LOGINShare
7.ลูกเขยรวย (2)
Last Updated:
2025-02-28 16:01:35
Related chapters
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 8.นอนห้องเดียวกัน (1)
“พักเสียที่นี่เถอะค่ะ”แม่ของเธอเอ่ยกับพศินอีกครั้งหลังมื้ออาหาร ซึ่งตอนนี้พ่อไปอาบน้ำแล้วอย่างสบายใจแล้วเพราะได้เงินจากชายหนุ่มเรียบร้อยตามที่เขาบอก กุลนารีทั้งขายหน้าทั้งอ่อนใจที่บิดาของเธอไม่คิดจะถามไถ่ชายหนุ่มสักคำว่าเป็นใครมาจากไหน แต่มีเงินก็พอใจแล้ว“ยังไงพ่อเขาก็เข้าใจผิดไปแล้ว ถ้าคุณไปพักโรงแรมคงสงสัย แล้วซักไซ้กับแก้มน่าดู”คุณดวงกมลอ้างสามี ค่อนข้างมองออกว่าเจ้านายของลูกสาวไม่ต้องการให้ลูกของท่านมีปัญหากับพ่อ หรือถูกทำร้ายเข้า ท่านแสดงออกชัดเจนว่าพอใจชายหนุ่มและเชื่อว่าเขาเองก็คงพอเดาได้ หนุ่มหล่อรวยใครไม่อยากได้เป็นลูกเขย แต่แม้ออกตัวแรงทว่าเรื่องแบบนี้อย่างไรก็อยู่ที่คนสองคน หากเขาไม่ร่วมมือด้วยก็คงไม่มีทางสำเร็จ“แม่...เกรงใจคุณพศิน”กุลนารีเองก็ใช่ว่าจะเห็นด้วยแต่คุณดวงกมลวางแผนจะเกลี้ยกล่อมไปเรื่อยๆ น้ำหยดทุกวันหินยังกร่อน ลูกสาวของท่านอาจใจเอนเอียงในสักวัน“ลูกเกรงใจเจ้านาย แต่จะให้ขับรถไปที่อื่นอีกมันก็ไม่ใช่เรื่องนะลูก...นะคะคุณ ขับรถคนเดียวแม่เป็นห่วง พักด้วยกันที่นี่แหละค่ะ”เลขาสาวมองเจ้านายของตนอย่างลำบากใจ จุดประสงค์ของมารดาออกชัดแจ้งอย่างนี้ เธอไม่รู้จะเอาหน้าไ
Last Updated : 2025-02-28Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 8.นอนห้องเดียวกัน (2)
“เราเป็นคนรักกันจริงๆ”ใบหน้าสวยหวานชะงักกึก สบตาคู่คมเข้มอย่างค้นหา หากก็ไม่เห็นความแตกต่างจากเวลาปกติจึงรู้ว่าเขาเพียงพูดตามเนื้อผ้า หญิงสาวอดอารมณ์ขุ่นไม่ได้ รู้สึกราวโดนชายหนุ่มแกล้งล้อ ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่ามันเป็นไปไม่ได้“เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วนี่คะ”เสียงหวานดูเหมือนกำลังงอนทำให้คิ้วเข้มกระตุกนิดๆ สังเกตสีหน้าของอีกฝ่ายเงียบๆ โดยไม่ออกความเห็นอะไรกับสิ่งที่หญิงสาวพูด ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งเบียดใกล้เจ้าของร่างบางจนเจ้าตัวต้องเอนกายขยับห่าง พอเขามองเธอก็รีบโบกมือสองข้างไปมา“เอ่อ ดิฉันไม่ได้รังเกียจเจ้านายนะคะ”“คุณแทนตัวเองว่าแก้มกับผมก็ได้นะ”กุลนารีกะพริบตาปริบๆ เมื่อเขาพูดไปเรื่องอื่น“มาคิดดูแล้วคุณพูดกับผมห่างเหินมากเลย เจ้านายอย่างนั้น ดิฉันอย่างนี้ ทั้งที่เราทำงานด้วยกันมาเกือบสิบปีได้แล้วมั้ง ถึงคุณจะเป็นผู้ช่วยอยู่สองปีก็เถอะ”ขณะที่ชายหนุ่มพูดกุลนารีก็ค่อยๆ ถอยออกไปนั่งไกลอีกหน่อย ซึ่งเป็นส่วนพื้น มือหนาจึงยื่นมาคว้าแขนเธอเอาไว้“ระยะห่างที่คุณเว้นช่องไว้มันมากไป ทำตัวสบายๆ เถอะ พูดแบบกันเองดีกว่า”“แต่ดิฉันพูดอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว”“ไม่ต้องรีบหรอก แล้วก็เรียกผมวีก็ได้ ไม่ต
Last Updated : 2025-02-28Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 9.รสชาติจูบแรก (1)
เมื่อจูบซับกลีบปากสีน่ากินจนพอใจแล้ว ริมฝีปากได้รูปก็เม้มปากล่างของหญิงสาว ปลายลิ้นซอกซอนหาทางไปต่อ กระทั่งอีกฝ่ายยอมเผยอรับตามที่ต้องการชายหนุ่มก็เข้ารุกไล่ลิ้นเล็กราวช่วงชิงความได้เปรียบที่จะเป็นผู้นำทั้งที่กลุนารีไม่มีทางก้าวล้ำเขาได้อยู่แล้วพศินเรียกร้องทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ ลิ้นอุ่นดึงรั้งดื่มความหวานล้ำด้วยอดใจต่อแรงเร้าไม่ได้ ไม่คิดเลยว่าเลขาของตนจะให้ความรู้สึกหอมหวานถึงเพียงนี้ กลิ่นเนื้อสาวกับแป้งอ่อนๆ ล่อลวงเขาเต็มๆ เรือนกายที่เบียดชิดก็ทั้งนุ่มนิ่มเต่งตึง เลี่ยงไม่ได้เลยเมื่อใกล้กันอย่างนี้แล้วจะไม่โดนเนื้อตัว หากชายหนุ่มก็พยายามเก็บมือเก็บไม้ตัวเอง เขาเพียงแค่โอบประคองและสรรค์สร้างจูบแสนดูดดื่มเท่านั้น เพียงเท่านี้ก็รู้สึกได้ว่าร่างสาวแทบละลายอยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้วแม้นวลเนื้อกรุ่นอายละมุนจะเชิญชวนหากพศินก็ยังมีสติพอที่จะไม่ก้ำเกินกุลนารีมากไป กาลเทศะความเหมาะสมยังพอฉุดรั้งอารมณ์หนุ่มเอาไว้ได้ ทั้งที่ไม่อยากปล่อยปากหวานให้เป็นอิสระเลยก็ตาม“หวาน...”เสียงเขาพร่าแผ่ว ขณะดวงตาคมจ้องดวงหน้าสวยหวานที่หลับตาพริ้มเคลิบเคลิ้มในระยะใกล้ ภายในอกแกร่งระอุร้อนรู้สึกโหยหาต้องการอย่างไ
Last Updated : 2025-02-28Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 9.รสชาติจูบแรก (2)
หลังจากโอนเงิน สองหนุ่มสาวก็ไหว้ลาผู้ใหญ่ทั้งสองคนแล้วขึ้นรถขับออกมา ชายหนุ่มได้แต่หวังว่าเจ้าตัวจะคิดได้ สงสารลูกและภรรยาบ้าง ขณะที่กุลนารีนั่งเงียบ สีหน้าไม่ดีนัก แล้วเอ่ยขึ้นเสียงเบาราวไม่อยากพูด“อีกสามหมื่น คุณวีไม่น่าให้พ่อง่ายๆ เลย ถ้าพ่อขอบ่อยๆ จะทำยังไงคะ แก้มจะเอาที่ไหนไปให้ทีละเยอะๆ แบบนั้น”“ผมก็ไม่คิดว่าพ่อคุณจะใจกล้าขนาดนี้”“บอกว่าหน้าด้านก็ค่ะ”เสียงถอนหายใจดังจากคนที่มุ่งมั่นกับการขับรถ“ยังไงท่านก็เป็นพ่อของคุณนะ ถึงจะโกรธก็อย่าพูดแบบนี้เลย บาปเปล่าๆ”ขอบตากุลนารีร้อนผ่าวกับคำเตือนของเจ้านาย ใช่ว่าเธอจะอยากว่าบุพการีแต่ก็เหลือทนจริงๆ“แก้มรู้ค่ะ แต่มันทั้งเสียใจเจ็บใจ หน้าชาไปหมด ถึงเจ้านายไม่ใช่คนรักของแก้ม แต่มันก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าถ้าแก้มพาคนรักมาหาจริงๆ เขาคงเตลิดหนีแน่ๆ”คิ้วเข้มกระตุก ตาคมเหลือบมองคนพูดแวบหนึ่ง สันกรามขยับเข้าหากันอย่างไม่ชอบใจนักกับความคิดของหญิงสาว“แก้มโอนคืนให้นะคะ”พร้อมกับพูดกุลนารีก็หยิบมือถือในกระเป๋า ทว่าพศินเอ่ยบางอย่างขึ้นมาเสียก่อน“ผมไม่เอาเงินคุณหรอก”“แล้วจะเอา...”ใบหน้าสวยหวานหันไปถามด้วยความพาลหงุดหงิด แต่แล้วก็ชะงักเมื่อนึกขึ
Last Updated : 2025-02-28Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 10.คืนนี้เป็นผู้หญิงของผม (1)
ร่างสูงกำยำของพศินเดินล้วงกระเป๋าออกมาด้วยท่าทางเย็นชา ดวงตาคู่คมดุจ้องมือของทั้งสองคนแล้วเหลือบขึ้นสบตาของศตายุ เพียงมองนิ่งก็ทำให้อีกฝ่ายยอมคลายมือจากกุลนารีได้ศตายุกลืนน้ำลายลงคอ พูดไม่ออกไปเลยทีเดียว ไม่คิดว่าเมื่อประธานกรรมการออกมาเห็นเข้าจริงๆ แล้วบรรยากาศกลับดูกดดันกว่าที่คิด“มาทำงานครับ”เขาพยายามตอบโดยให้เสียงตนดูคงเส้นคงวาพศินไม่ได้เอ่ยอะไรแค่พยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจเท่าไรนัก แล้วหันไปทางกุลนารีแทน“งานเสร็จหรือยังล่ะแก้ม”“ใกล้แล้วค่ะ”“เอาไว้มาทำต่อพรุ่งนี้ก็แล้วกัน”เมื่อเจ้านายบอกอย่างนั้นหญิงสาวก็รับคำแล้วเก็บงานที่ทำค้างอยู่ ขณะที่พศินถามศตายุอีกครั้ง“คุณล่ะ มีธุระอะไรบนนี้อีกไหม”“ไม่มีแล้วครับ”คนตอบรู้ว่าตัวเองต้องลงไปแล้ว ชายหนุ่มยกมือไหว้ กระแสบางอย่างในแววตาประธานหนุ่มทำให้เขารู้สึกเหมือนโดนหมายหัว ก่อนจะหันหลังก้าวขายาวๆ ไปจากชั้นนี้โดยเร็วร่างสูงกำยำเดินมาหน้าโต๊ะทำงานของเลขาตนเองขณะสายตามองตามผู้ชายอีกคนไปจนลับตา“ผมเดินไปส่งที่รถแล้วกัน เผื่อเขาไปดักรอ ส่วนวันนี้แก้มกลับไปพักเถอะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้เวลาเดิม”กุลนารีลมหายใจสะดุด พรุ่งนี้เป็นวันศุกร์ แม้ไม่อยากค
Last Updated : 2025-02-28Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 10.คืนนี้เป็นผู้หญิงของผม (2)
“คิดแค่ว่าคืนนี้คุณคือผู้หญิงของผม”ชายหนุ่มกลับมาเชยคางมนขึ้น ยกยิ้มมุมปาก“ว่าไง ตกลงหรือเปล่า”มือบางสองข้างบนตักกำแน่นกับคำถามย้ำของพศิน ดวงตาคู่สวยจ้องลึกเข้าไปในแววตาคมเข้มที่แฝงแรงดึงดูดอย่างมหาศาลเพราะเคยหวั่นไหวใจสั่นกับเจ้านายของตนมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ กุลนารีก็ยังมีสติพอที่จะดึงความรู้สึกของตนเอาไว้ได้ ทว่าเวลานี้ชายหนุ่มเป็นฝ่ายยื่นมือมาหา แม้จะรู้สึกละอายที่ตนเหมือนผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงิน หากก็พ่ายแพ้ต่อเสน่ห์แห่งชายชาตรีล้นหลามของพศินจนได้“ค่ะ”ริมฝีปากอิ่มสีสวยขยับเพียงเล็กน้อย ใบหน้าหวานร้อนผะผ่าวกับความปากกล้าใจกล้าของตนแววตาคมเข้มฉายความพึงพอใจชัดเจน เขาเชยคางเล็กสูงขึ้นอีกนิด โน้มใบหน้าขาวคมลงมาหา วางเข่าข้างหนึ่งเบียดสะโพกผายเมื่อปากได้รูปอุ่นจนเกือบร้อนประทับแนบสนิทกุลนารีก็หลับตาลง เปิดใจรับสัมผัสกระด้างกว่าปากของตน ปล่อยวางสถานะเจ้านายกับเลขา ชายหนุ่มบอกให้เธอเป็นผู้หญิงของเขา เธอก็จะเป็น หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว ภายในอกสาววิบวับตื่นเต้น ในเมื่อจูบที่เขาเคยมอบให้ในคืนนั้นยังตราตรึง ชวนฝัน แม้อยากลืมก็ไม่อาจละทิ้งไปได้ เป็นความรู้สึกระทึกระคนอิ่มเอมประหลาดที่ชั
Last Updated : 2025-02-28Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 11.บทรักมิอาจเลือน (1)
ร่างสูงกำยำลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อของตนออก แล้วมือหนาก็วางที่กระดุมกางเกงยีนของคนใต้ร่าง หญิงสาวเด้งตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมถอยสะโพกทันที ขาแกร่งเลื่อนคร่อมช่วงเข่าอีกฝ่ายไม่เปิดโอกาสให้ไปไหนไกล มือบางจับมือเขาเอาไว้ ส่งสายตาขอร้อง พศินจึงเปลี่ยนไปประคองดวงหน้าสวยหวานด้วยมือทั้งสองข้างให้กุลนารีแหงนเงยรับจุมพิตจากตนลิ้นอุ่นช่วงชิงความหวานภายโพรงปากนุ่มทันที เพียงจูบไม่กี่ครั้งเขาก็รู้ว่าทำอย่างไรหญิงสาวถึงยอมจำนนโดยง่าย และเหมือนเธอเองก็ไม่ได้ต่อต้านการแตะต้องจากเขา ลิ้นเล็กคลุกเคล้าไปพร้อมเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ เหมือนต้องการเรียนรู้ให้มากยิ่งขึ้น แล้วมือหนาจึงค่อยๆ ลูบลงปลดเสื้อจากแขนเรียวรวมทั้งบราเซียร์ไปด้วย“น่ารัก”ชายหนุ่มชมความพยายามคลอเคลียปลายลิ้นกับเขา ทั้งยังไม่ขัดขืนที่เขาถอดเสื้อ แต่แขนเรียวก็ไขว้ปิดส่วนหน้าอกของตนเอาไว้ พศินจึงโอบกอดร่างบางมาแนบอกพาลงไปนอนโดยมีเขาคร่อมอยู่ มือข้างหนึ่งลูบแก้มนุ่ม จ้องดวงตาคู่สวยหวานที่สั่นไหวไม่มั่นใจ ยิ้มบางอย่างให้กำลังใจ หญิงสาวแล้วจูบซับกลีบปากสวยบางเบา ก่อนแนบปากระเรื่อยไปตามแก้มนวลอีกด้าน ขบเม้มติ่งหูเล็กไล้เลียปลุกเร้าจนรู้สึกได้ว่าคนในอ้อมก
Last Updated : 2025-03-02Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 11.บทรักมิอาจเลือน (2)
“คุณต้องพร้อมกว่านี้”พศินเงยขึ้นมากระซิบบอก พร้อมมองใบหน้าสวยหวานที่คางเชิดขึ้น คิ้วขมวดมุ่น ริมฝีปากล่างถูกขบกัดแล้วปล่อยเป็นระยะด้วยความรู้สึกเร้าใจอย่างที่สุด กุลนารีน่าใครน่าปรารถนาถึงเพียงนี้ ทว่าเขาปิดหูปิดตา มองเพียงความสามารถของอีกฝ่ายมาเนิ่นนาน เลขาคนสวยของเขาจะมีเสน่ห์ล้นเหลือ ไม่เพียงแค่ทำงานเก่งอย่างเดียว เวลานี้เจ้าตัวดูยั่วอารมณ์หนุ่มได้ยอดเยี่ยมอีกด้วยความไร้เดียงสา กลัวแต่พร้อมเรียนรู้นี่มันดึงดูดกายแกร่งให้อยากกระโจนเข้าไปสอนบทรักให้หญิงสาวนัก และไม่ใช่เพียงแค่บทเดียวด้วยความแปลกใหม่ที่ค่อยๆ รุกล้ำทำให้กุลนารีลืมตาขึ้น ดวงตาคู่สวยเบิกโพลง ปากอิ่มเผยอค้าง ก่อนดวงหน้าสวยจะแปรเปลี่ยนจากตระหนกเป็นเจ็บปวด หากก็ยังพอทนได้ ทั้งชายหนุ่มยังบดจูบมาหาคล้ายต้องการดึงความสนใจของเธอให้มาอยู่ที่รสจูบแสนลึกซึ้งของเขาได้ผล เพราะหญิงสาวคลอเคล้าปลายลิ้นไปกับเขา พศินส่งปลายนิ้วมากยิ่งขึ้น แม้จะได้ยินเสียงอึกอักในลำคอเล็กแต่ก็เริ่มเคลื่อนไหวทั้งที่ออกจะยากสักหน่อยด้วยอีกฝ่ายเกร็งอย่างชัดเจน กระนั้นชายหนุ่มก็ยังเดินหน้าปรนเปรอกายสาวจนกุลนารีหายใจลำบากเขาจึงถอนริมฝีปาก ลากไล้ปลายลิ้นลงมา
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 30.เลขาที่รัก (2)
เปิดตู้เสื้อผ้าที่ชายหนุ่มบอกว่าเป็นฝั่งของตนกุลนารีก็ต้องอึ้ง มีชุดนอนแขวนอยู่ราวตั้งใจให้เห็น เป็นชุดเครสสั้นสายเดี่ยวผ้าซาตินสีครีม ไม่แน่ใจว่าพศินเป็นคนจัดการหรือมารดาของเธอกับเขากันแน่ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ไม่เคยใส่ชุดนอนแบบนี้ แต่เสื้อผ้าที่เธอเอาไปฮันนีมูนก็ใส่ครบแล้ว และตอนนี้ก็ซักเสร็จเรียบร้อยเธอเพิ่งอาบเสร็จ ใส่เสื้อคลุมของชายหนุ่มอยู่ โดยพศินบอกให้ใส่เสื้อผ้าของเขาแทนเหมือนครั้งก่อน แต่เธอก็รู้สึกแปลกๆ ขณะนี้ชายหนุ่มอาบน้ำจึงดูนั่นนี่ไปพลาง แล้วก็มาเจอกับชุดนี้ ปากอิ่มกัดเบาๆ ครุ่นคิด ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจด้านหลังของเจ้าของร่างบางที่ยืนทาครีมอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งทำเอาคนเพิ่งออกมาจากห้องน้ำชะงักกึก ใจร้อนรุมขึ้นมาทันควัน หากก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แล้วก้าวเข้าไปกอดอีกฝ่าย“ชุดคุณทำผมตื่นเต้นนะเนี่ย”เขาเอ่ยแซว ก่อนจะไล่จูบซอกคอหอมกับบ่าไหล่ขาวผ่องที่แทบจะไม่มีอะไรปกปิดอย่างรุกร้อน“อื้อ อย่าเพิ่งใจร้อนสิคะ”กุลนารีท้วงเบาๆ ทว่าคนเป็นสามีก็ยังแตะไล้เนื้อผิวเธอไม่หยุด ไม่เพียงเท่านั้น มือหนายังเคลื่อนมาหาอกอวบอย่างรวดเร็วอีกด้วย“โอ๊ะ ไม่ใส่เหรอ?”คำถามที่น้ำเสียง
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 30.เลขาที่รัก (1)
รถตู้คันโตของบ้านพศินมารับทั้งสองคนที่สนามบินหลังกลับจากฮันนีมูน กุลนารีเผลอหลับไปเพราะรถค่อนข้างติด และรู้สึกตัวเมื่อชายหนุ่มปลุก ก้าวลงจากรถตามร่างสูงกำยำก็รู้สึกถึงความผิดปกติ“ที่ไหนคะ”หญิงสาวถามพศินพร้อมสีหน้างุนงง เมื่อเห็นลานจอดรถไม่คุ้นเคยชายหนุ่มยิ้มบาง มือหนาวางลงบนผมเธอแล้วโยกหัวเบาๆ ยื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆ“คอนโดของเรา”“คอนโดเรา?”“ใช่ครับ”เขาตอบรับแล้วจับมือเธอให้เดินไปยังหลังรถที่คนขับรถยกกระเป๋าสองใบลงมาให้เรียบร้อยแล้ว“ขอบคุณครับลุงชิต”“ผมขนไปให้นะครับ”“ไม่เป็นไรครับ ที่เหลือผมกับแก้มจัดการได้ ว่าแต่ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ”“ครับผม คุณดารนีกับแม่ของคุณหนูจัดการดูแลทั้งหมดด้วยตัวเองเลยครับ”ลุงชิตคนขับรถตอบแล้วยื่นคีย์การ์ดให้พศิน ชายหนุ่มขอบคุณอีกครั้งก่อนจะบอกให้กลับไปได้ ขณะที่กุลนารีได้แต่ยืนงงงันว่าเรื่องอะไรกันแน่“มีอะไรเหรอคะ”“ไปคุยกันที่ห้องดีกว่า”เธอเดินตามชายหนุ่มอย่างมึนๆ พศินจัดการกับกระเป๋าทั้งสองใบด้วยตัวเอง แม้เธอจะช่วยเขาก็ส่ายหน้ากระทั่งมาถึงหน้าห้องหนึ่งชายหนุ่มก็ให้คีย์การ์ดกับเธอ“เปิดเข้าไปสิ”กุลนารีรับมาเปิด พศินพยักพเยิดให้เธอเดิน
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 29.ฮันนีมูนสุดสวีต (2)
“ไหนให้แก้มเริ่มไงคะ”เสียงหวานพร่าเบาชิดปากเขา ดูเชิญชวนจนคนถูกต่อว่าต้องกลืนน้ำลาย ยากเหลือเกินที่จะยั้งตัวเองได้ในเมื่อทุกสัดส่วนบนเรือนกายสาวที่เขาเคยสัมผัสมางดงามเย้ายวนนัก แม้ยามหลับตาก็ยังตราตรึงอยู่ในหัว ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งอยากจับร่างนวลลออกดลงมาด้านล่างแล้วล่วงล้ำโลดแรงเสียเดี๋ยวนี้ปากได้รูปเผยอเปิดรอโดยไม่พูดอะไร หากก็บ่งบอกชัดว่าเขาต้องการให้เธอต่อแล้ว กุลนารีผ่อนลมหายใจยาว รู้สึกคนตรงหน้าช่างยั่วเสียจริง เดี๋ยวเธอจะรุกให้เขาระทวยเลยคอยดูกุลนารีเข่นเขี้ยวก่อนแตะไล้ลิ้นตนบนกลีบปากกระด้าง ตั้งใจยั่วเย้าชายหนุ่มก่อนจะสอดแทรกพัวพันกับปลายลิ้นอุ่นอย่างนุ่มนวลอ่อนหวานซ่านใจ มือบางลูบคลำอกหนากับกล้ามท้องเป็นมัดตามความพอใจ โดยลืมไปว่าสิ่งที่ตนทำนั้นไม่ได้ทำให้เจ้าของร่างสูงอ่อนระทวยทว่ายิ่งแกร่งกล้าขึ้นเท่าทวีคูณมากกว่าหญิงสาวถอนจูบย้ายมาขบเม้มใบหูอีกฝ่ายเมื่อคิดว่าตนเองน่าจะลองทำอย่างอื่นบ้าง แม้ในอกจะวูบวาบ เนื้อตัวร้อนผ่าว ทว่าก็อยากเดินหน้าปลุกกายหนุ่มต่อให้สำเร็จปลายลิ้นเล็กที่เลียเบาๆ ที่หูทำเอาพศินถึงกับต้องขบกรามแน่น ทั้งเจ้าตัวยังเปลี่ยนมาไล้ซอกคอเขาสลับเม้มแผ่วเบา มือหนา
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 29.ฮันนีมูนสุดสวีต (1)
ร่างบางยืนริมระเบียงกอดอกมองฝนที่โปรยปรายด้านนอกแล้วก็อดลูบแขนตนเองเพราะอากาศค่อนข้างเย็นไม่ได้ แต่เธอก็ชอบมอง ธรรมชาติแห่งขุนเขารอบทิศทางยามฝนตกให้ความรู้สึกชุ่มฉ่ำใจ คนที่แทบไม่มีเวลาได้พบเห็นความงดงามที่ธรรมชาติรังสรรค์ยิ้มบางครู่หนึ่งร่างกายเธอก็ถูกโอบล้อมด้วยความอบอุ่นกับกลิ่นกรุ่นอันคุ้นเคย“อากาศเป็นใจดีจัง”เสียงทุ้มพึมพำ ใบหน้าขาวคมคายแนบแก้มกับเธอขณะวางคาง คมสันมาบนบ่า“คุณวีก็”เธอเพียงท้วงเบาๆ อย่างเขินอายที่ชายหนุ่มวกเข้ามาเรื่องนี้อีกแล้วนับแต่คืนวันแต่งงานพศินไม่เคยปล่อยให้เธอนอนนิ่งๆ จนหลับไปเลยสักคืน ทั้งสองคนแต่งงานเมื่อสองอาทิตย์ก่อนทว่าเพิ่งมีเวลามาฮันนีมูน ซึ่งจริงๆ แล้วชายหนุ่มกับกุลนารีไม่เห็นว่าจำเป็นอะไร แต่บิดามารดาของทั้งสองฝ่ายอยากให้ใช้เวลาส่วนตัวด้วยกัน ทั้งคู่จึงพยายามเคลียร์งานและจองที่พักเป็นจังหวัดทางภาคเหนือ ช่วงปลายฝนเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูหนาว อากาศกำลังดี และกุลนารีโตที่ชลบุรี เธอได้เห็นทะเลบ่อยครั้งทว่ายังไม่เคยเที่ยวทางเหนือ พศินจึงตามใจ โดยมีญาดาช่วยเธอหาที่พักแสนโรแมนติกเหมาะกับคู่รัก‘บ่นว่าตัวเองไม่มีแฟนสักที สุดท้ายแต่งก่อนพริกอีกนะ’อีกฝ่ายแซ
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 28.สินสอดทองหมั้น (2)
“อะไรของแก”พ่อเธอสวนขึ้น ท่าทางไม่พอใจแต่มารดาจับแขนท่านแล้วพยักหน้าเล็กน้อย เห็นชัดว่าพ่อหงุดหงิด แต่กุลนารีลุกขึ้นก่อนแล้วเดินนำขึ้นไปชั้นบนเพราะคุยส่วนร้านด้านหน้าก็ต้องได้ยิน บิดายอมเดินตามเธอมาจนถึงชั้นสามซึ่งเป็นห้องของเธอ เป็นพื้นที่ที่กุลนารีคิดว่าน่าจะปลอดภัยเสียงไม่เล็ดลอดไปถึงแขก“แกมาขัดฉันทำไมห๊ะนังแก้ม แกก็เห็นว่าทางนั้นเขากำลังจะตกลงอยู่แล้ว”คุณสรรชัยเอ่ยเสียงเข้มทันทีที่ภรรยาของตนประตูปิดลง“มันมากไป พ่อเกรงใจบ้านคุณวีบ้างสิ แล้วก็พ่อไม่น่าพูดแบบนั้นเลย เรื่องแก้มกับเขามันต่างคนต่างเต็มใจ พ่อไปพูดเหมือนคุณวีล่วงเกินแก้มแบบนั้นได้ยังไง”เธอใส่เป็นชุด โมโหจนเสียงสั่นไปหมด“แกชักเอาใหญ่แล้วนะ ยังไงฉันก็เป็นพ่อแก ฉันมีสิทธิ์จะเรียกสินสอดแกเท่าไรก็ได้”“ไหนพ่อบอกว่าไม่ขายลูกกินไง แล้วนี่มันอะไร ถ้าพ่อเรียกขนาดนี้แก้มจะไม่แต่ง แก้มจะไปอยู่กับคุณวีเลย ไม่ต้องมีงานแต่ง สินสอดทองหมั้นอะไรทั้งนั้น”“นังแก้ม!”ร่างหนาของคุณสรรชัยพรวดเข้ามาหาลูกสาว ขณะที่หญิงสาวยืนนิ่งเชิดหน้าเข้าหา พร้อมรับมือเต็มที่ไม่ว่าจะเจอกับอะไร แต่คุณดวงกมลเข้ามาขวางสามีเอาไว้“อย่าพ่อ พ่อสัญญากับคุณวีเขา
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 28.สินสอดทองหมั้น (1)
‘แอบเก็บเงียบเลยนะคุณเลขา’ญาดาตัดพ้อมาตามสาย หากก็ไม่ได้ดูโกรธขึ้งวันนี้พศินกลับบ้านของเขา ชายหนุ่มบอกว่าจะไปคุยกับบิดามารดาเรื่องไปคุยกับที่บ้านเธอ ดูเหมือนเขาอยากไปภายในไม่กี่วันนี้ กุลนารียังกังวลว่าทางด้านครอบครัวของชายหนุ่มจะเห็นด้วยหรือไม่ กลัวกับสิ่งที่จะตามมาเมื่อครอบครัวของเขาไปเจอกับครอบครัวเธอ แต่ในใจส่วนลึกเธอมีความสุขกับคำขอแต่งงานจากพศิน“มันเกิดขึ้นเร็วน่ะ แก้มก็ตั้งตัวไม่ติดเหมือนกัน”เธอบอกไปตามตรง เพราะตัวเองก็ยังสับสนกับความสัมพันธ์ที่แปรเปลี่ยนกะทันหันอยู่‘นึกว่าแอบคบกันมานานแล้วเสียอีก’เพื่อนสาวพึมพำราวไม่น่าเชื่อ“เรียกว่าแอบมองล่ะมั้ง แก้มพยายามไม่คิดอะไรกับเจ้านาย แล้วก็คิดว่าตัวเองทำได้มาตลอด แต่มาถึงจุดนึงกลับรู้ว่าไม่ใช่”หากเป็นคนอื่นเธอคงไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจอย่างละเอียด แต่เพราะเป็นญาดา และเรื่องก็มาถึงขั้นที่อาจจะลงเอยด้วยการแต่งงานซึ่งหากเกิดขึ้นจริงเธอก็อยากให้อีกฝ่ายรู้เป็นคนแรก เป็นเพื่อนเจ้าสาวกุลนารีมีฝันหวานๆ เรื่องความรักและการแต่งงานตามประสาผู้หญิงทั่วไป แต่เพราะเธอต้องเลือกครอบครัวก่อน แม้จะอยากได้รับความรักจากใครสักคนมาตลอด ทดแทนทางบ้านที่
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 27.แต่งงานกันเถอะ (2)
กุลนารีสบตาเพื่อนแววตาขอร้องเมื่อญาดาเข้ามาในห้องน้ำของเจ้านายหนุ่มด้วย ยังไม่อยากให้อีกฝ่ายซักถามอะไรให้มากความ“แก้มมีอะไรเหรอ คุณพศินบอกให้พริกเข้ามาคุยกับแก้มเอง”เพื่อนสาวถามเสียงเบา ดูจากสายตาแล้วเจ้าตัวเหมือนจะไม่อยากเชื่อและไม่อยากคิดลึก“เอ่อ คือ...พริกไปซื้อชุดชั้นในใหม่ให้แก้มหน่อยนะ”เธอกระซิบบอก ตอนนี้ร่างบางสวมเสื้อกับกระโปรงเสร็จแล้ว แต่ก็ยังสวมชุดคลุมอาบน้ำของชายหนุ่มทับอีกทีสายตาของญาดาล่อกแล่ก ทว่าก็พยักหน้ารับ สองสาวมองกันและกันนิ่งครู่หนึ่งก่อนที่อีกฝ่ายจะยื่นมือมาจับมือเธอ มืออีกข้างลูบเบาๆ ราวกับปลอบใจ คงเห็นท่าทางกระอักกระอ่วนของเธอ“พริกจะรีบกลับมานะจ๊ะ”เพื่อนสาวไปแล้วกุลนารีก็ผ่อนลมหายใจออกมายาว คงต้องได้คุยกันอย่างจริงจังหลังจากนี้กับญาดาแน่นอน“แก้มออกมานั่งที่โซฟาเถอะ”พศินเดินมาเคาะประตูเบาๆ พร้อมบอกโดยไม่ได้เปิดเข้ามา แม้จะแง้มไว้เล็กน้อยเนื่องจากญาดาเพิ่งไปก็ตามในนี้ทั้งเย็นทั้งชื้นทำให้ไม่สบายได้ง่าย กุลนารีจึงยอมก้าวออกไปข้างนอก“อุ่นหรือเปล่า ใส่สูทของผมอีกตัวไหม”เสียงทุ้มถามอย่างห่วงใยพร้อมกับหยิบสูทของเขาส่งให้“ไม่เป็นไรค่ะ”“ห่มเอาไว้ดีกว่า”บ
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 27.แต่งงานกันเถอะ (1)
“ผมรักคุณ”พศินสวนขึ้นเสียงเข้ม ใบหน้าขาวคมคายเงยขึ้นมาสบตากับเธอไม่ห่างนัก ลมหายใจของเขาค่อนข้างหนัก บ่งบอกถึงอารมณ์เข้มข้นภายใน“รัก? คนรักกันเขาทำป่าเถื่อนแบบนี้เหรอคะ”กุลนารีถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด“คุณทำให้แก้มรู้สึกเหมือนคุณไม่ได้รักแก้มเลย เมื่อไม่รักก็ไม่จำเป็นต้องทะนุถนอม จะทำร้ายร่างกายหรือความรู้สึกยังไงก็ได้”ดวงหน้าผุดผ่องเต็มไปด้วยคราบน้ำตากับแววตาสุดแสนเสียใจ ต่อว่าต่อขานยืดยาวทว่ากระท่อนกระท่อนเพราะเจ้าตัวร้องไห้ด้วย คนกระทำเสียใจไม่น้อย เขามีสติและตั้งใจทำแบบนี้ ทนไม่ได้จริงๆ ที่เห็นกุลนารีเดินเบียดชิดตัวติดกับผู้ชายคนอื่น อยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนอื่นพศินดึงคนที่ร้องไห้อย่างน่าสงสารเข้ามาแนบอกตน ลูบไหล่บางที่สั่นเพราะเจ้าตัวสะอื้นและคงเย็นอย่างเบามือกว่าก่อนหน้านี้“ผมหวง”ชายหนุ่มบอกสั้นๆ ไม่ช่วยให้เธอเข้าใจอะไร แล้วจูบหนักๆ บนหน้าผากเธอ จับให้ซบหน้ากับอกเขา“อยากฝากรอยบนตัวคุณทั้งตัว ตีตราจองให้ทุกคนรู้ว่าแก้มเป็นของผม”หญิงสาวเพียงแค่ฟังเงียบๆ ไม่พูดอะไร เธอยังไม่รู้สึกดีขึ้นสักนิด“หนาวไหม”เสียงเข้มอ่อนโยนขึ้นกุลนารีจึงพยักหน้ารับนิดๆ“เดี๋ยวผมไปเอาผ้าขนหนูมาให้
Sweet Kiss จุมพิตมธุรส 25.บำเรอรัก(2)
น้อยครั้งที่พศินจะเลิกงานตรงเวลา และวันนี้เข้าช้าทำให้งานร่นออกไปอีก ชายหนุ่มจึงโทรบอกน้องสาวว่าฝากให้บราลีกลับกับอีกฝ่าย เมื่อโทรบอกเจ้าตัวอีกฝ่ายก็งอแงบอกว่าพอมีแฟนแล้วก็ทิ้งตนเอง ทำเอาพศินหัวเราะในลำคอ‘ถ้าแบมมีแฟนแล้วยังอยากติดรถพี่ไปกลับอย่างนี้ทุกวันหรือเปล่า’ถามไปแบบนั้นอีกฝ่ายก็เงียบ เขารู้ว่าบราลีงอน แต่เจ้าตัวก็ต้องอยากมีเวลาส่วนตัว เมื่อโดนถามแทงใจดำจึงไม่ตอบสองทุ่มร่างสูงกำยำก็ออกจากห้องมา ยิ้มอ่อนโยนเมื่อเห็นเลขาคนสนิทเงยหน้าขึ้น“วันนี้กลับรถแก้มกันนะ”“แล้ว...แบมล่ะคะ คุณไม่ไปส่งก่อนเหรอ”“กลับไปกับวุ้นแล้ว”กุลนารีไม่ได้ซักต่อ พอเข้าใจได้ว่าเพราะชายหนุ่มเลิกงานช้า แทนที่บราลีจะต้องมารอพศินกลับกับพนิดาไปเลยย่อมง่ายกว่า ตอนสั่งอาหารเย็นมาให้เจ้านายช่วงหนึ่งทุ่มเธอถามว่าจะให้เผื่อบราลีหรือไม่ อีกฝ่ายก็บอกเพียงไม่ต้องสั้นๆ แม้จะสงสัยแต่ก็ทำตามคำสั่ง ส่วนตนก็อุ่นอาหารที่ซื้อตอนกลางวันแล้วใส่ตู้เย็นไว้กินพศินขับรถของกุลนารีพาทั้งคู่มาถึงคอนโดราวสามทุ่ม เป็นเวลาที่สามารถอาบน้ำเข้านอนได้เลย แต่แน่นอนว่าชายหนุ่มไม่ได้อยากนอน เขาดึงร่างบางเข้าหาอ้อมกอดตัวเองทันทีที่ก้าวเข้ามา
