"Sober up, lasing na lasing ka" sabi nito at inabutan ako ng water bottle.
Sinipatan ko siya at padabog na kinuha ang tubig na kanyang inabot, he laughed so I rolled my eyes.
Napahawak ako saaking ulo pagkatapos kong uminom ng tubig, umiikot ang paningin.
"Mas mabuting malayo ka sa maraming tao kapag lasing na lasing ka, baka ano na naman ang gawin mo" sabi nito kaya napanguso ako at may naalalang pangyayari.
"Are you afraid that I might kiss someone's boyfriend again?" I asked.
He nodded. "You're such a pain in the ass." he said, laughing.
"I was just thinking about how grateful I am for the freedom that will be taken away from me once more." I said sarcastically at lumingon sakanya.
Lumingon din siya saakin, tinitigan ang aking mga mata at ganon din ako sakanya.
"You're so good at giving advices but deep inside you're also hurting.." napayuko ako sakanyang sinabi. "Don't keep it all by yourself, Syrhane." patuloy nito.
"Don't mask up all your pains." I bit my lower lip, trying hard not to cry infront of him.
"It's okay to be weak sometimes.." biglang tumulo ang aking luha ng nag-tagpo ang aming mga mata.
He lean towards me and wipe my tears while I was staring at him.
I lean towards and kissed him.
He was stunned because of my move. I didn't know why I did that but it makes my heart flutter.
Hindi siya nakagalaw at nanatiling nakatitig lang saakin na may nanlalaking mga mata. I kissed him again. He didn't respond but I just continue doing it.
"Syrhane, you're drunk.." sabi nito sa gitna ng aking halik at hinawakan ang aking kamay para pigilan ako.
Hindi ako nagpatinag at lumapit ulit sakanya, I was just following what my heart wants for the first time.
I kissed him more as I hold his nape and finally, he kissed me back.
His a good kisser. My friend is a good kisser.
When he grabbed my waist, I almost gasped. I get goosebumps down my spine as I feel his palm.
He abruptly came to a halt, so I let my lips beg for more kisses, but he didn't reply. He let out a sigh and moved away.
"We're just drunk, I'm sorry for that.." he said and clenched his jaw.
"Let's just forget it, for the sake of our friendship." patuloy nito at lumingon saakin.
Dahan dahan akong tumango, wala akong masabi.
"Mauna na ako, may duty pa ako ngayon." sabi nito saka tuluyan ng lumabas sa aking sasakyan at hindi na lumingon ulit.
Agad akong napahilamos saaking mukha nang natanto ang lahat ng aking nagawa. I kissed my friend.. Yes, my closest friend and now I'm doomed.
Nakakahiya! Pano ko siya haharapin pagkatapos ng sembreak namin? Sinabunutan ko ang aking sariling buhok dahil sa hiya!
Wala sa sarili akong lumabas saaking sasakyan at nagtungo sa driver's seat para umuwi na sa bahay.
Pero imbes na sa bahay ako patungo ay bigla akong dinala ng aking mga kamay sa Starbucks na malapit saaming school kung nasaan ang duty ni Soren.
Wala sa sarili akong lumabas at nagtungo sa entrance ng cafe. Agad ko siyang nakitang nakatayo sa harapan ng isang babae at kinukuha ang order nito. Naka-apron na ito at may hawak-hawak na papel at ballpen.
Agad akong napatabi sa harapan ng entrance ng bigla siyang humarap para magtungo sa cashier. Buti hindi niya ako nakita! Nakakahiya!
"This is so embarrassing!" inis kong bulong saaking sarili at napatingin sa mga customer na nasa loob na napansin ako.
Napalingon ako kay Soren na may dala-dala ng tray patungo doon sa babae kaya naisipan kong bumalik na sa sasakyan para umuwi. Nagmumukha lang akong tanga dito!
Habang nagmamaneho ako pauwi sa bahay ay biglang tumawag si Siobhan kaya agad ko itong sinagot.
"Nasaan ka?" sigaw nito sa kabilang linya at halatang nasa club pa dahil sa ingay na aking nadidinig.
"Pauwi na, hindi nako nagpaalam dahil hindi kita nahanap." sabi ko.
"Si Soren?" tanong nito. Hindi agad ako nakasagot at natulala ng konti nang maalala ang mga nangyari.
"Syrhane! Nandyan ka pa? Si Soren umuwi na din ba?" tanong ulit nito kaya napabalik ako sa saaking sarili.
"Ahh! Oo, may duty daw siya." sagot ko at narinig ko ang buntong hininga niya.
"Sayang, may interesado pa naman sakanya dito, hinahanap nga sakin e. Kilala mo si Inri?"
"Yung Pharma?" I asked.
"Oo, kanina pa hinahanap si Soren kasi biglang nawala sa couch" sabi nito.
Binalewala ko ang lahat ng pinagsasabi ni Siobhan sa kabilang linya. "Sige na, nasa bahay na ako. It's already midnight, umuwi ka na." sabi ko at sumang ayon naman ang aking kaibigan kaya binaba ko na ang tawag saka tuluyan ng pinasok sa garahe ang sasakyan.
Pagpasok ko sa aming bahay ay wala ng bumungad saakin. Tulog na ang mga kasambahay at ang aking kapatid dahil hating gabi na rin. Dumiretso ako't sumalampak sa couch ng aming living room. I don't have the enough energy to walk towards the stairs so I ended up sleeping on the couch.
Kinabukasan ay nagising ako sigaw ng aking kapatid.
"Syrhane!" sigaw nito kaya agad na napadilat ang aking mata. Kinusot-kusot ko pa ito para makita ng maayos kung ano ang nangyari.
"Ano nangyari?" agad kong tanong saaking kapatid pero tinawanan lang ako.
Tinapunan ko siya throw pillow pero umilag ito kaya tinapunan ko ulit at saktong tumama ito sakanyang mukha, agad naman itong nagreklamo na parang bata.
"Ba't ba dyan ka natulog?" tanong nito saakin habang hinimas himas ang kanyang ulo na tinamaan ng throw pillow.
"At sinong naghatid sayo kagabi?" habol na tanong nito.
"Ako lang, lasing na lasing ako e" sagot ko saaking kapatid at inayos ang sarili. Hindi pa pala ako nakapag bihis at may make-up parin sa mukha.
"Anong ikaw lang? Tapos lasing na lasing? Buti hindi ka dinakip ng mga pulis? At buti walang masamang nangyari!" sunod sunod na sigaw nito saakin kaya tinapunan ko ulit siya ng throw pillow dahil sa ingay.
"Tumigil ka, ang importante buhay pa ako." sabi ko at tumayo na saka nagtungo saaking kwarto.
Agad kong hinubad ang aking damit saka nilublob ang sarili sa bathtub. I still clearly remembered what happened last night? Parang gusto ko nalang magka-amnesia dahil sa hiya!
I sighed.
Tapos na naman sana ang midterms pero stress parin ako dahil saaking pinag-gagawang kalokohan.
Soren's right. I'm a pain in the ass.
I always make out with random boys, I'm afraid of commitment kaya hindi ako nag seseryoso. Hindi bagay sa babaeng tulad ko na mag seryoso, hindi ko naman magagawa kung ano ang gusto ko dahil hawak ako sa leeg ng aking pamilya.
I sighed once more and bury myself into the water.
"My friend and I kissed while we're drunk. Does it mean anything?" After a few minutes, I received a lot of responses to my inquiry on Qoura. I guess I'm not the only one that has this problem.Lucie Lee replied, "It can mean nothing or it can mean anything... He could have kissed you because your friend has always wanted to to express his feelings for you. Getting drunk is a way perhaps to get him the guts to finally confess the feelings or he simply had too much of an arousal desire moment due to the effect of alcohol.Napalunok ako. Pano kapag ako yung unang humalik? Does this mean that I have feelings for him? I love him platonically, hanggang doon lang pero kagabi ay parang inuudyok ako ng aking sarili na halikan siya.Napasabunot nalang ako sa sariling buhok dahil sa mga iniisip.
Bigla kong naisip ang mukha ni Soren kanina. Doing part-time jobs must be really tough. Halatang pagod na pagod siya pero patuloy parin ito sa pagtatrabaho. I'm really concerned about him.Napatingin ako sa kalangitan na puno ng mga bituin. Life is really tough, complicated, and messy. But Soren is very outstanding; he never gave up and works extremely hard, which adds to his appeal."Hmm?" bungad ko saaking kapatid na tumawag."Ate Syr! Susunduin mo si Stanley diba? Lasing na lasing e" sabi ng kaibigan ni Stanley kaya napa-iling nalang ako at tamad na nagtungo saaking kwarto para mag-bihis."Oo, by the way, sino to?" tanong ko dahil hindi ko alam kung sino sa mga kaibigan ni Stanley ang tumawag."Ah, si Yael po ito." sabi nito kaya binaba ko na ang tawag pagkatapos kong sabihin na p
I was taken aback as he opened his eyes and our gazes locked, a trivial moment of almost nothing yet the timeless beginning of everything.Tumikhim siya at unang pinutol ang tinginan naming dalawa. Umayos ako ng upo at binalik ang tingin sa harapan saka napapikit ng mariin dahil sa nangyari."Mauna na ako, salamat at ingat kayo sa pag-uwi." sabi nito.Tumango ako, "Sige." sagot ko saka siya diretsong bumaba sa sasakyan.I sighed, regretting what I did and decided to forget about it."I couldn't possibly fall in love. I was simply mesmerized by him, which is why I did those stupid things." sabi ko saaking sarili.I glanced at my laptop screen, satisfied with the medical drama that I had just completed viewing. Dr. Romantic 2 is without a doubt one of my favorite m
I looked up at the blinking stars above me. I reached out with my arms to get my can of beer off the table in front of me. I felt so suffocated earlier at our dinner that being alone in our garden makes me feel much better.My mother had previously informed us that my father would soon become the CEO of the Ong Group, and that as his children, we would almost certainly be given a role; in fact, both of us may be CEOs of one of the Ong Group's company.I don't want to run a company because I want to pursue medicine and do a good job. However, as my mother previously stated, my father may discourage me from pursuing my desire because our family companies are more important to him than his children's dreams.It's suffocating to be born into this family. My family is wealthy, but for the first time in my life, it did not bring me joy.I sighed.Since the beginning, his choices haven'
"I will, next time!" sabi ko kay Pheobe nang alukin niya akong magpa-ayos din ng buhok."Alright, sabi mo yan ha!" sabi nito kaya tumawa ako at tumango-tango.Napa-hawak ako saaking tyan ng bigla itong tumunog, gutom na nga pala ako. "Kain muna tayo." sabi ko kay Siobhan at sumang-ayon naman ito dahil gutom na din pala siya.Puro puno ang nadadaanan naming fast food chain at ayaw naming maki-siksik kaya naglakad-lakad pa kami hanggang sa umabot sa Greenwhich kung nasaan wala medyong tao."Dito nalang tayo." sabi niya at agad akong hinila papasok."Wag mo kakalimutan ang Hawaiian pizza." paalala ko sakanya at una ng nag-tungo sa bakanteng pangdalawahang upuan."Syrhane?" Napa-angat ako ng tingin ng may biglang bumanggit saaking pangalan.Ngumiti si Inri kaya wala akong nagawa kundi ngumiti d
Soren:Ngayon ko lang nakita ang text mo. Oo at kakauwi ko lang. Kamusta kayo ni Siobhan?Ang kanyang message ang bumungad saakin pag-gising ko. He replied at 1:29 AM, pagkauwi niya galing sakanyang part-time job sa Starbucks.Syrhane:Good morning. Okay lang kami. Magpahinga ka ng maayos.Tinabunan ko ang aking sarili ng comforter pagkatapos kong mai-send ang reply. Kinakabahan ulit ako kaya yinakap ko ang aking unan saka binaon doon ang mukha.Biglang tumunog ang cellphone ko kaya agad ko itong kinuha.Soren:Good morning, yes maam hahaha.Napangiti ako at napakagat sa aking labi habang nag-titipa ng reply.Syrhane:Ang aga mo ah? Sleep more.Agad akong bumangon pagkatapos kong mai-send saka
I breathe heavily before I replied to Soren's text.Syrhane:Oo, bakit?Wala sa sarili akong umahon at agad sinuot ang aking roba saka lumabas sa banyo.Soren:She drunk called me. Nasabi niya din na kilala mo siya.Naupo ako sa harapan ng aking dresser at kinuha ang blower na nasa drawer.Syrhane:She likes you. What do you think of her?Soren:Hindi ko siya kilala, Syrhane. What are you thinking?Oo nga, what am I thinking? Napahilamos ako saaking mukha gamit ang aking palad dahil hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon.Napatitig ako saaking sarili sa harap ng salamin."What is this feeling?" I asked myself.I never felt this way before. I kinda feel angry and somewhat I want him to me onl
"Sa starbucks parin ba ang part time job mo?" tanong ko kay Soren habang naglalakad kaming dalawa sa hallway.Tumango siya, "Oo, sa starbucks nalang." sagot nito kaya tumango ako at guminhawa ang pakiramdam dahil sa naalalang trabaho niya sa center island noon.Buti nalang at umalis na siya doon dahil masyadong delikado, nasa kalsada talaga mismo at dahil highway, puro mga malalaking sasakyan ang mga dumadaan."Hatid na kita?" tanong ko bigla kaya agad siyang napalingon saakin na may bahid na gulat sakanyang mukha."Hindi na, uuwi pa muna ako ngayon kasi 8:00 PM pa ang in ko." sagot nito."Ihatid nalang kita para maka-uwi ka kaagad." sabi ko kaya wala siyang nagawa kundi ang sumang-ayon.Pagdating namin sa parking lot ay agad kong pinatunog ang aking sasakyan."This brings a lot of memories
"Syrhane, tama na yan!" rinig kong sigaw ni Siobhan at inalog-alog ang aking magkabilang balikat.Tinaas ko kay Soren ang aking tingin nang agawin niya ang hawak kong baso, "Lasing ka na, iuuwi na kita sainyo." sabi nito at hinawakan ang aking paluspusan ngunit agad ko itong binawi."Mauna na kayo!" sigaw ko sa dalawa kong kaibigan at tinulak ngunit ako ang natumba."Ano ba, Syrhane! Umayos ka nga!" si Siobhan at inalalayan ako patayo.Dahil sa sakit ng aking ulo at sa umiikot kong paningin ay nagpatianod nalang ako sa dalawa kong kaibigan."Ba't ba kasi naglalasing e, may klase pa tayo bukas!" rinig kong reklamo ni Siobhan saakin habang akay-akay ako sakanyang balikat."Sige sige! Salamat sainyo!""Kailangan nyo ba ng tulong?""Kaya na namin to ni Soren, sanay na kami dito!""Sino ba yun?" mahina
I pretended that everything was well with me. During class and during our lunch break, I'm all smiles in front of my classmates and friends. Normal lang din ang pakikitungo ko kay Soren kahit sobra akong nasaktan kahapon, pero hindi niya naman kasalanan iyon. I just expected too much that's why I disappointed myself."Ang gwapo talaga ni Prof Sandoval, no? May girlfriend na kaya siya?" bulong ni Venus saamin ni Siobhan na nasa harapan."Tanungin mo kaya." si Siobhan at tinawanan ang kaibigan dahil sa kahihiyang naiisip."Tanungin natin kapag nakasalubong." kinunutan ko ng noo ang aking kaibigan dahil seryoso talaga siya kaya napalingon ako kay Siobhan na tumatawa."Syr, may nasulat mo kanina ang part na to?" napalingon ako kay Soren na nasa aking tabi saka sinulyapan ang kanyang notebook.Tumango ako, "Oo, teka." agad kong kinuha ang aking notebook na nasa loob ng aking bag at in
That left me dumbfounded. May parte saaking umaasa na sana gusto niya rin pero may parte ring nag-aalala siya kaibigan lang niya ako.Hindi ako nakatulog ng maayos kakaisip sakanyang sinabi sa gabing iyon kahit may alak ako saaking sistema.Iniwan niya agad ako saaking kwarto pagkatapos niyang sabihin yon, nakatitig lang ako sakanya na hindi parin nagbabago ang reaksyon at nang tumalikod na ito ay nakaramdam ako ng lungkot. Gusto siyang manatili, na samahan ako ngunit hindi ko magawang pigilan siya dahil naiisip ko ang aming pagkakaibigan."Siob, nagdadalawang isip ako..""It's either take the risk or regret."Natulala ako sa kawalan at naisip kung worth it ba na aminin ang nararamdaman ko saaking kaibigan? What if we get awkward towards each other? At kung papalarin ako na magugustu
I set aside all my thoughts and focused in our class. Dahil may recitation, halos sinakop namin lahat ni Soren ang pagsasagot sa mga tanong. Nakasagot naman lahat ng aming mga kaklase pero kapag ang iba ay hindi nasasagutan ang unang tanong para sakanila ay nasa aming dalawa lang ni Soren ang sumasalo."Nakakagutom naman yung recitation!" reklamo ni Siobhan nang lumabas na ang aming prof."Parang kinalkal ang utak ko." singit naman ni Venus kaya nagtawanan kaming tatlo habang nagliligpit ng gamit."Let's go to Alcatraz later." yaya ko bigla sa kaya nagulat si Siobhan.Nakita ko saaking peripheral vision ang kanyang malalalim na tingin saakin ngunit nanatili lang akong nakatingin kay Siobhan na ngayo'y nakatingin kay Soren na nasa aking gilid."Nay trabaho ako." doon na ako lumingon sakanya nang nagsalita ito."Kami nalang. August! Sama ka!" yaya ko kay August
"Kaano-ano ni Inri yung dalawa?" kuryoso kong tanong habang nagmamaneho papunta sa bahay nila Siobhan, ihahatid ko na siya pauwi."Pinsan niya." sagot nito kaya tumango ako."By the way, fishy yung Casper ha. Grabe makatingin sayo, e." sabi nito kaya natawa ako."He courted before." sinulyapan ko ang aking kaibigan sa rear-view mirror ng aking sasakyan at gulat itong nakatingin saakin kaya hindi ko mapigilang matawa."Ang gwapo.. tapos binasted mo?" tumango naman ako sakanyang tanong."Kung ganon ba naman kagwapo ang mga manliligaw ko siguro ang dami ko ng ex-boyfriends." sabi nito kaya hindi ko mapigilang matawa ulit habang napapa-iling."Hindi naman siya ganon ka gwapo. Si Soren yung gwapo..."Natahimik kaming dalawa saaking sinabi kaya sinulyapan ko siya. Nakangiti itong nakatingin saaki
"Something happened to me and Soren the night after our midterms when we went to the club." panimula kong sabi saaking kaibigan.I made the decision to tell her everything I had been keeping hidden. I made the decision to tell her how I feel about Soren because it has been troubling me."What happened?" litong tanong nito."We kissed.." sabi ko at agad gumuhit ang gulat sakanyang mukha."You two... kissed?" tanong nito kaya tumango ako."Like.. Momol?" tanong ulit nito kaya tumango ako."My goodness! Bakit ngayon mo lang ito sinabi saakin?" histeryang tanong nito at napatayo mula sa pagkakaupo saaking kama."Then you started to have feelings towards him, right?" tanong nito kaya tumango ako."My goodness! I'm really sorry. Tinutulak ko pa palapit si Inri kay Soren, sana
"What a bummer." bulong ko saaking sarili nang makita si Inri sa harap ng aming room."Hanap mo ulit si Soren, Inri?" natatawang tanong ni Siobhan na nasa aking gilid."Masyado na ba akong halata?" halos bulong na tanong ni Inri kay Siobhan ngunit narinig ko parin."Oo, halatang halata ka." sagot naman ni Siobhan saka tumawa.Nauna na akong pumasok at iniwan silang dalawa na nag-uusap. Agad akong naupo sa inuupuan ko kahapon at nilabas ang aking mga gamit."Habol ng habol yan si Inri kay Soren ah." sabi saakin ni Venus na nasa aking harapan kaya napalingon ako sa labas at nakitang nandoon na din si Soren at nag-uusap silang dalawa."What can you say about them?" tanong nito saakin kaya napalingon ako kay Venus na may litong ekspresyon."Wha-what do you mean?" nauutal kong tanong.&nb
"Sa starbucks parin ba ang part time job mo?" tanong ko kay Soren habang naglalakad kaming dalawa sa hallway.Tumango siya, "Oo, sa starbucks nalang." sagot nito kaya tumango ako at guminhawa ang pakiramdam dahil sa naalalang trabaho niya sa center island noon.Buti nalang at umalis na siya doon dahil masyadong delikado, nasa kalsada talaga mismo at dahil highway, puro mga malalaking sasakyan ang mga dumadaan."Hatid na kita?" tanong ko bigla kaya agad siyang napalingon saakin na may bahid na gulat sakanyang mukha."Hindi na, uuwi pa muna ako ngayon kasi 8:00 PM pa ang in ko." sagot nito."Ihatid nalang kita para maka-uwi ka kaagad." sabi ko kaya wala siyang nagawa kundi ang sumang-ayon.Pagdating namin sa parking lot ay agad kong pinatunog ang aking sasakyan."This brings a lot of memories
I breathe heavily before I replied to Soren's text.Syrhane:Oo, bakit?Wala sa sarili akong umahon at agad sinuot ang aking roba saka lumabas sa banyo.Soren:She drunk called me. Nasabi niya din na kilala mo siya.Naupo ako sa harapan ng aking dresser at kinuha ang blower na nasa drawer.Syrhane:She likes you. What do you think of her?Soren:Hindi ko siya kilala, Syrhane. What are you thinking?Oo nga, what am I thinking? Napahilamos ako saaking mukha gamit ang aking palad dahil hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon.Napatitig ako saaking sarili sa harap ng salamin."What is this feeling?" I asked myself.I never felt this way before. I kinda feel angry and somewhat I want him to me onl