PASURAY-SURAY ako habang naglalakad paakyat ng hagdan. I'm planning to sleep in this house. Hindi ko na kakayanin kung magmamaneho pa ako pauwi sa condo unit ko. Sa bawat paghakbang ko ay pakiramdam ko hinihigop ng sahig ang katawan ko. I still manage myself to get upstairs at hindi na ako namili ng kwartong papasukan. Iyong unang pinto na ang hinawakan ko ng door knob at inikot ito. Halos magdikit ang mga kilay ko nang mapansing nakalock ito. Fuck this house! Hindi ba nito alam na anak ako ng may ari ng bahay kaya bakit nakasara ang kwartong ito! Buong lakas kong dinamba at tinulak ito gamit ang katawan ko at napangiti ako nang bumukas ito. Nang makita ang malaki at malapad na kama ay tuluyan na akong nahiga roon. I never thought that this bedsheet will be hella smell so good like this. Parang pabango. Nagbago ba ng fabric conditioner sila Nanay Luz?Akmang ipipikit ko na sana ang mga mata ko nang biglang may maaninagan akong taong lumabas sa kung saang pinto. Nakatapis ito ng t
SA KWARTO ako ni Mr. Saavedra nagpalipas ng gabi at natulog, pero katulad ng mga ilang araw na nagdaan, hindi ito tumabi sa akin at hanggang sa paggising ko ay mag-isa lang akong nakahiga sa kama. Hindi ko alam kung saan siya natulog dahil pagbangon ko kanina ay wala naman siya sa sofa na nakalagay din sa kwarto niya."Hey Aliyah, is there something bothering you? You seem to be spacing out. " agad akong napalingon kay Mr. Saavedra at mabilis itong inilingan.Kumakain na kami ngayon ng tanghalian. Maaga akong nagising, mga ala-sais palang ay bumangon na ako at naglinis ng katawan.At hanggang ngayong alas-onse na ay hindi ko pa ulit nakikita ang anak nitong si Rocco. Baka umuwi na ito? Sana nga."W-wala naman. Iniisip ko lang kung kailan ko pwedeng dalawin sila papa." pagdadahilan ko nalang. Ayoko namang sabihin na iniisip ko ngayon kung saan siya natulog at kung wala na ba talaga dito ang anak niya."Ah yeah, of course, I already thought about that. Good thing you mentioned it. But
"ARE you sure you don't want to come with me to my office?" halos pangatlong beses na itong tinanong ni Richard at katulad ng sagot ko kanina ay mabilis na tango lamang ang ginagawa ko."Okay lang ako. Siguro sa susunod nalang ako sasama." sagot ko habang inaabot sa kanya ang briefcase niyang naglalaman ng mga gamit niya. Nginitian ko pa ito na tila nagsasabing ayos lang talaga."But Rocco is still here. I just thought that maybe you're uncomfortable now because of what happened last night-""Huwag mo nang ipaalala. Lasing siya n'on kaya siguro hindi na niya iyon naaalala kaya kalimutan na rin natin 'yon. Isipin nalang natin na hindi nangyari iyon, okay lang ba?" tanong ko habang tinititigan ito ng marahan.He let out a deep and heavy breath first before reaching for my arm and positioning me to look into his eyes."I'm just worried.""Alam ko naman 'yon pero 'di ba sabi niya sayo iiwasan niya din naman ako. Kaya huwag kanang mag-alala. Pwede din naman na dito lang ako sa loob ng kwa
BUONG maghapon akong nagkulong lang sa kwarto ni Richard, hindi pa kasi napapaayos ang door knob ng tinutuluyan kong kwarto. Ayokong lumabas dahil baka magkasalubong lang kami ng walang modo at bastos niyang anak. Umidlip at nag-isip-isip lang ako. Iyon lang ang pinagkaabalahan ko buong maghapon. Mag-aalasais na ay wala pa si Richard. Nag-aalala na ako lalo na nang magsimulang bumuhos ang mabilis at malalaking patak ng ulan. "Nanay Luz? Nagtext po ba sa inyo si Richard?" tanong ko sa mayordoma pagkapasok ko ng kusina. Kasama nito ang dalawang kasambahay na tila naghahanda na ng lulutuin. Agad naman silang ngumiti pagkakita sa akin. Ayoko kasi na ako ang tatawag sa lalaki. Baka isipin nito masyado ko siyang hinahanap-hanap gan'ong kaninang tanghali lang naman ito umalis."Hindi Aliyah eh, bakit?" balik-tanong sa akin ng matanda. Lumapit ako at naupo muna sa malapit na bakanteng upuan upang tingnan ang kanilang ginagawa. "Anong oras na po kasi. At saka medyo lumalakas po ang buho
"HELLO Aliyah?" agad na bungad na tanong ni Richard pagkalabas ko ng kusina at pagkalagay ng cellphone sa tenga ko."R-richard...""I'm sorry hindi ako makakauwi ngayon. Hindi pa kasi ako tapos sa ginagawa ko and well you know, I've been out of my office for almost a whole week. But I promise you, pagkagising na pagkagising mo, nandyan na 'ko. Sabay tayo magbebreakfast." Richard explained it to me, and I convinced myself that I shouldn't feel afraid just because this will be the first time that I will spend the night here in their house without him, tapos may kasama pang taong puro sama lang 'ata ng loob ibibigay sa akin."Naiintindihan ko naman 'yon. Siguro maigi na rin 'yon kaysa naman mastranded kayo sa baha at lalong hindi makauwi. Kaso lang...""Why? Is there something happened habang wala ako? Did Rocco do something stupid again? " agad naman akong kinabahan sa uri ng pagtatanong nito. Para bang naiimagine ko ang itsura nito. Salubong ang kilay at matalim ang mga mata.Hindi ko
ALIYAH POVKANINA, ilang minuto lang ang lumipas mula noong bumalik sila Sarah at Rica sa kusina ay napagdesisyunan ko nalang na umakyat muna sa kwarto ni Richard. Mabilis kong pinatay ang telibisyon at naglakad na papuntang hagdan. Habang humahakbang ay napapatingin naman ako sa malaking bintana kaya't kitang-kita ko ang malakas na ulan. May ilang dahon at sanga na rin ang naitatangay ng hangin. Pagkapasok sa kwarto ay nahiga ako saglit. Wala naman kasi akong maisip na gagawin. Ayoko lang na maiwan mag-isa sa sala kaya ako umakyat sa kwarto. Tama! Tatawagan ko nalang sila papa. Hindi ako nakatawag kanina kasi nawala sa isip ko. Ngayon ko nalang gagawin. Agad kong kinuha ang cellphone ko na nakatago sa isang drawer at mabilis itong binuksan. Dinial ko agad ang numero ni papa. Ilang ring lang ang lumipas bago niya ito sagutin. "Oh Aliyah, anak. Kamusta ka dyan?" napangiti ako nang marinig ang boses ni papa. Namimiss ko na siya. "Si Aliyah ba iyan? Pakausap naman." dinig ko pa sa
NANG matapos kumain ay mabilis din akong bumalik sa kwarto ni Richard. At habang nasa hapag-kainan ay hindi ko tinatapunan ng tingin si Rocco. Pero pansin ko ang maya't maya na pagsulyap nito sa akin. Para bang hinihintay niya talaga na tumingin ako sa kanya. Asa pa siya! At saka para saan pa? Ano na naman bang pakulo niya? Pagkaakyat ko ng kwarto ay mabilis ko na itong nilock. Ganoon pa rin ang ulan. Malakas at dinig na dinig ang buhos ng ulan na humahampas sa bintana. Napagdesisyunan ko munang maglinis ng katawan bago matulog. May heater naman ang kwarto ni Richard, kaya hindi ako lalamigin kahit pa maligo ako. Patapos na ako sa pagligo nang bigla namang nawalan ng kuryente. Kaya hindi ko na pinansin kung may bula pa ba ang ulo o katawan ko. Minadali ko nalang ang pagsusuot ng twalya at dali-daling naglakad papunta sa pinto ng cr. Halos takbuhin ko na ang kama para lang makalabas ng banyo. Takot pa naman ako mag-isa tapos madilim. Kadalasan pa naman sa mga napanood ko na mga h
ROCCO POVWHAT the fuck did I just do? Binuhat at nilapag ko lang naman siya sa malambot niyang kama. Nakipag asaran pa ako sa kanya about her underwear as if we're in good terms. I even saw her rich and delectable breasts. Imagine, that lady is my soon to be step mom tapos nakita na ng dalawang mata ko ang mayayaman at makikinis niyang mga dibdib. Ano nalang ang sasabihin ng magaling kong ama?"Oh shit focus Rocco. Focus. You need to focus. Hindi ito ang unang beses na nakakita ng dibdib ng babae! You already seen a lot. Mas malalaki at mas magaganda. Why do you have to be shocked and startled just because you saw that rich and sexy breast of that woman!" Pagkausap ko sa sarili habang bumabalik sa aking kwarto. When I saw her half naked, I didn't know. It seems that I have just lost my sanity. Everything in my mind was gone the moment I saw her lying on her cold floor. Wala naman talaga akong dapat na pakielam sa babaeng 'yon eh. But when I heard her scream, nagpanic ako at ina
HI EBRIWAAAN! THANK YOU SO MUCH SA WALANG SAWANG PAGKALAMPAG PARA MATAPOS ANG STORY NILA ALIYAH AT ROCCO! SOBRANG TAGAL NA KASI NITONG DRAFT NA TO NA HALOS PAIBA IBA NA ANG PLOT PERO YUN NGA NAITAWID PA RIN KAYA MARAMING SALAMAT SA INYO. NAGBABALAK AKONG SUMALI SA CONTEST KAYA LANG BAKA HINDI KO NA NAMAN MATAPOS AGAD KAYA DI KO PA ALAM PERO THANKFUL AKO SA INYO ALWAYS, YUNG MGA NAGAGALIT DYAN SORRY HUHU, ILALAGAY KO NALANG KAYO SA SUNOD NA STORY KAYO YUNG MGA MAGPAPAHIRAP KAY FEMALE LEAD EME HAHAHA BAKA MAY MALITO SA MGA CHARACTERS SA DULONG PART HA, NASA STORY PO YAN NI ASHTON (Just a Contract) MAGANDA DIN AY SI PROMOTE HAHAHA YOWN LANG TENKS AGAIN, MAHAL KO KAYO LAHAT! MABUHAY PA SANA KAYO NANG MATAGAL 🖤🖤🖤
ALIYAH POV“ALIYAH!” Agad akong napalingon sa pinto nang marinig ang sigaw na iyon. Halos manlaki ang mga mata ko nang makitang si Mae iyon na hingal na hingal. “M-mae?! Anong ginagawa mo dito? Delikado dito at saka paano ka napunta dito? Kinidnap ka din ba nila?” “Sa susunod ko na ipapaliwanag sayo ang lahat, for now, kailangan muna nating makalabas sa lugar na ito at makalayo—““And what do you think you’re doing Mae? Bakit mo pinapakawalan ang pain ko?” Halos sabay pa kaming napalingon ni Mae sa pintuan nang marinig ang boses na iyon. It was Mr. Perez having a smirk in his face. “What is wrong with you dad?! Hindi mo ba kilala kung sino tong babaeng kinidnap niyo?! It was Aliyah, my best friend. Hindi ko hahayaan na saktan niyo ang mahalagang tao sa buhay ko!”Halos madurog ang puso ko nang isang malakas na sampal ang agad na lumipad sa pisngi ni Mae. Shit, ama pala ni Mae si Mr. Perez. Anong kinalaman ng pamilya nila kay Richard? “Wow, I never knew you could be this ruthle
ALIYAH POV“MIGO ANO ‘TO?! Anong ibig sabihin ng lahat ng to?!” Pinilit kong palakasin ang loob ko. Gusto kong magalit kay Migo, anong ginagawa niya dito?! Bakit siya nandito?“Migo ano?! Tangina kasabwat ka nila?! They are looking for Richard, tapos… tapos makikita kita dito? Tangina Migo tinatraydor mo ako! Tinatraydor mo si Richard!” Gusto kong sampalin, gusto kong sipain, gusto kong saktan si Migo. Paano niya to nagawa? Paano niya to nagawa sa amin? Kay Riley? Tangina, hindi ko maisip. Bakit sa lahat lahat ng tao? Sya pa, sya pa talaga na halos pinagkatiwala ko na ang buong buhay ko. “Can you please leave us?” Tanong ng binata sa mga lalaking nakabantay sa amin. Umalis na yung matanda na sa pagkakarinig mo ay si Mr. Perez. Mukhang nag alinlangan pa yung mga nakabantay at nagbubulungan. Mahigpit kasing bilin ng matanda kanina na huwag akong iiwanan ng tingin. “It’s just a few minutes, bumalik kayo agad pagtapos ng limang minuto.” “Tara na nga! Sya naman mananagot pag nakata
ROCCO POVPAKIRAMDAM ko ay biglang gumuho ang mundo ko nang wala akong nadatnan sa bahay ko. Walang Aliyah at walang Riley.Shit, ito na nga ba ang sinasabi ko. Ito na nga ba ang kinakatakot ko, ang iwan ako ulit nila Aliyah. Tangina ano nang gagawin ko?! Halos mapasalampak ako sa sahig nang masiguro kong wala na nga sila Aliyah sa pamamahay ko. I’ve searched everywhere. Sa kwarto, sa kusina sa banyo kahit sa garden ay wala! Wala na silang dalawa ni Riley. Imbes na mag iiiyak ay kinuha ko ang cellphone ko at mabilis na hinanap ang number ni Aliyah. I immediately called her and I wasn’t surprised at all nang hindi ko na iyon ma-contact. Of course, sino bang umalis ang gustong mahanap siya. Tinigilan ko ang pagcontact kay Aliyah at si Paul nalang ang tinawagan. Halos dalawang ring lang ang lumipas at agad na rin niya iyong sinagot. “What now—““Aliyah was missing, iniwan niya na ako—““Kahit din naman ako ay ganoon ang gagawin pagtapos ng ginawa mo.” “Fuck you Paul, hindi ngayo
ROCCO POV“WHAT are you doing here, Rocco? Wala ka bang buhay na dapat sirain?” I immediately show Paul my middle finger while walking towards his liquor alley. Kumuha ako ng bote roon at basta na lamang tinungga. “Hey what the fuck?! That cost our lives! Alam mo bang mas matanda pa sa atin yang alak na yan tapos basta basta mo nalang tutunggain? Ano na naman bang problema mo?” Nahiga ako sa sofa na nandito lang din sa loob ng office ni Paul at tumunganga. What the fuck did I do? Imbes na mapalapit sa akin sila Aliyah ay parang mas lalo lang lumalayo ang loob nila sa mga ginagawa ko. Fuck, all I want is just a fucking chance. One chance. Please, bigay mo na sakin yun Lord. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako kung hindi pa ako tapikin sa balikat ng pinsan ko. “I don’t know what you’re going through right now, Rocco. Pero advice ko lang sayo, balikan mo, kausapin mo.” “Nasasaktan ko lang sila, Paul. And only God knows that is the least thing I want them to experience. Tangina,
“JUST stay still there okay, Riley? Tatawagan lang ni mommy yung friend niya.” “Okay po.” Agad ko na ngang tinawagan ang numero ni Mae at ilang ring pa ang narinig ko bago niya iyon sagutin. “Hey, Aliyah, I’m really sorry, nandyan na ba kayo?” Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Akala ko pa naman ay nandito lang siya sa malapit kaya nagmadali agad akong nagpunta rito. But to my surprise, nauna pa rin kami ni Riley. “Yes, nasaan kana ba? Kung matatagalan ka pa I think i-reschedule nalang muna siguro natin ‘to or maybe we can catch up through phones nalang—““No no! I almost there, nasa escalator na ako. Sorry talaga!” Naiinis na binaba ko ang cellphone ko at nilingon si Riley. He was holding a toy that was given to him by Rocco, as far as I can remember, iyan yung laruan na binigay ng binata kay Riley noong unang beses naming pumunta sa bahay niya. A monster truck. “Riley, do you want something to eat? Or drinks maybe?” Alok ko sa anak ko. “No mommy, I’m not h
“HEY, how’s Riley? Okay lang ba siya?” Agad na nabaling ang mga paningin ko sa tapat ng pinto nang marinig ang tanong na iyon. It was Rocco who has a sad look in his face. Pansin na pansin rito ang bagsak na mga balikat.Kanina kasi ay sinubukan niyang kausapin si Riley tungkol sa totoong relasyon nilang dalawa. I don’t know if Riley was just so young that’s why he cannot comprehend it at first or he just doesn’t want to believe everything Rocco has said to him. Nakita ko nalang na pumanhik ang anak namin dito sa kwarto at nagkulong. I tried to talk to him but he was just silenly crying until he fall asleep.Ilang araw na rin ang dumaan simula noong makauwi sila papa galing sa probinsya. Ngayon nga ay nandito na ulit kami sa bahay ni Rocco. Ayoko namang ipagkait sa binata ang pagkakataon na makabawi siya kay Riley. Nakikita ko naman na gustong gusto niya talagang makasama at makapag palagayan ng loob ang anak namin. Pero mukhang hindi yata magiging madali iyon.“Baka nabigla lang,
MABIGAT ang mga paa na pumanhik ako paitaas sa second floor kung saan naroon ang office room ni Richard. Ni hindi ko pa mapapansin na nakalagpas na pala ako roon kung hindi ko lang naramdaman ang paghila sa braso ko ng kung sinuman. “Ano—“ Naputol sa hangin ang mga salitang sasabihin ko nang makita ko ang kunot na kunot na noo ni Rocco. Hindi ko maintindihan kung galit ba siya o naiirita o ano. “Oh Rocco—“ “Are you okay? Bakit parang ang lalim na naman ng inisiip mo?” Singit nito. Pasimple kong hinila ang braso kong hindi siguro napansin ng binata na hanggang ngayon ay hawak niya pa rin. Rocco seems too focused on me that is why I was easily get rid on his grip. “Anong sinasabi mo? Hindi ah!” Mabilis kong depensa. Rocco let out a heavy sighed. Para siyang pagod na pagod sa mga nangyayari. Eh wala namang ibang nangyayari! Ewan ko ba dyan sa kanya bakit para na naman siyang magulang kung mamroblema! “Aliyah, look,” panimula pa nito sabay lagay ng kanyang dalawang kamay pa
“WHY are you frowning? Hindi ba pumayag ka naman dito?” Mabilis akong napairap ng mga mata nang marinig ko ang tanong na iyon ni Rocco. He was now focusing on driving but still was able to take a sideye on me. Naiinis ako! Ito pala yung sinasabi ng binata kanina. Eh hindi ko naman kasi naintindihan! Masyadong pre occupied yung utak ko kanina kaya basta nalang ako tumango at pumayag. “Hindi kita pinilit, Aliyah. Kusa kang umoo, di ba?”Hindi ko alam kung nangtitrip ba itong si Rocco o totoong genuine lang naman yung tinatanong nya. Pero naman kasi! Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko nang unti unti ko nang matanaw ang malaking mansyon ng mga Saavedra. This is the request that Rocco was asking for me a while ago. He wants me to come with him to their mansion and talk to Richard, his father. Ayoko na muna nga sanang bumalik ng mansyon. Hindi pa ko ready at hindi ko din alam kung ano ba ang magiging reaksyon nila Richard at Migo sa oras na malaman nilang alam na pa