Naging lubhang kakila-kilabot ang ekspresyon ng mukha ni Quincy Zoppins.“Bwiset. Anong gagawin natin? Labis na pagsisikap ang ibinuhos natin para lang matalo ang isang zombie. Kung may isa pang malaki na lalabas pagkatapos nating malampasan ang susunod na apat na yugto, mas gugustuhin kong mamatay na lang!” Bumagsak si Quincy sa lupa pagkatapos noon.“Hindi na ako maglalakad. Hindi ako lalakad kahit patayin ninyo pa ako,” dagdag niya.Tumango si Alex Rockefeller. “Sige. Sa katunayan, higit nga sa inaasahan ko ang antas ng panganib na hinaharap natin. Kung ayaw mo nang sumama, manatili ka na lang dito. Susunduin namin kayo kapag nakahanap na kami ng daanan,” sabi ni Alex.Nagkatinginan sina Kenneth Sunder, Darven Mikail, at ang iba pa.Sa wakas, umiling silang lahat.Hindi sila makakalabas kung mananatili sila rito. Kung nakahanap ng daan palabas si Alex at ang iba ngunit hindi na mabuksan ang pinto sa likod nila, hindi ba sila mamamatay sa gutom dito?Bukod dito, muling narinig ang is
Labis na nataranta si Trevon Lambert.Ang pressure point ng kanyang dibdib ay selyado, at hindi na siya naiiba sa isang pasyente na dumanas ng matinding paraplegia. Nang makita kung gaano kabilis na papalapit sa kanya ang makapal na kuyog ng mga insektong zombie, halos lumukso ang kanyang puso sa lalamunan niya.Sa gayong sandali, si Dorothy Assex ay umabot sa hangin at nagmistulang may sinunggaban. Isang anino ng kanyang kamay ang biglang lumitaw mula sa manipis na hangin.Binuhat nito si Trevon at itinapon sa butas na konektado sa ilog ng dugo.“Talon, talon, talon!!”“Bilisan ninyo!”“Diyos ko!”Dinig na dinig ang mga sigawan ng mga tao.Ang lahat ay gigil na gigil na tumalon pababa sa butas. Saka lang nila napagtanto na may bangka nga pala sa ilalim ng butas. Pagkatapos nilang tumalon pababa, dumaong sila sa malaking bangka.Medyo mataas ang ibinagsak nila. Sasakit nang husto ang kanilang mga puwitan kung hindi tama ang kanilang mga postura nang tumalon sila pababa.“Oh, oh—Masakit
May kasabihan na ang mga ilog ng dugo ay nagbibigay ng daan sa mundo ng multo.Papunta kaya ang bangkang ito sa Lupain ng mga Multo?***Samantala, sa isang lugar na napakalalim sa kabilang bahagi ng Caesar’s Tomb.Boom!Isang malakas na pagsabog ang maririnig.Tumalsik ang mga bato sa lahat ng direksyon.Sa isang sinaunang kweba sa ilalim ng lupa, may malaking, mabigat na baras ng pinto ang nasira. Isang mekanikal na aparato na kasing laki ng kotse ang tumulak sa napakalaking pinto, at nagsimula itong gawin ang trabaho nito na may dumadagundong na tunog. Dahan-dahan nitong binuksan ang mabigat na pintong bato.“Tagumpay!” bulalas ng isa habang tumatawa ng malakas.“Pagkatapos magtrabaho nang husto sa loob ng kalahating taon at gumamit ng hindi mabilang na paraan, sa wakas ay nabuksan na natin ang Caesar’s Tomb ngayon. Malapit na sa paningin ang pangunahing entrance ng dungeon! Mula ngayon, ang dungeon na ito ay sa atin na, ang Blood Cult!”Ang mga taong nagtatrabaho doon ay nagsimulan
Agad na manlalamig ang anit ng sinuman kapag narinig ang tunog na ito, at mararamdaman pa ng isa ang pagtayo ng lahat ng balahibo mula sa talampakan ng isa hanggang sa iba pang bahagi ng katawan.Maging ang mga multo ay manginginig sa takot kapag narinig nila ito.Bang—Ang mental power ni Kenneth Sunder ang pinakamahina sa lahat. Matapos marinig ang ungol, sumasakit ang buong ulo niya. Sa isang kalabog, lumuhod siya sa lupa at inabot ang kanyang ulo habang sumisigaw. Maging ang kanyang tenga ay dumudugo. “Ahh— Tumigil ka sa pag ungol, tumigil ka sa pag ungol!” sumigaw siya.Gayunpaman, ang pagtatakip sa kanyang mga tainga ay walang silbi.Hindi ito pangkaraniwang tunog. Sa halip, ito ay isang uri ng ungol na nagmula sa mental na dimensyon.May kakayahan itong tumusok sa mga kaluluwa.Kahit na para sa isang tulad ni Alex Rockefeller, na may kakila-kilabot na mental power, kinilabutan pa rin siya.Samantala, nagsimula nang bumilis ang kabaong na sinasakyan nila.Habang umaabante sila, m
Samantala, biglang sumugod si Maiko Chiba. Kanina, bumaba siya sa ilog para ubusin ang hindi mabilang na galit na espiritung iyon. Gayunpaman, ang ungol mula sa ghost king sa malayo ay nagbigay ng matinding panggigipit sa kanya. Sa loob ng maikling panahon, hindi na kinaya ni Maiko. “Master, bilisan mo. Ibalik mo na ako sa Stake of Exorcism. Hindi ko na kaya!”Ang ungol ng haring multo ay parang panawagan ng pagsunod.Multo rin si Maiko. Maaari din siyang maapektuhan nito.Kung maririnig pa niya ito ng ilang beses pa, hahantong ito sa pagsanib niya sa kalaban.Biglang naging masama ang ekspresyon ng mukha ng lahat.“Rockefeller, bilisan mo at tanggalin mo na ang selyo ko. Ngayong nasa iisang bangka na ang lahat, nag-aalala pa ba kayo na aatakihin ko kayo?” sigaw ni Trevon Lambert.“Kaya mo bang labanan ang napakaraming masasamang espiritu?” tanong ni Alex Rockefeller.“Titipirin ko ang lakas ko para labanan ang ghost king na iyan,” walang kagatol-gatol na sabi ni Trevon.Sinong maniniw
Ang taong ito, siyempre, ay mula sa Blood Cult.Isa siya sa labingwalong miyembro ng Divine Blood.Kasama ang Branch Master ng Blood Cult, pumasok sila sa nakabukas na gate ng libingan. Laking gulat nila, hindi nagtagal ay sinalubong sila ng panganib. Noong una, inakala ng Branch Master na alam na alam niya ang kalagayan sa loob ng libingan. Labis ang pagkadismaya ng lahat sa huli dahil sinabi ng Branch Master na ang sitwasyon sa loob ng libingan ay ganap na naiiba kumpara sa pagpasok niya dati. Wala siyang nakitang katulad nito.Pagkatapos noon, naengkwentro nila ang parehong mapanganib na sitwasyon na kinaroroonan ni Alex Rockefeller at ng iba pa, na mapalibutan ng mga umiilaw na insekto.Kaagad silang nabawasan ng pitong kasamahan.Pagkatapos noon, hinabol sila ng maraming ghost generals at nauwi sa malapit sa ilog ng dugo habang tumatakas.Ang lalaking ito ay hindi sinasadyang nahulog sa ilog ng dugo.Nang makita ng lalaki si Alex at ang iba pa, bigla niyang napagtanto kung sino an
“Sino kayong mga tao?” Tanong ng isang babae.“Wag ka nang magtanong. Tiyak na siya ang anak ni William Rockefeller. Hindi ko akalain na makakalusot siya sa nakamamatay na patibong. Dito pa nga tayo nagkita-kita,” sabi ni Yukia Ganbe.Naningkit ang mga mata ng babae. “Kung ganoon... Dapat ba nating hilingin sa kanila na sumakay sa bangka natin? Hindi maganda ang sitwasyon dito. Mainam kung tulungan na natin ang isa’t-isa,” sabi niya.“Dahil nakaligtas sila hanggang ngayon, malamang may kakayahan ang mga iyan,” dagdag niya.“Boba!” Agad na sumigaw si Yukita.“Makinig ka!” Idinagdag niya.“Makinig sa ano?!”Natigilan ang babae.“Parang palapit ng palapit ang ungol ng multo. Kung tama ang tantya ko, dapat malamang ay isang ghost king iyon, katumbas ng isang Nascent Soul cultivator. Wala na tayong pag-asa laban sa isang ghost king. Buti na lang nasa harap natin sila. Hehe! Pagdating ng panahon, kukunin nila ang atensyon ng ghost king, at gagamitin natin ang pagkakataon para makatakas,” pal
“Ahh!!!”“Ano ‘yan? Ano sa lupa iyon?”“Letse! Letse! Senior, anong gagawin natin? Nagiging seryoso na ito. Saan tayo pumasok?”Halos mabaliw na si Quincy Zoppins.Nandito lang sila para salakayin ang isang libingan. Ang pinakamalala ay magnanakaw lamang sila ng ilang mga kagamitan sa puntod. Kailangan ba talaga ang gayong detalyadong pormasyon? Kaninong puntod ang ganito? Mula nang pumasok sila, wala silang nakitang anumang bagay sa isang libingan. Kasinungalingan ang lahat ng ito.“Tumahimik ka!” Naging seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Zayne York. Bilang pinuno ng mga Drifter, ano pang hindi niya nakikita noon?Gayunpaman, sa totoo lang ay wala pa siyang nakikitang katulad ng kanyang nakikita ngayon. Kahit kailan ay hindi niya narinig ang tungkol dito.“Anong ginagawa ng kabaong na nakalawit sa hangin? Nakatali ito sa walong tanikala. Parang may nakakulong sa loob. Nakakulong kaya ang ghost king sa loob?” tanong ni Zayne.Nang matapos siyang magsalita, ang tatlong tanikala na nakak