Brutal na bumaon uli sa loob ko ang kanyang dila, malalim na umuulos. Tila gumagawa ng mas malalim na butas para sa kanya. Iniikutan ang nag aapoy kong laman at ibinubuka. Nanigas ang mga pulso kong hawak niya at gusto ko na namang sumigaw.“Lyndon…” hinahabol ko na ang aking hininga, masakit aking mga dibdib sa tumitinding pangangailangan, tumitibok na rin ang loob ng aking katawan. Naging malikot ang aking balakang. Hindi ko alam kung paano pipirmi o dapat ko bang takasan ang malupit niyang dila.Umangat uli siya mula sa aking hiwa at sinipsip ang clit ko, napakarahan. Maingat. Binabasa uli iyon. Iniikutan. Sa sobrang bagal ako ang mas nahirapan at nainip.God, bakit hindi pa ngayon?Utang na loob!Magaslaw na gumiling ang balakang ko, tinatawag ko siya. Pero hindi niya ako pinansin. Umulos uli siya sa loob ko, sunod-sunod. Kaya wala akong nagawa kundi bumaon sa kama ang ulo ko at maghabol uli ng hininga. Pinaikot niya ang dila sa butas ng pagkababae ko at hindi tumigil hanggang
SUMMER POV: Suminghot ako. Gusto ko nang umiyak. Sinilip niya ang flower ko, sininghot, dinilaan at kung ano ano pa pero parang mamamatay na ako sa kahihiyan. Marami pa bang iba? “Hindi ko alam na ganon yon. Talaga bang kailangan ang mga ginagawa mo?”“Sa tingin ko,” aniyang hinahagkan ang pawis ko sa noo. “Sa kabila ng mga ginawa ko, masasaktan ka pa rin. And it’s gonna hurt like hell.” Wala na akong lakas nang paghiwalayin niya ang mga hita ko, naghahandang umulos habang kumikibot pa rin ang mga laman ko.Namamanhid sa pagod ang buo kong katawan at hindi ko magawang itukod man lang aking braso o kamay para kayanin ang sarili kong bigat. “Open your legs, sweetheart, wider…” alam niya, siguradong masasaktan ako, kaya inaalo niya ako ng maliiit na halik sa buong mukha.Bawal bang magpahinga?“Ngayon na?” Gusto kong magreklamo dahil parang tubig na ang buto ko.“Mas mahirap pa kung walang natural lubrication galing sa orgasms mo. Sisikip uli ang laman mo at kakailanganin nating uliti
SUMMER POV: “Walang namamatay sa ganito.” Hinga ko. “Kaya ko...ito…” binalewala ko ang lahat ng sakit. Ang inilagay ko sa isip ko ay ang ngiti ng tatay ko nang yakapin ko nang huling beses kong dalawin sa loob ng kulungan. At ang kislap sa mga mata nito nang sabihing ililipat sa mas malapit na provincial jail. Ang pag asa sa tinig nito na mas mapapadalas ang dalaw ko.At ang magandang balita na natagpuan na si Jojo at may asawa na ito. Ang ano mang uri ng kirot na magiging dala ng pagtatalik na ito ay buong puso kong tatanggapin.Lahat ng bagay sa mundo ay may kapalit, maaga ko yong natutunan. At kahit ang pag asa ay may presyo at sakripisyo.Dalawang bagay ang nasa puso ko kaya wala akong takot nang pasukin ko anoman ang tawag sa relasyong meron kami ni Lyndon Santiago:Una ay gusto ko siya. Gustong-gusto sa kabila ng kanyang mga kapintasan.Ikalawa, ang sakripisyong ginawa niya para sa akin sa imposible at napakabilis na paraan––walang ibang tao ang gumawa nito para sa akin.I
SUMMER POV:“Hindi naman yon kailangan,” naglandas ang palad ko sa kurba ng kanyang mukha. “Magkaiba ang ating mundo. Ang hinihiling ko lang, manatili ako sa lugar na ito. Makasama pa rin ng pamilya ko sa ibang panahon. Matiyak na may babalikan pa silang lugar. At sana dito ko palakihin ang magiging mga anak mo.” Binasa ko ang aking labi. “Puede mo bang gawin yon para sa akin?”Natigilan siya, hindi nakapagsalita. May dumaang madilim na bagay sa mata niya na hindi ko nabasa kung ano.May mali ba sa sinabi ko?Hinuli ang palad ko pagkatapos, inilapat sa tapat ng kanyang puso. Dumiin ang labi sa noo ko, ginawaran ako ng tahimik na pangako na siya lang ang may alam.“Susubukan ko.” Umiiling siya. “Hindi. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko. Oo,” tumatango na siya, ngumiti. “Lahat ng makakapagpasaya sa yo, ibibigay ko sa yong lahat.”Inunan niya ako sa puno ng kanyang braso. At natulog kami sa buong magdamag nang magkayakap sa loob ng iisang makapal na kumot.Kinabukasan, maaga siyang n
SUMMER POV:Hiyang hiya ako. Naalala ko ang dami ng mga bagay na nagawa nito para sa akin sa tagal ng panahon. Maliliit kumpara sa mga nagawa ni Lyndon sa loob lang ng ilang araw lang pero tinatanaw ko pa ring utang na loob.At isa pa, pinaasa ko ito. Tinanggap kong lahat yon dahil akala ko rin isang araw, may kahihinatnan ang lahat ng panliligaw nito.Anong klaseng tao ako at nakalimutan ko ang lahat ng bagay tungkol dito?Naglahad agad ng kamay si Lyndon sa tabi ko. “Lyndon Santiago, Summer’s fiance. From Manila.” Binakuran agad ako, pumantay sa aking tabi.Hindi nalalayo kay Lyndon ang taglay na kapangyarihang mayroon ang tahimik na personalidad ni Jace. Aristokrata, nasa kilos at pananamit at ngayon ko lang ito nakitang galit. Umaalon ang dibdib nito, nakatutok ang paningin kay Lyndon. Kininilala ang kaharap hanggang sa kaliit-liitang palatandaan kung ano ang pagkatao ng huli.Psychoanalysis ang tawag doon sa libro ni Helga kapag nakikibasa ako.Sumulyap si Jace sa itaas ng bahay
LYNDON POV:Natigil kami nang marinig namin ang mga yabag ni Aling Berta sa bakal na hagdan mula sa malawak na lawn ng bahay.Umihip uli ang malamig na hangin habang maingat na kumikilos sa harap ng mesa ang kasambahay.Dating head security ng isa sa mga companies na hawak ko si Berta. Nang magkasakit ang anak, pinili nitong mag alaga ng mga apo. At dahil trained ito sa mas maraming skills higit sa pagluluto sa kusina, ipinahanap ko ito at inalok ng malaking sweldo. Tutal, nag aaral na ngayon ang apo nito at maayos na rin ang kalagayan ng anak.Binigyan ko ito ng instruction na maging listo tungkol kay Mario. May file ang lalaking yon sa akin na ipinasa ko agad dito at may binabalak ako para tuluyang mawala sa San Luis ang lalaking yon.Oo, isa sa mga araw na ito wawalisin ko ang kalat sa bakuran ni Summer Hererra.Tinikman ko agad ang kape kahit init na init ako. At pinanood ko sa ibabaw ng usok si Jace na nanginginig sa galit. Tantiya ko, siya ang tipo ng taong alam ang halaga ni
SUMMER POV:Nakatuon sa kanya ang buong atensyon ko. Sa nakatagilid na tanawin ng kanyang katawan. Sa napakagandang ng mga kalamnan. Bumalik ang mata ko sa nililok na mukha na hinahaplos ng maharas na bagsak ng tubig. Sa daluyong ng mga patak na tumatama sa kanyang makinis na balat sa malapad na mga balikat. Nag iiwan ng libo-libong piraso ng malinaw na bubog. Dinadaya ang imahinasyon ko na sana ay puede kong hawakan ang mga yon. At hagkan.Gusto kong tumayo sa harap niya, angkinin ang kanyang bibig. Pagapangin sa batok niya ang mga kamay ko, pababa sa kanyang mga balikat at dibdib. Pababa pa sa kalamnan sa mga sikmura, sa hugis ‘V’ bago ang malaki, mahaba at kahanga-hanga niyang kahandaan na tayong tayo ngayon.Gumapang ang tubig pababa sa kanyang mga hita, lumilikha ng sariling daan sa pagitan ng mga balahibo, hinahawi ang makinis na balat. Niyayakap ang matatag na mga binti hanggang sa mga paa na parang di nasikatan ng araw.Kahit ang dulo ng mga daliri niya, gusto kong tikman.N
SUMMER POV: Pinigil ko ang sumigaw nang malakas nang umalon ang balakang ko kasabay nang pagragasa ng sarili kong orgasm. Nagsalubong ang init ng aming katawan, sabay kaming dumidiin sa katawan ng isa’t-isa, parehong hindi humihinga, halos magkadikit ang mga labi.“Diyos ko,” si Lyndon na tumataas-baba ang dibdib, tumutulay ang mga pawis sa kurba ng mukha. “Ngayon ko lang naramdaman ang ganito sa buong buhay ko. Ano ito?”“Na crush mo ako?” Bumungisngis ako na parang bata. Nakasabog sa unan ang mahaba kong buhok, naliligo rin sa pawis.Binundol niya ang hangganan sa loob ko. “Again?” Inikutan, tinutukso ng malapad na ulo ng pagkakalaki niya.Umalon ang katawan ko, umarko ang leeg ko at umalsa ang mga dibdib ko, tinukso ng matitigas kong nipples ang dibdib niya. At nagustuhan niya ang pakiramdam na yon kaya umungol siya, mababa. Handa na namang manila, humahampas ang hininga sa aking mukha. “Okay, higit sa crush?” Mas dumiin siya sa pumipintig kong laman. “More.” Suminghap ako sa mas
SUMMER POV:Hindi ako nakaimik. Nalungkot ako para kay Jace. At parang sandaling sinakal ang puso ko. Pero tadhana ko nga siguro si Lyndon Santiago at masaya ako sa piling nito. Kaligayahan at kilig na agad kong naramdaman kumpara sa mga panahong kasama ko si Jace.Si Jace para sa akin ay parang maligamgam na agos ng tubig. Isang uri ng kaibigan na habangbuhay na masarap ituring na bahagi ko. Kapamilya. Isang tahanang mauuwian sa panahon ng bagyo at mga kalamidad.Isang mabuting kaibigan.Hanggang doon lang. Humigpit ang hawak ko sa dokumento. Binabalak kong itago. At gusto ko ring personal na pasalamatan si Jace sa mga pagmamalasakit niya sa akin at sa pamilya ko.“Ikaw, balak mo pa bang umalis?” Naisip kong itanong dahil nakita ko ang malaking travelling bag niya na nakatayo malapit sa kama. Naalala ko ang sinabi niya noong isang linggo.“Bukas na.” Tumungo siya, nilalaro ang daliri. Malungkot na nagbuntong-hininga. “Ayaw ko sanang iwan si Lola pero siguro nga ito ang makakabuti sa
SUMMER POV: “Saka na tayo magbukas ng regalo. Sabay na tayong maligo.”Naligo kami bago umalis sa hotel, pero napawisan kami ng konti sa pagmamadaling bumalik sa bahay, naglakad rin kami sa damuhan at naligo sa konting alikabok sa pag aayos ng mga regalo. Centralized ang aircon sa buong bahay pero sadyang nag iinit talaga ang asawa ko sa akin at walang oras.“At paano itong ikinalat natin?” Ang daming packaging na halos matapakan na namin ang iba. Nasa leeg ko na ang bibig niya, humahagod sa sensitibo kong balat, ibinababa na ng isang kamay ang panty ko sa ilalim ng aking bestida. Tinutupok ako ng basang apoy gamit ang mga halik niya.Oh, God!“Makakapaghintay yan pero ako, hindi.”Saglit pa at tumatakbo na kami sa loob ng bahay papunta sa sarili naming silid, magkahawak kamay.At ang panty ko, nasa loob na ng palad niya, hinubad talaga bago ako pakawalan at hinatak sa kamay kanina.Pinuno namin ng ungol, daing, halinghing at impit na mga sigaw ang bathroom namin. Naging saksi ang
SUMMER POV: Sa maliit na balkonahe ng kubo ng tatay ko, inabutan namin sila ni Lolo na naglalaro ng chess habang nagkakape kaharap ang tatay ko. Walang tumitingin sa amin kahit isa kahit alam nila pareho na nakauwi na kami. Tutok na tutok na para bang may malaking pustahang nakataya.At kahit ang dalawang alaga ng tatay ko, hindi tumatahol, angat ang mga tenga, parang nararamdaman ang matinding kompetisyon sa pagitan ng dalawang lalaki sa pagitan ng kawayang mesa.“Hayo,” taboy sa amin ni Don Hugo. Kumumpas ang kamay nang hindi tumitingin sa amin. “Abala kayo.” Mukhang masama ang loob at talo. Ang isang kamay, nakatukod sa cane.At si Trevor, nakatanghod rin, hindi humihinga sa tensyon.Nakita ko sa Don sandali ang ugali ng asawa ko; gusto lagi ang makipagsabayan kahit sa mga bagay na hindi niya kabisado gaya nang magtanim kami ng palay at nakipagkarera siya sa mga magtatalok.Napangiti ako.Base sa karanasan, karamihan ng dumadayo sa tatay ko, natatalo talaga sa chess. Minsan, may
SUMMER POV:Nagsimula siyang maglabas-masok, mabagal, kinukuha ang anggulo kung saan napapadaing ako. Marahas siyang bumuga ng hangin, “sabihin mo sa akin kapag may mali sa pakiramdam mo,” paalala niya, bumibilis ang paglabas-masok sa akin.Sa halip na matakot, naging gutom ako at mas hayok dahil sa pag aalala niya sa akin. “Okay.” Tahimik kong sagot, napapadaing sa konting sakit at init na nararamdaman ko. Ramdam ko ang mga ugat sa kanyang pagkalalaki, humahagod sa loob ng aking laman, gumuguhit at nagsisimula na namang gumawa ng hindi nakikitang apoy.Kumpara sa sex against the wall, mas kontrolado niya ngayon kung paano lalabas at papasok sa katawan ko sa bilis na kaya ko ring tanggapin. Umuga ang katawan ko nang isalya niya ang katawan niya sa pigi ko at napadaing ako nang bumangga siya sa hangganan ko. Bumilis ang tibok ng puso ko habang pinaliligaya niya ako kaya binasa ko uli ang labi ko dahil nararamdaman ko ang maugat at malaking kahabaan niya sa posisyong ito. Humahagod sa
SUMMER POV: Desperado ako para sa kanya, bumabaon ang mga kuko ko sa likod niya sabay sa umuulos niyang balakang. Napisa ako sa pader pero hindi ko na maramdaman ang lamig niyon. Init. Nakakatunaw na init ang lumukob sa akin. Ginawang hindi nakikitang apoy ang buong silid sa puntong hindi ako makahinga at naghihintay na lang ng pagsabog. Nilalabanan ko ang malupit na pangangailangang kailangan kong umindayog laban sa kanyang pagkalalaki at maging bahagi ng paparating na sukdulan at sabay kaming kumikilos para doon. Naging mas mabagsik ang mga pag ulos niya, ramdam ko kung gaano naging singtigas ng mga bato ang kalamnang nakayakap sa akin ng mahigpit, minamahal ako, inaangkin sa kontroladong lakas na sapat para ligaya lang ang aking maramdaman.“Oh, God.” Naliligo na kami sa pawis, magkadikit ang aming mga katawan, tumatahip ang aming mga dibdib. Parang bagyo na nagbanta ang orgasm ko, sumikip, kumuyom ako laban sa kanyang pagkalalaki, humihigpit. Nagmura siya, bumaon sa pang upo ko
SUMMER POV:Walang kahirap-hirap na naalis niya ang huling saplot ko sa katawan, ang bikini ko, habang nakadagan ako sa ibabaw ng katawan niya at nakababa sa gilid ng kama ang dalawa niyang binti.Palaging ipinararating ng mga kamay niyang naglalakbay sa likod ko, sa balakang at paakyat sa aking katawan kung gaano niya ako kagusto at kailangan. Palaging naroon ang pag iingat. Sa bawat pagdiin ng kanyang daliri sa laman ko na may halong panginginig at pag iingat, alam ko kung gaano niya ako kailangan.Nagawa niyang bumalik pataas sa headboard nang nasa ibabaw niya ako at hinahalikan, umaatras gamit ang dalawa niyang siko at matatag na mga braso. At para lang akong manika na ipinailalim uli. Mabilis na gumapang pababa sa aking leeg ang kanyang bibig. Pababa pa sa iisang direksyon. Dumaan sa pagitan ng mga dibdib ko, sa puson at napakapit na lang ako sa unan nang sabay na pumisil sa dibdib ko ang dalawa niyang kamay habang pinararaan ang tungki ng kanyang ilong sa hiwa ng pagkababae
LYNDON POV: Nilaksan ko ang loob ko. “Masarap mabuhay ng simple, tahimik at masaya. Nang maranasan ko yon kasama ang asawa ko, parang ipinanganak ako uli. Naging bagong tao ako. Gusto ko pong maranasan din ninyo yon at hindi puro trabaho. You’ve done enough, more than enough. Let the professionals run your businesses. And I promise to have a team who will oversee everything. Ang galante ninyo mag invest sa ibang negosyo kaya sarili naman ninyo ang pagbigyan ninyo ngayon. Hindi ko kailangan ang mana galing sa inyo. Kahit sa mga charitable institutions ninyo yan ibigay lahat. Ikaw ang kailangan ko. Huwag ninyo ako hayaang mag isa, Lolo.”Gustong gusto ko pong makabawi sa inyo.“Marami ng nagmamahal at nagmamalasakit sa yo ngayon. Hindi mo na ako kailangan pang isipin.” Obvious naman na pinasubaybayan niya ako at ang pamilya ni Summer. “And when I die, I don’t want a funeral. It should be done in private. Burn me ASAP. In less than a day. That’s an order.”Hindi mo na ako kailangan,
LYNDON POV:“Huwag mo akong iyakan, hindi pa ako patay.” Binawi ng Don ang kamay sa pagkakahawak ko sa kanya. “Kamusta ka na dito?”“Lo…” hindi yon ang gusto kong pag usapan. “Akala ko ba maayos na kayo at magaling na?”Nitong nakaraang ilang linggo na hindi kami nagkikita, masigla naman ang boses niya sa phone kaya napaniwala niya akong wala na siyang sakit at nagpapalakas na lang. Kaya bakit kumikilos siya ngayong nang ganito?“Maayos na sana talaga ako, pero naisahan na naman ako ng yong kaaway. Matindi talaga ang galit niya sa atin. Tinakot niya ang mga tauhan ko nang malamang hindi ako natuluyan at nadala pa ako sa ibang bansa. Hanggang sa naglilingkod sa akin sa loob ng opisina at sa safehouse kung saan ako nagtatago, talagang pinaghandaan niya ang lahat. Tinangka niya akong patayin sa iba’t-ibang paraan kaya hindi kita malapitan dahil ayokong madamay ka.” Lungkot at hindi galit ang dumaan sa kanya kasunod nang mahabang buntong-hininga.“Sino po bang kaaway ko ang tinutukoy ni
SUMMER POV: Tinapik ng Don ang balikat ng apo niya, sa kasosyo nakatingin. “Lyndon, meet my kumpadre, ang COO ng isa sa top ten banking and transportation companies sa bansa, si Don Protacio Ledezma. He is looking forward to working with you.” Idinugtong nito, pilyo ang ngiti, “actually ang isa niyang apo ang humahawak sa isang subsidiary ko sa halip na magtrabaho sa kanyang lolo. At halata naman ang dahilan—mas guwapo at mas matikas ako kaysa sa kanya.”Tawanan, dahil pareho namang walang itulak-kabigin sa kisig ang dalawa. Matangkad rin ang kaibigan ng Don.Yumuko si Lyndon kay Mr. Ledezma. “It was my pleasure meeting you, Sir,” kasabay ng paglalahad niya ng kamay.Marami pa ang lumapit sa amin. Bawat isang dumating, ipinakikilala ng Don sa kanyang apo. Pero habang tumatagal, napapansin kong nahihirapan ang Don na nakatayo sa harap ng mga bisita at nanginginig na ang hawak sa cane. Nilapitan ko si Trevor at pinakiusapan ko na mag request ng ibang seating arrangements.Isang malak