"Elvin..." hindi makapaniwala niyang sabi.Ngumiti ang binata. Bago siya sinagot, inabot muna niya ang mga anak nila kay Dave. "Hi, Shanelle," malamyos na sabi nito.Kung kanina'y naiiyak siya dahil sa anak niya, ngayon naman ay naiiyak siya dahil sa wakas ay kasama na niya si Elvin. Walang pagdadalawang-isip na tinakbo niya ang pagitan nilang dalawa at mahigpit itong niyakap."Elvin," umiiyak niyang sabi sa gitna nang mahigpit nilang pagyayakapan.Humiwalay din naman kaagad si Elvin at masuyo siyang tiningnan. Ang mukha nito, hindi niya mapigilang mapalunok dahil lalo itong gumuwapo. Na-miss niya ang binata at sana'y wala nang sumira sa relasyon nilang dalawa. Kapagkuwan ay inangat ng binata ang mga kamay at hinawakan ang magkabila niyang pisngi."I'm happy to see you again, Lane. I'm really happy," nakangiting anito saka hinalikan siya sa kaniyang noo. "I thought hindi na tayo magkikita but God gave me a right time to see you and our children. I couldn't believe it, Lane. I really c
ISANG LINGGO ANG nakalipas..."Ate Tere, iiwan ko po muna rito ang mga anak ko, ha. Kikitain ko lang po kasi ang kaibigan ko sa bayan. Hayaan niyo, babalik po ako agad," nakangiting sabi ni Shanelle sa kasambahay nilang si Tere.Tumango lang ito. "Makakaasa po kayo, ma'am. Aalagaan po namin sina Elvis at Erin," anito."Sige po, nasa kuwarto sila at natutulog.""Sige po."Hindi na siya nagsalita pa dahil naglakad na siya palabas ng bahay. Hindi sana siya aalis pero tinawagan siya ni Fatima at may importante raw itong sasabihin sa kaniya. Hindi niya alam kung ano iyon pero pakiramdam niya'y importante talaga ang sasabihin nito. Hindi na rin niya kailangang matakot dahil may mga nagbabantay sa kanila. Parang katulad lang din noon, kung paano siya pinabantayan ni Elvin. Oo nga pala, nasa Maynila ito at may gagawin daw na mahalaga na ilang araw ng hindi nabalik.Nang makalabas, sinalubong siya ng dalawang lalaki. "Saan po kayo pupunta, ma'am?" tanong ng isa sa mga ito."Sa bayan lang at ma
IT HAS BEEN almost a year since Elvin didn't see Lane. Halos pagsakluban siya ng langit at lupa dahil wala siyang ibang inisip kundi ang dalaga. And Elvin knows there is a right time to meet her. He misses Lane. He misses his wife. He misses all of her being. He wants Lane right now. He needs her. Muli, nilagok na naman ni Elvin ang alak sa bote na hawak-hawak niya. Nasa kaniyang bahay siya— mag-isa habang nagpapakalunod sa alak. Nakaupo siya sa sahig habang nakasandal sa pader at hindi na mabilang ang mga bote ng beer na nagkalat sa kuwarto niya. He was depressed. Hindi na niya alam ang kaniyang gagawin dahil matagal na niyang hindi nakikita si Lane. Isang taon ang nakalipas, wala siyang ibang ginawa kundi ang ipahanap, hanapin, at isipin ang babaeng pinakamamahal niya. Mahal na mahal at miss na miss na niya si Lane. Napabayaan na niya ang kaniyang sarili. Palagi na lang siyang sa loob ng bahay at ni hindi man lang lumalabas. Nakalimutan na rin niya ang kaniyang kumpanya pero mabut
HE HEAVED A deep sigh. Ngayong alam na ni Elvin ang lahat, ano na ang gagawin nito? Naiiling na lang siyang lumabas ng bahay ng kapatid at mabilis na sumakay ng kaniyang sasakyan. He drove his car towards to his building. He is the owner of Savannah & Beverly Hotel. That name are names of his younger sisters. Savannah, who died years ago and Beverly who's still alive and currently studying.Habang nagmamaneho, biglang tumunog ang cellphone niya na nasa kaniyang bulsa. He shook his head for countless times before he took his phone in his pocket.Rogue's calling...It's his friend."I have an important matter to tell you, Levin," he said.Levin's forehead furrowed. "Ano na naman iyan, Rogue? I'm driving. And please, sabihin mo na sa akin agad," aniya sa naiinis na tono.Pagak na tumawa ang kaibigan. "I'm here at the mall." Paused. "Sipping my milk tea." Paused, then he heard a sipping tune. "Wanna know what I have saw?" tanong nito kalaunan.Shit this man. Wrong timing! "Could you tell
TULALA SI SHANELLE habang prenteng nakaupo sa malambot na upuan. Ilang buwan na pala ang nakalipas nang malaman niyang wala na si Elvin. Gusto niyang maniwala at pilit niyang naniniwalang wala na nga ito pero hindi niya kaya. Hindi siya naniniwalang patay na ang lalaking mahal niya. Si Elvin, mamamatay ng ganoon na lamang? Sa pagkakaalam niya, iba si Elvin, hindi lang ito basta demonyo... matapang din ito. At kahit ganoon pa man ang binata, hindi siya magsasawang mahalin ito. Hanggat wala siyang nakikitang katawan ni Elvin, hindi siya maniniwalang patay na ito. Buhay pa si Elvin. Buhay pa ang lalaking mahal niya— ang asawa niya. Oo, asawa na niya ito at ngayon lang niya natanggap na mag-asawa sila. Ni hindi niya nga tinanggal ang singsing na nasa daliri niya, e dahil ganoon niya kamahal ang binata... hindi niya ito kayang pagtaksilan. Walang makakapantay sa pagmamahal niya mula rito. Basta naniniwala siyang buhay pa ito sa ngalan ng Diyos."Hoy, bakla! Sino naman ba ang pinagnanasahan
Naglalakad lang siya nang mabagal nang may mapansin siya sa hindi kalayuan. Tumigil siya at nakakunot-noong sinipat ang isang lalaking nakaluhod sa isang puntod. At ilang segundo pa ang nakalipas, napanganga na lang siya dahil sa napagtanto. Ang lalaking iyon ay wala iba kundi si Levin— hindi, si Elvin ito dahil hindi siya naniniwalang patay pa ang kiniig. Naiiling na lang siyang naglakad patungo rito at nang makalapit, ni hindi yata siya naramdaman nito dahil hindi man lang ito gumalaw, nakaluhod pa rin."Elvin!" aniya.Hindi tumugon ito.Kahit si Levin ito, tatawagin niya pa ring Elvin."Elvin!" sabi pa niya.Ngunit katulad ng nauna, hindi ito tumugon."Levin!" wika niya."Le—"At natigilan na lang siya nang umangat ang ulo ng lalaki sa kaniya at kaagad na nagsalita."¿quién eres tú?" sabi nito sa lengguwaheng hindi niya maintindihan. Who are you?Napailing siya. "A-anong sinasabi mo?" naguguluhan niyang sabi.May ngisi sa labing tumayo ang lalaki. "¿quién eres tú?" ulit nito."Puwed
"I'm really sorry for what happened, Shanelle. Forgive us for what we did," anito sa mahinahong tono.Ngumiti siya rito. "Kahit nalaman kong buhay si Elvin, hindi ako nagtanim ng galit sa inyo kahit itinago niyo pa sa akin na totoong buhay siya. Medyo masakit lang kasi ilang buwan na akong tanga at pilit na sinasabi sa sarili ko na patay na si Elvin pero malakas ang pakiramdam ko na buhay siya. Bakit niyo nga pala ito ginawa?"Iyon lang ang gusto niyang malaman, kung bakit nila nagawa ito— ang itagong buhay si Elvin."It's because of his safetiness. Mayroon lang akong ikukuwento sa iyo. Nang nasa ambulansya kami ni Elvin, the doctor announced that he is already dead. Pero nang makarating kami sa hospital, it's a miracle dahil nabuhay pa siya. He's still breathing. That time, hindi na siya nagising at ngayon lang siya nagising. Na-comatose siya, Shanelle. Itinago namin si Elvin para sa kaligtasan niya. Bakit? Did you know our dad was dead. My dad was shot by the unknown organization at
Mahigpit siyang napahawak sa bedsheet at sunod-sunod na naglabas ng mga ungol sa lalamunan. "Ahhh! Ohhh! Oh! Ahhh, Elvin... ahmmm— ughhh...""That's right, Lane. I want you moan my name, I want to hear your moans... I want you to beg. You want more, huh?" ani Elvin kapagkuwan ay tumigil sa ginagawa.Naiinis niyang ibinaba ang tingin dito at mula sa mukha nito, kita niya roon ang matinding pagnanasa. "Gusto ko pa, Elvin. I-itu-loy mo l-ang..." nahihirapan niyang ani rito."Your wish is my command," nakangising sabi nito saka nagpatuloy sa ginagawa.Napatingin siya sa kisame at halos tumirik ang mga mata niya dahil sa ginagawa nito. Sagad na sagad ang nga daliri nito habang bahagya nitong kinakagat ang cl*t niya na nagbibigay sa kaniya ng kiliti. Ganoon lamang ang ginagawa ng binata hanggang sa naramdaman na niyang malapit na siyang labasan. Lalabas, puputok, at sisirit na ang katas niya."Ahhh... nandiyan na ako, Elvin. Ayan naaa!"Lalo pang binilisan ni Elvin ang pagbayo gamit ang mga