Cringe
Agad akong lumabas sa kotse at tumingala sa napakaganda niyang eroplano na ang kinis-kinis.
"Wow," napatawa na lang ako sa pagkasabik. Napalingon na rin ako kina Marian at kuys na bumaba na rin sa sasakyan. Nakabuntot pala sila sa'min kaya naman nahuli sila.
"Oh my God! Beshy, are you seeing this?!" tili ni Marian sabay labas ng phone niya. At sa paglabas niyang 'yun alam na alam ko na ang binabalak niya. Gusto niyang kunan ko siya ng litrato. Naku naman, naisingit pa talaga. Agad niyang ibinigay sa akin ang cellhphone niya na kanyang idinikit ng mabilis sa aking dibdib.
Napa-gasp na lang ako sa ginawa niyang ito at nainis. "B'wesit!" bulong
JealousyHindi ko na lang inintindi pa ang nangyari. Madami na akong iniisip, baka naman kasi natuwa lang talaga si Marcus sa akin. I noticed Marian didn't mind it anyway kaya dapat ako rin.Si Alex lang talaga, panay ang tingin niya sa akin habang nag-uusap sila nina Marcus, kuya Johnson at Smith sa may pintuan habang nakatayo.He steals a glance for every five minutes at akala niya siguro hindi ko 'yun napapansin.Sa bilang ko nasa labingdalawang upuan siguro ang nandito, tig-aanim na upuan ang makikita sa bawat sides at tig-dadalawa bawat row. Nasa unahan ang upuan namin at magkatabi kami ni Marian, nasa likod lang namin sina kuys Gino na naka-seatbelt na at si kuys Aeron na pansing kinakabahan."Relax
TerribleHindi ko inaasahan na mangyayari 'to. Halos lahat ng iniisip ko kanina ay bigla na lang nawala nang biglang lumapit dito si Alex.I like how he holds my hand. It makes me feel safe and sound. Napakagat na lang talaga ako sa aking ibabang labi sabay na napangiti at napatingin sa mga ulap mula sa bintana. Para na rin akong nasa langit nito.Nang naglaon ay nakaramdam na rin ako ng antok at napapikit na lang bigla at napasandal sa ulo ni Alex na nasa aking balikat. Ang tamang gawin lang ngayon ay hindi gumalaw at nang hindi siya magising.Nakatulog nga ako pero hindi rin ito nagtagal dahil bigla na lang akong nagising sa isang napakalakas na ingay na para bang sirena o alarm system.
HomeIsang malakas na amoy ang nagpagising sa akin at nagpamulat ng aking mga mata. Si Alex agad ang aking nakita na aking labis na ikinatuwa."I'm glad you're awake,"wika niya at tinakpan niya ang isang maliit na bote nang nakangiti.Hinang-hina pa rin ako at hindi ko alam kung bakit. Siguro dala na rin 'to ng stress at guton. Anong oras na hindi pa rin kasi ako kumakain.Nandito na ako sa aking upuan at malamang si Alex ang nagdala sa akin dito. Siya siguro ang bumitbit sa akin para mailipat ako sa kinalalagyan ko ngayon."Mabuti na lang at may dala akong ammonia. It's a great help that I'm always ready,"wika ni Jake at
Lost"Teka nasaan na ba tayo?"pagtataka kong tanong. Ewan ko na lang talaga sa'yo Alex."That was the fourteenth time you asked me,"wika niya na para bang naiirita na sa akin at sa mga tanong ko. Siya naman kasi, parang ano, hindi ko na alam, naliligaw na yata kami."Eh ikaw naman kasi, ang bilis-bilis mong magpatakbo kanina, dapat kasi binuntutan natin sila hindi nilampasan, ayan tuloy naiwan natin sina kuya Johnson at Smith. Hindi na natin alam kung nasaan na sila ngayon,"agad na tumigil si Alex at ipinarada niya ang motor sa gilid ng kalsadang medyo makitid. Halos gubat na ang nasa paligid at malapit na ring dumulim. Mumurahin ko na talaga ang lalaking 'to, kaunting-kaunti na lang. Makikita niya ta
VisitorsJeselle's POVMabuti na lang at may dalang puto itong si Manang at nakakain ako. Hindi ko talaga alam kung ano na ang mangyayari sa akin 'pag natuluyan na ako. Mabuti na lang at nagkalaman na ang sikmura ko at medyo bumalik na ako sa katinuan. Ano ba ang mga ginagawa ko kanina? Hindi ko matandaan.Naglalakad nga kami ngayon sa isang daanan. Sementado na ang part na ito pero mga dalawang metro lang siguro ang nilapad nito. Nababalot na rin ito ng lumot kaya hula ko matagal na 'tong ginawa.Madilim na nga at medyo lumalamig na rin ang dampi ng hangin. Naamoy ko na rin ang malakas na amoy ng usok na siguro'y nagmumula sa mga taong nagsisiga. Isang amoy na biglang nagpaalala sa akin ng m
SurprisedNasa mesa na kaming lahat dahil nandito na ang lahat ng pagkain at preparado na."Bago tayo magsimula nais ko sanang pangunahan mo kami hijo sa pagdadasal at nang makapagpasalamat tayo sa Diyos sa biyayang narito sa ating harapan,"wika ni Manang nang nakatingin kay Alex at saka umupo nang matapos siyang makapaghugas ng kamay sa lababo. Agad akong napatingin kay Alex at na-curious kung kaya ba niya? Ewan ko na lang kung ako, baka mapatawa ako sa kalagitnaan ng dasal."Ah, sige po,"agad na sagot ni Alex. Really, magdadasal siya? Kung itutuloy niya ito, ito 'yung unang beses na maririnig ko siyang magdadasal. Sa mga oras na kasama ko siya, ni minsan hindi ko siya nakita o narinig man lang na nagdasal. Muk
OverreactionJeselle's POVWhat the f*ck?! Ano ang nangyayari?! Bakit bigla na lang akong nasuka?Napatingin na lang ako kay Alex na nakatingin lang din ng diretso sa akin. Sa mga nakikita ko sa teleserye, kapag ganito ang nangyayari maaring... Sh*t, no way. Hindi maaring mangyari 'to!"Uh, umupo ka na muna hija,"pinaupo nga ako ni Manang at hinagod ang aking likod."Ah, lalabas na po muna ako, pakakainin ko lang ang mga alaga kong isda,"wika ni Daniel at lumabas nga siya nang nagmamadali. Bakit naman kaya?In
Joyful MorningThird person's POVMakikita naman sina Johnson at Smith na nakamotorsiklo. Hinahanap nila sina Alex at Jeselle at labis-labis na silang nag-aaalala para sa kanila. Hindi na sila natulog pa at hinanap na nila agad sina Alex at Jeselle mula pa kahapon."Hindi ko talaga mapapatawad ang aking sarili kung may mangyari kay Alex. Naturingan pa naman akong bodyguard niya, tapos ito pa ang nangyari, tsk,"wika ni Johnson at habang nagda-drive ay napapailing rin siya kung sakaling makita nila ang dalawa."Hay, nasaan na kaya ang makulit nating boss na 'yun. Hula ko'y nag-aaalala na ro'n sa bahay si Ma'am Emma. Sa palagay ko'y hindi rin iyon masyadong nakatul
Napaupo na nga lang si Ms. Emma sa upuang malapit sa napakahabang mesa at napakapit dito habang siya'y nanginginig. Agad siyang nilapitan ni Marian at Aeron at siya'y kinausap."Ayoslang po ba kayo?"wika ni Marian at hinawakan niya ito sa balikat."DaliAeron,kumuhakangtubig,"aniya rito at agad ngang nagmadaling kumuha ng tubig si Aeron na siya naman nakakuha ng atensyon ng lahat ng nandoon."Oh,Titaokaykalang?"pagkabahala ni Marcus at inilapag niya sa mesa ang hawak na isang baso ng alak. Tumabi sa kaniya si Gabriela na siyang nagtaka na rin sa nangyayari."Balae
Conclude"KungumaasakapangdadatingditosiAlexMarcellnagkakamalika. M-Malamangaynakaalisna 'yun at maslumayopa. Kung ikaw lang din naman, b-bakitkapa niyapag-aaksayahanng oras?!"aniya. Kahit pa namimilipit na siya sa sakit dahil na rin sa braso ni Marcel
Request"Nandito ka lang talaga para insultuhin ako?"Marcell scoffed. Napatawa na lang siya ng saglit at bigla niyang hinampas ang mesa na siyang gumawa ng malakas na kalabog na gumulat sa lahat lalung-lalo na sa kaharap niya na si Geraldine."Hoy ano 'yan ha?! Tigilan niyo 'yan!"banta ng Warden at inihanda niya ang kaniyang baril na nakalagay malapit sa kaniyang sinturon.Napalunok na lang si Geraldine at tinitigan niya ng mabuti si Marcell habang unti-unting nanliliit ang mga mata."Actually nandito ako dahil bago ko lang narinig ang balitang nakulong ka, I'm in shock. Sa totoo lang naaawa ako sa'yo Marcell, kung sana'y ipinagpatuloy mo na lang ang mga mabubuting gawain mo noon sa kompanya, eh 'di sana'y nasa
AstoundedJeselle's POVIsang hindi makalilimutang karanasan ang araw ng kasal namin ni Alex. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako naging masaya ng ganito. Iba naman talaga ang pakiramdam kapag ang pinakamamahal mong tao ay tuluyan mo na talagang napangasawa.Sa loob ng isang buwan, tuluyan ko na talagang naramdaman ang buhay may-asawa. Isang kakaibang karanasang nagbigay sa akin ng mga bagong papanaw na siyang nagpamulat ng aking mga mata.Masaya ang naging buhay naming pareho ni Alex isang buwan pagkatapos ng kasal. Nagpasya si Alex na bumili ng sarili naming bahay sa Baguio na nasa medyo may kataasang lugar na may kalapitan sa bangin
The TwistJeselle's POVPagkagising ko'y nakahiga na ako sa k'warto ko at suot ko pa rin ang hoodie. Hawak ko naman sa kamay ko ang bulaklak na dandelion na nagkukulay dilaw.Napangiti ako nito at naalala ang magandang karanasan na naganap kagabi. It turned me full 360 degrees. It was my turning point. The realization moment of my life, a moment that I will never forget.I sit up at kinusot ko ang aking mga mata at napahikab na lang. Napatingin nga ako sa vase at kinuha ito. Laman nito ang origami flowers na bigay sa akin ng aking mga pamangkin at isinuksok ko na rin dito ang dandelion at ibinalik nga ito sa desk kasama ng lampshade ko.Pagk
Sealed"So, matagal mo nang dino-drawing ang mukha ko?"ani Jeselle habang siya'y pinapaupo ni Alex.May naka-setup na rin kasing mesa para sa kanila at ang pagoda ay pinaganda ng mga nagkukulay yellow na tela at pailaw na pinatingkad ng napakagandang chandelier sa gitna."Yep, matagal ko nang pina-practice na makuha talaga na para bang makatotohanan 'yang mukha mo. Kaya nga nung mga unang beses ko iyong sinubukan, nahihiya pa akong ipakita sa'yo ang mga gawa ko. But then, I found the courage na ipakita na lang lahat na para bang isang evolution sa paraang nagkasusunod-sunod ang mga frame sa isa't isa,"maligayang wika ni Alex na para bang gustong-gusto niya talagang
Fighting"C-Cancer?"hindi ako makapaniwala at halos mapaupo ako, mabuti na lang at napigilan ko ang aking sarili."Joke ba 'to?"I've tried to be in denial. Sana nga isang malaking prank o joke lang ang lahat ng ito.Cancer is not a joke. Hindi siya basta-basta na lang binibitiwan ng sinuman para makapangloko ng tao.No one should do that. Pagdating talaga sa mga ganitong bagay kinakabahan na ako.Iniisip ko pa lang ang mga mangyayari parang ayaw ko nang masaksihan ng personal 'yun.Tsk! 'T*ng ina naman Alex, bakit ngayon mo lang kasi sinabi?!"
Last Look Nagmadali ngang pumasok si Alex sa airport kasama ang dalawa. Pansin na pansin sa kaniyang mukha ang labis na pagkabahala at pagka-pressure. You can tell he's very anxious that he sweats like a fresh bottle of soda. He's maybe mentally praying, wishing his girl would not leave him behind. Isa sa mga kinatatakutan niyang mangyari. He's been through a lot, and gaya ng babaeng kaniyang pinakamamahal, nasaktan din siya. Kung ano man ang sa tingin ni Jeselle ang tama, iyon ang kaniyang nais na baguhin. Alam niyang kapag isiniwalat na niya talaga ang tunay na katotohanan ay umaasa siyang mapipigilan niya ito para gawin ang isang napakalaking pagkakamali. Nan
Fortune cookieJeselle's POVNapatitig nga ako sa diamond credit card na ibinigay sa akin ni Alex. Nang dinaan ito ng ilaw ay kuminang na lang ito na kakulay ng bahaghari.Bakit niya pa ba ito ibinigay sa akin nung una? Hindi ko naman ito nagamit sa nakalipas na mga buwan at parang nawalan lang ito ng halaga nang mapasakamay ko ito.I flipped it using my two fingers at tinitigan ko ng mabuti ang mga nakaimprintang letra rito."This card is useless!"napasigaw ako habang patuloy lang din sa pag-iyak."Wala lang itong ibang naidulot sa akin kundi, kundi,"napasinghot ako at napaisip.