Kabanata 240

Habang ang mga ideyang iyon ay dumaan sa kanyang isipan, naramdaman ni Alex ang malalim, na intensyong pumatay na bumugso sa loob niya. Kung si Dorothy ay at Anne ay mauwi sa kamay ng basurang ito, sila ay kailangan magtiis ng mas masakit na kapalaran kaysa sa kamatayan mismo.

“Mamatay ka!” Ang lalaking nakaitim ay umatake muli, nagpadala ng sapak papunta sa lalamunan ni Alex.

Bago man siya makaatake, hinablot ni Alex ang kanyang kamao sa isang kamay at hinigpitan ang kanyang kapit. Ang kamao ng lalaki ay nadurog at bawat buto ay nadurog sa pira piraso. Na para bang may pison na dumurog dito ng ilang beses.

Tutal ang mga nerve ay nakaugnay sa puso, ang lalaki ay sumigaw at humiyaw mula sa sobra at hindi matiis na sakit.

Nagawa niyang mapagtanto na siya ay katapat ang isang tunay na halimaw.

Sa harap ni Alex, ang kanyang training at kakayahan ay naging katatawanan.

‘Takas!’ Iyon ang tanging bagay na kanyang naiisip sa sandaling ito.

Iyon, sa kasamaang palad, ay lahat isang ideal