“Diyos ko! Jusmiyo” Natulala ang mga receptionist.Maayos na nakalagay sa kahon ang mga pera. Ang bawat bundle ay sampung libong dolyar, kaya ang dalawampung bundle ay umabot sa dalawang daang libong dolyar.Normal para sa isang biyenan na magbigay ng dalawang daang libong dolyar sa kanyang manugang para sa kanyang kasal.Gayunpaman, bilang kaeskuwela, ang dalawang daang libong dolyar bilang regalo ay masyadong nakakagulat.Agad na tinanggal ng mga receptionist ang mga salitang ‘lumang kahon’ at pinalitan ito ng dalawang daang libong dolyar.Dahan-dahang naglakad si Barry papunta sa mesa nila, nag-aapoy ang mukha na para bang sinampal siya nang maraming beses sa mukha.Hindi naiwasang magtanong ng kanilang mga kaeskuwela, “Barry, nakita mo ba ang kahon? Magkano ang laman?”Tila walang mailabas na salita si Barry mula sa kanyang bibig, nauutal nang husto.Sa huli, pumunta sa reception ang babaeng may dimples para tumingin. Sumigaw siya sa direksyon ng mesa pagkabalik niya. “Diyos ko, Al
Nagsalubong din ang mga kilay ni Alex. Nilingon niya si Dorothy. “Sa palagay ko ay hindi magiging masaya si Amanda na ikakasal siya sa ganoong pamilya.”Napabuntong-hininga si Dorothy. “Ayos lang, tiisin na lang natin ‘to! Hindi ba ang lipunan mismo ay mapang-uyam? Kailangan ng pamilya ni Amanda ang lahat ng tulong na maaari nilang makuha dahil marami sa kanyang mga kapatid ang nangangailangan ng pera para makapag-aral. Ang pagkakaroon ng mayamang asawa ay kahit papaano papagaanin ang pasanin sa kanyang mga balikat.”Kasabay nito, habang hinihila si Amanda papasok sa isang silid ng hotel, pumasok ang kanyang biyenang lalaki. “Honey, dumating ‘yong mga matandang kamag-anak natin mula sa probinsya. Hindi natin sila naisama sa listahan at ang dami nila! Puno na ang lahat ng mesa at sa tingin ko ay wala nang natitirang espasyo sa bulwagan para sa isa pang mesa. Anong gagawin natin?”Nagmuni-muni ang kanyang biyenang babae at sinabing, “Nakaupo sa isa sa mga mesa ang mga kaeskuwela ni Amand
“Alex, anong ginagawa mo dito?” Sabi ni Michelle habang nagmamadaling lumapit, nagulat. Nakatutok ang mga mata niya kay Alex, na para bang wala siyang nakikitang ibang tao sa paligid nila, pati na si Dorothy.Para sa kanya, hindi karapat-dapat si Dorothy para kay Alex. Dahil sila ay nagmula sa magkaibang mundo, naisip niyang tiyak na maghihiwalay sila pagdating ng panahon.“Nandito ako para dumalo sa kasal.” Kalmadong sagot ni Alex habang sinulyapan ang mga McKellen.Narinig ni Alex na binanggit ng matandang babae kanina na dadalo ang mga direktor ng Yowell Group. Iyon lang ang dahilan kung bakit siya naging matiyaga na umupo sa labas ng pasukan.Kung hindi, kanina pa siya umalis. Walang sinumang nasa tamang pag-iisip ang handang tiisin ang gayong kahihiyan pagkatapos ng lahat.“Nandito ka rin para sa kasal? Kakilala mo ba ang lalaking ikakasal?”Kinaladkad ni Michelle ang lalaking kaeskuwela ni Alex mula kinauupuan nito at uupo na sana sa tabi ni Alex. Gayunpaman, napagtanto niyang ma
Sinampal ng matandang babae ang sarili nang maraming beses sa mukha.Si Michelle ay patuloy na nakatitig sa kanya, ngunit hindi nagbago ang kanyang isip.Ang kaguluhan sa pasukan ay nakakuha ng atensyon ng maraming bisita sa bulwagan. Nagulat ang mga kamag-anak, kaibigan at maging ang mga kabataan nang makitang sinampal ng masungit at aroganteng matandang babae ang sarili sa harap ng isang dalaga.Karaniwang umaasta ang matandang babae na para bang isa siyang reyna, kaya ikinabigla ito ng marami.Gayunpaman, medyo ikinasaya ito ng ilan sa kanila, lalo na ang pamilya ng babaeng ikakasal.Alam nila kung gaano ang pagkiling ng pamilya ng lalaki sa kanila, palaging minamaliit at iniinsulto sila nang malupit.Gayunpaman, kailangan nilang pigilan ang kanilang sarili mula sa pagpalakpak at pagsuporta.Ang matandang babae ay isang malupit na tao sa kabuuan. Siya ay malupit kay Amanda, ngunit siya ay malupit din sa kanyang sarili.Malamig pa rin ang tingin ni Michelle sa kanya. Lahat ng mula sa
Nagulat ang lahat sa hiling ni Michelle.Nanlaki ang mga mata ni Barry, at napanganga ang kanyang bibig. Parang kaya niyang lumunok ng buong dalawang itlog.Bahagyang namula ang pisngi ni Lauren habang nakatingin kina Alex at Dorothy. Pakiramdam niya ay nakatanggap siya ng bagong impormasyon at ang kanyang mukha ay puno ng kagalakan, umaasa sa higit pang tsismis.Ang mga tao mula sa Yowell group ay natigilan din, hindi makapaniwalang nakatingin.Bagama’t ang mga taong ito ay mga direktor ng Yowell Group, hindi sila malapit sa pangunahing pamilyang Yowell at wala silang ideya kung sino si Alex sa mga Yowell.Inilagay ni Dorothy ang kanyang dalawang daliri sa bewang ni Alex at kinurot ito nang mariin.Nagsisimula na siyang magselos.Natulala si Alex sa gulat. Agad niyang nileksiyunan si Michelle na may mabagsik na tono. “Michelle, ‘wag ka ngang magsalita ng kalokohan.”Nag-aalala siya na baka ibunyag ng babaeng ‘to na naghalikan na sila dati.Kung mangyayari iyon, siguradong mawawasak an
Ganyan din ang sasabihin ng bawat babaeng pumunta para kumuha ng kwarto.Bahagyang naasar si Dorothy sa pekeng ngiti ng lalaki. Malinaw na hindi siya naniniwala sa kanya.Agad na binuksan ni Alex ang kanyang phone at binuksan ang isang litrato mula sa kanyang gallery bago inilapag ang kanyang phone sa counter.Ipinapakita sa screen ang kanilang wedding certificate.Pagkatapos tingnan, sumagot ang receptionist, “Bibigyan ko na kayo ng kwarto.”Sa halos parehong oras sa Rockefeller manor, nakatanggap si John ng ulat mula sa isa sa kanyang mga bodyguard. “Mr. Rockefeller, nahanap na namin si Brittany.”Matatag ang ekspresyon ni John. “Saan?”Sagot ng bodyguard. “Sa Maple Villa. Binabantayan siya ng mga tauhan natin mula sa malayo.”Ang mga mata ni John ay naging malamig at sakim, mukhang medyo baliw.Ang pagkamatay ni Spark ay nangangahulugang nawala sa kanya ang nag-iisa niyang anak na lalaki. Patuloy na pinaramdan sa kanya ng pagkawalang ito na para siyang masisiraan anumang sandali. Ka
Sa isang suntok lang, namaluktot ang mukha ng assassin sa ilalim ng kanyang maskara. Ang napakalamig na inner force ay dumaloy sa kanyang mga laman-loob na para bang ito ay isang avalanche.Sa mismong segundong iyon, naramdaman niya na parang nanigas ang lahat ng kanyang mga laman-loob at nangilabot ang kanyang buong katawan habang nanghihina ang kanyang mga binti.“Ano ‘to? Hindi ito totoo!”Laking gulat ng assassin kaya napasigaw siya nang malakas. Masusi silang nag-imbestiga bago isagawa ang operasyon. Kakagaling pa lang ni Brittany mula sa coma noong isang buwan kaya tiyak na hindi pa siya dapat magkaroon ng anumang uri ng kasanayan sa martial arts. Dapat normal na babae lang siya.Gayunpaman, ang tanging gustong gawin ng assassin ngayon ay sumigaw.‘Walangya ka! Niloko mo kaming lahat!’Hindi maipagtanggol ng assassin ang kanyang sarili. Masyadong mabilis ang lahat ng nangyari. Ang kanyang katawan ay pinalipad sa pamamagitan ng suntok, habang siya ay bumulwak ng dugo sa hangin.Sa
Napasigaw si Brittany sa pagkataranta.Sumugod si Holly at tumingin. May maliit na sugat sa balikat ni Waltz.Nang iniwasan ni Waltz ang atake, nadaplisan siya ng punyal.Naging itim ang kanyang sugat.“Nalason siya! At napakalakas ng talab nito!” Agad na sinundot ni Holly ang ilan sa mga pressure point ni Waltz upang pabagalin ang pagkalat ng lason.Habang dinadampot ni Holly ang punyal, napansin ni Holly na kumikinang ito na may asul na liwanag. May kakaibang amoy din ito. Natitiyak niya na ang punyal na ito ay nilublob sa lason.“B*stardo ka! Nasaan ang lunas? Ibigay mo sa amin!” Pinandilatan ni Holly ang assassin na nanakit kay Waltz.“Heh, walang lunas sa lason ko.” Malamig na tumawa ang assassin.Binaliktad ni Holly ang punyal at inihampas ito patungo sa assassin, sinasaksak siya sa dibdib. Dalawang pulgada lang ang layo ng sugat sa kanyang puso.“Dahil walang lunas, eh ‘di mamatay ka na lang.”Sa hindi inaasahang pagkakataon, napangiti ang assassin habang nakatingin kay Waltz. “