*****RAIN***** "ART, HINDI KO KAYA! Huwag kang umalis!" Humahangos na napa-bangon si Rain mula sa kaniyang kama; tutop ang kaniyang dibdib ay naghabol pa siya ng hininga. Nabaling sa papa niya ang kaniyang mga mata nang mabilis itong umupo sa may paanan para bigyan siya ng isang basong tubig, tinaggap 'yun ni Rain bago magpunas ng pawis sa kaniyang noo. "N-nasaan po si Art?" halos bulong na lamang ang kaniyang tinig. Palinga-linga siya sa paligid, ninanais na maka-hanap ng sagot o mahanap si Art. "Anong sinasabi mo?" Kinunutan siya ng noo ng kaniyang papa matapos na tanggapin ang ibinalik niya ritong baso. "Nasa bahay nila syempre, o baka nasa hospital na para sa trabaho niya." "Nandito po siya kagabi, hindi ba?" Sandali siyang tinitigan ng kaniyang papa, may awang kumislap sa mata nito bago umiling. Tumayo ito tsaka nag-iwas ng tingin kay Rain. "Masyado 'atang malalim ang panaginip mo, anak at iniisi—" "Panaginip?" Hirap siyang paniwalaan ang sinabi nito. "Hindi po 'yun pan
*****RAIN***** BUMALIK SA CAFE si Rain gaya ng pangako nito sa kaniyang mama at Tita Riz, she tried to compose her broken self again despite the deep cut inside her chest. Kasabay ng pagsusuot niya sa kaniyang uniporme'y ang pagsusuot niyang muli sa kaniyang tapang para magpatuloy pa rin sa kabila ng mga nangyari. Matamis siyang ngumiti sa kaka-pasok na costumer bago magtungo sa table kung saan niya i-seserve ang dalang dalawang kape at soft roll. "Enjoy your coffee, ma'am," wika niya sa dalawang babae na nag-order no'n. Pagkatapos ay sumunod naman siya roon sa kakarating lang para alukin sila ng tubig kung sakaling ayaw pa nilang umorder. "May hinihintay pa'ko, miss," anang babae habang palinga-linga ito sa may pintuan. "Ay! ayan na pala sila." Itinuturo nito ang kung sino sa may bulwagan; nagtaas ito ng kamay just to wave to someone. "Dito!" hiyaw nito sa kung sino. "Art, dito tayo!" Natutuwa itong nag-aabang sa kaniyang kasama habang na-estatwa naman si Rain sa kaniyang k
*****RAIN***** HINDI MASUKAT ang ngiti ni Rain habang nagliligpit siya ng kanilang pinagkainan sa kusina pagkatapos, natutuwa ang puso niya sa isiping hindi siya binigo ng papa niya ngayong gabi kahit pa alam niyang pinasakit niya nang husto ang ulo nito noong nakaraang mga linggo. Nakakatawa pa, dahil pareho silang busog ni Wind galing sa handaan pero mas marami pa silang nakaing dalawa. Napapa-isip tuloy si Rain kung may alam ba ang mga ito sa plano niyang ipagluto sila. Hmmmm? Kasalukuyan siyang nagsasabon sa mga plato nang tahimik na lumapit ang papa niya, nakahalukipkip itong tumayo sa kaniyang gilid. Mabilis namang huminto si Rain sa ginagawa niya sa pag-aakalang may kailangan ito sa kaniya. "Pa? Kala ko po umakyat na kayo..." Bahagya siyang natulala rito nang mahuli niyang pa-simple itong ngumiti sa kaniya. She equalled his simple smile. "May kailangan po ba kayo? Kape or juice?" "No, ayos lang ako... busog na busog nga ako sa mga niluto mo." Pabiro nitong hinaplos-haplos
*****RAIN***** MALAWAK ang gumuhit na ngiti sa labi ni Rain nang makuha niya nang tama ang lasa ng cookies na ginamit nila sa kanilang assessment noong college. Bukod doon ay saktong-sakto lang din ang texture nito at ang aroma— kalat na kalat ang napaka-tamis na amoy nito sa buo nilang kabahayan. Hindi tuloy na-iwasan ng papa niya na kaagad tikman ang gawa niya dahil sa amoy nitong nakaka-panglaway, bahagya itong na-paso na ikinatawa bigla ni Rain. "Ano, pa, pasok po ba sa banga?" Sabay silang natawa nang mag-thumbs up ito, bumalik si Rain sa pagpa-pack ng mga cookies na dadalhin niya kay Andrew at kina Nate ngayong araw. "Hmmmmm! Ang bango naman ng amoy na 'yun. Parang ang sarap, ah!" Napalingon sila ni Wind sa agaw eksenang umentradang si Jan. Ang enerhiyang taglay nito ngayong umaga'y kapareho ng kaniyang buhay na buhay na make-up sa mukha. She's with her office uniform already, mukhang papunta na ito sa kanilang building ngunit sa hindi pa alam ni Rain na dahila'y narito pa
*****RAIN***** "HIND KA pa ba pupunta sa hardware na tinutukoy mo?" puna ni Rain habag nagpupunas sa mesang katabi ni Andrew, nagtaas siya ng kilay rito. "Baka magsara iyon bigla?" Hindi naman sa pinalalayas niya ang binata, kaya lang kasi ay na-aasiwa na siya sa panonood nito sa mga kilos niya simula pa nang dumating ito kanina. Kung hindi lang niya ito kilala'y iisipin niyang nangmamanyak na ito sa kaniya! "I don't think so... Kung gano'n nga ay may iba pa naman," anito habang naka-halumbaba sa mesa niya't mapaglarong naka-ngiti. "I just want to relax a bit." "Hindi ka ba puweding mag-relax sa bahay ninyo?" Pinagsisihan kaagad ni Rain ang naging tono niyang para bang itinataboy na nga niya ito. Hindi naman niya sinadya. She just find his stares uncomfortable, hindi siya makagalaw nang maayos para magtrabaho. "I mean, mas komportable roon dahil may kama at puwede kang humila—" "Pero wala ka naman sa paligid, hindi rin relaxing ang view," sagot nitong tila ba normal lang ang bag
HALOS MANLAMIG si Rain nang marinig niya ang mga hinaing ni Jackie... So, all this time siya pala ang dahilan ng pag-aaway nila ni Nate? What did she do again this time? "Jack, you should understan—" "I can't, Nate!" mala-kulog na buwelta ni Jack. "Hindi ka na mahal no'ng tao, don't be such a blind! May iba nang laman ang puso niya at alam nating pareho na hindi ikaw 'yun. " "I know." Nate's voice came out broken. "Hindi mo kailangang ungkatin pa." "Bakit hindi? Kung 'yun ang tanging paraan para magising ka sa katangahan mo. Nate, stop loving someone who's clearly in love with someone else. Nagmumukha ka ng tanga. " "And so are you," simpleng wika ni Nate na umani ng malakas na sampal mula kay Jack. Tinangkang lumabas ni Rain para awatin ang dalawa, but there's a part of her that wants to know more of the root of this misunderstanding. Are they having a relationship now? Kaya ba nagagalit si Jan kapag malapit sina Rain at Nate, dahil nagseselos ito? "How dare you, Nate!" anito
*****ART***** FIVE LONG hours of waiting Art was done fitting his own suit for their special day, yet Jane is still in front of her favorite designer and explaining everything that she wants for her wedding gown. Dahil sa pinairal nitong standard para sa damit na nais niya ay inabot sila ng siyam-siyam roon sa boutique at inabot ng gutom. So, before going home, they have decided to eat their dinner first. May katapat na restaurant ang boutique, kaya naman hindi na sila lumayo pa. Art helped her with her seat first before he head to his own. Nilapitan sila ng waiter doon para sa order nila, he let her decide about the food while he excused himself for a call. Muli siyang lumabas nang makitang si Andrew 'yun. Luminga-linga siya bago magsalita. "What is it?" Matapos ang sagutan nila ni Aling Nikka after ng party ay hindi pa siya muling nakaka-dalaw sa bahay ng mga ito. Hindi pa sila nakakapag-usap muling dalawa, it's not as if there is a need to. Nasabi na rin naman ni Art ang nais ni
*****RAIN***** NAPATUNGNAN NG kaunting gulat ang iritadong mukha ng papa ni Rain, kaunting-kaunti lang hindi gaya ng kay Rain. Which makes her think na para bang may alam ito sa kuwento. Well, that's not impossible since he is also close to Andrew's mother just like her mama. But if that's the case, would it be possible that her Tita Nikka shared their family's secret to them? "Who told you about that?" tanging na-sabi nito sa haba ng mga sinabi ni Rain. "Si Andrew at si Art po mismo noong huli kaming mag-usap." Medyo nagdududa na si Rain sa ligalig na gumuhit sa mukha nito. "Pa, may alam ka ba tungkol dito?" Mukhang may alam nga ang kaniyang papa, but he didn't even bother sharing this thing to her before. Alam naman nitong nagka-relasyon sila ni Art at naging malapit din. Mariing ipinikit ng kaniyang papa ang mga mata nito. "Wala, anak." He cannot maintain an eye contact with her, that means he's lying because he knows something about it. Naging ikalawang ina ni Art ang mama
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h