KUMILOS sa ibabaw ng kama si Lance. Pinagapang niya ang kamay para damhin ang babaeng nakasama niya sa buong magdamag. Pero wala siyang nakapa. Nagmulat siya ng mga mata. Nang hindi niya makita sa paligid si Laura ay bumangon na siya at tinungo ang banyo. Matapos gumamit ng banyo ay muli niya itong hinanap. Natagpuan niya ito sa kusina at kasalukuyang nagluluto. “Hey, good morning,” nakangiting bati ng dalaga nang makita siya. “Good morning.” Niyakap niya ito at siniil ng halik sa mga labi. Gumanti ito ng halik pero kaagad ding tumigil. “Masusunog ang niluluto ko,” malambing na sabi nito. Kumalas si Laura at in-off ang stove. “Dapat hindi ka muna bumaba. I would love to see you first when I wake up.” “Nagugutom na kasi ako, eh. Pinagod at pinuyat mo naman kasi ako kagabi.” Tumatawang muli niyang niyakap si Laura. Anyong hahalikan niya ito pero napatigil siya dahil narinig nilang bumukas ang gate.
“Ma’am Laura, ano pong sasabihin ko kay Ms. Candice kapag tumawag o pumunta ulit siya dito?” tanong ni Argeline nang pumasok ito sa kanyang opisina. Napabuntong-hininga si Laura sa tanong. Ilang beses nang tumawag at nagpabalik-balik ang ex-wife ni Ram na si Candice para lang makausap siya dahil may importante daw itong sasabihin sa kanya. Sinubukan din nitong magpa-appointment sa kanya pero lagi ay tumatanggi siya. Para kasi sa kanya ay walang dahilan para mag-usap sila ng babae. Hindi siya interesado sa sasabihin nito. “Do you have her number?” Dahil tila walang balak ang babae na tumigil sa kakapunta at katatawag sa opisina niya, nagdesisyon na siyang kausapin ang babae. “Yes, Ma’am,” mabilis na tugon ni Argeline. Inilapag nito sa desk ang isang calling card. Ilang sandaling binasa muna ni Laura ang nakasulat sa card. Candice was a general surgeon. At sa St. Francis General Hospital na pag-aari ng pamilya ni Lance nagtatr
NAGULAT si Laura nang makita ang pagdating ni Lance sa badminton center ng Friend Jungle habang kausap si Jio sa cell phone. Ang alam niya ay bukas pa ang balik ni Lance mula sa Olongapo. Halos katatapos lang niyang maglaro ng badminton doubles kasama si Daena at ang magkapatid na Kate at Kirsten. Nagpaiwan siya sa concrete bleacher nang magpatungo ang tatlo sa kiosk dahil kausap pa niya si Jio. Sinundan ni Laura ng tingin si Lance. Naglakad ito patungo sa kiosk pero nang batiin ito ng grupo ng naggagandahang mga babae na mga mukhang mga modelo ay huminto ito sa paglalakad at nakipag-usap. Naningkit ang mga mata ni Laura nang makitang hinaplos ito sa braso ng isang chinitang babae. Nginitian naman ni Lance ang babae. Hindi niya inaasahan ang pagsalakay ng selos sa kanyang dibdib. Tinapos niya ang tawag at tinawagan si Lance. Kaagad naman nitong sinagot ang tawag. “Hey, babe. Where are you?” tanong nito. “I see that you’re surrounde
“SAAN TAYO?” tanong kay Laura ni Lance habang nakasakay sila sa kotse nito. Kalalabas lang ng kotse ni Lance sa maluwang na parking lot ng Friend Jungle. Matapos magbihis at makuha ang bag niya sa locker room ay lumabas na sila sa Badminton Center. Hindi na sila nakapag-alam kina Kate dahil wala na sa kiosk ang mga ito nang magpunta sila roon. “Sa mall. Treat mo ako sa eat all you can restaurant. Grabe ka kadarating mo lang pero pinagod at ginutom mo ako kaagad.” “Sino kayang humirit ng second round?” “I missed you, too. Okay?” Tumatawang inilapit ni Lance ang mukha sa kanya at mabilis na hinagkan siya sa pisngi. “I missed you more, babe. Sure, kakain at pupunta tayo kahit saan mo pa gusto.” “Dapat lang. Kumusta nga pala ang trabaho mo sa Olongapo? Babalik ka rin ba doon kaagad?” tanong ni Laura. “Yes. Pero sa isang araw pa at uuwi rin ako kaagad.” “Okay.” “Hindi mo pa ikinukuwento sa
NAPANGITI si Lance nang makitang tumatawag si Laura sa kanyang cell phone. Kaagad niyang sinagot ang tawag. “Hi, babe. Nakabalik na kayo sa office?” “Yup. Busy ka ba? Baba ka naman dito. Let’s go somewhere to eat. Nagugutom ako,” tugon ni Laura. “All right. Just a sec,” tugon ni Lance at tinapos na ang tawag. Parehong silang busy ni Laura pero nagagawan nila ng paraan na magkita kahit sandali lang kung pareho silang nasa opisina. Matapos magbilin sa sekretarya n’ya ay bumaba na sa ground floor si Lance. Nasa reception na siya nang makasalubong niya si Jay-Jay. “Bro!” bati ni Jay-Jay. Nakangiting naghi-five sila at tapikan ng balikat. “Hinatid ko lang si Kate. Pupunta ka ba sa bar mamaya?” tanong ni Jay-Jay. “Hmm… I’m not sure.” Ilang araw na ang nakalilipas nang magkayayaan sa group chat nila na mag-boys night out sila mamayang gabi. Nasa Pilipinas na naman kasi ang Kuya James niya. Marami na ang n
“MABUTI naman at naisipan mong pumunta dito,” sarcastic na sabi ni Tamara kay Laura. “Grabe ka. Naging busy lang naman ako kaya hindi na ako nakakapunta dito.” “I don’t believe you. Kung hindi pa siguro nag-boy’s night out sina Ethan hindi ka pupunta dito. Laging si Lance na lang ang gusto mong kasama.” Tumatawang niyakap ni Laura si Tamara. “I miss you.” Her best friend was so cute kapag nagtatampo. Ang ganda nitong buntis. Halatang hindi naii-stress at alangang-alaga ni Ethan. Malaki na ang tiyan nito at konting panahon na lang ay lalabas na ang inaanak niya. “I miss you, too.” Nagkuwentuhan sila ng kung ano-ano habang kumakain. “Nakausap ko nga pala si Johannes kahapon,” naalalang sabihin ni Tamara. “Really? How is he?” “Well, he’s doing good. He just finished a new novel. He tried to call you daw pero hindi mo sinasagot.” “Hmm… for sure busy ako kapag tumatawag siya.” “
MATAMLAY at halos wala pang tulog na lumabas ng hospital suite si Laura para tumawag at magbilin kay Jio at sa assistant niya. Hindi siya makakapunta sa opisina dahil wala siyang balak na iwanan si Lance hangga’t hindi ito nagigising. Gusto rin niya na kapag nagising si Lance ay naroon siya. Ilang oras na lamang at bente kuwatro oras ng natutulog si Lance kaya hindi nila maiwasang mag-alala. Ang paliwanag ng doctor ay marahil ay tumama rin ang ulo ni Lance sa car seat headrest o kung saang parte ng kotse nito at nagkaroon ito ng head injury. Nangyayari talaga na matagal magising ang pasyente na nagkaroon ng head injury. Magdamag na binantayan ni Laura si Lance kasama sina Gian at Kirsten. Mabuti na lamang at kahit hindi niya hiniling ay nagkusa na si Tamara na dalhan siya ng mga damit kanina. Naiwan ang mga magulang ni Lance sa silid at mga kapatid nito at ilang kaibigan nang lumabas siya. Tinungo ni Laura ang deserted reception area at tinawagan na si
“MA’AM LAURA, tumawag po si Miss Tamara. Hindi n’yo raw sinasagot ang phone n’yo. Tawagan n’ya raw po s’ya as soon as possible,” sabi kay Laura ng assistant niya pagdaan niya sa table nito pagkagaling sa studio. “Okay, thanks,” may pagtatakang tugon ni Laura. Iyon ang unang pagkakataon na tumawag si Tamara sa landline ng office. Ibig sabihin importante ang dahilan ng pagtawag nito. Bigla siyang nag-alala sa kaibigan. Kabuwanan na kasi nito. Nadatnan ni Laura na nagri-ring ang kanyang cell phone sa ibabaw ng kanyang desk pagpasok niya sa opisina. Si Tamara ang caller. Kaagad na sinagot niya ang tawag. “Hello, Tam? Are you okay? Manganganak ka na ba?” “Where have you been? Kanina pa kita tinatawagan,” iritableng tanong nito. “Sa studio. Sorry, naiwan ko ang phone dito sa office. Are you okay?” “I’m okay. Anong oras ka pupunta dito?” “Hmm… anong meron?” takang tanong niya. “Oh, my, God! Nakalimutan mo na ba?
INULAN ng pagbati sina Lance at Laura mula sa mga kamag-anak at mga kaibigan. Isa sa pinakahuling bumati kay Laura si Demay. “Congratulations, Laura. I’m so happy for you. Na-witness ko pa ang engagement mo,” nakangiting sabi nito bago sila nagyakap nang mahigpit. “Thank you. So, kumusta na kayo ni James?” hindi niya napigilang tanungin. Nawala ang ngiti sa mga labi ni Demay. “I don’t know. But this is the last time na sasama ako sa kanya. I’m going away.” Napakunot siya ng noo. “What’s wrong? Saan ka pupunta?” “I’ll tell you some other time. Moment n’yo ni Lance ngayon.” “Okay. Pero hindi ka pwedeng matagal mawala, ha? Mag-aabay ka pa sa kasal ko.” Tumango at ngumiti lang si Demay. Nang batiin siya ni Tamara ay mahigpit din silang nagyakap nito. “This is it maihaharap mo na si Lance sa dambana,” nakangiting sabi nito. Natawa si Laura nang maalala ang sinabi noon sa kaibigan. “So, alam m
DUMATING ang araw ng kasal ni Francine at Lander. Alas-kuwatro ng hapon ang ceremony sa private resort ni Lander sa Tagaytay. Doon na rin gaganapin ang reception. Isa sa mga bridesmaids at groomsmen sina Lance at Laura. Katatapos lang magbihis ni Laura nang lapitan siya ni Tamara. Nagulat siya nang makita ang kaibigan. “Nandito ka rin. Akala ko hindi kayo makakadalo ni Ethan.” Nauna nang nagsabi ang mag-asawa na hindi makakadalo ang mga ito sa kasal dahil kapapanganak lang ni Tamara. “Uhm… I can’t miss this day,” nakangiting tugon ni Tamara. Niyakap siya nito nang mahigpit. “I’m so happy for you.” “Huh? Ang OA mo. Mag-aabay lang ako, hindi ikakasal,” natatawa niyang sabi. “Kasama mo ang mag-ama mo?” “Yup. Sumabay kami kina Ate Trisha sa pagpunta dito. Pagkatapos ng reception sa rest house ng family ni Kuya Paolo na malapit lang dito kami tutuloy. Kayo ni Lance?” “Naka-check in na kami kagabi pa sa isang hotel na malapi
UMAYO si Lance nang pumasok sa opisina niya si Celine. Naitawag na sa kanya sa reception ang pagdating ng babae kaya hindi na siya nagulat sa biglang pagdating nito. “Hi, Lance!” nakangiting bati ni Celine. Mabilis na nakalapit ito sa kanya. Hindi siya nakaiwas nang halikan siya nito sa pisngi at yakapin. Marahang itinulak niya ito palayo sa kanya. “Celine, what do you need?” “Ang rude mo naman. Hindi mo man lang ba ako pauupuin? Kung makaasta ka parang wala tayong pinagsamahan. We used to be friends and lovers, remember?” Bumuntong-hininga si Lance. Biglang na guilty. “Sorry. Have a seat.” Dinala niya ito sa sala na nasa gitnang bahagi ng opisina. “Nice office,” komento ni Celine habang inililibot ang tingin sa paligid matapos maupo sa sofa. “Thanks. Do you want something to eat or drink?” “Don’t bother. Coffee ang gusto ko pero bawal naman sa akin.” “So you’re really pregnant?” Naupo siya sa singl
AWTOMATIKONG ngumiti si Laura nang bumungad si Lance sa kanyang opisina. “Good morning, babe,” nakangiting bati nito. Ibinaba nito ang dalang bag sa isang silya. Hindi na hinintay ni Laura na makalapit si Lance sa kanya. Tumayo siya at sinalubong ito. Nang makalapit ay ipinulupot niya ang mga kamay sa leeg nito. Kaagad na nagtagpo ang kanilang mga labi. Yumakap siya rito nang mahigpit pagkatapos. “‘Miss me?” nakataas ang isang sulok ng mga labing tanong ni Lance. “Yup.” Kahapon lang sila huling nagkita ng nobyo pero na-missed na niya ito. Isang linggo na ang nakalilipas magmula nang mag-birthday si Lance at magkaayos talaga sila. Magmula noon ay gabi-gabi na silang natutulog na magkasama. Pero kagabi ay ginabi si Lance sa location ng shoot ng vlog nito, idagdag pa na maulan kaya dumiretso na lang ito ng uwi sa bahay ng mga magulang nito kaya hindi ito nakauwi sa kanyang bahay. Bahagyang inilayo ni Lance ang sarili kay Laura. “I missed
NANG sumunod na tatlong araw ay nanibago si Laura. Wala kasi si Lance na araw-araw dumaraan sa opisina niya kahit madalas na sinusungita niya ito. May bagong proyekto ang binata sa isang business park sa Norte. Tinatawagan naman siya nito tuwing umaga pero hindi sapat iyon sa kanya. Gusto na niya itong makita, mayakap at mahalikan. Pero hindi niya iyon sinasabi dito at sa halip ay sinusungitan pa niya ito at kunyari ay naaabala siya nito sa trabaho. Nang araw na iyon ay inaasahan ni Laura na babalik na sa Manila si Lance. Pero nag-text ito na hindi pa ito makakauwi. Nainis siya at buong maghapon tuloy naging masungit siya sa lahat ng mga kumakausap sa kanya. “Hi, babe.” Napalingon si Laura sa kaliwa niya nang marinig ang pamilyar na boses habang may hinahanap siyang folder sa filing cabinet. “Lance?!” gulat na bulalas niya nang makita ang nobyo. “Yes, babe. It’s me,” nakangiting mabilis na nakalapit ito sa kanya. “Akala ko hindi ka pa
“GOOD MORNING, BABE.” Nagtaas ng tingin si Laura mula sa ginagawa sa kanyang laptop nang marinig ang masiglang tinig ng kanyang nobyo. Tulad ng mga nakaraang araw ay may dala na naman itong pumpon ng mga bulaklak. “Good morning,” tipid ang ngiting tugon niya. Nilapitan siya nito at ipinatong sa tabi ng laptop ang dalang bulaklak. “For you.” “Thanks. You don’t have to give me flowers everyday you know.” Nagkibit-balikat si Lance. Pagkatapos ay yumuko ito at banayad na hinalikan sa mga labi si Laura. Sandali lang ang halik dahil hindi tumugon ni Laura.“Babe, busy ka na ba? Mag-breakfast muna tayo. Hindi kasi ako nakakain sa bahay. Tinanghali ako ng gising dahil may tinapos akong trabaho kagabi.” “Hindi ako pwede. Marami akong ginagawa. Mayamaya lang aalis na kami ni Jio. May shoot kami ngayon. Kumain na rin ako sa bahay kanina. Sorry, hindi kita masasamahan.” “Okay. Pero mamayang lunch na lang pwede? Let’s meet somewhere or su
HINDI MALAMAN ni Laura ang magiging reaksiyon sa sinabi ni Tamara nang sabihin nito na ipinaalam na nito kay Lance kung nasaan siya. Dalawang araw na si Laura sa flower farm ng Perfect Petals. Tinanggap niya ang alok ni Tita Danna na magbakasyon sa lugar. Masuwerte siya dahil nauunawaan at kakampi niya ito. “Stay for as long as you want, Laura. Don’t worry hindi ko sasabihin kay Lance kung nasaan ka,” sabi pa sa kanya ni Tita Danna. Gusto sana ni Laura na magbakasyon sa malayong lugar o umuwi muna sa Germany o London dahil ayaw pa niyang makita si Lance. Pero hindi siya maaring umalis dahil sa mga nakatakda niyang trabaho sa mga susunod na araw. Bukas nga ay kailangan na niyang bumalik sa Manila dahil may photoshoot siya na hindi niya maaring ipasa kay Jio. Bukod doon ay kapapanganak lang ni Tamara. Gusto niyang nasa malapit lang siya kapag kinailangan ng kaibigan. “Pinahirapan ko na si Lance sa paghahanap sa ‘yo. Sinabi ko na nagpunta ka sa Palaw
PADAPANG humiga sa kama si Lance sa kanyang condo unit. Doon siya dumiretso pagkatapos ng trabaho dahil iniiwasan niyang mapagalitan ng kanyang mommy. He was not feeling well. Matamlay siya at medyo masakit pa rin ang ulo dahil sa dami ng nainom kagabi. Sa sobrang kalasingan ay hindi niya alam na ang Ate Denise at ang bayaw na si BJ ang sumundo sa kanya sa bahay nina Ethan. Maghapon siyang tulog sa kanilang bahay at nang magising ay masakit na masakit ang kanyang ulo pero pinilit niyang bumangon para pumasok sa opisina at ayusin ang problema sa supplier ng materyales. Habang nasa opisina ay nalaman ni Lance kay Ate Francine na nakapanganak na si Tamara. Minabuti niyang hindi na muna magpunta sa ospital dahil alam niyang galit si Tamara sa kanya. Baka makasama lang dito kapag nakita siya nito. Natapos naman ang problema niya sa supplier at na-retrieve na rin ang lahat ng social media accounts niya pero ang problema niya kay Laura ay hindi pa. Dahil
SA MASTER BEDROOM nagtungo si Laura matapos iwanan sina Lance sa balkonahe. Patuloy pa rin siya sa pag-iyak nang sumunod sa kanya si Tamara makalipas ang ilang minuto. “Bakit kasi tumagal na ng ilang buwan ang relasyon n’yo pero hindi n’yo man lang napag-usapan ni Lance ang past n’yo?” tanong ni Tamara galit pa rin kay Lance. “We decided not to talk about it.” “Marami kayong dapat na pag-usapan at linawin sa isa’t-isa ni Lance. Pero huwag mo s’ya basta patatawarin, Laura. Pahirapan mo muna,” sabi pa ni Tamara. Hindi nakasagot si Laura. Sa estado n’ya ngayon. Siguradong hindi talaga niya basta mapapatawad si Lance. Galit na galit siya sa binata to the point na ayaw niya itong makita. Sabay na napatingin sina Laura at Tamara sa pinto nang biglang may kumatok kasunod ng pagpasok ni Ethan. “Umuwi na si Lance,” imporma nito. “Lasing na lasing siya kaya pinasundo ko kina Denise at BJ.” “I don’t care. Ang kapal ng