Chapter 39
"HINDI PWEDE!" 'Yan ang sinagot ng Mommy ko sa akin. Mas lalong nagsalubong ang magkabilang kilay niya sa sinabi ko.
Parang kailan lang, galit na galit siya sa lalaking bumuntis sa akin dahil napakabata ko pa raw at marami pa akong dapat kamitin pero nabuntis lang ako ng lalaking hindi ko kilala.
Palihim akong napairap at bumuntong-hininga. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong bumuntong hininga ngayon araw na 'to. I'm just exhausted of the events happening to my life.
Pagod kong ipinikit ang mga mata ko habang pinapakinggan si Mommy na magrap.
"Addison, are you even thinking? Annulment?" Pagak siyang tumawa pero hindi ko parin iminumulat ang mga mata ko. "You still didn't remember everything, Addi, yet you're requesting an annulment paper? No! Hangga't hindi mo naaalala ang lahat hindi kami makakapayag na maghiwalay kayo. May anak ka
Chapter 40NAGISING ANG DIWA ko nang maramdaman ang init sa pisngi ko na nanggagaling sa sinag ng araw. Nang iminulat ko ang mga mata ko, kaagad kong itinakip ang palad ko ng masilaw ako sa sinag ng araw.Ang gandang bungad ng araw sa akin ah, talagang sa mukha ko pa tumama ang sikat ng araw. Bumangon ako at biglang napangiwi ng bahagyang sumakit ang ulo ko. Unti-unting nanlaki ang mata ko ng maalala ko ang nangyari kahapon.What the... Dali-dali kong inilibot ang paningin ko sa kabuuan ng silid. I'm in a wide, clean, and fancy room. Puti lahat ng gamit, mula sa pintuan, hanggang sa higaan. Pansamantala akong namangha hanggang sa dali-dali akong tumakbo palabas ng silid.Nasa mansion na ba ako ng mga magulang ko?Nang makalabas ako ay agad akong bumaba sa hagdanan. Nagpalinga-linga ako at bago nagtungo sa kusina. So quiet. And boring.
Chapter 41 DALI-DALI KONG PINATAY ang kalan na kanina pa pala naka-on. Kung hindi ko pa naamoy na may nasusunog, hindi ko malalaman na may niluluto pala ako. Kanina pa pala ako tulala. Dahil sa pagmamadali ko, wala sa sariling hinawakan ko ang kawali kaya napaigik ako sa sakit. Bwesit!Bakit ko ba kasi nakalimutang gumamit ng potholder. Hinipan ko ang napaso kong kamay dahil sa hapding nararamdaman nang may biglang humablot ng kamay ko. Sinamaan ko ng tingin ang lalaking umagaw sa kamay ko. Marahan niyang hinipan ang daliri kong napaso. Bahagya akong nanigas ng tumama ang mainit niyang hininga sa kamay ko. Natulala lang ako sa ginawa niya.So, he cares? Kaagad kong binawi ang kamay ko sa pagkakahawak siya. Nagtatakang tiningnan niya
Chapter 42"WHY THE HELL ARE YOU TALKING TO THAT GUY?!" Napaigtad ako sa lakas ng boses niya.Kinaladkad niya ako hanggang sa mansion, kitang-kita ko sa mga mata niya ang inis. Nagtataka ko siyang tiningnan. Anong ikinapuputok ng butsi nito?Bumaba ang tingin niya sa suot ko kaya mas lalong nagsalubong ang kilay niya."And you're fucking wearing a bikini! Ano sa tingin mo ang iniisip mo?"Sa halip na sagutin ko siya ay inirapan ko nalang siya at tinalikuran. Mabilis akong naglakad papunta sa taas at pumasok sa kwarto ko. Ano na naman kayang nasa isipan ng lalaking yun, bakit bigla-bigla nalang siyang nagagalit.Nang tuluyan akong makapasok sa sarili kong silid ay agad akong humarap sa malaking salamin at pinakatitigan ang sarili ko.Ano namang mali sa suot ko? Maganda naman ang katawan ko ah, 'tsaka bagay naman sa akin itong b
Chapter 43NAPATANGA LANG AKO sa kanya nang sabihin niya ang mga salitang yun. Bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa nagsusumamo niyang mukha.He looks calmer now, wala na ang pagkakunot ng noo nito."A-Anong sabi mo?" Pamaang na tanong ko. Parang nabingi ako sa sinabi niya.Masuyo niyang hinaplos ang balikat ko pababa sa braso ko na biglang nagpatindig ng balahibo ko."I love you, wife. Yes, sinabi kong napagod ako but that doesn't mean I will give up on you. On us." Mataman niya akong tiningnan, yung tingin na tumatagos sa aking pagkatao.The way he stares at me makes my knee shakes and loses control. Parang kahit anong oras ay matutumba ako. His stare is enervating me."B-Bakit? Bakit ka napagod sa akin?" Tanong ko.Nakita kong humugot muna siya ng malalim na hininga bago sinagotang katanungan ko. I hope his an
Chapter 44THIRD PERSON'S POINT OF VIEW(balik tayo sa 3rd person's POV, di ko keri mag 1st person's POV. Di ako makagawa ng SPG pag 1st hehehe. Hope you like it.)MAY NGITI SA MGA labing nagising si Addison. As she open her eyes, kaagad tumuon ang paningin niya sa asawa niyang mahimbing na natutulog. Naramdaman niyang tumitibok ng mabilis ang puso niya sa lalaking katabi niya and she's not that dumb to know what does that means. She loves her husband.Matagal niyang tinitigan ang mukha ng asawa niya. Marahan niyang sinuklay ang buhok nito gamit ang mga daliri niya."Bakit ang gwapo mo? You're making my heart beats crazily." Makalas ang loob niyang sabihin iyon sa pag-aakalang tulog si Liandre ng bigla nalang itong nagsalita habang nakapikit parin ang mga mata."My handsomeness is natural, love. You'll get used to it." Nanlaki ang mata ni
Chapter 45NAGISING KINABUKASAN si Addison ng maramdamang kumakalam na ang sikmura niya kaya naman ay bumangon siya. Nang lingunin niya ang espasyo sa kanyang hinihigaan, wala na ang asawa niya. Mukhang maaga ito nagising kaysa sa kanya. Ang ganda ganda ng umaga niya, she feels so blooming and happy.Tumayo siya at nagsimulang maglakad papunta sa baba. Hindi na siya nag-abalang ayusin ang sarili niya, buhaghag pa ang buhok niya at may muta pa siya sa mata. Habang naglalakad siya pababa ay abala siya sa pagtanggal ng muta niya. Alam niya namang kahit hindi siya mag-ayos ay magana parin siya.Nang makababa siya ay kaagad niyang naabutan ang asawa na nagluluto sa kusina. She silently walked towards him and hugged him from behind. Mukhang nagulat ito pero kaagad din namang nakabawi. Nanlalambing na niyakap niya ito habang hinahaplos ang matigas na tiyan nito."Good Morning, love." Nilin
Chapter 46"HEY, LOVE." Pagtawag ni Addison sa asawa niya.Nasa himpapawid na sila, kasalukuyang bumabyahe pauwi sa Manila. Magkahawak ang kamay nila at nakahilig ang ulo ni Addison sa balikat asawa.It's kinda boring kaya may naisip si Addison na laro, pampalipas ng oras."Hmm?""Let's play. Pampatay ng oras." Suhetisyon niya.Tumango si Liandre. "Okay, what kind of game?"Napangiti siya sa pagsang-ayon nito. "Truth or dare."That's a good game to play. Para din malaman niya ang gusto niyang malaman."I'll go first." Sabi ni Addison at umalis sa pagkakahilig sa balikat nito.She faced her husband with excitement in her eyes."Truth or dare, love." Tanong ni Addison."Truth, love." He answered hoarsely and lean towards her. He placed small kisses on her neck.
Chapter 47KANINA PA MASAMA ang tingin ng Kuya kono ni Addison kay Liandre. Nagtataka si Liandre kung bakit kanina pa ito nakatingin ng masama sa kanya. As far as he remembers, hindi niya ito kilala at mas lalong wala siyang ginawang masama dito. Pero kung makatingin, parang ang laki-laki ng atraso niya sa lalaki.Kapatid daw ito ni Addison pero hindi naman sila magkamukha. Ni wala ngang parte ng mukha nila ang magkapareho eh."Hey, love. Bakit ganyan makatingin sa akin yang kapatid mo? Kunti nalang, masasabi ko ng may pagnanasa yan sa akin." Bulong niya kay Addison habang hindi parin tinatanggal ang tingin sa kapatid nito.Nakaupo sila sa dining table at kasalukuyang kumakain ng hapunan. Magkatabi sina Addison at Liandre habang nasa harapan naman nila si Bao at ang kapatid ni Addison. Ang Mommy at Daddy naman ni Addison ay nasa magkabilang upuan na nasa pinakaharapan.&nbs
Epilogue ~ Sweet Escape IT was devastating for him. Akala ni Liandre ay madali lang ang magpalaki ng anak. Pakiramdam niya mababaliw na siya ka sobrang kakulitan ng mga anak niya. Masyado itong malikot at matitigas ang mga ulo. But he can't just let his twin play around their mansion, siya ang malilintikan ng asawa niya. "H-hey! Get down here, Adonis!" Sigaw niya sa lalaki niyang anak. His son is sliding on the stairs railing. Mabilis niya itong kinuha at maingat na inilapag sa carpet. Nakahinga ng maluwag si Liandre ng makitang umupo ito ng maayos sa sofa at pinakialaman ang cellphone niya. Hindi na niya talaga alam ang gagawin sa mga ito. Kakausapin niya pa sana ni Adonis, ang lalaking anak nila ni Addison, ng may biglang humiyaw mula sa kanyang likuran. Nilingon niya ag pinangggalingan nun. "Fuck!" Malutong siyang napamura
Chapter 51NAG-UMPISA na ang seremonya ng kanilang kasal. After they exchanges 'I do' to the priest's question, their cute and adorable son handed over the ring to them.Si Liandre ang unang kumuha ng singsing sa lalagyan saka sinuot iyon sa daliri ni Addison habang matiim na nakatingin dito."I have so many vows in my head while preparing for our wedding." Panimula ni Liandre habang hawak-hawak ang kamay ng asawa at matiim na nakatitig dito, puno ng pagmamahal at senseridad ang mga mata niya. Gusto niyang ipakita dito na taos-puso ang bawat salitang lumalabas sa bibig niya. "I also have many doubts and what ifs in my mind but now, as I stood in front of you, I realize that I don't need to pledge anything to you. I'll just do it with all I can and with all my heart. Because as what they said, promises are meant to be broken. If someone promised something, someone will expect, and expectation might lead to d
Chapter 50LIANDRE IS SWEATING bullets while standing on the right side of the altar with his best man beside him, which is Channing. Hindi siya mapakali habang naghihintay sa altar kahit pa sinabi na ng organizer na dumating na ang asawa. Pero lampas na sampung minuto ay hindi parin ito dumadating."Why are you taking so long, love?" He nervously muttered. "don't you dare escape on me, again."Dinig niya ang mahinang pagtawa ng katabi niya, ang best man niya na si Addison ang pumili. "You look like a sh-- I mean, you look restless, man." May panunudyo sa boses nito.Pinukol niya ito ng masamang tingin bago humugot ng malalim na hininga. "Sino ang hindi kakabahan. My wife is still not here, baka kung ano na ang nangyari sa kanya, o baka naman ay nagbago na ang isip niya." Masama parin ang tingin niya dito. Gusto niyang magmura pero nasa loob sila ng simbahan.Bumunt
Chapter 49ONE MONTH. One month's preparation for the wedding and it's all to Liandre. He doesn't want to stress his wife so he decided to take all the responsibilities just to make their wedding perfect, though no one is perfect, he just wants to impress his wife and give her the most superb wedding. In one month, he keeps on worrying about Addison's condition.She will suddenly run into the bathroom and keep on vomiting. There are times that she doesn't eat the food he cooks. Sometimes, she will push him away telling him that she doesn't want to see him and feel his presence. But at the end of the day, maglalambing ito sa kanya ang they'll cuddle all night long and ended up making love.Napailing nalang si Liandre habang nakatingin sa mga papeles na nakatambak sa harapan niya. He's really busy this following weeks, ang daming trabahong dapat gawin, idagdag mo pa ang preparation sa kasal nila. Para
Chapter 48ADDISON IS WEARING a decent white dress, above the knee. Inilugay niya ang buhok niya and she didn't bother to put some makeup on her face. She knew that her husband will just appreciate her natural beauty. Nakaflat shoes lang siya kasi hindi niya feel ang magtakong.Nang makababa siya ay kaagad niyang hinanap ang kapatid at natagpuan iyon sa likod ng bahay nila, kung saan nandoon ang swimming pool nila, at may kausap sa cellphone.Maingat ang bawat hakbang ni Addison para hindi siya marinig ng kapatid niya. Gusto niyang malaman kung sino ang kausap nito, panay kasi ang pagbuntong-hininga nito."Come on, Vivian. You owe me a dinner...magtatampo talaga ako—no! You have to accompany me. And I don't take no as an answer.... No buts, Vivian— 8 AM. I'll send you the address. DON'T. BE. LATE." Pagkasabi ay inilagay nito ang cellphone sa sariling bulsa at nan
Chapter 47KANINA PA MASAMA ang tingin ng Kuya kono ni Addison kay Liandre. Nagtataka si Liandre kung bakit kanina pa ito nakatingin ng masama sa kanya. As far as he remembers, hindi niya ito kilala at mas lalong wala siyang ginawang masama dito. Pero kung makatingin, parang ang laki-laki ng atraso niya sa lalaki.Kapatid daw ito ni Addison pero hindi naman sila magkamukha. Ni wala ngang parte ng mukha nila ang magkapareho eh."Hey, love. Bakit ganyan makatingin sa akin yang kapatid mo? Kunti nalang, masasabi ko ng may pagnanasa yan sa akin." Bulong niya kay Addison habang hindi parin tinatanggal ang tingin sa kapatid nito.Nakaupo sila sa dining table at kasalukuyang kumakain ng hapunan. Magkatabi sina Addison at Liandre habang nasa harapan naman nila si Bao at ang kapatid ni Addison. Ang Mommy at Daddy naman ni Addison ay nasa magkabilang upuan na nasa pinakaharapan.&nbs
Chapter 46"HEY, LOVE." Pagtawag ni Addison sa asawa niya.Nasa himpapawid na sila, kasalukuyang bumabyahe pauwi sa Manila. Magkahawak ang kamay nila at nakahilig ang ulo ni Addison sa balikat asawa.It's kinda boring kaya may naisip si Addison na laro, pampalipas ng oras."Hmm?""Let's play. Pampatay ng oras." Suhetisyon niya.Tumango si Liandre. "Okay, what kind of game?"Napangiti siya sa pagsang-ayon nito. "Truth or dare."That's a good game to play. Para din malaman niya ang gusto niyang malaman."I'll go first." Sabi ni Addison at umalis sa pagkakahilig sa balikat nito.She faced her husband with excitement in her eyes."Truth or dare, love." Tanong ni Addison."Truth, love." He answered hoarsely and lean towards her. He placed small kisses on her neck.
Chapter 45NAGISING KINABUKASAN si Addison ng maramdamang kumakalam na ang sikmura niya kaya naman ay bumangon siya. Nang lingunin niya ang espasyo sa kanyang hinihigaan, wala na ang asawa niya. Mukhang maaga ito nagising kaysa sa kanya. Ang ganda ganda ng umaga niya, she feels so blooming and happy.Tumayo siya at nagsimulang maglakad papunta sa baba. Hindi na siya nag-abalang ayusin ang sarili niya, buhaghag pa ang buhok niya at may muta pa siya sa mata. Habang naglalakad siya pababa ay abala siya sa pagtanggal ng muta niya. Alam niya namang kahit hindi siya mag-ayos ay magana parin siya.Nang makababa siya ay kaagad niyang naabutan ang asawa na nagluluto sa kusina. She silently walked towards him and hugged him from behind. Mukhang nagulat ito pero kaagad din namang nakabawi. Nanlalambing na niyakap niya ito habang hinahaplos ang matigas na tiyan nito."Good Morning, love." Nilin
Chapter 44THIRD PERSON'S POINT OF VIEW(balik tayo sa 3rd person's POV, di ko keri mag 1st person's POV. Di ako makagawa ng SPG pag 1st hehehe. Hope you like it.)MAY NGITI SA MGA labing nagising si Addison. As she open her eyes, kaagad tumuon ang paningin niya sa asawa niyang mahimbing na natutulog. Naramdaman niyang tumitibok ng mabilis ang puso niya sa lalaking katabi niya and she's not that dumb to know what does that means. She loves her husband.Matagal niyang tinitigan ang mukha ng asawa niya. Marahan niyang sinuklay ang buhok nito gamit ang mga daliri niya."Bakit ang gwapo mo? You're making my heart beats crazily." Makalas ang loob niyang sabihin iyon sa pag-aakalang tulog si Liandre ng bigla nalang itong nagsalita habang nakapikit parin ang mga mata."My handsomeness is natural, love. You'll get used to it." Nanlaki ang mata ni