Chapter 42: Normal Life Of Piere Monecidad.

Napatitig ako kay Piere na normal at natural na natural ang kanyang ngiti habang tinitignan ang isda na kanilang nakuha sa dagat.

“Peter! Este— Piere!” malakas na tawag sa kanya ni amang, iyon yung padre de pamilya ng kumupkop sa amin.

“Amang!” tugon ni Piere.

“Dalhin na natin ito sa bagsakan, para mabayaran na rin tayo.” Nakangiti ko silang pinanood. Simpleng itim na shorts ang suot ni Piere at putting long sleeve ngunit bagay na bagay iyon sa kanya dahil sobrang puti niya.

Suot niya rin ang fishermen’s hat na mas nagpagwapo sa kanya sa aking paningin. Ang mga dalagita sa gilid ay kinililig, hindi maiiwasan. Gwapo talaga si Piere.

Sumama naman ako sa kanila sa palengke para makapamili na rin kami ng mga pangangailangan. Hindi naman sobrang liit ng tinitirahan namin ngunit kahoy ito hanggang sa sahig.

“Piere!” tawag ko sa kanya dahilan para lingunin niya ako, lakad at takbo siyang lumapit sa akin bago ngumiti.

“I think I’m gonna sell something big, Lumi. All of the hard work paid off