CHAPTER 124"Salamat sa tulong mo.""Bakit ka nagpapasalamat? Ikaw naman dati ang nagsasara ng tindahan. Parang ang dami kong utang sa iyo. Ngayon, nabawi ko na, masaya na ako." Nakangitinh sabi ng kaibigan. Hindi na nag-inarte pa si Lucky sa kaibigan niya. Kinuha niya ang mga damit na binili niya, nagpaalam sa kaibigan, at lumabas ng bookstore. Binuksan niya ang pinto ng kotse, inilagay ang mga damit sa passenger seat, at sinabi kay Sevv. "Uwi ka na muna, magbibisikleta ako sa palengke para bumili ng gulay. Kung kaya mong maghugas ng bigas at magluto, magsaing ka na. Kung hindi, hintayin mo na lang akong bumili ng gulay at umuwi"Tiningnan ni Sevv ang electric bike niya at sinabi. "Nasaan ang bagong kotse mo?""Nagmamadali ako at natatakot akong ma-traffic, kaya nagbisikleta na lang ako."Nagsuot si Lucky ng helmet, "Aalis na ako."Hindi na niya hinintay pang magsalita si Sevv, at umalis na siya sakay ng kanyang electric bike.Nasa isang guhit ang mga labi ni Sevv.Minsan ay
CHAPTER 125Pagkatapos sabihin ni Lena 'yon, tumingin siya sa pinsan niya nang may pagdududa. "Johnny, bakit mo ba tinatanong 'yan?"Hindi aaminin ni Johnny na may gusto siya kay Lucky at umaasa na hihiwalayan niya ang asawa niya. Nagsinungaling siya. "Nag-aalala lang ako kay Ate Lucky. Wala akong ibang intensyon. Napakagaling niya. Kung hindi siya gusto ng asawa niya, mas mabuting maghiwalay na sila agad at humanap ng lalaking marunong magpahalaga sa kanya. Tiyak na magiging masaya ang buhay niya." Saad niya sa kanyang pinsan."Tama, napakabait ni Lucky. Naniniwala akong mamahalin ni Mr. Deverro si Lucky. Baka ma-move siya bago pa man ma-move si Lucky."Umaasa si Lena na lalong gumanda ang buhay ng kaibigan niya.Na-dismaya si Johnny sa narinig.Hindi niya masabi sa pinsan niya na may gusto siya kay Lucky.Natatakot siyang sabihin ito ng pinsan niya sa nanay niya.Hindi pa banggitin na mas bata siya ng kaunti kay Ate Lucky, dahil lang sa kasal na si Ate, kahit na hiwalay na s
CHAPTER 126Si Sevv ay medyo nalulungkot, pero nang maisip niya ito, naisip niyang ipinromote ni Lorna ang mga gawa ni Lucky, at si Lucky ang kumikita, at si Lucky ay kanyang asawa na ngayon, ibig sabihin ang pera ay hindi napunta sa ibang tao, at ang malungkot na kalooban ni Sevv ay gumaan na lang bigla.Matapos lutuin ng dalaga ang mga pagkain, dinala niya ang mga ito at inilagay sa mesa.Magkasama silang kumain ng hapunan.Masaya si Sevv at magana siyang kumain.Kailangan niyang purihin si Lucky, ang galing niyang magluto, at talagang na-enjoy niya ang pagkain.Pagkatapos ng hapunan, matapos niyang hugasan ang mga pinggan, kinuha ni Lucky ang bag ng damit mula sa sofa, kinuha ang mga damit mula sa bag, ibinigay ang mga ito kay Sevv at ngumiti. "Mr. Deverro, subukan mo ang dalawang set na ito ng damit para makita kung kasya sa iyo? Maraming tulong ang naibigay mo sa akin, sa tingin ko hindi sapat ang pag-imbita sa iyo ng hapunan, kaya bumili ako ng dalawang bagong set ng damit
CHAPTER 127Maraming tao ang naglalakad sa komunidad nila sa Beautiful Seaside Garden, karamihan sa kanila ay mga magulang na kasama ang kanilang mga anak, at mayroon ding mga batang mag-asawa na magkahawak-kamay at alam mong nagmamahalan.Nang makita ng mag-asawa ang iba na magkasintahan, magkatabi pa rin silang naglalakad, at walang nagtangkang mag-abot ng kamay.Sa halip, ang mag-asawa ay may napakataas na rate ng paglingon, ang lalaki ay guwapo at ang babae ay maganda.Sa wakas, huminto si Lucky sa playground ng mga bata sa community. "Umupo muna tayo rito at panoorin natin ang mga bata." Sinabi niya kay Sevv.Gustung-gusto niya ang mga bata. Mahal na mahal niya ang kanyang pamangkin na si Ben.Hindi nagsalita si Sevv, at tahimik na sumunod sa kanya at umupo sa isang upuan na bato."Kung nandito si Ben, tiyak na masisiyahan siya.""Hmmmm–”Itinaas ni Lucky ang kanyang ulo para tingnan siya. Medyo naguluhan si Sevv sa pagtingin niya sa kanya ng ganito, ngunit nagtanong din siya sa
CHAPTER 128Natahimik si Sevv sa sinabi ng dalaga.Talaga namang hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa kanya.Ang mga bagong mag-asawa sa paligid na nakikita nila ay mga bagong kasal, ang saya nila tingnan at alam mo na may pagmamahal sa isa't-isa habang naglalakad na magkahawak-kamay. Ang mga mag-asawang may anak naman, lalo na, ay nakatuon sa kanilang mga anak, at mas marami silang pinag-uusapan.Hindi tulad sa kanila, na walang nararamdaman at walang anak, mahirap talagang makipag-usap. Para na rin silang stranger na hindi kilala ang isa't-isa. Nang makita niyang hindi nagsasalita si Sevv, ngumiti si Lucky, tumayo siya, at hinila ang binata patayo, "Tara na, umuwi na tayo, kung hindi ay hindi ka magiging komportable, para bang susugod ako sa iyo anumang oras.""Lucky! You are a girl!""Ano naman kung babae ako? Ang pag-uusap ay hindi nakakasakit, ano?”Hinila siya ni Lucky palayo, ngunit hinawakan lang niya ang damit niya, at hindi hinawakan ang kanyang mga kamay, dahil natat
CHAPTER 129Sevv was startled.Ang kanyang bodyguard na si Bitoy.Nagulat din si Bitoy nang makita niyang nakatingin sa kanya ang kanyang young master at ang asawa niya. Di nagtagal, lumapit siya na parang walang nangyari."Ikaw ang designated driver noong gabing iyon, tama ba?"Naalala ni Lucky.Ang pamilyar na lalaking ito ang designated driver na naghatid kay Sevv pauwi matapos malasing ang asawa niya."Ako nga." Sagot naman ni Bitoy Kay Lucky. May magandang paningin at memorya si Lucky kaya nakilala niya ito. "Nakatira ka rin ba dito?" tanong niya at tinuro ang community kung saan sila nakatira.Tumango si Bitoy at nagkukunwari lalo at nakatingin si Sevv sa kanya. "Oo, pero inuupahan ko lang. Karaniwan akong nagmamaneho ng online car-hailing car at paminsan-minsan ay nagmamaneho para sa iba." Sagot niya kay Lucky. Kahit na naalala niya ang designated driver na ito, hindi siya pamilyar sa kanya. Nakilala lang niya ito at binati. Hindi niya binigyang pansin ang lalaking ito
CHAPTER 130The feeling of having a wife is pretty good.Lumabas si Sevv dala ang isang insulated lunch box.Pagdating niya sa kanyang company, na enjoy niya ang masarap na almusal na inihanda ng kanyang asawa sa sasakyan. Masasarap niyang nakain at nasiyahan siya.Medyo naguluhan ang driver at ang mga bodyguard sa sasakyan. Napakasimple ng almusal na inihanda ng kanyang asawa, ngunit ang panganay na binata, na napaka-maarte, ay masasarap na nakain. Siguro magaling magluto ang asawa niya.Pagkaalis ni Sevv, tumawag si Lucky sa kanyang kapatid gaya ng dati. Nang malaman niyang maayos ang kanyang kapatid, lumabas na rin siya.Nang lumabas siya, rush hour na, at may mga senyales ng traffic sa kalsada. Nang nasa kalagitnaan na siya, lalong lumala ang traffic.Maraming tao na nagmamadaling pumasok sa trabaho ang napakainis na gusto na lang magmura.Gusto ring magmura ni Elizabeth. Naiinggit siya na makita niya ang kanyang kuya at asawa nito na masayang kumakain sa hapag-kainan, kaya
CHAPTER 131Sumakay si Lucky sa electric bike, at hindi naaapektuhan ng traffic ang kanilang biyahe.Tumagal ng mahigit sampung minuto bago makarating sa Deverro Group.Pinatigil ni Lucky ang sasakyan, lumingon Kay Elizabeth. "Miss beautiful, nandito na tayo."Ibinalik ni Elizabeth ang helmet kay Lucky at nagpasalamat muli.“Maraming salamat," aniya."Maliit na bagay lang iyon, hindi mo na kailangang magpasalamat."Tumingin si Elizabeth kay Lucky. "Pwede ba akong magtanong ng apelyido mo? Bakit parang may pakiramdam ako na pamilyar ka sa akin? Nagkita na ba tayo sa isang lugar?" Tanong niya. "Harry po ang apelyido ko. May magandang impresyon ako sa mga magagandang babae. Sa kasamaang palad, hindi kita nakita dati."Ang mga magagandang babae ay laging nag-iiwan ng impresyon sa unang pagkikita, ngunit wala talagang impresyon sa kanya ang magandang babaeng kaharap niya."Ang apelyido mo ay Harry, oh, naalala ko, may isang hot search tungkol sa isang unfilial granddaughter, at ang
447Ayaw ni Ben na yakapin siya, at mahigpit na nakahawak sa damit ng kanyang ina.Hawak din ni Helena ang kanyang anak at iniwasan ang kanyang nakalahad na kamay."Hulyo, kung naaawa ka pa rin sa iyong anak, mangyaring dalhin mo ang iyong mga magulang at umalis na ngayon! Hindi ko inaasahan na hahanapin mo ang katarungan para sa kanya, at huwag mong takutin si Ben dito, natatakot na siya."Umiiyak na naman ang boses ni Helena.Tiningnan ni Hulyo ang kanyang anak.Gusto ng ina ni Hulyo na magsabi ng isang bagay, ngunit pinigilan siya ng kanyang asawa. Tiningnan niya ang kanyang asawa at nakita niyang madilim ang mukha nito, kaya wala nang sinabi ang ina ni Hulyo.Pagkalipas ng mahabang panahon, sinabi ni Hulyo, "Umalis muna tayo, Helena, alagaan mo nang mabuti si Ben. Bago matukoy ang kustodiya ng ating anak, ipinapangako ko sa iyo na hindi ko na siya kukunin ulit."Wala siyang oras para alagaan si Ben, at nag-aalala siya na iwanan siya sa kanyang mga magulang.Maliban na lang kung lu
446 Tumahimik si Sevv sandali, pagkatapos ay hiniling sa kanyang mga kapatid na lumayo. Agad na dinala ni Hulyo ang kanyang mga magulang sa ward. Hawak ni Helena si Ben, inalis ang yelo, at hinayaan si Hulyo na tingnan ang mukha ng kanyang anak. Namumula pa rin ito at namamaga kahit ilang sandali na lang ang paglalagay ng yelo. Malambot ang balat ng mga bata sa simula pa lang, at matagal bago gumaling ang pagbugbog ni Manuel sa kanila nang husto. Nang makita ang namamaga na mukha ng kanyang anak, at ang kanyang malalaking mata na karaniwang malinaw at maliwanag, ngayon ay puno ng takot at pangamba, sobrang nag-aalala si Hulyo kaya patuloy niyang sinisigawan si Manuel na isang basura, kahit na bihira siyang alagaan ang kanyang anak. "Paano niya nagawa iyon? Talagang nagmahal lang ako nang walang kabuluhan." Gusto ng ina ni Hulyo na hawakan ang mukha ni Ben, ngunit iniikot ni Ben ang kanyang ulo at ibinaon ito sa bisig ng kanyang ina. Mahigpit na hinawakan ng kanyang mga kamay a
445 "Sa isang ina na tulad ni Zenia, paano siya magiging mabuti?" Malamig na sabi ni Lucky, "Ate, tumawag kami ng pulis. Kahit hindi namin maikulong si Manuel, maaari naming hilingin kay Zenia at sa kanyang asawa na magbayad ng kabayaran. Sino man sa kanila ang lumapit para makiusap o humingi ng tawad, huwag mo itong tanggapin at ipilit na magbayad sila ng kabayaran." "Bukod sa kabayaran, may ibang presyo ba siyang mababayaran? Binugbog niya ang anak ko ng ganito, Lucky, tinanggal mo ba ang mga kamay niya noong panahong iyon?" galit na sabi ni Helena. "Pinilit ni Jayden at ng iba pa ang ama ni Manuel na turuan siya ng leksyon. Binugbog nila siya hanggang sa maging baboy ang ulo niya at binugbog siya nang husto ng sinturon. Sinabi ni Jayden na matapos bugbugin si Manuel ng kanyang ama ng sinturon, puno ng peklat ang kanyang katawan, na nakakapangingilabot." "Winasak din nila ang kanilang bahay." Poot na sabi ni Helena: "Gusto ko talagang patayin ang demonyong iyon." Gusto rin n
Ngumiti si Lena at sinabi, "Kung walang humanga sa iyo, magdududa ako na may problema si Mr. Boston." "Malusog ako!" sabi niya. "Sa panlabas, malusog si Michael." Binuksan niya ang kanyang bibig, ngunit hindi niya alam kung paano sasagutin ang mga salita ni Lena. Hindi mo naman siya masasabihan na subukan kung may problema siya, di ba? Kapag nasa blind date ka, ang pagsasabi ng mga ganyang bagay ay panunukso sa ibang tao at isang hooligan na pag-uugali. Napagpasyahan ni Michael na magpanggap na tanga. Siya na palaging mahusay magsalita, nakilala niya siya at hindi makasagot. Nagreklamo siya sa kanyang puso: Ang babaeng ito na naging sikat sa paghiga ay talagang hindi pangkaraniwan at nangahas magsalita! Habang sa hospital. Nagmadaling pumunta sa ospital si Helena kasama ang matandang babae at si Lea. Tapos na ang pagkuha ng mga tala ng pulis at umalis na sila. Nakatanggap din ng summons mula sa istasyon ng pulis si Zenia at ang kanyang asawa at ang kanilang panganay na ana
443 Hindi naglagay si Lena ng anumang makeup, ni sinadya niyang magpalit ng magagandang damit. Wala siyang kaibahan sa karaniwan. Hindi, karaniwan, naglalagay siya ng light makeup, ngunit ngayon ay talagang walang makeup siya. "Miss Shena, pasensya na at napaghintay kita ng matagal." Ngumiti si Lena, "Hindi naman ako nagtagal ng paghihintay, Mr. Boston, maupo ka na." Umupo si Michael sa tapat ni Lena at pabiro niyang ibinigay sa kanya ang rosas, ngunit tumanggi siyang tanggapin ito. "Dinala ni Mr. Boston ang bulaklak na ito gamit ang kanyang bibig," wala na siyang ibang sinabi. "Sa susunod bibili ako sa iyo ng isang bungkos ng bulaklak, at hahawakan ko ito sa aking mga kamay, hindi sa aking bibig." sabi niya. "Ang laki ng bibig mo, kaya mo bang kagatin ang isang bungkos ng bulaklak?" "Hindi." Itinapon niya ang rosas na dinala niya gamit ang kanyang bibig sa basurahan sa ilalim ng mesa. Nakita niyang naka-order na si Lena ng kanyang kape, tinawag ni Michael ang waiter at hum
442 Nang marinig iyon ni Michael, alam niyang may malaking nangyari. Nang sabihin ni Sevv ang mga salitang iyon, tila nakakagat siya ng ngipin at nasa sukdulan ng galit. "Dinala ng pamilya Garcia si Ben. Nang makita namin siya, binubugbog siya ng pamangkin ni Hulyo. At nasa ospital na siya ngayon. Mamaga ang kanyang mukha, nasugatan ang kanyang malambot na tisyu, at natatakot din siya." Sumumpa si Michael: "Mga basura! Paano nagkaroon ng mga basura tulad ng pamilya Garcia na nabubuhay sa mundong ito? Isang kahihiyan lang ito sa aking mga kapwa tao." "Kumusta na si Ben?" Tanong ni Michael nang may pag-aalala. "The physical wounds will heal in a few days, but the emotional trauma will take a long time to heal.” "Tinuruan mo na ba ng leksyon ang demonyo na nang-abuso kay Ben? Kailangan mo ba akong magdala ng mga tao para bugbugin siya? Ang batang iyon ay kaya nang gumawa ng ganyan. Talagang walang puso." Tumahimik si Sevv sandali at sinabi, "Siya ay isang sampung taong gulang na
441 Nakita ni Jayden na bata pa rin ang kabilang partido. Kung kikilos siya, isasampa ng pamilya Ramos ang kaso laban sa kanya, na magpapasama sa kanya. Mabuti na lang at marami sila. Para maprotektahan ang sarili, tinalo ng Tiyo Ramos ang kanyang panganay na anak, at binugbog ang mukha ng maliit na masamang tao hanggang sa mamula at mamaga, at dumugo ang mga sulok ng kanyang bibig. Napakasama rin ng Tiyo Ramos nang bugbugin niya ang mga bata. Hindi lang niya binugbog ang mukha ng panganay na anak hanggang sa mamaga, kundi binugbog din niya ito ng sinturon. Sinisi niya ang panganay na anak sa pagbugbog kay Ben nang makita ito ni Lucky at ng iba pa, na naging dahilan ng pagkawasak ng kanilang bahay at nagdusa ng malaking pagkawala. Kung may nangyari talaga kay Ben , matatakot si Tiyo Ramos. Hindi niya inaasahan na mangyayari ang ganito. Hindi niya maipaliwanag sa kanyang biyenan at biyenan. Sa galit, naging walang awa siya sa kanyang panganay na anak. Umiyak ang kanyang m
CHAPTER 440 Di nagtagal, bumukas ang pinto ng emergency room. Inilabas si Ben. "Ben." Mabilis na lumapit sina Lucky at ang kanyang asawa, at nagtanong siya sa doktor nang may pag-aalala. "Doktor, kumusta ang pamangkin ko?" "Ang mukha ng bata ay binugbog ng ganito, nasugatan ang malambot na tisyu, at may pasa ang isa sa kanyang mga hita. Sinipa ba siya? May mga bakas ng paa sa damit niya, pero walang ibang sugat. Nahimatay siya dahil sa labis na takot." Naglalagay na ngayon ng yelo sa mukha ni Ben ang nars. "Sino ang napakasama para gawin iyon sa isang napakaliit na bata?" Naawa ang doktor sa naranasan ni Ben. Napakacute ng bata, parehong panig ng kanyang mukha ay namumula at namamaga hanggang sa maging lila, na nagpapakita na ang gumawa nito ay malupit at walang awa. Napakasama niya sa isang napakaliit na bata. Baliw na baliw lang. "Ang pinsan niya." "Anong klaseng galit at sama ng loob ang meron? Ang pinsan ay malupit sa kanyang pinsan. Kinuhanan ko lang ng litrato ang m
CHAPTER 439 "Jayden, ikaw na ang bahala dito. Ang ginawa niya kay Ben, gantihan mo ng doble!" Inihagis ni Sevv si Brother Ramos, na bumagsak sa lupa. Bago pa man siya makatayo, sinipa siya ni Sevv. Hindi man lang tumingin si Sevv, ngunit sinipa niya pabalik Ang batang lalaki batay sa kanyang pakiramdam, at tinapakan ng malakas ang paa nitong sumisipa, dahilan para umangal sa sakit. Matapos siyang tingnan ng malamig, iniwan ni Sevv ang mga taong ito at nagmadaling lumabas. Nilagay na ni Lucky si Ben sa upuan ng kotse, at siya na ang magdadrive. "Lucky, ako na ang magdadrive." Nagmadaling hinila ni Sevv si Lucky pababa mula sa driver's seat at inilagay siya sa back seat habang siya ang nagmaneho. Hindi na nagtalo si Lucky sa kanya, at muli niyang binuhat si Ben, na tila nahimatay dahil sa pagkakasaktan o takot, at sinabi sa kanya, "Hanapin mo ang pinakamalapit na ospital." Makikita ni Sevv ang pinakamalapit na ospital kahit hindi niya sabihin. Mabilis na umandar ang kotse. Ma