Chapter 77

Artia's POV 

I blinked twice, flustered by his reaction. Nabigla ako dahil naalala niya ang kwento ni Iulian na sinabi ko kanina. Mukha siyang galit. Bago ko siya sinagot ay tinignan ko muna ang mga batang nakapaligid sa amin kung nakikinig ba sila. 

The kids are around 4 to 9 years old, I think. Kinabahan ako na baka narinig nila siya at madulas pa ang bibig at masabi iyon sa mga madre. Malalagot kami sigurado at baka paalisin na dito. I should be careful, since I'm here for the sake of my mother. I am representing our families name. Kung anong kasiraan ang gagawin ko ay kasiraan din kay mama. 

Kaya buti nalang ay walang pakialam sa amin ang mga bata. Lumapit ako sa kaniya para magkarinigan kami ng maayos kahit pa magbulungan lang ng sa gano'n maiwasan na marinig ng mga bata ang usapan namin. 

"Hush down, they might hear you." I said whispering. He just glared at me.

I stared back at his sharp drowsy eyes. I've been wa