*****RAIN***** NAHIHIYANG UMUPO si Rain sa kaharap na upuan ni Mr. Sevilla matapos niyang i-lapag ang order nitong black coffee, kasabay no'n ay ang pagbaba niya rin sa tray na hawak. Tumindi pang lalo ang pangangatog ng kaniyang tuhod, lalo sa mga mata nitong kung tumingin ay para bang wala itong magandang nakikita. Mr. Sevilla's deep set hazel's eyes resembles Art's eyes, both dark and scary at times. "That man," anito habang itinuturo si Nate na naroon na sa counter at nanonood sa kanilang table. Hindi ito halos pumayag sa hiling ni Mr. Sevilla kanina, pero mapilit kasi ang huli kaya naman kalaunan ay pinagbigyan nalang ni Rain habang si Nate ay hindi ma-ipinta ang mukha habang nakahalukipki at matang-lawin sa kaniyang puwesto."Is he your suitor?" "Si Nate po?" Nahihiya ma'y mabilis siyang umiling. "Naku! Kaibigan ko lang po siya.""That's good to hear." He sighed in relief. Ibiniba nito ang tasa at platitong hawak para tingnan si Rain nang may paghanga at kahalong tuwa. "Akala
*****ART***** NANG MATAPOS ang duty ni Rain sa cafe ay sabay silang pumunta ni Art sa park, malapit sa bahay nina Rain para tumambay habang kumakain ng ice cream sa lilim ng isang puno. At sa buong oras na naroon sila ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang pigain si Rain sa kung ano ba talaga ang pinag-usapan nila ng kaniyang daddy. Bakit sobrang seryoso ng mga mukha nilang dalawa nang abutan niya ang mga ito sa cafe, halos may bakas pa nga ng luha ang sulok ng mga mata ni Rain. But Rain... he doesn't know if there was really nothing to tell or she was just teasing him again just to keep something. Bukod kasi sa pangiti-ngiti ang dalaga ay mukhang hindi rin siya nito seniseryoso, Art doesn't see any problem with that but he is kind of afraid that his father might told her something offensive or something that will cause destruction to both of them. That is the last thing he wants to happen, hindi niya ginagawa ang lahat para lang masaktang muli ang dalaga. "Please, Rain...""Wa
*****RAIN***** WALANG PAGSIDLAN ang ngiting naka-guhit sa mga labi ni Rain habang naka-upo siya sa may plant box, sa labas ng cafe dala ang cookies na kaniyang ginawa kaninang umaga para ibigay kay Jack. Nakapag-out na ang dalaga kanina at nakapagbihis na rin ng pang-uwi niya, but she chose to stay a little bit for her dear friend who has been missing in action for the past few days. It's been a while since the last time they had seen each other. Rain miss her a lot already, 'yung kakulitan nito at pambabara ng dalaga madalas... She miss her only friend who could scold her savagely but will hug her after and wipe her tears. Sana ay makapag-usap na sila nang maayos ngayon, sana ay handa na itong magkuwento tungkol sa kaniyang problema at sana rin ay makatulong si Rain dito.Mabilis siyang tumayo mula sa may plant box nang may humintong trycicle sa kaniyang tapat, mula roon ay bumaba ang kakaligo lamang na si Jack. Naka-ngiti niyang nilapitan ang dalaga pagkatapos nitong bayaran ang ka
"GOOD AFTERNOON po..." Hindi man kita ang mga mata nito sa ilalim ng shades ay dama pa rin ni Rain ang panunuyo ng kaniyang labi dala ng labis na kaba dahil sa mga titig nito. Nahuli niya ang pagguhit ng ngisi sa dulo ng makintab nitong labi habang taas-baba siyang pinagmamasdan ng ginang, para bang may kung anong code sa katawan niya't mukhang mali iyon dahil hindi niya nagugustuhan ang ekspresyon sa mukha nito."You really looked like a carbon copy of Reina," she said with an accent. "You are just a bit prettier, I can see. But all in all, you are her spitting image." She gracefully removed her sunglasses from her eyes without breaking their eye contact. Ilang segundo pa itong tumitig kay Rain, hindi makapaniwala o marahil ay namamangha. Her eyes resembles those of Airish, natural na mayroong mahahabang pilik kahit pa hindi na lagyan ng extension. Ang kulay light brown nitong mga balintataw ay kakulay ng kilay nitong medyo m*****a ang pagkaka-arko, her thin lips were painted with
*****ART***** SA MULING paglapat ng kanilang mga labi ay sandaling nawala ang lahat ng takot, lungkot at sakit na nararamdaman ni Art. For that wonderful and magical moment he forgot everything around him; his mother and her threats, his problems and the reality. The pleasure in her kisses is just enough to make him feel that there's still heaven on earth. The happiness he is getting from Rain is something that makes him wanna fly to the moon just to scream how happy he is. Everything feels surreal, but Art treasures it so much inside his heart. Ang buong akala ng binata ay wala ng magiging katapusan ang kasiyahang iyon, na ang gabing iyon ang simula ng lahat ng katuparan ng kaniyang mga pangarap at saya sa kaniyang buhay. Akala niya ay tapos na ang masasakit na kabanata sa kanila ni Rain. Oh, how wrong he was!It seems that he forgot that expectations used to hurt people in one way or another...Pagkatapos nang gabing iyon ay natapos din ang romantikong kanta, ang sayaw nila at mas
*****RAIN***** "BIGLAAN naman 'ata ang pag-sleep over mo rito sa aming palasyo, my dear cousin na hindi nagmana sa taglay kong alindog?" pagbibiro ni Jan kay Rain nang tabihan siya nito sa harapan ng TV, sa may sala ng kanilang bahay. "May problema ba?" Inagaw nito mula sa mga kamay ni Rain ang one liter na ice cream na kanina pa niya hawak ngunit hindi naman niya makuhang bawasan.Tulala lamang ang dalaga sa TV, naka-tingin sa palabas na ume-ere ngunit wala talaga roon ang kaniyang isip. Tingin niya'y comedy ang palabas doon, ngunit hindi niya magawang ma-tawa lalo pa't paulit-ulit na nagfa-flash sa kaniyang isip ang mga mata ni Art kanina at ang imahe nitong papalayo sa kaniya.Hindi nawala ang sakit kahit pa lumipas na ang maghapon, natuyo ang luha niya ngunit hindi naging maayos ang pakiramdam ng dalaga. Pamilyar na sa kaniya ang kirot na iyon, it was the same pain she carried back when Art left her hanging because she hurt him again. And now, it's in her chest burning once again
*****ART*****FIVE BOTTLES of hard liqour and Art is starting to see optical illusions everywhere. Mga uma-along linya, kulay na paiba-iba, taong mukhang hayop and a lot more. Napa-ngiwi si Art nang biglang atakihin ng kakaibang sakit ang kaniyang ulo, padarag na bumagsak ang kaniyang katawan sa may itim na couch na pagmamay-ari ng club sa loob lamang din ng building nila. Iminulat ni Art ang kaniyang pagod na mga mata para lang makitang muli ang magagandang mga mata ni Rain, her expressive eyes that used to enchant him every freaking chance. It's really hard to resist them, especially when they are turning slits like a lovely crescent moon when she's smiling... But in the way she looked at him last time as if Art just caused him something really really bad, the way she gives no expression in them, just the tears she had been restraining and the emptiness hurt him in no measure. Ipinikit niyang muli ang mga mata iya para naman hayaang umalpas ang mga luha roon. Haaay! Poor life! Fuc
*****RAIN***** "ANO ANG ibig mong sabihin?" Matalim niyang tiningnan ang dalaga mula sa kaniyang kinatatayuan, tuluyan itong pumihit para maharap nang diretso si Jane. "Are you saying that Art did something—""Yes, exactly!" Mas lumawak ang ngiti nito nang mahimigang nakuha ni Rain ang laman ng kaniyang pahiwatig. "I have never thought that you are not that slow as I was expecting." Natutuwa nitong binalingan ang noo'y seryoso nitong katabi, tila hindi ito natutuwa sa ikinikilos ni Jane... having a friend like Jane, you must understand why."Sabihin mo sa akin..." Gone the calmness in her voice. "...ano ang ginawa ni Art sa mama ko?""Rain, calm down," bulong ni Nate sa kaniya. "Hindi mo ito kailangang serysohin." "It's about her mother, why not take it seriously?" baling ni Jane kay Nate, nagtaas pa ito ng kilay. "Tungkol sa paninira ng mama mo sa pamilya—""It's not my mother who ruined their family, it was his father who can't moved on from my mother," she cut her off in a flat w
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h