T Y L E R
“Tulong! Kumuha kayo ng gatas! Dali!” Sigaw ko sa kanila. Nang walang gumalaw, hinila ko si Jess at sumigaw. “Jess, gatas! NGAYON NA!”
Agad siyang tumango at tumakbo tungo sa bar. “Mey, tawagan mo ang 911!” Sigaw ko at hinawakan ang ulo ni Autumn at ipinatong iyon sa kandungan ko. Bumubula ang bibig niya at nanginginig ang kanyang mga mata. “Kapit lang, Autumn. Kapit lang.”
Hindi, hindi! Hindi ‘to nangyayari! It's one thing to lose her as a girlfriend but it's a totally different thing to lose her forever.
Tumatakbong bumalik si Jess na may bitbit na isang galon na gatas at agad kong binuksan iyon. Ipapainom ko na sana ang gatas pero pinigilan ako ni Norma. “Hindi ako sigurado sa ginagawa mo at hindi rin ako sigurado na mapagkakatiwalaan kita.
Galit kong itinulak ang kamay niya. “Ala
T Y L E RNakita ko si Mey, Jess at ang boyfriend niya na football player at dalawang iba pa sa waiting room. Mukhang tatay ni Autumn iyong mas matanda at kuya niya naman ‘yong isa. Dahil hindi ko sila masyadong kilala, hindi ko inabala si Jess na umiiyak sa braso ng boyfriend niya. Umupo ako sa tabi ni Mey.“Hey.” Inilagay ko ang mga siko sa parehong tuhod at yumuko. “Kumusta siya?”“Sabi ng doktor, mas magiging okay siya.” Binigyan niya ako ng ngiti pero dahil wala akong ganang ngumiti, tumango lang ako. “That’s quite heroic of you, noong pinainom mo siya ng milk. Sabi ng doktor, nailigtas mo ang buhay niya.”Narinig ko ang salitang heroic at ako ang nagligtas ng buhay niya pero hindi bumuti ang pakiramdam ko. Kasalanan ko kung bakit pinagdadaanan niya to. Kung hindi ako naging mabilis, puwedeng namatay siya. Tinakpan ko an
A U T U M N S U M M E R S “Magandang umaga, sunshine!” Sobrang lakas ng boses ng kapatid ko na naririnig ko itong mag-echo sa ulo ko. “God, pakiramdam ko may hangover ulit ako!” I groaned as I stretched my body. “Uh-huh.” Binuksan ng tangang kuya ko ang bintana at pinapasok ang liwanag. “Sana naturuan ka ng leksyon na huwag mag-club na mag-isa.” "Mother freaking fries.” Tinakpan ko ng kumot ang mukha ko para harangan ang liwanag. “Kailangan mo ba talagang gawin ‘yon?” “Yep.” May narinig akong mga yabag bago niya hinablot ang kumot. “First day mo ngayon ulit sa school. Ayaw mo maging late.” “Please.” Gumlong ako at tumayo. “Marami na akong first day sa school. At for the record, kasama ko ang mga kaibigan ko at ang buong football at cheerleader team sa club. Hindi ‘yon clubbing by myself.” “Well, hindi mo ako inim
When I am older and my little girl asks me who my first love was, I do not want to have to pull out the photo album. I want to be able to point across the room at you and say, 'She is sitting right over there.' * * * J E S S I C A W I L L I A M Ito na ang ika-apat na pagkakataon na hindi ako sinipot ni Colton para sa date namin dahil meron daw siyang kailangang gawin. Okay naman sa akin noong unang dalawa, sabi ko sa sarili ko dapat intindihin ko, pero noong ikatlo na, hindi ko na matanggap. Nagtrabaho siya noong una kasi may libre siyang oras kapag wala siya sa field para mag-practice ng football o may klase sa school. Pero nagsisimula ko nang maramdaman na hindi na ako prayoridad niya. Laging football o school, wala na siyang oras para sa akin. Mas pinili niya ang trabaho sa Poirot kaysa sa relasyon namin. Hindi naman t
J E S S W I L L I A MGumulong ang mga mata ko. Palagi talagang akala ni Autumn na may crush sa akin si Colton magmula noong fifth grade at nagkaroon kami ng play kung saan ako si Mary at si Colton si Joseph. “Hindi kaya.”“Sa tingin ko talaga oo, e. At ‘di ko lang sinasabi ‘yon kasi kaibigan kita at gusto kitang asarin.” Umayos siya ng upo at humarap sa akin. “Nakita ko talaga siya kanina na nakatitig sa ‘yo. Mga dalawang beses na.”“Nagsisinungaling ka na.” Tiningnan ko siya. “Wala nga kaming klase na magkasama bukod sa Biology at History.”"Exactly! I caught him staring at Biology, History, at noong lunch break!" She gave me a pointed look.I sighed. "You're imagining things."“Hindi talaga!” Pinagtupi niya ang mga braso at naningkit ang mga mata
J E S S I C A W I L L I A M Nagising ako kinabukasan na determinadong i-enjoy ang araw na iyon. It was my birthday after all. Ayaw kong maging malungkot. Hinugasan ko ang buhok ko at pinatuyo muna ‘yon gamit ang hairdryer bago kinulot gamit ang curling iron. Naglagay ako ng mas maraming makeup kaysa sa nakasanayan pero hindi naman sobra. Gusto kong maging maganda at hindi out-of-place. Pinili ko ang isang mahaba at pink na dress para suotin. “Araw ko ‘to!” sabi ko sa sariling repleksyon sa salamin. May mga bumati na agad sa akin pagkarating ko pa lang sa school. Hinalikan ako ni Cassandra sa pisngi at pumunta ako sa banyo para lang alisin ang lipgloss niya sa pisngi ko. Yinakap naman ako ng ibang cheerleaders. Umalis ako agad nang magtanong sila kung anong gagawin namin ni Colton mamaya para mag-celebrate. Hindi niya nga yata naala
There's Nothing Holding Me Back |Shawn MendesI wanna follow where she goesI think about her and she knows itI wanna let her take control'Cause everytime that she gets close, yeahShe pulls me in enough to keep me guessing (mmm)And maybe I should stop and start confessingConfessing, yeahA U T U M N S U M M E R S“Nasaan ka? Sabi mo kailangan mo lang bumili ng gas kanina.” Pinigilan ko ang sarili na sigawan si Kuya. Nag-text sa akin kanina si Steven habang nasa biology ako para sabihin na magpapa-gas lang siya at babalik bago matapos ang klase ko. Pero het ako, nakatayo sa parking lot at hindi siya nakikita.“Doon ka lang kasi sa loob ng klase mo. Huwag kang lalabas, nandiyan na ako in ten.” Rinig ko ang pagbukas niya ng makina at alam ko na
T Y L E R V I N C E N TBata palang ako, mahal ko na ang Science. Iyon lang ang bukod tanging nakakapagpaliwanag ng lahat at palagi akong obsessed dito.Alam ko na umiikot ang mundo sa sarili nitong axis. It rotated eastward in prograde motion and the only reason we couldn't feel it was because we were all moving with it; at the same constant speed. Alam ko ang lahat ng iyon thaat nabasa ko iyon kaya mahal ko ang pagbabasa dahil sa nakukuha kong impormasyon.Pero, sa unang pagkakataon naintindihan ko ang ibig sabihin ng iba kapag sinabi nilang umiikot ang mundo. Naiintindihan ko na sila dahil lalong bumibigat ang ulo ko sa bawat suntok na natatanggap ko.Habang nakahiga ako roon at walang lakas, tinitigan ko ang mukha ni Blake. “Nakuha mo na ang gusto mo. Binugbog mo ako at hindi ako nanlaban. Huwag mo ng idamay si Jess at Colton.”Sumakit ang panga
T Y L E R V I N C E N TNagising ako kinabukasan at nakita si Mama na nakahiga sa sofa malapit sa pinto samantalang nakaupo naman malapit sa higaan ko si Autumn. Sinubukan ko siyang abutin, pero napigilan ako ng suwero at dahil halos nakapako ako sa higaan, hindi rin iyon nakatulong.Damn it.Mukhang narinig niya naman ang inis ko--o baka ang ingay mula sa pilit kong pag-alis ng suwero--dahil gumalaw si Autumn sa kinauupuan niya. Umunat siya saglit, malamang ay masakit na ang katawan sa pagtulog sa upuan.Bumuklat ang mga mata niya at ngumiti siya pagkakita sa akin. “Gising ka na.”“Good morning din sa ‘yo.” Nginitian ko rin siya. Hindi kasing sakit ‘yong katawan ko gaya ng kahapon, which I took as a good sign.“Kumusta pakiramdam mo?” Lumapit siya. “May kailangan ka ba?” Haw
S P E C I A L C H A P T E RA U T U M N | Not Safe for Work a. k. a. Read While You Are Alone and At Your Own RiskNakahiga kami pareho sa higaan ko, hubad sa ilalim ng gintong ilaw ng araw mula sa balkon. Nasa sahig ang mga hinubad namin damit as Tyler had undressed me and then himself between kisses, his hands moving over my bare skin as if he was touching delicate petals of a flower. Hinila niya ako palapit sa kanya, at nilaliman ang paghalik sa akin. Tila uhaw ang kanyang mga halik at sinabayan ko ito, my hands clasping his shoulders, nakapalibot sa kanyang leeg. Ang isang kamay ko ay nasa kanyang makapal na buhok na para bang kinakabisa ko ang bawat linya niya. Para bang hindi ako makuntento sa kanya, tila siya ang buhay ko at hindi matatapos ang pangangailangan ko sa kanya.Nawala ang abilidad kong mag-isip nang bumaba ang kamay ni Ty, dumausdos ito sa katawan ko
A U T U M N S U M M E R SPagkatapos ng thirty minutes, pumasok si Dad at Kuya sa bahay. Nilagpasan nila ang ibang tao at nagdali-dali tungo sa akin.“Okay ka lang ba?” tanong ni Dad, puno ng pag-aalala ang mga mata.Bago ko pa siya masagot, yinakap na ako ni Kuya. “Grabe, okay ka lang! Ang saya ko na okay ka lang, little sis!” Huminga siya nang malalim.“Okay lang ako, Dad.” sagot ko kay Dad, muffling through Steven's embrace.Pinakawalan ako ni Steven at yinakap ko si Dad.“Huwag kang mag-alala, baby. ‘Di ko hahayaan na saktan ka ng gumawa nito,” pangako niya at yumakap sa akin. “Alex,” tawag niya. “Help me deal with them or so help me, I will fucking destroy them."“Oo, Thornton, tutulong ako. Huwag kang mag-alala.”Pagkarinig ko
A U T U M NPagkatapos ng lahat ng nasabi, tila may bara pa rin sa lalamunan ko. Ang dahilan kung bakit tinutulungan ni Ellie si Rosie ay dahil nagkamali siya ng akala tungkol sa amin Nick at dahil na rin kay Ashton. Tumulong si Demetrius na sa parehong kadahilanan kagaya ni Ellie ay gustong gumanti sa nangyari kay Nick na natanggal sa team at nawalan ng pagkakataon sa scholarship. Sa kabilang banda, tumulong si Tyler kasi kailangan niya ng resources ni Rosie para makapaghiganti sa tatay niya. Si Shanelle naman, dahil iyon sa nangako si Rosie na ibibigay sa kanya ang lahat ng impormasyon na hawak nito tungkol sa half-brother niyang si Tyler.Hindi ko maiwasang isipin na ang lahat ng ito ay nangyari dahil sa akin. Dahil tinulungan ko si Nick na naging dahilan ng hindi pagkakaintindihan. Kung hindi nangyari ang ‘di pagkakaintindihan na ito, sana hindi nangyari ang lahat ng ito. Wala sanang dahilan si Rosie at Ellie para gawin ang lahat ng ito.
A U T U M N“Sandali.” Humarap si Ty kay Ellie, nakakunot ang noo. “So si Demi, kasama sa mga alagad niyo?”“Bingo!” Rosie snapped her fingers. Ngumiti siya at nagbuga ng kuntentong hininga. “Gumagaling ka Vince ah. Impressed ako, ang layo mo na sa dati.”May sasabihin pa sana si Rosie pero pinutol siya ni Ellie dahil sa pagtatanong nito kay Cas. “Hindi mo pa rin sinasagot ‘yong tanong ko.”Nag-angat ng kilay si Cas. “Ano?” Kumurap siya at mukhang naintindihan niya na kung ano ang tinutukoy nito. “Oh, kung saan ko nakuha ang picture na ‘to? Nakuha ko sa kanya.” Tiningnan niya si Rosie at tumango rito. “Ang dami niyang nakakapukaw ng interes na bagay sa cellphone niya.”Kinilabutan ako roon. Base sa kilos ni Rosiee at kung ano ang kaya niyang gawin para imanipula ang mga tao par
I don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreamsI don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreamsI don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreamsI don't trust nobody and nobody trusts meI'll be the actress starring in your bad dreams— Look What You Made Me Do by Taylor Swift* * *A U T U M NNang matahimik na ang lahat, ipinakilala ko ang boys sa mga kaibigan ko. Alam na ng lahat ang nangyari sa Bernucci Annual Gathering ilang gabi na ang nakalilipas kaya hindi ko na kinailangang magpaliwanag pa. “Dumating si Cas isang oras na ang nakalilipas. Alam niya na gagawa si Rosie ng masama dahil ito ang nasa likod ng lahat. Nahuli niya si Rosie bago niya ako masaksak ng kutsilyo.” Itinuro ko ang kutsilyo na nasa lamesa. Nakita ko ang paku
T Y L E RPagdating ko, basang-basa ako ng pawis. Sobrang traffic at kailangan ko pang sabihan ‘yong taxi driver na tumigil nang ilang kanto ang layo saka tumakbo papunta rito. Nang akala ko oras na para puntahan si Autumn, hinarang pa ako ng security guard sa building nila Autumn para sa inspection. Kahit ilang beses kong sabihin sa kanya na emergency ang pagpunta ko roon, hindi siya naniwala sa akin. Lalagpasan ko na sana siya pero alam ko na mas lalo lang siyang magdududa at mas matatagalan pa ako. Sa huli, hinyaan ko na lang siyang mag-inspection. Nang maging clear, mabilis akong tumakbo papunta sa elevator at pinindot ang button.Pagkatapos ng tatlong minuto, dumating ako sa harap ng pinto nila Autumn. Ilang beses akong kumatok bago pinindot nang marami ang doorbell. Damn it. Just when I thought the cell phone was not the most important thing, the world made a joke and proved me wrong. Ibinalik nga ni Villain X ang cellphone ko pero inalis n
A U T U M NKinabukasan, gumising ako na may ngiti sa labi. The dinner last night went so well. Mukhang nagustuhan ng mga magulang ko si Tyler, lalo na si Mom. Palagi niyang sinasabi kung gaano ka okay si Ty kahit dalawang oras na ang nakalipas magmula noong umalis si Ty para sunduin ang mama nito sa trabaho. Sabi ni Dad, okay naman siya kay Ty base sa kung paano sila nag-bond at nag-usap tungkol kay Principal Bernucci at ang college adventures nito. After all, magkaibigan si Dad at si Alexander Bernucci magmula noong college days nila.Kinakabahan ako tumingin sa pinto at tahimik na naghihintay. Kadalasan, pag ganitong oras, ang big dumb dodo kong kapatid ay papasok sa kuwearto ko para gisingin ako at sabihing good morning sunshine. Ngayon na hindi niya iyon ginagawa, medyo na-weirduhan ako.Inabot ko ang cellphone sa nightstand at nag-text sa kanya.- buhay ka pa ba?Mabilis ang na
T Y L E RNagising ako kinabukasan na refreshed at contented. Last night's dinner had gone better than I had predicted. Welcoming ang pamilya ni Autumn, at sa totoo lang, kahit na palaging humihingi ng paumanhin si Autumn sa paraan ng pagtatanong ng tatay niya at kuya, okay lang sa akin. Naiintindihan ko kung bakit nila kailangan magtanong. Gusto lang naman nila akong mas makilala pa para masiguro na safe at ‘di masasaktan si Autumn. I totally understood.Ala sinco na at alam kong may late shift si Mama kagabi kaya malamang pagod siya. Itinupi ko ang kumot ko, inayos ang higaan at naghanda ng simpleng almusal. Ingat ako na makagawa ng ingay kasi baka magising siya. I tiptoed my way to the kitchen.Pagkalipas ng tatlumpong minuto, pumasok si mama sa kusina, naka-robe pa at humikab habang yakap an
T Y L E RPagdating nain, alas otso na. Hindi naman kami late pero pakiramdam ko dapat naging mas maaga kami. At base sa nakataas na kilay ni Mr. Summers habang nakatingin sa akin mula sa likod ng binabasang diyaro, alam kong hindi ako nagkamali.“Finally, makikilala ko na ang kilalang si Tyler Vincent!” May babaeng nasa forties niya ang pumasok sa living room na nakangiti, sobrang kamukha niya si Autumn, at nakilala ko agad siya. Hindi dahil sa kamukha siya ni Autumn, pero dahil nakikita ko siya sa T.V tuwing umaga at gabi. Kilala ng lahat si Ava Smith. Ganoon siya kakilala. Ngayon na nakita ko silang magkatabi, nagtataka ako kung bakit hindi ko inakala na magnanay sila."Pleased to meet you, Mrs. Summers." I stepped forward, offering my hand which she took with another smile.“Tita Ava na lang.” Tumingin siya kay Autumn bago ibinalik sa akin ang tingin. “Alam