Umiyak na lang ako nang umiyak hanggang sa dumating na lang ang punto na hindi ko na kayang magpalabas ng luha sa aking mga mata.
Kahit paano'y gumaan ang aking pakiramdam at nawala ang bigat na bumabagabag sa aking dibdib.
Hindi ko alam, pero nasasaktan pa rin ako kahit na umiyak pa ako nang umiyak hanggang sa manuyo na at manigas na ang aking mga mata. Siguro ganito lang talaga ako kahina para hindi matanggap na unti-unti nang nakukuha ni Gabriela ang kaniyang gusto at nagtatagumpay na ang kaniyang mga plano.
"Huwag mong sabihing ang gagong<
RealizationThird person's POVMakikita naman sina Alex at Gabriela na nasa loob ng isang silid. Wala nang nagawa si Alex nang ito'y kinaladkad ni Gabriela papunta rito sa kaniyang hotel room upang samahan siyang magbihis."Sige na.Sandalilang naman 'to,"aniya kay Alex na napakamot na lang ng kaniyang ulo.Pansin kay Alex ang labis na pagka-awkward dahil na rin alam niyang hindi siya dapat nandito."Um Gab, masmabutisigurongsalabasna la
MisunderstandingJeselle'sPOVHindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa nakita ko ngayun-ngayon lang. Nanginginig ang buong katawan ko at biglang bumilis ang pulso ko na dulot ng masidhing damdaming aking nararamdaman.Totoo nga ang lahat ng mga hinala ko. Totoo nga ba? Hay, hindi ko na kaya, sobra na akong naguguluhan!"A-Ano ang ibig sabihin nito?"halos hindi ako makapagsalita at kumurap-kurap.Tinanong ko pa talaga. How stupid I am. Klaro namang may ginagawa sila.
Yellow"Ah,anopo angibigninyongsabihin?"pagtataka ko at napatingin na lang sa kanilang lahat.Iba't ibang impormasyon ang agad na magsulputan sa aking isipan kahit hindi pa man niya iwiniwika ang lahat.Para bang naging isang train station ang buong utak ko at ang mga kaisipan ay parang nga tren na isa-isang nagsisidatingan. Kasunod nito'y mga samu't saring kuro-kuro, hinala at pagdududa na para bang mga nagsisiksikang pasaherong nagtutulakan para makauna.Napalunok ako at napahawak sa aking sintido na naramdaman kong
DepartureNagdesisyon na nga akong umalis kahit pa man hindi alam ni Alex. Ah, bahala na. Gusto kong lumayo sa kanila muna at gusto kong pansamantalang takasan man lang ang lahat ng mga masasakit na alaalang ibinigay nilang lahat.Sa tingin ko kasi, kung mananatili ako rito mas lalo lang akong masasaktan. Mas lalo lang akong magmumukmok at mas lalo ko lang kaaawaan ang sarili ko.Yes, honestly, mahal ko pa rin naman si Alex. Mahal ko siya pero dahil din sa pagmamahal na iyon ako naman ang nasaktan.Nabaliw ako sa pag-ibig na hindi naman nararapat para sa akin at alam ko 'yun nung una pa lang. Pero dahil nga naging tanga ako, itinuloy ko iyon. Well, aaminin kong naging masaya naman ako noon at iyon ang mga panahong hul
Truth Nakatulala lang ako ngayon at walang imik habang hawak ko sa dalawang kamay ang isang mug ng kape at habang nakalapag ito sa aking mga hita. Ramdam ko ang init na inilalabas nito na siyang tanging nagpapakalma sa akin ngayon. Ang aroma naman ng kape ay pilit na pinapasok ang aking ilong na siyang dumadaloy patungo sa aking utak na siyang nagsisilbing pampawala ko ng pagod at sakit ng ulo. Kagigising ko lang mula sa pagkakahimatay kanina at medyo nanghihina pa rin ako. Well, I'm glad I'm good with just a cup of coffee. "Ayos lang ba siya?"dinig kong wika ng b
SignBumaba nga kami agad sa sasakyan at agad naming nasaksihan ang malaking restaurant na may kulay pula at dilaw. Nagliliwanag ang harapan nito na nababalot ng neon lights at Japanese characters.Napangiti ako at napaisip na nagtagumpay nga si Kuys Steve na tuparin ang kaniyang mga pangarap lalung-lalo na itong magkaroon ng sariling negosyo. At sa kung saan siya talaga magaling ay roon niya ibinuhos ang lahat ng kaniyang atensyon at ito nga ang pagluluto.Maganda ang gusaling ito at masasabi kong naging maganda rin ang buhay ni Kuys Steve dito.Kaya naman pala bihira na lang kung mangumusta 'tong si Kuys Steve ah. Busy rin naman kasi siya rito at isa pa may pamilya na siyang dapat na unahin.
Fortune cookieJeselle's POVNapatitig nga ako sa diamond credit card na ibinigay sa akin ni Alex. Nang dinaan ito ng ilaw ay kuminang na lang ito na kakulay ng bahaghari.Bakit niya pa ba ito ibinigay sa akin nung una? Hindi ko naman ito nagamit sa nakalipas na mga buwan at parang nawalan lang ito ng halaga nang mapasakamay ko ito.I flipped it using my two fingers at tinitigan ko ng mabuti ang mga nakaimprintang letra rito."This card is useless!"napasigaw ako habang patuloy lang din sa pag-iyak."Wala lang itong ibang naidulot sa akin kundi, kundi,"napasinghot ako at napaisip.
Last Look Nagmadali ngang pumasok si Alex sa airport kasama ang dalawa. Pansin na pansin sa kaniyang mukha ang labis na pagkabahala at pagka-pressure. You can tell he's very anxious that he sweats like a fresh bottle of soda. He's maybe mentally praying, wishing his girl would not leave him behind. Isa sa mga kinatatakutan niyang mangyari. He's been through a lot, and gaya ng babaeng kaniyang pinakamamahal, nasaktan din siya. Kung ano man ang sa tingin ni Jeselle ang tama, iyon ang kaniyang nais na baguhin. Alam niyang kapag isiniwalat na niya talaga ang tunay na katotohanan ay umaasa siyang mapipigilan niya ito para gawin ang isang napakalaking pagkakamali. Nan
Napaupo na nga lang si Ms. Emma sa upuang malapit sa napakahabang mesa at napakapit dito habang siya'y nanginginig. Agad siyang nilapitan ni Marian at Aeron at siya'y kinausap."Ayoslang po ba kayo?"wika ni Marian at hinawakan niya ito sa balikat."DaliAeron,kumuhakangtubig,"aniya rito at agad ngang nagmadaling kumuha ng tubig si Aeron na siya naman nakakuha ng atensyon ng lahat ng nandoon."Oh,Titaokaykalang?"pagkabahala ni Marcus at inilapag niya sa mesa ang hawak na isang baso ng alak. Tumabi sa kaniya si Gabriela na siyang nagtaka na rin sa nangyayari."Balae
Conclude"KungumaasakapangdadatingditosiAlexMarcellnagkakamalika. M-Malamangaynakaalisna 'yun at maslumayopa. Kung ikaw lang din naman, b-bakitkapa niyapag-aaksayahanng oras?!"aniya. Kahit pa namimilipit na siya sa sakit dahil na rin sa braso ni Marcel
Request"Nandito ka lang talaga para insultuhin ako?"Marcell scoffed. Napatawa na lang siya ng saglit at bigla niyang hinampas ang mesa na siyang gumawa ng malakas na kalabog na gumulat sa lahat lalung-lalo na sa kaharap niya na si Geraldine."Hoy ano 'yan ha?! Tigilan niyo 'yan!"banta ng Warden at inihanda niya ang kaniyang baril na nakalagay malapit sa kaniyang sinturon.Napalunok na lang si Geraldine at tinitigan niya ng mabuti si Marcell habang unti-unting nanliliit ang mga mata."Actually nandito ako dahil bago ko lang narinig ang balitang nakulong ka, I'm in shock. Sa totoo lang naaawa ako sa'yo Marcell, kung sana'y ipinagpatuloy mo na lang ang mga mabubuting gawain mo noon sa kompanya, eh 'di sana'y nasa
AstoundedJeselle's POVIsang hindi makalilimutang karanasan ang araw ng kasal namin ni Alex. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako naging masaya ng ganito. Iba naman talaga ang pakiramdam kapag ang pinakamamahal mong tao ay tuluyan mo na talagang napangasawa.Sa loob ng isang buwan, tuluyan ko na talagang naramdaman ang buhay may-asawa. Isang kakaibang karanasang nagbigay sa akin ng mga bagong papanaw na siyang nagpamulat ng aking mga mata.Masaya ang naging buhay naming pareho ni Alex isang buwan pagkatapos ng kasal. Nagpasya si Alex na bumili ng sarili naming bahay sa Baguio na nasa medyo may kataasang lugar na may kalapitan sa bangin
The TwistJeselle's POVPagkagising ko'y nakahiga na ako sa k'warto ko at suot ko pa rin ang hoodie. Hawak ko naman sa kamay ko ang bulaklak na dandelion na nagkukulay dilaw.Napangiti ako nito at naalala ang magandang karanasan na naganap kagabi. It turned me full 360 degrees. It was my turning point. The realization moment of my life, a moment that I will never forget.I sit up at kinusot ko ang aking mga mata at napahikab na lang. Napatingin nga ako sa vase at kinuha ito. Laman nito ang origami flowers na bigay sa akin ng aking mga pamangkin at isinuksok ko na rin dito ang dandelion at ibinalik nga ito sa desk kasama ng lampshade ko.Pagk
Sealed"So, matagal mo nang dino-drawing ang mukha ko?"ani Jeselle habang siya'y pinapaupo ni Alex.May naka-setup na rin kasing mesa para sa kanila at ang pagoda ay pinaganda ng mga nagkukulay yellow na tela at pailaw na pinatingkad ng napakagandang chandelier sa gitna."Yep, matagal ko nang pina-practice na makuha talaga na para bang makatotohanan 'yang mukha mo. Kaya nga nung mga unang beses ko iyong sinubukan, nahihiya pa akong ipakita sa'yo ang mga gawa ko. But then, I found the courage na ipakita na lang lahat na para bang isang evolution sa paraang nagkasusunod-sunod ang mga frame sa isa't isa,"maligayang wika ni Alex na para bang gustong-gusto niya talagang
Fighting"C-Cancer?"hindi ako makapaniwala at halos mapaupo ako, mabuti na lang at napigilan ko ang aking sarili."Joke ba 'to?"I've tried to be in denial. Sana nga isang malaking prank o joke lang ang lahat ng ito.Cancer is not a joke. Hindi siya basta-basta na lang binibitiwan ng sinuman para makapangloko ng tao.No one should do that. Pagdating talaga sa mga ganitong bagay kinakabahan na ako.Iniisip ko pa lang ang mga mangyayari parang ayaw ko nang masaksihan ng personal 'yun.Tsk! 'T*ng ina naman Alex, bakit ngayon mo lang kasi sinabi?!"
Last Look Nagmadali ngang pumasok si Alex sa airport kasama ang dalawa. Pansin na pansin sa kaniyang mukha ang labis na pagkabahala at pagka-pressure. You can tell he's very anxious that he sweats like a fresh bottle of soda. He's maybe mentally praying, wishing his girl would not leave him behind. Isa sa mga kinatatakutan niyang mangyari. He's been through a lot, and gaya ng babaeng kaniyang pinakamamahal, nasaktan din siya. Kung ano man ang sa tingin ni Jeselle ang tama, iyon ang kaniyang nais na baguhin. Alam niyang kapag isiniwalat na niya talaga ang tunay na katotohanan ay umaasa siyang mapipigilan niya ito para gawin ang isang napakalaking pagkakamali. Nan
Fortune cookieJeselle's POVNapatitig nga ako sa diamond credit card na ibinigay sa akin ni Alex. Nang dinaan ito ng ilaw ay kuminang na lang ito na kakulay ng bahaghari.Bakit niya pa ba ito ibinigay sa akin nung una? Hindi ko naman ito nagamit sa nakalipas na mga buwan at parang nawalan lang ito ng halaga nang mapasakamay ko ito.I flipped it using my two fingers at tinitigan ko ng mabuti ang mga nakaimprintang letra rito."This card is useless!"napasigaw ako habang patuloy lang din sa pag-iyak."Wala lang itong ibang naidulot sa akin kundi, kundi,"napasinghot ako at napaisip.