Aleya's PovMalakas na isinuntok ko ang aking kanang kamay sa dingding ng kulungan kung saan ako naroon ngayon. Wala akong balita kung ano ang nangyari kay Terry dahil agad na akong dinampot ng mga pulis. Eksakto kasing nakita nina Cloe at Enrique na nagkataong palabas ng bahay kung ano ang nangyayari kay Terry. Nang malaman ni Cloe na nagkaganoon ang batang guwardiya matapos kainin ang ibinigay kong leche plan ay agad itong tumawag ng pulis sa cellphone nito. At wala pang limang minuto ay dumating na kaagad ang mga pulis na tinawagan nito para arestuhin ako. Sa bilis ng pagdating ng mga pulis ay para bang nasa malapit lamang sila sa bahay ni Enrique na tila ba nakaantabay na at alam ang mangyayari. Ngunit wala na akong time para imbestigahan iyon dahil agad na akong pinusasan ng mga pulis at dinala sa presinto para ikulong samantalang agad namang isinugod ni Enrique sa ospital si Terry. Sana lang ay makaligtas si Terry. Hindi ko mapapatawad ang aking sarili kapag may ibang taong nad
Aleya's PovPagdating namin ni Deo sa ospital ay napag-alaman naming nasa loob pa rin ng Intensive Care Unit o ICU si Terry at patuloy na inoobserbahan ng mga doktor ang kalagayan nito. Naabutan namin sa labas sina Cloe, Sylvia, at ang mag-aamang Erman, Enrique at Edzel Villareal. Halo-halo ang reaksiyon nilang lahat nang makita ako ngunit mas nangibabaw ang galit na reaksiyon ni Sylvia. Agad na pinanlisikan niya ako ng mga mata. Galit na nilapitan niya ako para sampalin ngunit mabilis na napigilan ni Deo ang kamay nito sa pagdapo sa mukha ko. Masakit na nga ang mukha ko ay sasampalin pa niya ako. Talagang napakasama ng babaeng ito."Ano ang ginagawa mo rito? Sinisigurado mo ba na hindi makakaligtas si Terry?" nanggagalaiting sigaw sa akin ni Sylvia. "Dahil sa'yo ay masisira ang pangalan ng kapatid ko. Hindi mo ba alam kung gaano kahalaga sa kanya ang kanyang pangalan?"Para sa akin ay OA ang reaksiyon ni Sylvia. Para siyang asawa ni Terry kung umasta. At saka ano ang ginagawa niya ri
Aleya's PovLaking pasasalamat ko na nakaligtas si Terry sa nangyaring food poisoning. Agad akong humingi ng tawad sa kanya dahil sa nangyari. Hindi man ako ang naglagay ng lason sa kanyang kinaing dessert ay may kasalanan pa rin ako dahil ako ang nagbigay sa kanya niyon. Kung nagkataong hindi itinakbo nito ang dessert at lahat sila ay nakakain ay tiyak na mas malaking problema ang aking kakaharapin. Hindi lamang pala ako dahil madadamay rin si Erman Villareal pagkat sa bahay niya naganap ang insidente. Pag nagkataon ay maaaring masira ang malinis nitong pangalan. Balak pa naman nitong kumandidatong muli sa pagiging senador sa darating na botohan next year.Napag-alaman namin na may inihalo sa ginawa kong dessert na dinurog na panglason sa daga. Mabuti nga raw at hindi marami ang nakain ni Terry dahil kung nagkataong marami ang nakain nitong dessert na may lason para sa daga ay tiyak na hindi na raw ito aabot pa sa ospital ng buhay.Habang ipinapaliwanag ng doktor kung anong lason ang
Aleya's PovKahit halos hindi ako pinatulog dahil sa muntikan nang mangyari sa amin ni Enrique ay maaga pa rin akong nagising. Naghilamos at nag-toothbrush lamang ako ng aking mukha at ngipin bago lumabas ng aking silid. Pagbaba ko sa sala ay naroon ang dalawang pinaghihinalaan kong magkasabwat sa tangkang pagpatay kay Enrique. Magkatabi silang nakaupo sa sofa hababg nagkakape at tila may seryosong pinag-uusapan na ewan kung ano. Nang makita nila ako ay parehong tumalim ang kanilang mga tingin na para bang mapapatay nila ako sa pamamagitan lamang ng pagtitig nila sa akin ng nakamamatay."Ang kapal talaga ng mukha mo, Aleya. Pinagtangkaan mo na nga ang buhay ni Cloe pero nakakaya mo pang magpakita sa amin," mariing sabi sa akin ni Sylvia. "Walang hiya ka talaga!""Kapag magpakasal na kami ni Enrique ay titiyakin ko na mawawala ka na ng tuluyan sa paningin niya," naniningkit ang mga matang sabi naman ni Cloe. "Ikaw na ang babaeng kilala na sobrang kapal ang pagmumukha. Ipinagsisiksikan
Aleya's PovNapabalikwas ako ng bangon sa kinahihigaan kong kama nang makarinig ako ng magkakasunod na katok sa labas ng pintuan nang aking kuwarto na tila ba nagmamadali ang nasa labas. Nakahiga lamang ako ngunit hindi naman ako natutulog. Malalim lamang ang iniisip ko. At ang laman ng aking isipan ay walang iba kundi ang binabantayan kong napaka-unpredictable ng pag-uugali. Dalawang araw na niya akong hindi pinapansin pagkatapos ng huli naming pag-uusap. Hindi niya ako pinapansin na para bang hindi ako nag-i-exist sa kanyang harapan at naging extra sweet naman siya kay Cloe na tuwang-tuwa sa nangyayari. Pakiramdam ko ay sinasadya ni Enrique na papagselosin ako. Kung iyon ang kanyang layunin ay nagtagumpay siyang gawin iyon. Dahil halos sumabog ang dibdib ko sa selos kapag nakikita ko silang sobrang sweet na sweet lalo na nang makita ko silang naghahalikan sa ibabaw ng kama ng binata. And everyone knows kung ano ang susunod na mangyayari kung hindi aksidenteng nakita ko sila nang pun
Aleya's PovKasabay ng paghila ko kay Enrique para makapagtago sa nakaparadang kotse sa tapat namin ay maliksing hinugot ko ang aking baril at gumanti ng tatlong magkakasumod na putok ng baril. Sa tatlong putok na iyon ay isa ang tinamaan ko ngunit sa balikat lamang."Dito lang kayo magtago at huwag na huwag kayong aalis," mariin kong utos kay Enrique at Cloe na nakatakip ang mga kamay sa magkabilang tainga na tila takot na takot. Nakahawak ito kay Enrique kanina kaya nang hinila ko ang binata para makapagtago ay kasama rin ito. Naniningkit ang mga mata na sinulyapan ko ng tingin ang babae. May demonyong nagbubukong sa likuran ng aking tainga na hilahin siya at itulak palabas para subukin kung hindi ba nito mga kakampi ang bumabaril sa amin. Kung mga tauhan nito at ni Sylvia ang mga bumabaril sa amin ay natitiyak ko na hindi nila babarilin ang babae. Ngunit agad ko ring pinalis ang masamang ideya na pumasok sa aking utak. Hindi ako ganoon kasama. Paano na lamang kung hindi ito kilala
Aleya's PovNang pagbalikan ako ng aking malay ay nasa loob na ako ng ospital at nakahiga sa hospital bed. Nagtaka ako kung bakit kailangan pa akong isugod sa ospital gayong daplis lang naman ang aking tama? Dahan-dahan akong bumangon sa pagkakahiga ngunit eksakto namang bumukas ang pintuan ng kinaroroonan kong silid at pumasok si Enrique na may bitbit na dalawang plastic bag. Agad siyang napalapit sa akin para pigilan ako sa tangka kong pagbangon."Huwag ka munang bumangon at baka makasama sa katawan mo, Aleya," pigil niya sa akin nang makalapit na siya. Hinawakan niya ang dalawa kong balikat at akmang ibabalik niya ako sa pagkakahiga ngunit inalis ko lamang ang mga kamay niya at tuluyang bumangon saka bumaba sa kama."Bakit mo pa ako dinala rito sa ospital, Enrique? Hindi naman malala ang tama ko?" tanong ko sa kanya na hinayaan lamang akong makaalis sa kama. Nakatingin lamang siya sa akin habang namimilog ang mga mata na tila ba may nakitang kakaiba at kaaya-aya sa kanyang paningin
Aleya's PovNakasimangot si Enrique habang nagmamaneho siya sa kanyang kotse pabalik sa bahay niya. Wala sana akong balak na usisain kong bakit siya nakasimangot ngunit hindi ko na matiis ang makitang nakausli ang kanyang nguso at pabara-bara pa ang kanyang pagmamaneho kaya napilitan din akong kausapin siya at tanungin."Ano ba ang problema mo, Enrique? Kanina pa nanunulis iyang nguso mo," may halong inis na tanong ko sa kanya. Para kasi siyang bata na hindi napagbigyan ng kanyang gustong bagay."I thought you hates playboy? Pero bakit ang dami mo yatang kaibigan at kakilalang lalaki na close sa'yo?" hindi sumusulyap na tanong niya sa akin habang seryoso ang anyo.Tumaas ang kilay ko sa tila wala sa hulog na kanyang pagtatanong sa bagay na iyon."Tama ka, Enrique. I hate playboy, ngunit hindi ko sinabing hate ko lahat ng mga lalaki. Hindi naman kasi playboy iyang mga lalaking tinutukoy mo," pagtatanggol ko sa kung sino mang mga lalaki na tinutukoy niya. Lalo namang napasimangot ito n
Aleya's PovWalang tigil ang pagpapaputok ko ng baril at walang tigil din ang pagbagsak sa sahig ng mga tauhan ni Mr. Sebastian. Ngunit sa malas ay naubusan na ako ng bala. Inis na initsa ko ang baril sa aking harapan."Wala ka nang bala, Aleya? Heto ako mayroon," nakangising kausap sa akin ni Mr. Sebastian kasabay ng pagtutok ng kanyang baril sa akin."Aleya!" sigaw naman ni Enrique na nakatayo na at lumabas na rin sa pinagtataguan niya. Nang makita nito na kinalabit ni Mr. Sebastian ang gatilyo ng baril ay agad itong napatakbo palapit sa akin para harangan ang bala.Kasabay ng pagyakap sa akin ni Enrique ay ang magkakasunod na dalawang putok mula sa hawak na baril ni Mr. Sebastian. Akala ko si Enrique ang tinamaan ngunit nang tingnan ko sa likuran ng binata ay naroon si Cloe nakatayo at may tama ng dalawang bala sa dibdib nito."Cloe!" nanlalaki ang mga matang sigaw ko. Mabilis ko siyang dinaluhan nang unti-unti na siyang bumagsak. "Wala ka talagang puso, Sebastian! Pati taong kinil
Aleya's PovNaging alerto ang pakiramdam ko habang naglalakad palapit sa amin ang dalawang lalaking nakatutok sa amin ang mga baril at alam ko na ganoon din ngayon si Enrique. Pasimpleng itinaas namin ang aming mga kamay at hinintay na tuluyan silang makalapit sa amin."Gusto niyong makatakas sa amin? Ulol! Hindi mangyayari iyon," singhal ng lalaking sa nakatapat sa akin. Idiniin nito ang dulo ng baril sa aking tagiliran at bahagya akong itinulak. "Sige lakad!" mariing utos niya sa akin.Kunwari ay sinunod ko ang ipinag-uutos sa akin ng tauhan ni Mr. Sebastian ngunit ang totoo ay humahanap lamang ako ng timing para agawin ang baril niya. Lihim akong sumulyap kay Enrique at nakita kong naglalakad na rin siya habang nakatutok din sa likuran niya ang baril ng isa pang tauhan ni Mr. Sebastian. Nagkatitigan kami at bahagyang nag-usap ang mga mata. Nang tumango siya sa akin ay naintindihan ko ang ibig niyang sabihin. Sabay kaming haharap at aagawin ang baril ng mga tauhan ni Mr. Sebastian n
Aleya's PovSa pangalawang beses ay muli kaming pinagbalikan ng malay ni Enrique. Ngunit sa pagkakataong ito ay siya ang unang nagising. Nagising na lamang ako nang tapik-tapikin niya ang aking mga balikat. "Aleya. Are you okay?" dinig ko ang pag-aalala sa boses na tanong niya sa akin pagmulat ko sa aking mga mata. Nakagapos ang mga kamay na sinapo ng kanyang mga kamay ang aking mga pisngi at bahagyang hinaplos."Ayos lang ako, Enrique. Ikaw nga itong mas bugbog-sarado kaysa sa akin," naiiyak na sagot ko sa kanya habang nakapatong sa ibabaw ng kanyang kamay ang nakagapos kong mga kamay. Awang-awa ako sa hitsura niya. Mas grabe ang tinamo niyang sugat sa ginawang pambubugbog sa amin ng mga tauhan ni Mr. Sebastian. Putok ang mga labi ng binata, may hiwa sa itaas ng magkabilang pisngi niya at may tumulong dugo mula sa gilid na bahagi ng ulo nito. Maraming pasa ang mukha nito at mga braso. At natitiyak ko na maraming pasa rin ang loob ng damit nito. Hindi na ako magtataka kung marami siy
Aleya's PovHalos magkasabay lamang kami ni Enrique na pinagbalikan ng malay. Nauna lamang ako ng mga ilang minuto bago siya naman ang nagising. Hindi ko napigilan ang bahagyang mapaungol dahil sa naramdaman kong masakit na bahagi ng aking ulo. Siguro ay may bukol ako sa ulo kung saan ako hinampas ng baril ng lalaking iyon. Medyo mabigat at parang nangangapal kasi ang ulo ko na tinamaan ng baril. "Okay ka lang, Aleya? Sinaktan ka ba nila? Nasaan tayo?" dagling tanong ni Enrique nang mahimasmasan na siya. Gusto man nitong hawakan ako para i-check ang katawan ko kung sinaktan ba ako ng mga taong iyon ngunit hindi nito magawa dahil parehong nakatali ang mga kamay at paa namin habang nakahiga kami sa malamig na sahig."Okay lang ako, Enrique. Huwag mo akong alalahanin. Ikaw nga itong may sugat sa ulo dahil malakas ang ginawang pagpalo ng baril sa ulo mo ng taong iyon," mabilis kong sagot sa kanya para hindi na siya mag-alala pa sa akin. "At saka nasa loob yata tayo ng isang lumang wareho
Aleya's PovPagkatapos ng nangyaring pagpatay kay Mr. Juico sa kulungan at ang palpak na tangkang pagpatay sa amin ni Enrique sa loob mismo ng city jail ay sinimulan naming palihim na imbestigahan si Mr. Carlo Sebastian. Malakas ang kutob namin na siya ang tinutukoy ni Mr. Juico sa iniwan niyang clue. At inumpisahan namin ang pag-iimbestiga kung sino ang mga taong nakakausap niya araw-araw. Bagama't wala pa kaming nakikitang kahina-hinala mula sa kanyang mga ikinikilos ay naniniwala ako na mahahanapan din namin siya ng butas. Kahit mahanapan namin siya ng maliit na butas lamang ay hindi namin palalampasin. Dahil alam namin na ang maliit na butas kapag inunat ay lalaki rin.Nang malaman namin na dadalo sa isang charity party si Mr. Sebastian ay gumawa ng paraan si Enrique para makakuha siya ng imbitasyon para sa aming dalawa ng nasabing event. Sa tulong ng kanyang ama ay nakakuha ng dalawang invitation card si Enrique. Kaya heto kami ngayon at nakikipag-plastikan sa mga sosyal na bisit
Aleya's PovPakiramdam ko ay tila may literal na pintuan ng pag-asa ang biglang nagbukas sa dinding ng banyo kung saan nakasulat ang letters na "C at S" na isinulat pa mula sa dugo ni Mr. Juico. Halatado sa pagkakasulat nito na pinilit lamang nitong maisulat ang dalawang letrang iyon para siguro bigyan ng clue ang mga pulis sa kung sino man ang nagpapatay sa kanya.Dahil sa clue na ito ay hindi maisasara agad ang kaso sa pagpatay sa pulitiko. At iisa lamang ang taong nagtataglay ng ganyang initial na pangalan na malapit kay Mr. Juico. Siya ay walang iba kundi si Mr. Carlo Sebastian. Ngayon ay maaari na namin siyang imbestigahan pagkat naiuugnay na ang pangalan niya sa huli."CS," mahinang sambit din ni Enrique sa letrang nakasulat sa pader. Pagkatapos ay nanlalaki ang mga mata na biglang napatingin sa akin ang binata. Mukhang naisip din niya ang aking naiisip. Tumango ako para kumpirmahin sa kanya na pareho kami ng iniisip."Pero hindi sapat ang ebidensiyang iyan para sampahan natin si
Aleya's PovMagkasama kaming naliligo ni Enrique sa swimming pool ng bahay nang araw ito. Wala siyang lakad kaya niyaya niya akong mag-swimming. Para kaming mga bata nq naghahabulan sa tubig at kapag naaabutan niya ako ay pinaparusahan niya ako. At siympre, ano pa ba ang ibibigay niyang parusa sa akin kundi isang matamis na halik. Para mahalikan niya ako ay sinasadya kong magpaabot sa kanya kaya tawa siya ng tawa dahil alam niyang sinasadya ko na maabutan niya ako. Nang mapagod kami sa paglangoy at paglalaro sa tubig ay lumangoy kami papunta sa may hagdanan ng pool at nahiga."Sana lagi tayong ganito. Masaya at parang walang problema," ani Enrique habang magkayakap kami sa may hagdanan ng swimming pool. "Alam mo ba na matagal ko nang gustong mangyari ito? Ang maligo sa swimming pool kasama ka.""Huwag kang mag-alala dahil hindi magtatagal ay mangyayari iyan. Palagi na tayong magkasamang maliligo rito sa pool pagkatapos ng kinakaharap nating problemang ito," paninigurado ko sa kanya. P
Aleya"Sa tingin mo ay talagang sasabihin sa atin ni Tito Abner ang impormasyon na gusto nating malaman pagbalik natin sa kulungan?" tanong ni Enrique habang nagmamaneho ito papunta sa isang restaurant kung saan kami kakain ng hapunan."Don't worry, Enrique. Malakas ang kutob ko na sasabihin na niya sa atin ang totoo," kumpiyansang sagot ko sa kanya."Sana nga, Aleya. Sana nga ay makipagtulungan na ang hayop na iyon para matapos na ang problemang ito para naman maasikaso natin ang kasal natin," umaasang saad ni Enrique."Bakit? Nag-oo na ba ako sa proposal mo?" nakangiting biro ko sa kanya."Hindi pa ba sapat na ilang beses na tayong nag-honeymoon bilang sagot mo sa aking proposal?" pilyo ang ngiting tanong niya sa akin. Pinamulahan ako ng mukha nang maalala ko ang maiinit na sandali na pinagsaluhan naming dalawa. Para kaming newley wed na ayaw mapaghiwalay nang araw na iyon. At kinabukasan din ay nanatili pa rin siya sa bahay ko. Maghapon lang din kaming nagkulong sa kuwarto ko at ti
Aleya's PovMagkasamang pinuntahan namin ni Enrique si Mr. Juico sa kulungan para bisitahin. Gustong subukan ulit ng binata na paaminin ang lalaki kung sino ba talaga ang taong nagtatangka sa buhay niya. Sa pagkakatanda ko kasi ay sinabi ni Mr. Juico sa akin habang bihag niya ako na hindi siya ang tunay na nasa likod ng pagtatangka sa buhay ng binata. At tinutukoy niya na "taong iyon" ang tiyak na nasa likuran ng lahat. Kung buhay lang sana ang pekeng Sylvia Villareal ay maaari rin namin siyang tanungin kung sino ang nagpapapatay kay Enrique. Tiyak na alam iyon ng babaeng iyon. Kaso bigla na lamang natagpuan ng nga tao ang bangkay nito na palutang-lutang sa ilog. Lango raw sa ipinagbabawal na gamot ang babae at pagkalunod ang ikinamatay nito. Walang nakakita kung paano ito namatay at napunta sa ilog ang katawan. Ngunit alam namin na sadyang pinatahimik ito para hindi nito maisiwalat ang lihim ng amo nito. Si Cloe naman ay nagtungo na sa ibang bansa matapos nitong ituro kay Enrique ang