Zhakia's POV
Malabo, makulimlim, at isang nakabibinging katahimikan. Para akong dinala sa isang teatro at ang palabas ay magsisimula pa lamang. Sa mga nagdaang araw ay hindi ko maintindihan kung bakit, sa tuwing ako'y nahihimbing, tila totoo ang lahat ng aking nasa panaginip. Ngunit parang wala ako sa eksena, pinipilit ko ang gumalaw pero hindi. Pinipilit kong umalis mula roon ngunit parang nakapako ako sa spesipikong puwesto, tila pinipilit akong panoorin ang kung anumang ipalalabas...
Dalawang anino ang lumitaw, nakaluhod ang dalawang ito sa harap ng isa pang mas madilim na bulto. Ang mga silhota'y naglilikha ng kakaibang ingay at dinadala ako mismo sa lugar kung nasaan sila. Panaginip man o imahinasyon, hindi ko lubos na maisip na tila totoo ang lahat. Dahil mismo ang pinakamaliit na ingay ay aking naririnig. Isang iyak na nagmumula sa isa sa mga anino. Ang tanging hindi malinaw ay ang lugar kung saan iyon nangyayari dahil malabo, sobra,
Zhakia's POV"Shit. I'm sorry."Iyan ang bungad ni Silver sa akin matapos nitong maubos ang mga kalaban. He faced me and cuffed my face, while I am still at shock with what I have witnessed. Ang kamay ko'y tutop pa rin aking bibig at hindi makapaniwala. He killed those within seconds, not minutes. Just seconds. Napakabilis, napakaingay, napakadilim. At ako'y namamangha roon. Hindi ko alam kung dapat ba akong makaramdam ng takot sa kayang gawin ni Silver. Dahil kung sino itong nasa harapan ko'y hindi basta-basta. He can go beyond my expectations to him. Ang inaasahan ko sa kaniya'y wala pa yata sa kalahati ng kung anong makakaya niyang gawin.It seems surreal but hell, I have seen everything! Wala na ang bakas ng mga ito, nilamon na ng dilim na nagmumula sa isa niyang kamay. Pinilit kong hanapin ngunit wala. Ni isa, ni anino, at ni tunog na kanilang nililikha'y hindi ko na maramdaman. I felt the coldness of his ring
Zhakia's POVHindi ko napigilan ang aking paningin sa paglibot sa kabuuan ng Kastello. Halos abutin din ng oras ang paglalakbay namin sa loob lamang ng nasabing lugar. The castle's extremity was hidden by the thick vapors, a gray fogs that showing how dangerous the place is. Malamig ang anyo dahil ang kastilyo'y may itim na kulay. Ngayon ko lang din nakita sa malapitan ang mga tore sa paligid, halos hindi ko na mabilang iyon dahil sa sobrang dami. Basta ay meron sa tarangkahan ng lugar, sa mga gilid, at sa kung saan-saan pa. Pakiwari ko'y ang mga tore ay para sa mga kawal. Doon isinasagawa ang mga pag-atake, pag-espiya, at kung anu-ano pa.Ang arena ay sobrang lawak, sa tingin ko ay doon naman isinasagawa ang mga iba't ibang uri ng aktibidad na ayon sa mga larangang dinadalubhasa, gaya ng pakikipaglaban. Sa paligid ay may mga kawal na kumpleto ang armas sa katawan, hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang mga kababayan ko. Sa
Zhakia's POVNang matapos iyon niliko ni Crishelle ang usapan. Ang mga tao'y nagkani-kaniyang buo rin ng kanilang talakayan. Nanatili naman akong umid at tahimik, hanggang sa matapos ang munting salu-salo. I did not expect that words from him. I thought he would agree to Hades with his opinions. Akala ko pa ay makikisama ang punong mahistrado sa panghuhusga sa akin. Ngunit, kung sa bagay, magaling lang talaga siya kung kumilatis ng mga nararapat sa hindi. Kung ako rin ang nakaramdam ng ganoon ay masasabi ko ang ganoong bagay. He is not deserving for his mindset's goal is only to get the power of the ring...Napatingin ako sa kabuuan ng bahay, at habang ako'y nagninilay-nilay ay hindi ko mapigilang mamangha sa kapaligiran. This is not a house or a mansion. Palace, that's the right term for it. Maayos at malinis ang mga gamit. Sa ngayon, narito ako sa madilim na pasilyo ng ikalawang palapag. Magaang pumasada ang mga daliri ko
Zhakia's POVNaghanda ako sa papalapit niyang kamao. Ang usapan ay isang usapan, tanging kamao sa kamao lamang. At nang makarating ay agad na sumegunda ang isa pa na agad ko ring nailagan. I have come to his one side and that was when I decided to shower him my punches. Tumama sa kaniyang mukha ang bawat kamao kong dumadating. Ngunit nanatiling seryoso lamang ang kaniyang mukha, walang pinagbago kahit pa sa palagay ko'y apat na suntok ang tumama. Yumuko ako sa ambang paglandas muli ng kaniyang kamao sa akin ngunit agad ding dumapo ang isa pa sa aking mukha, kaya nabalewala ang pag-ilag kong iyon dahil sa maliksing paggalaw ng kaniyang mga kamay.Agad akong napatalon paatras habang isang beses na sinapo ang natamaang bahagi. But I have to remove it because Silver is already infront of me again. Walang humpay ang pag-atake ng aming mga kamao. Sinanay ang abilidad nito, sa larangan ng bilis, bigat, at lakas. My parents did not teach
Zhakia's POVSabay-sabay kaming napatungo nang makapasok ang matataas sa sala ng aming tinutuluyan. Tumagal iyon ng ilang segundo bago muling nag-angat ng tingin at sinalubong sila. The three magistrates were standing proudly along with the danger within them. Bakas naman ang pag-aalala sa mukha ng reyna, na halos palipat-lipat ang tingin sa aming lima. Alam ko kung bakit sila naparito, kung bakit biglaan silang pumunta nang ganito kaaga. Ayaw ko pa sanang bumangon ngunit baka may malabag nanaman akong isa sa mga batas nila."Are you all okay? Maaari ninyo bang ikuwento sa amin ang nangyari?" tanong ng reyna nang hindi na mapigilan."Have you had your breakfast? If not yet, it is better to talk about it while we are eating," sabat ng pangunang mahistrado, na sa pagkakatanda ko pa ay Matteo ang pangalan."Nakakain na po kami, Mister," seryosong tugon naman ni Crishelle. "Pero kung kayo ay hindi
This is just a work of fiction. Originally made by me, McKhenzerrr. The characters, locales, events, and other things mentioned are all created by the author's wide imagination. If there is any similarity with others, it is purely coincidental.This story is a part of Sword Trilogy and always written using the first person point of view.Read at your own risk. You will encounter lot of flaws ahead. I'm open for constructive criticism. If you have any problem, just hit me up.I hope you will enjoy the journey with my characters! Thank you for reading this. I will make sure that it will be worth-reading story for you all.
Wanted or unwanted. Somethings happened without any expectation, or even given signs. Do you think that the sky from above really fights for a certain souls to collide?Admit it, some things were too strange and hard to coincides. People entered your life without a sound or even small mark of their entrance. Sometimes, it is called happenstance. Most of the time, fate. But whatever it is, I love how it made me smile and happy.Mula sa malayo, sa isang sanga ng puno, tanaw ko ang malagim na anyo ng isang kastilyo. The dark clouds hid the extremity of the castle. Naningkit ang mga mata ko nang dumaplis sa akin ang hangin. The leaves fell down as the whispers of the wind blew..."Hindi ko kailanman hiniling na pumasok dito, mahal na reyna-"Galangin mo siya!" baritonong sigaw ng isang lalaki.Sinamaan ko ng tingin ang lalaking iyon na batid ko ang hinahawakang posisyon. Humalo
Zhakia's POV"Good night, sweetie. Sleep tight."My mother kissed me on my forehead before leaving me inside of the dark room. The darkness filled my vision as my eyes wandered around it. Hindi ko alam kung bakit ganoon kaganda ang kadiliman sa aking paningin. Hindi nila gusto ang itim. That is why I am curious what is really symbolizes the darkness. Is it danger or peace? Or Both?Sabi ng mga magulang ko, hindi raw nakabase sa kulay ang mga bagay-bagay. The darkness doesn't symbolizing danger. The red is not for blood and death. And the white doesn't represent the peace and freedom. It is only your eyes and how will they give meanings to things and its colors."Sa 'kin po 'to?" natutuwang tanong ko at tiningala ang aking ama. They gave me bow and arrows!Naupo siya sa dulo ng makipot kong kama habang nakangiti sa akin. Si Mama naman ay nanatiling nakatayo sa ka
Zhakia's POVSabay-sabay kaming napatungo nang makapasok ang matataas sa sala ng aming tinutuluyan. Tumagal iyon ng ilang segundo bago muling nag-angat ng tingin at sinalubong sila. The three magistrates were standing proudly along with the danger within them. Bakas naman ang pag-aalala sa mukha ng reyna, na halos palipat-lipat ang tingin sa aming lima. Alam ko kung bakit sila naparito, kung bakit biglaan silang pumunta nang ganito kaaga. Ayaw ko pa sanang bumangon ngunit baka may malabag nanaman akong isa sa mga batas nila."Are you all okay? Maaari ninyo bang ikuwento sa amin ang nangyari?" tanong ng reyna nang hindi na mapigilan."Have you had your breakfast? If not yet, it is better to talk about it while we are eating," sabat ng pangunang mahistrado, na sa pagkakatanda ko pa ay Matteo ang pangalan."Nakakain na po kami, Mister," seryosong tugon naman ni Crishelle. "Pero kung kayo ay hindi
Zhakia's POVNaghanda ako sa papalapit niyang kamao. Ang usapan ay isang usapan, tanging kamao sa kamao lamang. At nang makarating ay agad na sumegunda ang isa pa na agad ko ring nailagan. I have come to his one side and that was when I decided to shower him my punches. Tumama sa kaniyang mukha ang bawat kamao kong dumadating. Ngunit nanatiling seryoso lamang ang kaniyang mukha, walang pinagbago kahit pa sa palagay ko'y apat na suntok ang tumama. Yumuko ako sa ambang paglandas muli ng kaniyang kamao sa akin ngunit agad ding dumapo ang isa pa sa aking mukha, kaya nabalewala ang pag-ilag kong iyon dahil sa maliksing paggalaw ng kaniyang mga kamay.Agad akong napatalon paatras habang isang beses na sinapo ang natamaang bahagi. But I have to remove it because Silver is already infront of me again. Walang humpay ang pag-atake ng aming mga kamao. Sinanay ang abilidad nito, sa larangan ng bilis, bigat, at lakas. My parents did not teach
Zhakia's POVNang matapos iyon niliko ni Crishelle ang usapan. Ang mga tao'y nagkani-kaniyang buo rin ng kanilang talakayan. Nanatili naman akong umid at tahimik, hanggang sa matapos ang munting salu-salo. I did not expect that words from him. I thought he would agree to Hades with his opinions. Akala ko pa ay makikisama ang punong mahistrado sa panghuhusga sa akin. Ngunit, kung sa bagay, magaling lang talaga siya kung kumilatis ng mga nararapat sa hindi. Kung ako rin ang nakaramdam ng ganoon ay masasabi ko ang ganoong bagay. He is not deserving for his mindset's goal is only to get the power of the ring...Napatingin ako sa kabuuan ng bahay, at habang ako'y nagninilay-nilay ay hindi ko mapigilang mamangha sa kapaligiran. This is not a house or a mansion. Palace, that's the right term for it. Maayos at malinis ang mga gamit. Sa ngayon, narito ako sa madilim na pasilyo ng ikalawang palapag. Magaang pumasada ang mga daliri ko
Zhakia's POVHindi ko napigilan ang aking paningin sa paglibot sa kabuuan ng Kastello. Halos abutin din ng oras ang paglalakbay namin sa loob lamang ng nasabing lugar. The castle's extremity was hidden by the thick vapors, a gray fogs that showing how dangerous the place is. Malamig ang anyo dahil ang kastilyo'y may itim na kulay. Ngayon ko lang din nakita sa malapitan ang mga tore sa paligid, halos hindi ko na mabilang iyon dahil sa sobrang dami. Basta ay meron sa tarangkahan ng lugar, sa mga gilid, at sa kung saan-saan pa. Pakiwari ko'y ang mga tore ay para sa mga kawal. Doon isinasagawa ang mga pag-atake, pag-espiya, at kung anu-ano pa.Ang arena ay sobrang lawak, sa tingin ko ay doon naman isinasagawa ang mga iba't ibang uri ng aktibidad na ayon sa mga larangang dinadalubhasa, gaya ng pakikipaglaban. Sa paligid ay may mga kawal na kumpleto ang armas sa katawan, hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang mga kababayan ko. Sa
Zhakia's POV"Shit. I'm sorry."Iyan ang bungad ni Silver sa akin matapos nitong maubos ang mga kalaban. He faced me and cuffed my face, while I am still at shock with what I have witnessed. Ang kamay ko'y tutop pa rin aking bibig at hindi makapaniwala. He killed those within seconds, not minutes. Just seconds. Napakabilis, napakaingay, napakadilim. At ako'y namamangha roon. Hindi ko alam kung dapat ba akong makaramdam ng takot sa kayang gawin ni Silver. Dahil kung sino itong nasa harapan ko'y hindi basta-basta. He can go beyond my expectations to him. Ang inaasahan ko sa kaniya'y wala pa yata sa kalahati ng kung anong makakaya niyang gawin.It seems surreal but hell, I have seen everything! Wala na ang bakas ng mga ito, nilamon na ng dilim na nagmumula sa isa niyang kamay. Pinilit kong hanapin ngunit wala. Ni isa, ni anino, at ni tunog na kanilang nililikha'y hindi ko na maramdaman. I felt the coldness of his ring
Zhakia's POVMalabo, makulimlim, at isang nakabibinging katahimikan. Para akong dinala sa isang teatro at ang palabas ay magsisimula pa lamang. Sa mga nagdaang araw ay hindi ko maintindihan kung bakit, sa tuwing ako'y nahihimbing, tila totoo ang lahat ng aking nasa panaginip. Ngunit parang wala ako sa eksena, pinipilit ko ang gumalaw pero hindi. Pinipilit kong umalis mula roon ngunit parang nakapako ako sa spesipikong puwesto, tila pinipilit akong panoorin ang kung anumang ipalalabas...Dalawang anino ang lumitaw, nakaluhod ang dalawang ito sa harap ng isa pang mas madilim na bulto. Ang mga silhota'y naglilikha ng kakaibang ingay at dinadala ako mismo sa lugar kung nasaan sila. Panaginip man o imahinasyon, hindi ko lubos na maisip na tila totoo ang lahat. Dahil mismo ang pinakamaliit na ingay ay aking naririnig. Isang iyak na nagmumula sa isa sa mga anino. Ang tanging hindi malinaw ay ang lugar kung saan iyon nangyayari dahil malabo, sobra,
Zhakia's POV "Kahit hindi mo ito ginusto, maging karapat-dapat ka. Dahil sa oras na maisuot mo ang singsing, hindi na magiging biro ang mga susunod mong araw. This group is not made just for nothing. And you have to discover what is the main purpose of these." Nagpaulit-ulit sa isip ko ang litanyang iyon ni Silver. Ilang oras na akong nakapikit lamang ngunit hindi tuluyang nilalamon ng antok. Patuloy akong ginugulo ng sinabi niya na kailangan daw ng tatlo naming kasama na sabihin sa reyna ang isang imbestigasyon. Ngunit, para saan iyon? Ano ang meron at bakit may ganoon? Ano nga ba talaga ang grupong pinasok ko? What is the main purpose of the Knights? Mas marami man akong kaalaman kumpara sa ibang tao sa Ramayana ngunit nanatili itong kakarampot lamang. Kung tutuusin, ang sakop lamang ng aking kaalaman ay ang ibang batas ng Halveria, at ang mga nangyayari lamang sa loob ng Ramayana. Kakaunti lang din ang ala
Zhakia's POVKung may katunayan man ang sinabi ni Miyuki ukol sa basbas ng punong mahistrado sa mga sandatang pinapagamit nito sa min, naisipan ko na lamang na huwag iyong bigyang pansin. Sa halip, mas pinili ko pa rin iyong indain sa tuwing tatamaan ako at iniisip na ang mga sugat na matatamo ko mula roon ay kayang kaya akong mapatay sa sakit at hirap. Kung hindi man ang mga sandatang ito ang magpuputol sa aking paghinga, nakasisiguro naman akong ang labis na pagod ang gagawa niyon.Ang punto ng mahistrado ukol sa paglalagay ng kung anumang inkantasyon sa mga kagamitang pandigma ay unti-unti kong nabibigyan ng pagsang-ayon. Dahil na rin sa mga batas na dumayo pa sa aking panaginip noong isang gabi. Sadya man o hindi, walang karapatang mapaslang ng kahit na sinong taga-Kastello ang mga nilalang na walang laban sa mga ito. Sapagkat buhay ang kapalit ng buhay. Dugo sa dugo. Sa dagat ng mga patakaran nila'y iilan lamang ang may hust
Zhakia's POVPagal akong napatingin sa kaniya. Taas-baba ang aking balikat dahil sa malalalim na paghinga. Gusto kong mangiwi dahil sa kirot na matatagpuan sa iba't ibang dako ng aking katawan, dahil sa mga nagawa niyang pag-atake. Tapos na ang pagtirik ng haring araw at anumang oras ngayo'y puputok na iyon. Ngunit ang pagod ko'y hinihila na ako sa isang pagsuko. Ang tuhod ko'y nais nang tumimbawang sa kalupaan. At ang katawan ko'y gusto nang bumighay.Ngunit siya, tila hindi niya alam ang salitang pahinga at awa. Malayo ang agwat namin ngunit sa tingin ko'y mula sa kaniyang kinatatayuan ay dinig niya ang matutunog kong pagbuntonghininga. Hindi ko naman alam kung ano ang uunahin kong indain dahil sa sakit sa aking buong katawan. May bagong napuruhan, gayunpaman, hindi nagpatalo sa kirot ang ibang naunang mga sugat. Mula sa paa hanggang sa aking ulo, meron kang makikita."Nauuhaw na ako! Pawis lang yata ang pi