Namilog pa ang aking mata matapos kong mapagmasdan na si Thana pala 'yon. Nakabaluktot itong natutulog.
Kaagad akong lumapit at walang pag-aatubiling ginising ko siya. "Hey, Thana, wake up!"
"Hmm?"Napabalikwas pa ito at hindi magkandaugaga sa pagtakip sa kanyang dibdib.
Sunod-sunod naman akong napalunok matapos kong mapagmasdan na she's not wearing a bra pala kapag natutulog kaya't bakat na bakat ang malulusog niyaPAGDATING ko sa aking condo ay naabutan kong masayang nagkukuwentuhan sa sala sina Thana at Molly. Lihim akong napangiti sa isipin'g magkasundong-magkasundo sila sa maraming bagay. Subalit mas nanaig pa rin ang hinanakit ko sa kanilang dal'wa dahil hindi man lang nila nagawang ipaalam sa'kin ang ang naganap na fashion show kahapon."Hey big bro!" Ani Molly na sinalubong ako ng yakap. "How's your day kuya?" Patuloy niyang sambit.Si Thana naman ay nanatili lamang na nakatingin saamin at tila ba hinihintay nitong pansinin ko siya."Not good!" Maikli kong tugon at kapagkuwa'y nilampasan ko na sila."Problema no'n?" Dinig kong tanong ni Thana.Hindi ko na sila nilingon pa. Dumiretso na ako sa aking kuwarto at inabala ko na lamang ang aking sarili sa pagbabasa ng mga article tungkol sa lymphocytic leukemia.Ilang minuto pa 'lang ang lumipas ng
"TAMA na 'yan kuya! Imbes na matuwa si Miss Thana sa'yo eh, baka lalo lang magalit dahil sobra-sobra naman ang pagkain na dala mo." Reklamo ni Molly matapos, ibalot ang mga pagkaing niluto ko para kay Thana."Tsk... napakakontrabida talaga ng kapatid kong 'to!"''Duh! Am helping you na nga eh!" Maarteng saad nito."Tara na nga! Masyado kang excited pumunta ng hospital eh." Nagpatiuna na ako sa pag labas ng condo habang si Molly naman ay hindi na magkandaugaga sa pagbitbit ng mga paper bag. Bukod kasi sa almusal ni Thana ay nagpumilit pa ang kapatid ko na ibili ng prutas si Justin kaya't animo'y magpi-picnic tuloy ito."Hey Simoune!" Gulat akong napatingin sa pamilyar na boses na iyon.Ilang beses pa akong kumurap-kurap para lang masigurong gising na nga ako."What the hell are you doing here?" singhal ko kay Tiffany matapos ko itong lapitan. Prente iton
"BAKIT magkaaway kayo ni ate?" ani Justin nang makaalis na ang kanyang kapatid."Uhm... wala 'yon. May hindi lang kami pagkakaintindihan ng ate mo. For sure, magiging okay din kami bukas." Pagdadahilan ko para lang huwag na siyang magtanong pang muli sa'kin."Sana nga kuya. Ayon kasi sa mga narinig ko kanina ay mukhang galit na galit sa'yo si ate." Dagdag pa niya.Nagkibit balikat lamang ako sa huli niyang sinabi. Dinampot ko ang isang mansanas at kaagad kong binalatan para ipakain kay Justin."Thanks kuya. By the way, may naisip akong paraan upang maging okay na kayo ni ate." Nakangiti niyang sambit bago kinagatan ang mansanas."Huh? What is it?" Bigla ay naging interesado ako sa kanyang sinabi."Uhm... bakit kaya hindi mo siya puntahan ngayon? Sunduin mo siya. Suyuin mo ngayong gabi, nang
NAALIMPUNGATAN ako dahil sa sunod-sunod na pagtunog ng aking cellphone. Balak ko sana'ng ignorahin na lamang ito subalit ng masulyapan ko ang pangalan ni Thana sa screen, ito'y kaagad kong dinampot at sinagot."Thana, what's wrong?" kinakabahan kong tanong sa kanya."S-simoune." Walang kabuhay-buhay na pagtawag niya sa pangalan ko."Hey, what happen?" muling tanong ko sa kanya, ngunit hindi niya na ako sinagot pa. Nagmamadaling dinampot ko ang susi ng guest room at patakbong lumabas ako ng silid.Nang tuluyan ko ng mabuksan ang kuwarto, gayo'n na lamang ang aking takot ng malaman kong ang taas pala ng lagnat nito habang nagtatagis ang mga bagang dahil sa sobrang panginginig ng buo niyang katawan.Hindi ko maintindihan kung ano ba ang uunahin ko, kung yayakapin ko na lang siya upang maibsan ang kanyang pangangatog, kung pupunasan ko na siya ng maligamgam na tu
PAGDATING ko sa aking condo ay kaagad akong dumiretso sa guest room upang ibalita kay Thana ang tungkol sa bone marrow donor ni Justin."Really?" hindi makapaniwalang sambit niya matapos kong ikuwento ang naging pag-uusap namin ni Doctor Smith."Yeah. Konti na lang at magiging okay na rin ang lahat Thana.""Sana nga Simoune." Bigla ay naging malungkot na naman ang kanyang tinig. "Sana lang pagkatapos ng operasyon ni Justin ay maging tahimik na ang aming buhay. Sana wala ng-""Sus, magsisimula ka na naman ng drama." Natatawang dugtong ko sa iba pa niyang sasabihin. "Nandito lang ako palagi sa tabi mo, kaya't wala kang dapat na ipag-alala." Dahan-dahan ko siyang niyakap at kapagkuwa'y ramdam kong gumanti rin siya."Habang buhay kong tatanawin'g utang na loob ang lahat ng 'to Simoune." Aniya na ngayon ay kasalukuyan ng nakatitig sa aking mga mata habang mariin pa
NANG sumapit ang huwebes ay muli akong tinawagan ni Tiffany upang siguraduhin na sasama nga ako mamaya sa kanya.Tinatamad na nagligpit ako ng aking mga gamit. Balak ko sana'ng puntahan muna si Thana upang makapagpaalam, subalit nagulat ako ng bigla na lang itong sumulpot sa aking opisina."Hey, good morning honey!" Aniya na kaagad akong ginawaran ng halik sa labi."Oh, ba't ang aga mo naman yata ngayon?""Bakit, bawal ba'ng bisitahin ng maaga ang boyfriend kong guwapo?" Dagdag pa niya na may halong pang-aasar."Syempre hindi! Balak nga sana kitang puntahan kaya lang naunahan mo na ako." Kunwari ay nagmamaktol kong saad."Sus, pumunta lang talaga ako rito para i-remind ka sa lakad niyo ni Tiffany."Kunot-noong tinapunan ko ng isang nagtatanong na tingin si Thana."Anong oras ba kayo aalis ni Tiffany?" muli niyang usisa habang prente itong
NAGING mainit ang pagtanggap sa'min sa wedding party ni Mr. Saison kaya naman hindi ko na namalayan pa ang paglipas ng oras. Lasing na rin ako dahil sa sangkatutak na scotch whisky na inilatag sa'min kanina matapos ng wedding ceremony.Dahan-dahan akong tumayo para sana mag banyo subalit bigla na lang umikot ang paningin ko. Mabuti na lang at agad akong naalalayan ng mga naroon sa table kabilang na rin si Tiffany.Dulot ng aking kalasingan ay hindi ko na namalayan pa ang mga sumunod na nangyari. Hindi ko na rin nagawa pang idilat ang aking mga mata dahil pakiramdam ko ay antok na antok na ako. Basta ang huling natandaan ko ay inakay ako ni Tiffany at ni Mr. Suarez patungo sa room na pag-aari ng groom. Isa rin si Mr. Suarez sa may mabangong pangalan sa business industry kaya naman ay hindi ko maitatangging humanga rin ako dati sa angking galing niya sa pagpapatakbo ng negosyo.
ILANG araw din akong nanibago sa mga salita at kilos ni Thana. Hindi ko alam kung guni-guni ko lamang ba ang lahat o sadyang nagbago lang siya. Sa bawat araw kasi na lumilipas ay mas lalo siyang nagiging malambing at maasikaso sa'kin. Subalit sa kabila ng kabutihang ipinapakita niya ay hindi ko pa rin magawang makampante lalo pa't may hindi kanais-nais na naganap sa wedding party ni Mr. Saison. Madalas ko rin'g mahuling umiiyak si Thana ngunit sa tuwing tatanungin ko siya, madalas ay napuwing lamang kanyang sagot saakin."Dadalaw ka ba kay Justin mamaya?" Ani Thana matapos kong isara ang aking laptop."Yeah, after office hour.""Daanan mo na lang ako mamaya huh! Sabay na lang tayo'ng pumunta ro'n." Bilin niya bago lumabas ng opisina ko.Hindi ko na kailangan pa'ng magpa-order kay Beberly ng tanghalian namin dahil si Thana na mismo ang naghatid. Madalas rin na sabay kaming na
DAHAN-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Kapagkuwa'y nagpalinga-linga ako sa paligid. At nang mapagtanto kong nakahiga ako sa hospital bed ay pilit akong bumangon. Ngunit muli rin akong napahiga matapos kong maramdaman'g kumirot sa may bandang likuran ko. Impit akong napadaing sa sakit kaya naman hinayaan ko na lamang ang aking sarili na mahigang muli. Maya-maya ay bumukas ang pinto ng ward at iniluwa no'n sina Molly at Matthew. Muli akong bumangon ngunit, mukha yatang mas lumala ang sakit na nararamdaman ng aking likod. "Oops...mahiga ka na lang kuya. Bawal ka pang bumangon dahil sariwa pa ang sugat sa likod mo." Ani Molly nang tuluyan ng makalapit saakin. "Daddy ko!" Tumatakbong lumapit sa'kin si Matthew."Miss na miss na kita daddy. Akala ko po mamamatay ka na kasi po hindi ka na sumasagot no'ng tinatawag kita. Tapos po nakit
HALOS isang oras na akong nagmamaneho subalit hindi ko pa rin natatagpuan sina Juliet at ang aking anak. Malapit na rin'g dumilim kaya mas lalo lang akong mahihirapan'g maghanap.Tinawagan ko si Margaret upang alamin kung may update na ba'ng ibinigay sa kanya ang mga pulis ngunit wala rin akong mabuting napala. Muli kong tinawagan si Molly ngunit panay ring lang ng cellphone nito. I also tried to call Iñigo but just like Molly, hindi rin siya sumasagot.Kaya't naiinis na ibinalibag ko sa upuan ang aking cellphone.Maya-maya ay tumunog ito ngunit hindi naman nakarehistro ang numero ng tumatawag kaya't tinitigan ko lang ito habang patuloy na tumutunog.Kalauna'y nagsawa rin ang caller kaya't ipinagpatuloy ko na ang pagmamaneho. Itinuon ko na lang sa unahan ang aking paningin ngunit muli na naman'g tumunog ang aking cellphone. At sa pagkakata
"ARE you out of your mind kuya?" Nanggagalaiting singhal saakin ni Molly matapos kong sabihin sa kanya na ini-urong ko na ang aking demanda laban kay Juliet."Alam mo, ikaw 'tong gumagawa ng paraan eh para sa ikakapahamak ng pamilya mo!" Giit pa niya."Huminahon ka nga! Molly, naging biktima lang tayo, pero hindi tayo masamang tao. May malinis pa rin naman tayo'ng konsensiya di'ba?""Hindi 'yan ang ipinupunto ko kuya! Wise na tao si Juliet, at wala akong tiwala sa taong 'yon. Nagawa ka nga niyang lokohin sa unang pagkakataon, malamang hindi na rin siya mangingiming ulitin pa 'yon." Patuloy na panggagalaiti ng aking kapatid."May sakit siya, marahil ay hindi niya na pagtutuonan ng oras at panahon ang paghihiganti saakin.""Hindi tayo nakakasiguro. Paano kung gamitin niya ang
KINABUKASAN ay maaga kong pinuntahan ang ina ni Juliet. Pagdating ko roon ay kakagising lamang nito kaya't natagalan pa ang paghihintay ko sa kanya."Naku, pasensiya ka na iho. Hindi ko kasi alam na masyado mo pa 'lang aagahan ang pagpunta rito." Hinging paumanhin ng ginang."Okay lang po 'yon. Maghihintay na lang po ako rito sa sala.""Maiwan na kita huh! Tatapusin ko lang ang niluluto ko sa kusina. Siya nga pala, nag-almusal ka na ba?""Opo." Tipid kong sagot.Iniwan na nga ako nito kaya't muli komg inabala ang sarili ko sa pagmamasid sa mga antigo niyang kagamitan.Nakaagaw ng pansin ko ang isang flower vase na may nakaukit na pangalan ni Juliet. Nilapitan ko iyon at pinakatitigan kong maigi."Siguro ay pamana ito ng mga lolo't lola ni Juliet para sa kanya." Wala sa sariling naisatinig ko."Tama ka! Regalo 'yan kay Juliet ng yumao niyang lola no'ng i
ALAS tres na ng madaling araw ay hindi pa rin ako magawang dalawin ng antok kaya naman naiinis na bumangon ako.Binuksan ko ang aking laptop at Sinearch ko ang ibang personal information patungkol kay Juliet.Hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit ko nga ba ginagawa ito.Hanggang sa kusa na lamang na kumilos ang aking mga daliri. Hindi ko namalayan na tina-type ko na pala ang pangalan ng kanyang ina.Hinanap ko pa ang pangalan nito at kaagad ko naman'g nakita. Inalam ko kung saan nga ba ito nakatira.Hindi ko namalayan ang oras.Hindi na pala ulit ako nakatulog. Tirik na tirik na ang araw sa labas nang sinubukan kong sumilip sa bintana ng aking silid. Kaya naman, nagmamadaling tinungo ko na ang banyo at mabilis akong naligo.Kapagkuwa'y isinulat ko ang address ng ina ni Juliet at pagkatapos ay para akong baliw na hindi magkandaugaga sa paghahanap no
KINABUKASAN ay nagising ako na yakap ko pa rin ang larawan namin ni Thana."Good morning daddy!" masiglang bati saakin ng aking anak."Good morning din baby! How's your sleep?""Okay na okay po daddy! Maaga po akong pinatulog ni yaya kaya mahaba po ang oras na itinulog ko.""Wow, that's nice. Halika na, ipagluluto kita ng almusal para maaga kang makapasok sa school.""Yehey! Thanks daddy!"Magkapanabay kami'ng bumaba at dali-dali akong nagluto. Maya-maya pa ay hinatid ko na sila sa school. Binilinan ko rin si Margaret na hintayin ako mamaya dahil ako na rin ang susundo sa kanila."Bye daddy!"Pahabol na sigaw ni Matthew."Bye! Galingan mo ah!" Nakangiting tumango naman ito at sinabayan pa ng pagkaway.Dumiretso na ako sa aking kompanya matapos kong ihatid sina Matthew. Nakakatuwa lang na ang mga dating empleyado ni Juliet ay m
ISANG linggo ng nakakulong si Juliet. Isang linggo na rin simula ng magsara ang kanilang kompanya at lumipat na rin sa'kin ang mga investors niya.Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na, magtatagumpay ang mga plano namin ni Molly. Subalit sa kabila ng lahat ay hindi ko pa rin makapa ang saya sa aking dibdib. May mga oras na napapaisip ako, lalo pa't hanggang ngayon ay paulit-ulit pa rin na sinasabi ni Juliet na maghihiganti siya sa ginawa ko sa kanya."Posible kaya na makatakas pa siya sa bilangguan?" wala sa sariling naibulalas ko.Ngayon ay naisipan ko siyang dalawin ngunit bago pa man ako makaalis ng condo ay sunod-sunod ng katok sa pintuan ang nagpagulantang saakin."Sino na naman kaya ang mga 'to?" muling naibulalas ko."Surprise!" sabay-sabay na sigaw ng mg
TANGHALI na ng magising ako kinabukasan. Kaya naman tinatamad na bumangon ako.Dumiretso ako sa banyo para maligo at pagkatapos ay nagmamadaling nagluto ako ng almusal para kay Matthew.Abala ako sa paghahanda ng pagkain nang biglang tumunog ang aking cellphone. Sinilip ko iyon at si Patricia pala ang tumatawag."Pat.""Sir, na-nasaan na po ba kayo?"Ani Patricia na gumagaralgal ang tinig."Nasa bahay. Bakit anong nangyari?""Nandito si Maam Juliet. Kinakausap niya ang mga investors mo, pati na rin ang buong staff mo. Sinasabi niya na siya na raw ang may-ari ng kompanya mo!''"Wow! Good to know that Pat. Hayaan mo lang siya, tatawag na ako sa police station at isasama ko sila papunta diyan.""Thank you sir. Pakibilisan po at pinapahakot niya na palabas ng office ang mga gamit mo.""As in, feel na feel niya na talaga ang maging bagong owner!
HALOS mapunit ang reseta ng doctor dahil sa mahigpit kong pagkakahawak dito."Sir, okay ka lang po?" Nababahalang tanong sa'kin ni Margaret.Nang mga sandaling 'yon ay bigla kong naalala si Justin at hindi ko namalayam'g tumutulo na pala ang aking luha."Sir, bakit po kayo umiiyak?" muling tanong ni Margaret.Mabilis kong pinunas ang aking mga luha. Kapagkuwa'y ibinalik ko kay Margaret ang reseta ng doctor."Puntahan mo na si Matthew. Alagaan mo siyang mabuti huh! Hindi baleng wala ka'ng ibang magawa dito sa loob ng bahay. Ang mahalaga ay maalagaan mo lang ng maayos ang anak ko. Huwag mo rin'g kakaligtaan ang pagpapainom sa kanya ng mga gamot at vitamins na 'yan." Habilin ko kay Margaret."Sir, may sakit po ba si Matthew?" Patuloy na usisa nito kaya't napipilitan akong sagutin siya."Hindi normal ang blood cells ni Matthew. Mas mataas ang white blood cells niya kumpa