"How did it go?" bungad sa akin ng secretary.
Parang may naalis na nakadag-an sa dibdib ko nang makalabas ako ng pinto."Fine. He asked me to get him a coffee, uh what kind of coffee does he drink?""Black, no sugar. By the way I haven't introduced myself to you yet, I'm Agatha Watson." she offered her hand for a shake that I immediately accepted. Parang sumasayaw ang mahaba at tuwid niyang buhok tuwing gumagalaw siya na lalong nakadagdag sa kagandahan niya. She have doll eyes that also smiles whenever she smiles. Bagay na bagay sa kanya ang pulang lipstick dahil makapal ang labi niya. Kapansin-pansin din ang laki ng dibdib niya dahil sa hapit niyang suot kaya't hindi ko mapigilang mapatingin dito kahit anong iwas ko ng tingin.It's so unfair! Mukhang magka edad lang naman kami pero bakit ang layo ng laki ng boobs niya kumpara sa akin tsk."I'm Rhaenyra Rockwell" ani ko pa."Yes, uhm i-oorient muna kita for a while tapos tour na rin kita sa bawa't department para bukas pwede ka ng mag start. Let's go to the right wing, nandon yung coffee area." aya niya sa akin.Nagtungo kami sa pinagtanungan ko kanina habang ako ay nakasunod lamang sa may likod niya. Mukhang kaclose niya lahat ng empleyado rito dahil maraming bumabati sa kanya tuwing lumalampas kami. Nang makarating na kami sa table kung saan nagtitimpla ng kape ay nakatayo lang ako sa gilid ni Agatha habang siya ang nagtitimpla ng kape.She's showing me the measurements of the coffee that the boss' wants. I mentally take note of what she's saying. Pagkatapos noon ay ipinakilala niya rin ako sa mga empleyado roon bago kami tuluyang umalis pabalik sa opisina ni Mr.Hidalgo. I can sense that she's good at making friends by the way she talks. She sure knows how to socialize and talk to people without making it awkward."After we bring this to sir, itu-tour na kita sa bawa't department." masigla niyang sabi."Hays I will miss this company especially Sir Ajax. I only applied to be his secretary just to get fucked by him you know." natatawang sambit niya. Napaawang naman ang bibig ko sa narinig. Walang bahid ng hiya ang makikita sa mukha niya nang sabihin iyon."What? Don't look at me like that girl. Getting fucked by him is every girls fantasy, don't you? I'm sure that's also the reason why you're here. Lahat ng nag aapply maging secretary niya ay baliw na baliw sa kanya kaya tuwing naghahanap siya ng bagong secretary ay halos daan-daang babae ang pumipila kahit hindi pasok sa qualifications."Napalunok ako sa mahabang litanya niya. Hindi na kataka-taka kung totoo nga iyon dahil napakagandang lalaki ni Mr.Hidalgo. He's like a greek god with a perfect body and perfect muscles in the right places. Ipinikit ko ang mga mata ko nang magsimula na namang lumalim ang naiisip ko."I actually don't know that" ani ko sa mahinang boses. Tuloy ay napahinto siya sa paglalakad at nakamaang na tumingin sa akin."Are you kidding? So you're saying that you went here for the real job? Hah! that's new. But I don't believe that you're not attractive to him cause girl, no one looks that handsome except him." pangungmbinsi pa niya sa akin. Hindi ko siya sinagot dahil hindi ko naman alam ang sasabihin kaya't agad siyang nagpatuloy sa pagsasalita."I was actually supposed to go to France to pursue my Fashion design course but when I heard that he's looking for a new secretary, hindi ako nagdalawang isip na itapon 'yon makuha lang ang posisyong ito haha crazy right?" pagpapatuloy pa niya. Napataas ang kilay ko sa mga sinasabi niya. That's insane."Buti na lang talaga maganda ako, he's so mapili kase sa babae that's why I consider myself lucky. Nagtaka nga ako kung bakit Ikaw ang hinire niya kahit hindi ka sumipot sa job interview. He wants to see the faces first before their background, and lucky you dahil maganda ang credentials mo." pagpapatuloy pa niya."And now that he's done with me, eto pinag resign na ako. Okay lang naman kase ilang beses na niya akong nalaspag at hindi na rin ako talo ron, bitin nga lang kanina dahil umeksena ka. God he's so good in bed." she said while giggling. Sunod-sunod ang naging pagkurap ko sa mga sinasabi niya."Oh shit am I talking too much? sorry haha" I just gave her a small smile dahil hindi ko alam ang irereact ko.Nang makarating kami sa table niya ay agad na niya akong pinapasok sa opisina ni Mr.Hidalgo. Muntik ko pang makalimutan na may hawak pa nga pala akong kape dahil sa mga pinagsasasabi niya. Pinihit ko ang pinto saka dahan-dahan na isinilid ang sarili.Naabutan ko siyang nakaharap sa laptop niya habang may suot na salamin sa mata. Napalunok ako dahil sa itsura niya. He looks sexy wearing reading glasses. Nakatuon lang ang mga mata niya sa laptop kahit na nasa tapat na niya ako. Dahan-dahan kong ibinaba sa tabi niya ang kape saka mabilis na tumuwid ng tayo."Here's your coffee sir." pormal kong sabi. Nasa laptop pa rin ang atensyon niya kahit ilang segundo na ang nakalipas kaya't para akong tanga na aligagang naghihintay na umumik siya."Is there anything else sir?"Pagkasabi ko noon ay mariin siyang napapikit at parang nahihirapan ang itsura. He released a heavy sigh while clenching his jaw. Did I do something wrong? He seems pissed."Leave." maikli niyang sambit.Dahil sa takot ay dali-dali akong humakbang palabas ng opisina niya. Nang malapit na ako sa pinto ay muli akong lumingon at para akong napapaso nang magtama ang mga mata namin. He's looking at me intently. Tuluyan na akong lumabas ng pintuan at naabutan kong nag-aayos na si Agatha ng mga gamit niya. Maya-maya pa ay tumunog ang intercom sa isang baritong boses."Agatha come here."Nagkatinginan kami ni Agatha na ngayon ay malaki na ang mga ngiti sa labi. Nagmadali siyang pumasok sa loob kaya't naiwan akong mag isa rito. Naaalala ko na naman ang naging reaksyon niya nang tawagin ko siyang sir kanina. Ayaw niya bang tinatawag siyang sir? pero ganoon din naman ang tawag ni Agatha sa kanya ah.Wala pang dalawang minuto ay iniluwa ng muli ng pintuan si Agatha. Malungkot ang ekspresyon niya at bagsak ang mga balikat. Kahit ganoon ay nginitian niya pa rin ako bago niya kinuha ang isang box na sa palagay ko ay naglalaman ng mga gamit niya."The boss wants me out so..." ani niya habang nagkikibit balikat.I thought she's still supposed to orient me the whole day?"Why? akala ko ba ay i-oorient mo pa ako?" takang tanong ko."Hindi ko rin alam sa gwapong 'yon, pinaaalis na ako eh, nakakainis matapos akong pasukan papaalisin na lang agad ako. Nasaan ang hustisya?" pagmamaktol pa niya. Hindi ko alam ang irereact ko dahil hindi ko mawari ang totoo niyang reaksyon."Oh siya good luck ha, lasapin mo ng maigi pag tinikman ka na niya hahaha" she said before leaving.Ilang segundo pa akong napako sa kinatatayuan ko bago ko napagtanto na simula na ng kauna-unahang trabaho ko. Napangiti ako sa naisip. Wala pa naman akong nakikitang papeles sa table ko na maaaring trabahuhin kaya't inayos ko muna ang mga gamit ko.After placing my things on their right places, I checked my phone to see if there are any massages. Hindi naman ako nabigo nang makitang may 2 text si ate Maureen sa akin.From: Ate MaureenI will drop by later for dinner. I'll bring your favorite.Nagpasalamat lang ako bago ko muling isinilid ang phone sa bag ko. Ngunit agad akong napatingala nang bumukas ang pintuan sa opisina ko at iniluwa niyon ang isang babae na halos matakpan na ang mukha sa tangkad ng mga papeles na bitbit-bitbit niya. Ibinaba niya ito sa harap ko bago hinihingal na ngumiti sa akin."Hi, you must be the new secretary. I'm the head of finance department and the boss ordered me to bring these piles of papers to you to arrange them in alphabetical order." habol hininga niyang sabi, habang ako ay napatanga sa dami ng papeles na dala niya."Uh kailan daw niya kailangan?" maang na tanong ko."He wants it to be finished before 6 pm." ani niya na tila hindi rin alam kung paano ko matatapos iyon sa isang araw lamang. Umalis din siya kaagad habang ako ay naiwang nakatanga sa bundok na mga papeles sa harap ko. Good lord how am I suppose to finish these by 6? Well I have no choice, might as well start to do this task so I could meet the deadline.Agad kong sinimulang suriin ang mga papel at inihanay in alphabetical order. Nang abutin na ako ng dalawang oras ay nakaramdam na ako ng hilo kaya't pinili ko munang magpahinga.Mainit pa rin ang pakiramdam ko kaya siguro mabilis akong mapagod. Hindi pa naman ako pwedeng uninom ng gamot dahil hindi pa ulit ako nakakakain, isa pa malabo na atang makapag lunch pa ako dahil parang wala pang nababawas sa bundok ng mga papeles na ginagawa ko. Tiyak hindi ako aabot sa deadline kung hahabaan ko pa ang pahinga mo. At hindi pwedeng mangyari yon dahil first day na first day ko tapos hindi ko magagawa ng maayos ang trabaho ko, that would be embarrassing.When I checked my phone, it's already 11:30 at naririnig ko na rin ang mga boses ng mga tao sa right wing na tiyak kong naghahanda na para sa lunch. Napabuntong hininga ako habang tinitignan ang mga papeles sa harapan ko na agad napalitan ng kaba nang biglang bumukas ang pinto ng office ni Mr.Hidalgo.Iniluwa nito ang lalaki at agad na nagtama ang mga mata namin. I bowed my head to show respect and to escape his rough eyes. Huminto siya sa harap ko at matamang pinasadahan ng tingin ang budok ng papel sa lamesa ko. Kitang-kita ko kung paano umigting ang panga niya kasabay ng paglambot ng ekspresyon niya bago muling ibinalik ang mga mata sa akin.Ngunit saglit lang iyon dahil agad ring kumunot ang noo niya na parang galit bago ibuka ang kanyang malalambot na labi. Napapikit ako sa naisip. Saan nanggaling yung malambot Rhaenyra?"I'll be gone for lunch. If anyone looks for me, just set them a schedule with me after 1 o'clock." ani niya bago tumuwid ng tayo at inayos ang coat niya, tanda ng paghahanda para sa pag-alis"Okay Mr. Hidalgo" bahagya pa siyang natigilan nang banggitin ko ang itinawag ko sa kanya. Agad din naman siyang natauhan at inisang tingin ulit ang mga papel sa harap ko bago tuluyang umalis.Napakapit ako sa magkabilang dulo ng lamesa nang mawala ang presensya niya. Dahil sa kaba ay hindi ko na namalayang pigil-pigil ko na pala ang paghinga ko. Hindi ko alam kung bakit ganoon na lang ang epektong ibinibigay niya sa akin. Marahil siguro sa nangyari sa amin na hindi ko malimut-limutan na para sa kanya ay wala lang. Parang kinurot ang dibdib ko sa isiping iyon.I only drink from the tumbler I brought with me and nothing more. Wala na talaga akong time na bumili pa ng lunch kaya heto at parang 8 ang mga kamay ko sa bilis ng aking kilos. Naantala lamang ito ng biglang pumasok ang isang lalaki na sa palagay ko ay empleyado rin dito."Uh hey, you're the new secretary right?" tanong niya ng may ngiti sa labi. Sinuklian ko rin ang ngiti niya bago sunod-sunod na tumango."Hihiramin ko lang sana yung files ng sales report last month, nasabihan ka naman na siguro ni Agatha kung saan niya inilalagay ang mga 'yon diba?" tanong niya ng deretso lamang ang titig sa akin. Nakita ko pa ang pagsulyap ng ngisi sa kanyang labi at ang paggalaw ng adams apple niya habang iginagala ang mga mata sa mukha ko."Actually no, hindi na niya kase ako na orient dahil pinaalis agad siya ni Mr. Hidalgo." ani ko sa nahihiyang boses.Tumango tango siya habang nakakagat labi. Hindi ko maiwasang mapa-iwas ng tingin sa ginawa niya. He's as handsome as Mr. Hidalgo and I'm not a saint to deny that I find him pretty attractive at first glance. Makakapal ang kilay niya at kapansin-pansin ang tayog ng ilog niya. Nakagupit ang buhok niya ng semi kalbo kaya't mukha siyang maangas na bumagay naman sa itsura niya.Mabilis akong tumikhim ng mahuli niya akong pinagmamasdan siya habang nag iisip. Rhaenyra damn you, focus on your work!"I see, perhaps I'll just ask permission to access the company's file. Anyways, thank you uhm Ms. ?" he raised his right eyebrow at me."Rockwell. Rhaenyra Rockwell.""Well Ms. Rockwell, i'm Ross." He extended his arm to offer a handshake which I immediately accept."Nice meeting you, just call me Rhaenyra." nahihiyang sabi ko. He's smiling widely at me na agad ko namang ikinailang. Hindi pa rin nagbibitaw ang kamay namin kahit nang dere-deretso ng pumasok si Mr.Hidalgo. Dahil sa gulat sa presensya niya ay agad akong napabitaw sa pakikipag kamay kay Ross. Naging mabagal ang paglalakad ng lalaking ngayon ay matalim na ang titig sa mga kamay namin. Hinarap siya ni Ross nang tuluyan na itong huminto sa tapat namin."Oh sir, I was asking Rhaenyra here for the sales report last month but turns out she doesn't have the files yet, can I just have an access to the company's file?" bungad ni Ross habang napakunot noo naman ang kausap nang banggitin niya ang pangalan ko.Napansin ko ang bitbit-bitbit na paper bag sa isang kilalang restaurant ni Mr. Hidalgo. Nang makita niyang nakatingin ako rito ay pasimple niya itong itinago sa likod niya."I'll have it send it to you." ani niya sa malamig na boses bago kami nilampasan. Nang tuluyan na siyang makapasok sa opisina niya ay hinarap ulit ako ni Ross ng may ngisi sa labi."Damn, he's in a bad mood today." sabi niya na ikinatango ko."Paano ba 'yan, una na ako Rhaenyra ha, mukhang nakakaabala na rin ako." napatingin siya sa bundok ng papel sa harap ko."No it's fine. " I said."See you around." nakaharap siya akin kaya't patalikod siyang lumabas ng pintuan.Ipinagpatuloy ko na ulit ang ginagawa ko dahil halos nangangalahati na rin ako. Ilang beses kong narinig ang pag-ungol ng tiyan ko kaya't hindi ko maiwasang mapahinto paminsan-minsan.Napaangat ako ng tingin ng bumungad ulit sa pintuan ng opisina ko ang head ng finance department na may dala-dalang box."Sir want these papers to be sorted as well." ibinagsak niya ang box sa lapag dahil wala ng espasyo pa sa table ko. Napailing siya nang pasadahan ng tingin ang mga papel na inaayos ko pa.Para akong pinag baksagan ng mabigat na bagay sa likod ko ng masulyapan kung gaano karaming papel ang laman ng box.Great! Wala pa nga ako sa kalahati ng ginagawa ko ay madadagdagan na naman ito. Ganito ba talaga ang trabaho rito? This shouldn't be even my job to do. Base naman sa pagkekwento ni Agatha ay mukhang maalwan ang pagtatrabaho niya kay Mr. Hidalgo pero bakit first day ko pa lang ay tambak na agad ang gawain ko?Hindi kaya laging kamunduhan ang ginagawa ni Agatha at Mr.Hidalgo kagaya ng nakita ko kanina kaya tumambak na ang trabaho ng babae? Haist! Stop thinking that way Rhaenyra."K-kailan daw niya kailangan?" pagod na tanong ko. Nag-aalinlangan pa ang mukha niya ng sagutin ako, tila naaawa sa kalagayan ko."By 6 pm din."I smiled bitterly before nodding at her. Umalis din siya kaagad dahil marami pa raw siyang gagawin. Napatulala na lang ako sa mga papel na hawak ko."Inhale. Exhale. Inhale. Exhale." I calmed my self to think clearly."I can do this. You can do this Rhaenyra. This is your first job and you can't mess up." pag aalo ko sa sarili.But before I even started doing my job again, a cold and rough voice suddenly speak in the intercom."Come inside." tipid niyang sabi.I did as what he said. Kagaya kanina ay nakatutok ito sa laptop niya nang abutan ko. Agad din naman niyang inilipat ang tingin sa akin na ikilakas ng kabog ng dibdib ko. I stand in front of him waiting for what he will say. He looked directly to my eyes matching my shy stares."You look familiar Ms. Rockwell."Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Shit! Bakit naman ngayon niya pa napiling ibring up yung nangyari sa amin. Akala ko pa naman ay hindi niya ako natatandaan. Para tuloy may sumilay na pag-asa sa dibdib ko sa hindi ko malaman na dahilan. Tuwa dahil naaalala niya ang namagitan sa amin nang gabing iyon. Kahit na kinakabahan ay parang nabuhayan ako ng pag-asa."Uh... w-what do you mean s-sir?" I said in a stammering voice."Rhaenyra Rockwell of Rockwell clan, daughter of Ignacio Rockwell. Princess of Rockwell Group of Companies, am I right?"Napakurap ako sa sagot niya. Ofcourse it's about my surname. I thought... I thought he's talking about what happened between us haha. My goodness Rhaenyra, pinapahiya mo lang ang sarili mo.I just nodded as a response, a little ashamed of the thoughts running in my head.Tumayo siya at bahagyang itinagilid ang mukha habang pinagmamasdan ako. Para akong napapaso sa bawa't tingin niya kaya't iniikot ko ang aking paningin sa paligid. My eyes landed on his lips. Tila nang aakit ito habang bahagyang nakaawang.Ramdam na ramdam ko ang presensya ng paghakbang niya papalapit sa akin. I was just waiting for him to cross our distance without moving. Nang ibalik ko ang tingin sa mukha niya ay malamlam na Ang ekspresyon nito. Parang lasing ang titig na ipinupukaw niya sa akin.Nang matawid na niya ang distansya namin ay pigil hininga akong tumingala sa kanya dahil sa tangkad niya."Interesting that you chose to work here when you have your own company to work for, hmm?" he said in low voice. I find it sexy that I suddenly gasp because of the sensation."I- I want a different environment Mr. H-hidalgo that's why I chose h-here." hindi mapakali ang mga mata ko habang sinasabi iyon. He doesn't seem convinced."Is that so? You're not planning to spy on my company?" ani niya sa matigas na boses. Naging sunod-sunod ang pag-iling ko. Alam kong maaari niyang isipin iyon ngunit malinis ang intensyon ko sa kompanya nila. If I have an evil plan I would have used other identity rather than reveal my real name."Of- Of course not Mr. Hidalgo, I would have used a different name should I have plan to spy on your company." pagpapaliwanag ko pa. But instead of looking at my face, he's intently watching my lips as I speak to him. Agad din naman niyang ibinalik ang mga mata niya sa akin ng mapagtantong tapos na akong magsalita."Hmmm." tanging nasabi lang niya.Umayos siya ng tayo bago ako tinalikuran."I already emailed Agatha to send all the files needed to you. Are you done with all the paperworks?" He said before sitting on his chair."Hindi pa po."Ngayon ay matigas na ulit na parang bato ang ekspresyon niya. Malayo na sa malamlam na ekspresyong ipinakita niya kanina."Continue doing it then. I need all that to be done before 6." he said while fixing his eyes on his laptop again, hinting that I should go back to my table now."Uhm sir-- I mean Mr. Hidalgo I don't think I can finish all that by 6."Umigting ang panga niya sa sinabi ko."Are you complaining Ms. Rockwell--""No Mr. Hidalgo that's not it I'm just hoping for--""You'll have to finish it before 6, end of conversation." ani niya sa malamig na boses na nagpahinto sa akin. I suddenly feel scared of him."Yes Mr. Hidalgo." tanging nasabi ko.Pumihit na ako paalis at walang lingon lumabas ng opisina niya. Lalong bumigat ang pakiramdam ko sa naging tono ng pananalita niya. Pakiramdam ko ay may galit sa akin ang lalaki dahil tuwing tumitingin siya sa akin ay parang nag aalab ang mga mata niya. Wala pa kaming isang araw na nagkakasama sa trabaho ay laging abot-abot ang tahip ng kaba sa dibdib ko kapag umiigting ang panga niya.Simula pa lang ng pagkakita niya sa akin kaninang umaga ay tila iba na ang ekspresyon niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit. Wala naman kaming naging engkwentro maliban noong... noong nagtalik kami.Hindi kaya dahil don? Noong makita niya ako kanina ay sigurado akong namukhaan niya ako. May iba pa ba akong nagawa sa kanya noong gabing 'yon? Kaya na lamang ganito ang pakikitungo niya sa akin.Umaasa pa naman ako nitong mga nakaraang araw na makita siyang muli, ang lalaking naka una sa akin. Pero ngayon ay hindi na ako sigurado rito, lalo pa at siya na ang boss ko, lalo na at laging matalim ang mga tingin niya sa sa akin.Pinahid ko ang butil ng luha sa mukha ko. Hindi ko na namalayan na umiiyak na pala ako. Haha bakit ka ba umiiyak Rhaenyra? Dahil ba sa bigat ng trabaho mo sa unang araw mo o dahil sa pakikitungo niya sayo? Wag kang tanga Rhaenyra! You have to continue working!Ipinagpatuloy ko na ang kaninang ginagawa ko. Nang mag alas kwatro na ng hapon ay naka lagpas kalahati na ako ngunit pakiramdam ko ay malapit ng bumigay ang katawan ko.Napabuntong hininga ako ng makita ang isa pang box ng papeles. Imposibleng matapos ko ito.Bigla ko tuloy naalala si kuya Harper. If he finds out that I'm being loaded with paper works he would surely freak out. Speaking of kuya, sa akin nga pala mag didinner ngayon si ate Maureen. Kailangan ko siyang itext na huwag muna siyang pumunta. For sure uumagahin na ako rito.The thought made me shiver. Wala pa akong kain mula kanina, kung magpapaumaga ako para lang matapos lahat to eh kailangan kong kumain kahit kaunti. Siguro naman ay papayag siya na sa umaga ko na lang ipapasa lahat dahil buong gabi ko naman tatapusin.Nang pumatak nga sa ala sais ang kamay ng orasan ay hindi pa rin ako natatapos. Nasa letter P pa lang ako at may isa pang box na nag hihintay sa akin. Naririnig ko na rin ang ingay sa may right wing kahit sarado ang pintuan ko, marahil ay isa-isa na silang nag aalisan.Tinignan ko ang pinto ng opisina ng lalaking nagbibigay kaba sa akin. Hindi pa siya nalabas kaya't hindi ko pa nasasabing mag oovertime na lang ako. Nahihiya naman akong pumasok sa loob dahil baka makaabala lang ako.Umabot na ng 7 ngunit hindi pa rin siya lumalabas. Hindi rin niya hinihingi ang mga papeles na ginagawa ko kahit na lagpas na sa deadline na ibinigay niya sa akin.Napagpasyahan kong pasukin na lamang siya para matapos na rin lahat ng 'to. Ngunit wala akong nadatnang Mr.Hidalgo sa loob ng opisina niya. Tahimik at walang kahit anong presensya niya sa paligid.Iginala ko ang paningin upang hanapin siya ngunit wala talagang tao rito. Imposible namang nakaalis na siya dahil kung gayon ay malalaman ko kaagad ito dahil madadaanan niya muna ang opisina ko.Napaigtad ako ng may biglang tunog ng pinto ang lumitaw sa likod ko. Nahati sa gitna ang pader sa gilid ng bookshelfs at tumambad sa akin ang hubad na katawan ng lalaking hinahanap ko.Natigilan ako sa nakikita. Nakatapis lang siya habang tinutuyo ang buhok gamit ang maliit na tuwalya kaya't lantad na lantad ang matipuno at mapandesal niyang katawan. Agad akong nag-iwas ng tingin nang mag tama ang mga namin.Dahil sa pag-iwas ko ay lumampas ang mata ko sa likod niya. Isang kwarto na kulay abo at puti ang pinanggalingan niya. Nawala lang ang atensyon ko rito nang magsalita ang lalaki sa harapan ko."What are you doing here? As far as I remember, I didn't send for you?" takang tanong niya. Deretso lamang ang tingin ko, pilit iniiwasang madaplisan ang katawan niya."Magpapaalam lang sana akong mag over time since hindi ko pa tapos ayusin yung mga papeles." mabilis kong sabi. Halata ang tensyon sa boses ko na ikinangisi niya. Deretso pa rin ang tingin ko at halos hindi na ako kumurap upang hindi ako traydorin ng mga mata ko."Hmmm." tanging tugon niya.Napalunok ako ng humakbang siya papunta sa direksyon ko. Wala pa rin siyang pantaas at tanging tuwalya lang ang nakatabing sa ibaba niya. Nang matawid niya na ang distansya namin ay ilang metro lang ang itinira niyang espasyo sa mga mukha namin. Napalunok ako sa ginawa niya.Ganito ba ang ginagawa niya sa mga sekretarya niya kagaya ng sinabi ni Agatha? Sa tingin ba niya ay isa rin ako sa mga babaeng hinahire niya para lang sa makamundong bagay? Hindi ko siya maintindihan, kung umasta siya ay parang may galit siya sa akin tapos ngayon ay ganito siya kalapit sa katawan ko.At napaka traydor naman ng katawan ko dahil agad akong nakakaramdam ng init sa kaunting distansya ng mga katawan namin.Remember Rhaenyra, you went here for the job. You're not one of his girls no matter how tempting he is.But I already lost it when he finally closed the gap between us. Ipinikit ko ng madiin ang dalawang mata ko nang maramdaman ko ang unti-unting paglapit ng mukha niya. Ilang segundo rin ako sa sitwasyong iyon nang wala akong naramdamang balat na kumapit sa akin.Nang imulat ko ang aking mga mata ay tumambad sa akin ang hawak niyang salamin sa mata. I mentally slap my self when realization has hit me. Inabot niya ang salamin niya sa mata sa table sa likod ko.I thought... I thought he was going to kiss me. Shame on you Rhaenyra! so much for assuming.Napansin ko ang pagtaas ng labi niya ngunit agad din itong nawala. Sigurado akong mahahalata ang hiya sa mukha ko ngayon."You can continue it tomorrow, go home now Ms. Rockwell." ani niya bago ako muling talikuran.Nang makapasok ulit siya sa pinaglabasan niya ay agad kong kinurot ang sarili. Akala ko ay hahalikan niya ako pero aabutin lang pala niya yung salamin niya, may pa tayo-tayo pa sa harapan ko. Hindi ko alam ngunit nakaramdam na naman ako ng pagkadismaya sa pangalwang pagkakataon ngayong araw.I should hate him for giving me loads of paper work on my first day and for giving me a cold treatment but instead I hate him for making me weak.Inayos ko lang ang gamit ko at dali-dali na rin akong bumaba para pumara ng taxi.So much has happened to me today with the man I've been dreaming about for a couple of days now. Pakiramdam ko tuloy ay mas lalo pa akong lalagnatin sa mga pangyayari ngayon araw.Sana nga ay lalo pang lumala ang lagnat ko para hindi na ako makapasok bukas, at sa mga susunod pang bukas. Nang sa gayon ay matanggal na agad ako sa trabaho bilang sekretarya niya.But I guess heaven doesn't want to agree with me cause before I even got home, I received a text from a familiar number.From: 096********You should be here at exactly 6 am tomorrow.Napabuntong hininga na lang ako sa nabasa. I guess tomorrow would be a big day for me as well.It's been weeks since i started working for Ajax Martin Hidalgo. And if i have a chance to describe it, the word "hell" would just be the perfect word for it. Palaging tambak ang trabahong ibinibigay niya sa akin kaya't hindi ko maiwasang isipin na minsan ay sinasadya na niyang pahirapan ako. Ang malaking katanungan sa akin ay bakit? Halos wala na akong kompletong tulog dahil kung hindi late na ako nakakauwi ay sobrang aga lagi ng pasok ko matapos lamang ang mga pinagagawa niya. Hanggang ngayon tuloy ay pabalik-balik pa rin ang lagnat ko. Idagdag pa ang malamig na pakikitungo niya sa akin na lalong nagpapabigat ng loob ko. Sa loob ng isang linggong pagtatrabaho ko sa kanya ay laging magaspang ang pakikitungo niya sa akin. Ngunit tuwing ibang empleyado naman ang kausap niya ay hindi siya ganon sa mga ito. At mas lalo pang lumala nang minsang maabutan niyang binibigyan ako ng pagkain ni Ross sa table ko. He accused me of flirting instead of doing my job which I immediately denied. He
AJAX'S POVI can't help myself from smiling while looking at her angelic face. She looks so surreal. Kahit tulog ay maganda pa rin ang mukha niya.I closed my eyes tightly when my eyes travelled down to her red lips. Damn! mula sa pagmulat ko ng mata ay nakailang nakaw na ako ng halik sa kanya at ayoko nang ulitin pa iyon lalo pa at wala siyang kamalay malay sa nangyayari sa kanya. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa maganda niyang mukha. Hindi ako makapaniwala na nasa tabi ko lamang siya ngayon. Bigla ko tuloy naalala noong una ko siyang makita sa eksaktong bar na pinanggalingan namin kagabi.I was in a total state of confusion that time because of Maureen so I decided to drowned myself in alcohol. I hate myself for still loving the woman who keeps on breaking me yet there I was, trying to persuade her to get back to me for God knows how many times already. Maureen was the love of my life, she was everything to me not until that Rockwell bastard steals her away from
"Rhaenyra, lunch." Bahagya akong napaigtad nang marinig ang boses niya sa intercom. Hindi pa rin ako sanay sa paggamit niya ng malumanay ma boses sa akin. Ibinaba ko ang binabasang dokumento bago ko kinalkal ang bag ko para hanapin ang compact mirror na dala ko. I rolled my eyes at myself when I saw how pale my lips are. Dali-dali kong kinuha ang lip balm ko na bigay pa sa akin ni Mindy noong dinalaw niya ako noong isang araw dahil nga pabalik-balik pa ang sinat ko. Kaso saka lang niya ako naisipang dalawin kung kailan gumaling na ako. Ilang beses ko tuloy siyang pinagtutuktukan noong araw na iyon dahil pagkatapos niya akong lasingin sa The Bar at iwanan sa mga pinsan niya ay hindi na siya nagparamdam pa sa akin maliban na lang noong inindian niya ulit ako noong isang araw dahil na naman sa boyfriend niya. Tuloy ay nito ko lang naikwento sa kanya lahat ng naging kaganapan sa buhay ko. At ayon ang gaga, siya pa ang galit dahil wala man lang daw siyang kaalam-alam na najombag na pa
I sighed as I listen to a crying voice over the phone. "I love him! You know how much I love him Rhaenyra." her voice becomes soft when she said my name. I mentally nodded at her whims even though she's not able to see it. "I know honey, I know." pag aalo ko pa sa kanya. Tiningnan ko ang laptop sa harapan ko upang malaman kung saan ba ako natapos bago siya tumawag. Patuloy pa rin siya sa paghagulhol kaya't hindi ko maiwasang mapailing sa sitwasyon niya."Just cry okay? It will help you heal. Just make sure that this would be the last time you're gonna cry over that jerk hmm?" tanging iyak lang ulit ang naisagot niya sa akin. Mindy has again, for the hundredth time been dumped by his boyfriend. It came as no surprise to me at all because the guys was a total jerk, real jerk. God! I don't even know why Mindy is still pushing herself to a man who never see her as a gem. I guess that's what love really does, it makes us crazy.Muli akong napabuntong hininga sa naisip, wala na sa ala-ala
I bit my lower lip to suppress a moan from escaping my lips when he added another finger inside me. I hold tightly on his shoulder as I felt his talented fingers thrusting in and out of my wetness. God! it's driving me crazy, oh my god! I can feel my nails digging on his skin when he made his thrust faster and deeper on my walls. "A-aah! Oh my god--oohh" hindi ko na napigilan pang ungol. I searched for his lips to stop myself from moaning nang mahagip ko ang mga mata niya na maiinit ang titig sa ginagawa niyang pag-ulos sa ibaba ko gamit ang kanyang mga daliri. Ngunit agad ding nagtama ang mga tingin namin nang ibalik niya ang kanyang atensyon sa akin. I saw fire on his eyes as our gaze met. I immediately claimed his lips and the next thing I knew we're already exchanging deep and hungry kisses with each other. Ngunit agad akong napahiwalay ng maramdaman kong mas lalong bumilis ang paglabas pasok niya sa kaselanan ko. How can he do this? kissing me while still performing his talen
I was woken up by the continuous ringing of my phone. Halos hindi ko na maidilat ang mga mata ko dahil sa sobrang bigat ng talukap nito. Pilit kong inaabot ang telepono ko kahit hirap na hirap akong itaas ang aking braso. Halos lahat ata sa akin ay mabigat at masakit, lalo na sa parteng ibaba ko.After waking up on that day, I found myself alone in bed while curling in pain. Hindi na nga ako makatayo dahil sa sobrang sakit ng pagkababae ko, sumabay pa ang pagsakit ng ulo ko dahil sa dami ng alak na nainom ko noong gabing iyon. Naalala ko pa kung gaano ako namilipit sa sakit nung sinubukan kong umihi, halos mapahikbi ako sa hapdi. Nang tignan ko ang pagkababae ko ay halos namumula na ito. It was horrible. Sa tingin ko ay hindi kinaya ng kaselanan ko ang malaking pagkalalaki ng kaniig ko noong gabing iyon, lalo pa at iyon ang una ko. Speaking of him, hindi ko na nahagilap pa ang presensya niya. Basta pag gising ko ay mag isa na lang ako sa kama.I saw ate Mau's name on screen kaya't da
I sighed as I listen to a crying voice over the phone. "I love him! You know how much I love him Rhaenyra." her voice becomes soft when she said my name. I mentally nodded at her whims even though she's not able to see it. "I know honey, I know." pag aalo ko pa sa kanya. Tiningnan ko ang laptop sa harapan ko upang malaman kung saan ba ako natapos bago siya tumawag. Patuloy pa rin siya sa paghagulhol kaya't hindi ko maiwasang mapailing sa sitwasyon niya."Just cry okay? It will help you heal. Just make sure that this would be the last time you're gonna cry over that jerk hmm?" tanging iyak lang ulit ang naisagot niya sa akin. Mindy has again, for the hundredth time been dumped by his boyfriend. It came as no surprise to me at all because the guys was a total jerk, real jerk. God! I don't even know why Mindy is still pushing herself to a man who never see her as a gem. I guess that's what love really does, it makes us crazy.Muli akong napabuntong hininga sa naisip, wala na sa ala-ala
"Rhaenyra, lunch." Bahagya akong napaigtad nang marinig ang boses niya sa intercom. Hindi pa rin ako sanay sa paggamit niya ng malumanay ma boses sa akin. Ibinaba ko ang binabasang dokumento bago ko kinalkal ang bag ko para hanapin ang compact mirror na dala ko. I rolled my eyes at myself when I saw how pale my lips are. Dali-dali kong kinuha ang lip balm ko na bigay pa sa akin ni Mindy noong dinalaw niya ako noong isang araw dahil nga pabalik-balik pa ang sinat ko. Kaso saka lang niya ako naisipang dalawin kung kailan gumaling na ako. Ilang beses ko tuloy siyang pinagtutuktukan noong araw na iyon dahil pagkatapos niya akong lasingin sa The Bar at iwanan sa mga pinsan niya ay hindi na siya nagparamdam pa sa akin maliban na lang noong inindian niya ulit ako noong isang araw dahil na naman sa boyfriend niya. Tuloy ay nito ko lang naikwento sa kanya lahat ng naging kaganapan sa buhay ko. At ayon ang gaga, siya pa ang galit dahil wala man lang daw siyang kaalam-alam na najombag na pa
AJAX'S POVI can't help myself from smiling while looking at her angelic face. She looks so surreal. Kahit tulog ay maganda pa rin ang mukha niya.I closed my eyes tightly when my eyes travelled down to her red lips. Damn! mula sa pagmulat ko ng mata ay nakailang nakaw na ako ng halik sa kanya at ayoko nang ulitin pa iyon lalo pa at wala siyang kamalay malay sa nangyayari sa kanya. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa maganda niyang mukha. Hindi ako makapaniwala na nasa tabi ko lamang siya ngayon. Bigla ko tuloy naalala noong una ko siyang makita sa eksaktong bar na pinanggalingan namin kagabi.I was in a total state of confusion that time because of Maureen so I decided to drowned myself in alcohol. I hate myself for still loving the woman who keeps on breaking me yet there I was, trying to persuade her to get back to me for God knows how many times already. Maureen was the love of my life, she was everything to me not until that Rockwell bastard steals her away from
It's been weeks since i started working for Ajax Martin Hidalgo. And if i have a chance to describe it, the word "hell" would just be the perfect word for it. Palaging tambak ang trabahong ibinibigay niya sa akin kaya't hindi ko maiwasang isipin na minsan ay sinasadya na niyang pahirapan ako. Ang malaking katanungan sa akin ay bakit? Halos wala na akong kompletong tulog dahil kung hindi late na ako nakakauwi ay sobrang aga lagi ng pasok ko matapos lamang ang mga pinagagawa niya. Hanggang ngayon tuloy ay pabalik-balik pa rin ang lagnat ko. Idagdag pa ang malamig na pakikitungo niya sa akin na lalong nagpapabigat ng loob ko. Sa loob ng isang linggong pagtatrabaho ko sa kanya ay laging magaspang ang pakikitungo niya sa akin. Ngunit tuwing ibang empleyado naman ang kausap niya ay hindi siya ganon sa mga ito. At mas lalo pang lumala nang minsang maabutan niyang binibigyan ako ng pagkain ni Ross sa table ko. He accused me of flirting instead of doing my job which I immediately denied. He
"How did it go?" bungad sa akin ng secretary. Parang may naalis na nakadag-an sa dibdib ko nang makalabas ako ng pinto. "Fine. He asked me to get him a coffee, uh what kind of coffee does he drink?" "Black, no sugar. By the way I haven't introduced myself to you yet, I'm Agatha Watson." she offered her hand for a shake that I immediately accepted. Parang sumasayaw ang mahaba at tuwid niyang buhok tuwing gumagalaw siya na lalong nakadagdag sa kagandahan niya. She have doll eyes that also smiles whenever she smiles. Bagay na bagay sa kanya ang pulang lipstick dahil makapal ang labi niya. Kapansin-pansin din ang laki ng dibdib niya dahil sa hapit niyang suot kaya't hindi ko mapigilang mapatingin dito kahit anong iwas ko ng tingin. It's so unfair! Mukhang magka edad lang naman kami pero bakit ang layo ng laki ng boobs niya kumpara sa akin tsk."I'm Rhaenyra Rockwell" ani ko pa."Yes, uhm i-oorient muna kita for a while tapos tour na rin kita sa bawa't department para bukas pwede ka ng
I was woken up by the continuous ringing of my phone. Halos hindi ko na maidilat ang mga mata ko dahil sa sobrang bigat ng talukap nito. Pilit kong inaabot ang telepono ko kahit hirap na hirap akong itaas ang aking braso. Halos lahat ata sa akin ay mabigat at masakit, lalo na sa parteng ibaba ko.After waking up on that day, I found myself alone in bed while curling in pain. Hindi na nga ako makatayo dahil sa sobrang sakit ng pagkababae ko, sumabay pa ang pagsakit ng ulo ko dahil sa dami ng alak na nainom ko noong gabing iyon. Naalala ko pa kung gaano ako namilipit sa sakit nung sinubukan kong umihi, halos mapahikbi ako sa hapdi. Nang tignan ko ang pagkababae ko ay halos namumula na ito. It was horrible. Sa tingin ko ay hindi kinaya ng kaselanan ko ang malaking pagkalalaki ng kaniig ko noong gabing iyon, lalo pa at iyon ang una ko. Speaking of him, hindi ko na nahagilap pa ang presensya niya. Basta pag gising ko ay mag isa na lang ako sa kama.I saw ate Mau's name on screen kaya't da
I bit my lower lip to suppress a moan from escaping my lips when he added another finger inside me. I hold tightly on his shoulder as I felt his talented fingers thrusting in and out of my wetness. God! it's driving me crazy, oh my god! I can feel my nails digging on his skin when he made his thrust faster and deeper on my walls. "A-aah! Oh my god--oohh" hindi ko na napigilan pang ungol. I searched for his lips to stop myself from moaning nang mahagip ko ang mga mata niya na maiinit ang titig sa ginagawa niyang pag-ulos sa ibaba ko gamit ang kanyang mga daliri. Ngunit agad ding nagtama ang mga tingin namin nang ibalik niya ang kanyang atensyon sa akin. I saw fire on his eyes as our gaze met. I immediately claimed his lips and the next thing I knew we're already exchanging deep and hungry kisses with each other. Ngunit agad akong napahiwalay ng maramdaman kong mas lalong bumilis ang paglabas pasok niya sa kaselanan ko. How can he do this? kissing me while still performing his talen