*****RAIN***** HINDI NAGING madali ang mga sumunod na araw para kay Rain lalo pa't pakiramdam niya'y pasan-pasan niya ang mundo sa sobrang bigat ng kalooban niya. Imagine Jackie and her were fighting for something she doesn't know, her friend just suddenly changed and built a rage for her for something she wasn't aware of. Sa tuwing tinatawagan niya ito para makausap ay madalas lang nitong pinapatay ang linya, kapag naman hinihintay niyang dumating ang dalaga sa cafe ay itinuturing lamang siya nitong hangin na hindi nito nakikita o naririnig. Rain is almost exhausted of her, kung alam lang sana niya kung ano ang gagawin para maayos silang dalawa ay ginawa na niya. But for Pete's sake, she is not a clairvoyant to predict the problem!Isama pa ang pag-iisip niya ng kung anu-ano dahil maraming araw na halos ang lumilipas simula nang sugurin siya ng mommy ni Art sa condo nito ay hindi pa rin nagpapakita, maski magparamdam man lang ang binata. A text would do, but he's ghosting Rain and
*****ART***** ART WAS busy packing his things when he received a phone call from Brent, nilingon niya ang relos sa kaniyang pulsuhan at na-pansing tatlong magkakasunod na oras na naman siyang tutok sa laptop niya't ilang dokumento. Marahas siyang huminga at hinayaang malaglag ang sarili sa backrest ng kaniyang upuan. Pumikit siya habang itinatapat ang telepono sa kaniyang tainga.Well, he's not Brent if he's not used of making fun of him. Kaya naman panay kag*guhan lang din nito ang sumalubong kay Art bilang panimula. If it's not about his bruises, na kay Kim sila at sa mga bagay na hindi nila dapat pinag-uusapan. They were exchanging curses when he shifted their topic to his mother's sudden visitation early this morning. Doon muling bumuhos sa kaniya ang lahat ng ala-ala sa naging pag-uusap nila. Ang takbo ng isip niyang kanina pa niya pinipilit iliko'y heto na naman at naka-puwesto sa dating daan.To ease the burden and seek for some advice, he'd let his friend know about his mom's
*****RAIN*****"SHE MEAN read between the lines?" may sarkasmong komento ni Jan habang nag-uusap sila ni Rain nang personal sa cafe nang dumaan ito roon para mag-break mula sa trabaho. Natatawa nitong inayos ang bagong gupit niyang bangs na kumukubli sa mata niya. "Or baka naman mala-Catriona Gray, tipong every cloud has a silver lining? Alin doon?"Huminto si Rain sa pagpupunas ng counter para tikwasan ito ng kilay. "Anong pinupunto mo kung gano'n?"Humigop ito mula sa kaniyang shake pagkatapos ay maarte pang kinilig, hindi tuloy napigilan ni Rain ang sarili niyang ikutan ng mata ang pinsan. This girl is such a fruitcake at times."Ano na?" na-iinip niyang dagdag."Well, ang point ko lang naman pinsan kong hindi nagmana sa taglay kong kagandahan ay puwede ngang tama ang Nanay Lerma mo. Nandoon na tayo sa mahal ka ni Sir. Art at wala siya ngayon dahil ina-ayos niya ang kaguluhang nangyari. But come to think of it, Rain, ang sabi mo'y matindi ang nakita mong galit sa mga mata ni Ma'am J
NGAYONG IBINIBIGAY SA kaniya ni Art ang pagkakataon patungo sa kaniyang pangarap, isang abot lamang sa papel na ini-aabot nito ay solve na si Rain para sa plane ticket at ibang papers na kailangan pa niyang ayusin. But the problem is she can't find her heart skipping a beat for it. Hindi gaya dati sa tuwing mararamdaman niya ang excitement para sa matatayog niyang pangarap hindi lang para sa kaniyang sarili kun'di pati na rin sa kaniyang pamilya. Most probably because she knows to herself that the supposed way in her front is not the right one. Once she accepted the money, her mama will get disappointed in her in heaven. All of the little principles she taught Rain will be wasted plus the mere fact that she will be losing all the chance of seeing, talking, hugging, and loving Art anymore. Hindi! Hindi niya ipagpapalit si Art sa perang iyon, his worth is more than that. There are a lot of ways to pursue her dreams and accepting that dirty money is not part of that way. "Tapos ka n
*****RAIN***** DARKNESS FELL fast and very wide, so wide that it even reached Rain's wounded innermost where her heart is located. She chose to kill those annoying times through sitting outside their house, next to their beautiful garden where there are chairs she could sit on while staring at the dark yet bright sky. Maigi siyang naka-hilig sa backrest ng upuan habang naka-tingala sa kalangitang puno ng mga makikinang na bituin ngayong gabi. Lumalalim na ang gabi ngunit hindi parin siya dinadalaw ng antok maski na ng gutom. She's dead tired, sitting right there like an idiot trying to count the stars above. Maybe for a diversion so that she could stop thinking about Art, his words, and the way he treated her? It could also be her way is to get herself tired and sleepy as well? Hindi niya alam! Magulo pa rin ang isip niya hanggang ngayon, half of her was pained while the other half was determined to believe that Art was just doing this to protect her. Sa kinikilos nito kanina'y r
*****ART*****"NASA LABAS si ulan. Nagkaroon ng problema sa kapatid niya, si Wind? What a name!" salubong sa kaniya ni Brent nang maligaw ito sa opisina niya para sa mga papel na ipapa-review nito kay Art.Naguguluhan itong tiningnan ni Art, balak niyang magsiyasat ngunit mabilis na nakuha ang sagot nang sumagi sa isip niya si Rain dahil sa makahulugan at mapang-asar na ngisi ng kaniyang kaibigan.And believe him by that time gusto niya itong saksakin ng ballpen sa labi nang matigil ito sa pang-iinis sa kaniya... obviously, not the proper time for his bullsh*ts!"Hey!" Napawi ang ngisi nito dahil sa madilim niyang titig. "Stop that, para mo na akong pinapatay sa titig mo, ah!""We will really get there if you don't leave right away," he said in a toneless voice. "I still have a lot of things to do.""But I was just informin—""I don't need your information!" he fumed in a ruthless voice. "Just leave!""Okay, okay..." He raised both of his palms. "Just calm down." Calm down your ass, A
*****ART*****DALA ANG nagngi-ngitngit na galit ni Art para sa kaniyang mommy ay diretso ang mabibigat niyang mga hakbang patungo sa mansion pagka-parada pa lang sa labas ang kotse niya. Sinalubong siya ni Maricel nang mamataan ang pagdating niya, gulat ang mababakas sa mukha ng dalaga nang sabayan siya nito sa paglalakad. She looked scared of him, sa ayos ba naman ng nagsasalubong niyang kilay at nagliliyab sa galit na mga mata. Who would not be?"Sir, hindi po kayo nagpasabing darating kayo," anito sa halos nanginginig pang tinig."Hindi ko rin balak bumisita," matabang niyang sagot. Pareho silang pumasok sa engrandeng bulwagan. Lumipad kaagad ang mga mata ni Art sa kung saan-saan, partikular sa mga paboritong spot ng kaniyang ina. "Si Mom? Where is she?""Ahh... " Namula ito at biglang napa-isip, nag-iwas si Maricel ng tingin sa kaniya nang bumaling si Art nang tuluyan dito para manghingi ng sagot. "W-wala pa po sa kwarto nila, e. Baka nasa office pa po?""Galing lang ako roon, w
*****RAIN*****"ATE RAIN, okay ka lang?" Para siyang nagising sa biglang pagsasalita ni Wind na nasa kaniyang tabi pa rin pala. Nasa loob na sila ng kanilang bakuran, subalit tila ang isip niya'y na-iwan lang sa nakita niya sa hospital kaninang tanghali. May kirot na lumulukob sa kaniyang buong katawan, at sikapin man niyang maging rasyonal ay talagang nagseselos siya."Oo naman," sagot niya sa karaniwang tono kapag magkausap sila. Subalit hindi siya maka-tingin dito. "Mukha bang hindi?" He stared at her using his observant eyes, Rain felt like a puzzle he's trying to solve. He then shook his head. "Mukhang hindi. Hindi ka pa nag-lunch, hindi ba?"Napahawak si Rain sa kaniyang tiyan nang maalala niya ang tungkol doon. Hindi talaga maayos ang pakiramdam niya't medyo nanghihina rin ito pero batid niyang hindi iyon dahil sa nalipasan siya ng gutom o dahil pagod siya galing ng trabaho. There's this one particular reason why she feels so not in the zone. "Baka nga? May lugaw pa 'ata sa
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h