalim ang halik na kanilang pinagsaluhan.Parang gustong sumabog ng kaniyang puso. Nagagalak ito! Mix emotion. Ang lakas ng tibok ng puso niya na alam niyang nararamdaman ito ni Audr
NAMUMULA pa rin ang mukha ni Ffion habang inaayos ang sarili. Tapos na siyang magpalit ng damit pambahay at magluluto na siya ng hapunan nila sa gabing iyon. Pero hanggang ngayon namumula ang kaniyang magkabilang pisngi sa tuwing lumilitaw ang mainit na tagpo nilang mag-asawa kanina sa ilalim ng Indian almond tree.Hindi pa rin tumitila ang ulan sa labas at wala yata itong planong tumigil sa kakabuhos. Kaya tuloy pakiramdam ni Ffion, nakisabay ang ulan sa naramdaman niya para sa kay Adi. Walang planong tumigil. "Ffion?""H-ha?" Awtomatikong napalingon siya sa asawa. Nakatapis lang ito ng tuwalya at bagong ahit.Wait! Bagong ahit? Tila huminto saglit ang kaniyang mundo nang mapansin wala itong balbas. Biglang bumata ang mukha ni Audric nang limang taon.Ando'n na naman ang pamilyar na tibok ng kaniyang puso. Mas lalo siyang nainlove! Ang gwapo talaga ng kaniyang asawa kahit saan ito tingnan anggulo. Kahit noong mahaba ang balbas nito ay gwapo pa rin ito, pero hindi niya ikakaila na ma
Halos hindi makabangon si Ffion kinabukasan. Masakit ang kaniyang buong katawan. Para siyang binugbog! Lalo na ang ibabang parte ng kaniyang katawan. Namamanhid at masakit ito."Wife?"Napalingon siya. Gising na rin si Audric at bumangon ito. Wala itong saplot sa katawan. Ang totoo niyan, buong gabi siyang inangkin ni Adi. Pagkatapos siyang gawin dessert nito, tinulungan siya nitong maghanda sila ng dinner. Pero pagkatapos nilang mag-dinner, inangkin na naman siya ng asawa sa kanilang silid. Walang sawa."You okay?""M-masakit, Adi." Nahihiyang anas niya sa asawa.Natawa naman ito pero bigla rin nagseryuso. Tumikhim pa ito ng tatlong beses na para bang pinipigilan ang tawa nito. Gusto niya tuloy tanungin ang lalaki kung anong nakakatawa?"Sorry wife." Umayos ito at mabilis na naglambing sa kaniyang balikat. Binigyan siya nito ng mga munting halik sa leeg."Ah, Adi! Alam ko saan 'yan pupunta!" Nag-panic ang kaniyang boses.Ang lakas naman ng halakhak na pinakawalan nito. "Sorry, sorry!
SA LOOB NG DALAWANG LINGGO, pinaramdam sa kaniya ni Audric na may halaga siya sa buhay nito. Na isa sila ganap na mag-asawang nagmamahalan sa loob ng isang bubong.Magkayakap silang matutulog, sabay rin silang gigising. Minsan nga, pilyo si Audric, sumasabay ito sa kaniyang maligo tapos laging nauuwi sa isang mapusok na pag-aangkin sa kaniyang katawan.Hindi niya na mabilang kung ilan beses siya angkinin ni Audric sa isang araw. Para itong walang kapaguran. Halos hindi niya na magawa ang kaniyang nga resin projects na pinagkakabaalahan noon dahil mas gusto nito ay magkasama sila lagi.Dinadala rin siya nito minsan sa music room at tinutugtugan ng piano habang katabi ito. Kahit paano, masaya si Ffion na makitang wala ng bakas ng kalungkutan ang gwapong mukha ng asawa.Kapag nakikwento ito sa kapatid nitong Abram, hindi na ito masyadong naapektuhan. Nag-oopen na rin ito sa kaniya at higit sa lahat, araw-araw siya nitong niyayakap at hinahalikan.Naging instant clingy si Audric sa kaniya
"Huwag?!" Napabalikwas ng bangon si Ffion. Ang sama ng panaginip niya! Damang-dama niyang totoo ang nakita niya at may namuo pang luha sa gilid ng kaniyang mata."Hey-hey? You okay, wife?" Mabilis naman siyang dinaluhan ni Audric na nagising din sa kaniyang tabi."W-wala. Masamang panaginip l-lang." "Anong panaginip ba?"Hindi siya napakibo. Pinunasan lang niya ang luhang kumawala sa kaniyang mata. Sasabihin ba niya rito, na ang laman ng kaniyang panaginip ay ito at si Ivony? Magkasama raw ang dalawa at nagpakasal sa simbahan. Habang siya, tuluyan tinalikuran ni Audric.Parang pinagsaksak ang puso niya sa sakit. Kahit panaginip, naapektuhan pa rin siya."N-nakita ko si M-mommy at Daddy." Mas pinili niyang magsinungaling. Mas mabilis iyon keysa ang sabihin dito ang totoo.Kaagad naman siyang niyakap ni Audric pinapakalma sa dibdib nito. Dama ni Ffion ang malakas at normal na tibok ng puso ng asawa at kahit papaano, kumalma siya.Winakli na lang niya sa isip ang masamang panaginip na i
MATAMANG nakaupo si Ivony sa upuan gaw sa rattan. Nasa veranda siya naghihintay na bumalik ang lalaki at ang asawa nitong si Ffion.Isang oras na siyang naghihintay at naglalaro sa kaniyang utak ang pwedeng sabihin kay Audric. This is bullshit?! Pero anong magagawa niya? Wala na, sirang-sira na ang kaniyang imahe. Nakausap niya si Donya Vilma, ang ina ng lalaking mahal niya. Yeah, she admit it. Mahal niya pa rin si Audric. In fact, wala siyang pinalit dito dahil ito naman talaga ang nag-iisang lalaki sa kaniyang puso. Pero mas okay kung magpapaopera muna ito ng mata bago sila magbalikan! She hate the idea of it. Bantayan ito. Tanggap pa rin siya ng Donya at masaya ito nung sinabi niyang buntis siya at si Audric ang Ama. Katunayan, gusto nitong sumama sa kaniya papunta rito sa San Mateo but she insisted na siya na muna at marami silang pag-uusapan ni Audric.Wala siyang paki kung hanggang langit ang galit ng lalaki 'coz she's damn mad after all! Kung kailan sila naghiwalay, dito nagb
"Ffion.""H-ha?" Nagtaas siya ng tingin. Nakatingin si Audric sa kaniya habang nakalahad ang kamay. "Akin na ang kamay mo."Dahan-dahan naman niyang inabot ang kamay rito at mahigpit na hinawakan iyon ni Audric. Inalalayan siya nitong tumayo at Ilang segundo silang gano'n. Para bang nasa isang pelikula sila kung saan inaabot ng leading man ang kamay ng babaeng bida..."Audric!""Shut up, Ivony!"Nagitla siya sa lakas ng boses ni Audric. Natakot siya pero nawala ang takot na iyon nung hapitin siya ng lalaki at niyakap papalapit sa katawan nito. Para bang pinaparamdam nito sa kaniya na huwag siya dapat mag-alala. Na hindi siya nito ipapagpalit. Na kahit anong mangyari, siya pa rin at siya pa rin ang pipiliin nito. "Then... Then what about me?!" "Go fuck yourself. Tingin mo maniniwala ako diyan sa mga kasinungalingan pinagsasabi mo?" May bahid na insulto ang boses ni Adi nang sambitin ang mga salitang iyon. "You can't fool me, Ivony. Pwede ka ng umalis." Saka hinila ni Audric ang kan
PASILIP-SILIP si Marriame mula sa kaniyang pinagtataguan sa dalawang tao na kanina pa niya pinagmamatyagan sa may veranda. Ang saya-saya nang mga ito samantalang siya, hihimatayin na yata sa inis.'Nasaan ba ang senyor? Bakit 'di ako na inform na may Barney pala sa buhay ni Lucas? 'Kala ko ba Ffion 'yong pangalan ng babae na gustong-gusto niya? Hindi naman nakasulat sa death note nang matandang 'yon ang pangalan ng babaeng 'to! Magwawala na ba ako? Charrut lang, 'di bagay sa kagandahan ko ano. Kailan ba kasi mapapansin ng damuhong 'yon ang pagmamahal ko? Aba naman! Kung kailan okay na sana, saka naman dumating ang Barney na 'to!'"Ang ganda-ganda na pala rito, ano? I last came here when I was a senior in high school, and I must say, I miss the rural life very much."You missed this place since you were away for too long in another country.""Oy hindi, ah! Simply put, my life and my Dad's business kept me quite occupied. I've tried to visit here a number of times, but each time I've ha
"Manong, may joke ako!""Nag-jo-joke rin pala ang mga maligno?"Naglinya ang mga kilay niya sa sinabi nito. Babanatan pa sana niya si Manong guard nang may matamaan siyang isang napakagarang sasakyan sa may gate. Bumusina ito.Kaagad na binuksan ito ni Manong at dere-deretso na sa pagpasok ang mamahalin sasakyan na sobrang kintab pa."Manong sino 'yon?""Hindi ko alam.""Luhh? Nagpapasok kayo nang hindi niyo kilala?" "Maligno nga nakapasok dito, eh. 'Yon pa kayang magandang sasakyan na 'yon? Tao naman laman no'n." Pabalang na sagot nito at nagtungo sa guard house.Napasimangot tuloy siya sa naging sagot nang payatot na guard. Kaya imbes makipag-chikahan dito, pinili niya ang bumalik sa villa. Sisilipin lang niya kung sino ang kanilang bisita. Baka putyur mader in luw niya ito. Babati rin siya, ano! Mabait kaya siya.Habol ang hininga nang maabutan niya ang sasakyan. Nakita niya rin si Lucas na papalabas ng pintuan, at kakawayan pa sana niya ito nang biglang bumukas ang sasakyan.Nahi
Dahil sa tips na iyon, binigay niya ang best smile niya. Sus, ang bilis-bilis lang nang pinapagawa ng senyor! Pwede na nga siyang gawin endorser ng family sardines sa ganda ng kaniyang ngiti— teka, bakit family sardines nga pala? Hindi siya isda. Kolget pala dapat.Sinadya pa talaga ni Marriame na doon magpunas-punas sa terrace habang nakangiti paharap sa binata. Hindi niya inalis ang ngiting iyon sa maganda niyang mukha. Aba! Secret Tips iyon galing sa ama ni Lucas kaya alam niyang tatalab. Saka marami-rami 'yon. Kaya kung 'di tatalab ang ngiti niya, meron pa siyang bala."The fuck, woman!" Muntikan naibato ni Lucas ang iPad nito nang mapatingin sa kaniya. "Ang creepy!" Nagmadali itong tumayo at iniwan siya sa terasa. "Parang sinaniban."Napanguso siya nang marinig ang huling sinabi ng lalaki. Hmp! Nag-effort pa siyang ngumiti ng bongga, eh!Kaya lumipat siya agad sa 'Tips #2: Eye contact.Mabilis siyang sumunod sa lalaki at tinawag ito sa may hagdanan. "Senyorito! Senyorito, saglit
"KUMUSTA ang pagsama mo hija sa anak ko?" Napangisi si Marriame nang salubungin siya nang gano'n tanong ng senyor kinabukasan nung nakabalik na sila ni Lucas.Deretso lang si Lucas sa silid nito habang siya ay tinawag naman ng senyor sa may terrace para kausapin. 'Naks naman! Muntikan ko na nga gapangin kagabi, buti nakapagpigil pa ako!' Gusto niyang sabihin ang mga salitang 'yon pero 'di niya ginawa, ano! Baka marinig siya ni Lucas, magalit pa 'yon."Okay na okay, senyor! Do'n kami natulog sa 'min dahil naabutan kami ng ulan—""At tapos?" Biglang kumislap-kislap ang mga mata ng matanda. Binaba nito ang iniinom na kape. "Magkakaapo na ba ako ngayon taon?""Senyor nemen! Enebe keye!" Napahagikhik siya. Bigla tuloy siyang kinilig. Ang lakas tuloy nang halakhak ng matanda. "Biro lang, hindi gano'n ang anak ko."Kaagad nawala ang kilig na naramdaman niya. "Kaya nga po, eh. Tingin niya sa 'kin isang mangkukulam. Kuhh, kung mangkukulam ako, uunahin ko na agad kayo.""Ano kamo?""Hehe. W
Kung ang buong akala ni Marriame ay pasasakayin lang siya nito, nagkamali siya. Dahil sinamahan siya ni Lucas hanggang sa makarating sa bahay-kubo nila.Wala tuloy mapapaglagyan ang kilig niya habang bitbit ni Lucas ang anim na kilong bigas na binili niya. Siya naman ay 'yong mga pang-ulam at pasalubong. Para tuloy silang mag-asawa na pauwi pa lang sa bukiran."Ungaaaaa!""Baweeeeengggg!"Napatili tuloy siya nang wala sa oras nang makita si Baweng na nasa labas ng bahay. Maarte itong nakatingin sa kaniya. Mukhang nagtatanong kung bakit kasa-kasama niya ang gwapong si Lucas. "Buhay pa ba sina Lolo, Baweng?" May pag-alalang tanong niya. Mas binilisan niya lalo ang paglalakad. "Oy senyorito, mauna na akong pumasok. Diyan ka muna sa labas, kausapin mo si Baweng. Mabait 'yan, kaso bakla nga lang." Nagmadali siyang pumasok sa loob at kaagad na hinanap ang dalawang matanda. Pero nalibot niya na yata ang maliit na bahay-kubo nila, 'di niya pa rin nakikita ang dalawa. Mas lalo tuloy siyang k
KUNG hindi lang siguro sanay si Marriame maglakad, baka kanina pa nangisay ang mga binti niya. Ang bilis ba naman ng hakbang ni Lucas, panay habol siya rito. Kulang na lang tumakbo siya habang nakasunod.Feel na feel din niya ang kaniyang kagandahan lalo na at lahat napapalingon sa kagwapuhan ng binata. Kahit matatanda, napapa-sign of the cross!"Senyorito! Jusko naman. Baka naman dahan-dahan sa paglalakad. Isang hakbang niyo, tatlo sa 'kin! Mawawalan ako ng pekpek sa inyo, eh." Mahabang lintanya niya pero parang walang narinig ang binata. Dedma ang kaniyang sinabi.Hindi niya rin ma-gets kung ano ba talaga ang sadya nito sa bayan. Pagkain ba o ano? Kung pagkain, sarili niya na ang pinakamasarap sa lahat! Aba, mag-iinarte pa ba ito dapat? Pre teyst pa nga siya."Hay salamat!" Sa wakas, huminto rin si Lucas sa isang tindahan.Hindi niya na tiningnan ang binili nito, panay punas na lang siya ng pawis niya. Ngayon pa lang, pakiramdam niya ay hapung-hapo na siya sa kakasunod. Ano pa kaya
PASILIP-SILIP si Marriame mula sa kaniyang pinagtataguan sa likuran ng sasakyan nito na bukas ang likod. Wrangler truck ang tawag kung 'di siya nagkakamali. Ang tanga naman kasi ni Lucas, hindi napansin ang pagbiglang akyat niya sa likuran nung nakapasok ito sa loob. Masyado itong busy sa katawag nito kaya nakasampa siya nang walang kahirap-hirap.Nag-wave pa siya sa matandang senyor na malaking thumbs up ang binigay sa kaniya. Naks naman, pinapakilig siya ng kaniyang putyur dade talaga! Napaka-suportib nito sa pag-ibig niya kay Lucas.'Buti na lang 'di ako nakita ni Tiyang. Kundi isang malutong na mura makukuha ko sa kaniya.' Bigla siyang natawa nang maisip ang mukha ng tiyahin. 'Ang panget talaga ni Tiyang.' saka niya inayos ang suot na damit. Naka-suot pa rin siya ng uniporme ng katulong pero wala siyang paki! Kahit anong isuot niya, maganda pa rin siya, ano."Ang sarap naman ng hangin! Ganito pala ang feeling na makasakay ng sasakyan." Kinilig na naman siya habang hinahampas-hamp
"GOODMORNING senyorito!" Bigla siyang sumulpot sa tabi ni Lucas na seryusong nagbabasa. Nasa balcony ito.Nabuga naman ni Lucas ang iniinom na kape sa napakaganda niyang mukha. Naku naman! Ginawa pa yata siyang mugmugan. Pero okay lang, si Lucas naman ito, eh, at mahal na mahal niya ito."Ikaw?""Ay, kilala ako ni senyorito! Hindi mo 'ko makalimutan 'no? Sabi na sa 'yong mahihirapan ka na kalimutan ako." Saka siya humahikhik. Pinunasan niya ang mukha gamit ang uniporme. "Ano ba 'yan, dapat sa bibig ko binuga 'yong kape para 'di sayang.""Pinagsasabi ng bruhang ito?"Kaagad naman siyang nagtaas ng kilay at nameywang sa harapan nito. "Anong bruhang pinagsasabi mo? Hindi ako bruha, senyorito. Pwede mo akong ihalintulad sa isang prinsesang napakaganda. Saka ano ka ba, walang bruha na kasing-ganda ko. Tandaan niyo ho 'ya— ay saan kayo pupunta?!" Mabilis naman siyang napasunod sa lalaki. Malalaki ang hakbang nito pero mas malaki yata ang hakbang niya.Kulang na nga lang ay habulin niya ito
"Marriame, nakikinig ka ba kay Aling Donna?" Sita ng tiyahin niya nung nasa kusina na sila. Naghihiwa ito ng mga rekados habang nakaupo siya sa isang tabi."Oo naman.""At saka next time naman, mahiya-hiya ka naman sa katawan mong bata ka! Amo natin 'yon tapos lantaran kang nagpapa-cute? Bukas na bukas rin ay bumalik ka na sa bukid. Mas doon ka nababagay!""Tiyang naman!""At bakit? May reklamo ka? Dalawang araw mo pa lang dito, ang landi-landi mo ng bata ka! Isumbong talaga kita kay itay."Napalabi na lang siya at hindi pinansin ang sinabi ng tiyahin. Wala siyang oras makipagsagutan sa mga pandak. Nakaka-karma 'yon.Saka okay lang din na tanggalin siya. Dahil uuwi na rin si Lucas sa Maynila, eh, kaya ano pang saysay manatili rito sa Hasyenda 'no? Alangan naman si Senyor mahabang pangalan ang kaniyang aakitin? Future dade niya 'yon!Pinagalitan din siya ni Aling Donna pero humingi lang siya ng paumanhin tapos gora ulit! Walang makakapaghinto sa nararamdaman niya para kay Lucas.Teka!