NASAAN AKO?....Yan ang unang tanong na sumagi sa isipan ko ng tuluyan ko ng maidilat ang mga mata ko..Isang kisame ang bumungad saakin.Kahit malabo ay alam kong hindi ako pamilyar sa lugar. Sinubukan kong bumangon ngunit natigilan ako ng makitang nakatali ang mga kamay ko sa magkabilang gilid ng kama. Pilit kong hinihila para makawala pero sadyang mahigpit ang pagkakatali.Nakakaramdam na rin ako ng hapdi mula sa palapulsuhan ko..Agad akong natigilan ng maalala ang nangyari...I was kidnapped! Dalawang lalaki ang bigla nalang bumaba mula sa van at puwersahan akong isinakay"Tulong!..Tulongan niyo Ako!!" Sinubukan ko ulit hilahin ang kamay ko,nagbabakasakaling makawala ngunit nabigo ako..Sa ginagawa ay mas lalo lamang nadaragdagan ang sakit sa kamay ko.."Tulong!!" Paulit ulit na sigaw ko,halos mamaos na ako dahil sa lakas ng pagsigaw na kumakawala sa bibig at lalamunan ko "Ang ingay mo naman!!" Gulat akong napatingin sa lalaking iniluwa ng pinto.. Hilot niya pa ang batok, lumapit s
AALIS na siya..Matamlay ako simula ng magising hanggang sa magtanghalian kami..Alam ko namang aalis siya pero parang gusto kong wag nalang..I even asked the time to move slower.Habang papalapit kasi ang araw ng pag-alis nya ay nakakaramdam ako ng lungkot.. Hindi pa man siya nakakaalis ay nakikita ko na ang sarili kong mababagot ng sobra.Hindi na ako sanay! At alam ko sa sarili kong hindi ako masasanay..But then, I couldn't just ask him to stay with me,its his Dad,who am I to tell Hendrix to disobey his parents..AishNapasabunot ako sa sarili. Isinandal ko rin ang likod sa backrest ng lounge kung saan ako kasalukuyang nakaupo..Wtf Klare, stop acting like that! Aalis lang ang lalaki .Babalik rin daw agad.At tsaka pumayag ka.Kaya ano pang inaarte-arte mo diyan! "Klare?" Natigilan ako at napabaling sa lalaki.. Naglalakad siya ngayon papalapit sa'kin.Nang makalapit ay naupo siya sa tabi ko. Malaki naman ang lounge,kaya hindi ko na kinailangang umusog para magkasya siya "Is there some
PINANOOD ko ang paglalaro ng lalaki sa kamay ko.Naka-upo kami sa mahabang sofa sa sala.nasa ibabaw ng mga hita niya ang mga binti ko.nakapatagilid siyang nakaupo sakin pero nakaharap sa'kin ang katawan niya."Hendrix?" Natigilan siya sa paglalaro ng kamay ko, tumingin sa'kin"Kadarating mo lang?" Napalunok ako ng maramdaman ang paghawak niya sa hita ko.pinagdikit niya iyon at nanatili ang palad sa ibabaw "Oo" ngumiti ako"D-Dumeretso ka rito" "Hindi..Sa bahay ako dumeretso pero wala ka..Naisip ko baka umuwi ka muna sainyo kaya agad akong dumeretso doon,pero sabi ni Dad, umuwi ka na raw kahapon pa-" nanlaki ang mata ko"B-bakit hindi mo nalang ako tinext na darating ka..e di sana hindi ako umalis ng mansyon!...Kagagaling mo lang sa mahabang biyahe Hendrix,tapos bumeyahe ka ulit papunta sa bahay" ngumisi sya"I want to surprise you" napanguso nalang ako..Natahimik kami.. Muli niyang kinuha ang kamay ko at tahimik na nilaro..Nakayuko siya kaya malaya kong natititigan ang parte ng muk
SA eksaktong oras ay naiparada ko ang kotse sa parking lot sa isang café. Ngayon lang ako nakapunta sa lugar.. Kitang-kita ko mula dito ang mga tao na nasa loob niyon dahil tanging salamin lang naman ang nakaharang sa buong café. Kinuha ko ang cellphone sa dashboard at nagtipa ng text.'Nandito na ako' Hindi ko alam kung sino ba ang kapalitan ko ng mensahe.Kahit nagdadalawang isip ako ay pumunta parin ako sa lugar na sinabi niya.Naguguluhan ako..pinilit kong baliwalain ang text pero hindi ako matahimik..Wala namang masama kung susubukan ko.'Wait for it.Ipapakita ko sayo ang katotohanan''Ano bang gusto mo? Sino ka ba?' 'Be patient Klare, dapat ka pa ngang magpasalamat sa'kin dahil inilalayo kita sa akala mong makakabuti sayo' ipinatong ko sa passenger seat ang cellphone ng mabasa ang reply,ILANG minuto akong nag-antay. Nanatili ako sa loob ng kotse..Wala naman akong nakikitang kakaiba sa lugar bukod sa mga ibang sasakyan na nakaparada,mga tao na nakikitang nasa loob ng café.Gabi
Does timeless love end?if it did,How?GuiseCheatingLiesBetrayalThere's a lot of reasons why love ruined.why relationship broke.but whatever the real reason is, it only leaves us one thing..PainKUNOT noo at dahan-dahan akong dumilat..Malabo ngunit nakakasilaw na liwanag ang bumungad sa mata ko..Inilibot ko ang paningin sa paligid.At sa ilang segundong paguusisa ay nalaman ko kung nasaan ako..May mga nakakabit sa suwero sa katawan ko.Rinig na rinig ko rin ang tunog ng monitor na nasa kaliwang gilid ko..Nang tumingin ako doon ay kasabay na nakita ang lalaking nakayuko sa gilid ng kama.Hawak niya pa ang isang kamay ko..'Pupuntahan ka niya sa mansyon. Sasabihin niya na lahat ng pinakita niya ay parte parin ng plano naming maghigante.Pero syempre,gusto kong ako ang magpamukha sayo niyon! Kaya kita pinapunta''Klare.I'm pregnant.At alam kong kami ang pipiliin ni Hendrix keysa sainyo' Nangilid muli ang mga luha sa mata ko ng maalala iyon..Why do I need to remember those hurtful sce
TATLONG araw na...Naging mabigat at masakit ang paglipas at pagdating ng bawat araw ko..Nanatili ako sa hospital.May mga kung ano pa silang ginagawa saakin.Hindi ako nagtatanong, hinahayaan ko lang sila.Sinabi naman ni Kate na para daw iyon sa mabilisang pag-recover ko.Wala naman akong pakialam kung para saan iyon..Naging manhid ako sa lahat.Nalaman ko rin sakanya na halos isang linggo akong naging unconscious..Simula ng magising ako ay halos araw-araw silang dumadalaw sakin.Nagdadala ng mga pagkain at bulaklak.Nililibang nila ako.nakikita at nararamdaman ko ang efforts nilang libangin ako para makalimutan ang tungkol sa nangyari. Pero kahit anong gawin nila ay hindi ko magawang makalimot..Sa huli ay humihiga ako sa kama at tahimik na umiiyak,tinatalikuran sila..Alam ko nasasaktan sila sa ginagawa ko,pero wala muna akong pakialam doon..Sobrang nasasaktan ako ngayon at hindi ko kayang isipin ang nararamdaman ng iba.."Klare,kumain ka muna-" Nahiga ako at tinalikuran ang lalaki..Sa
ILANG araw na akong nalulunod sa sakit at kalungkutan.Sa bawat paglipas ng mga sandali ay mas lalo kong nadarama ang kakaibang lungkot, na para bang isang bagay na paulit-ulit na tumutusok at tumatagos iyon sa puso ko..Paano pa ba ako magpapatuloy? Paano ko haharapin ang bawat umagang sumasalubong saakin? Paano ako sasabay sa walang tigil na pagtakbo ng oras.Paano pa ako magiging masaya gayong wala na ang tanging rasong nakikita ko.."Hello!" Pinanood ko ang babaeng magtungo sa lamesang nasa gilid ko..pinalitan niya ang nalalanta ng bulaklak na nasa vase."Goodmorning" bati niya.Umiwas lang ako ng tingin.walang palya siyang dumadalaw.Kinukwento niya sa'kin ang mga nangyayari sa bawat araw niya.Kapag nauubusan na siya ng kwento ay tumatabi lang siya sa'kin sa kama, Walang salita niya akong niyayakap..Pinaparamdam niya saakin na nandito lang siya sa tabi ko palagi.Na hindi pa ako nagiisa.."Kate?" Mahinang tawag ko. Nakita kong nagulat siya."G-Gusto kong lumabas" muli akong tuming
"That wasn't a coincidence..Tell me Klare. Hindi nagkataon lang ang lahat..Y-You saw me with Chloe, inside that café, right?" Nanatili akong nakatalikod sa lalaki..Nakakuyom ang mga kamay ko.pigil na pigil na singhalan siya..Pano niya nakakayanan yan? Saan siya nakakakuha ng lakas ng loob na magtanong na para bang wala siyang alam!He knows everything! He plan to revenge.at dinamay niya ang baby ko sa walang kwentang paghihigante nila!"I was and still thinking this for long..nakita mo kami ni Chloe,di ba?""... Nung nalaman kong naaksidente ka sa lugar kung saan kami nagkita.May ideya na akong hindi ka kusang pumunta doon...I want to ask you Klare, pero ayokong ipaalala sayo ang mga nangyari"Ipaalala?..Hindi mo kailangang ipaalala dahil kahit segundo hindi yon nawala sa isip ko! "N-Now tell me.You didn't just go there by accident.Someone sent you there, someone asked you..Am I right?" Marahas kong hinawi ang luhang kumawala bago humarap sa lalaki..Nang magtagpo ang mga tingin na
"NASAAN si Hendrix?" Tanong ni Kate..Ngumisi siya bago tumabi saakin sa sofa.."Baka pinalayas mo nanaman dahil binilhan ka ng donuts na may butas" natawa siya , napanguso nalang ako.."So, pinalayas mo ulit?" "H-Hindi" "Nasa kusina siya..Pinatulong kong magluto kay Andrew" natigilan siya"Nandito siya-si Andrew bumalik na siya?" "Oo kanina lang" Bumaling siya sa kusina bago napasandal sa sofa.."K-Kumusta si.. Chloe?" Ngumiti siya"She's fine now...Klare, thank you" hinawakan niya ang kamay ko"Don't worry,nangako siya na hindi na kayo guguluhin""Sorry sa lahat ng ginawa niya sayo" sumandal siya sa balikat ko.. ngumiti ako at hinaplos ang ulo niya"Nga pala..may dala ako" lumayo siya saakin at may kung anong kinuha sa tote bag niya.."Menudo..Naalala ko wala pa akong naibibigay mula nung makabalik kayo..Kaya naisipan kong lutuan ka nalang ng paborito mo" ngumiti ako ,Kinuha ko ang tupperware mula sa kamay niya"Salamat Kate" Ipinatong ko iyon sa center table, binuksan at inamoy
"KLARE, hows your conversation with Dad?" Agad na tanong ni Hendrix, Napatayo pa siya ng makita ang pagpasok ko..Imbes na sagutin ay sinara ko ang pinto ng kuwarto at ini-lock iyonMarahas kong binura ang distansya namin at kaagad na sinungaban ng halik..Ipinulupot ko pa ang mga braso sa leeg niya..Nagulat siya..Ramdam ko iyon pero kalaunan ay tumugon na rin..Pinipilit niya pang magsalita pero kaagad ko siyang pinipigilan sa pamamagitan ng mahanap na halik..Humanap at naglakbay na rin sa polong suot niya ang kamay ko..Aligaga kong kinalas ang mga butones niyon ng hindi nilulubayan ang labi niya..Napapangisi pa siya dahil sa mga kinikilos ko..After a while,I pulled for a kiss and look straight at him"Hendrix..I want you..Please" hingal na hingal ako ng hilingin iyon..Nakita ko ang pagkagulantang niya.."Please..Make love to me tonight..I need you!" Umigting ang panga niya..Nagpakawala siya ng iilang mura bago ako sungaban ng halik..Naramdaman ko rin ang paglutang ko sa ere dahil
"Hendrix" hinawakan ko ang braso niya para pahintuin.."W-We can do this some other time" ngumiti siya"I can't wait to marry you..So,we need to do this now,Hmm" "Pero-""It will be fine,Klare..I tell you it will" hinawakan niya ang likod ng ulo ko,mahinang kinabig iyon papalapit sakanya para mahalikan ako sa noo.."I love you" he said,"I..I love you, too" ngumiti siya at mas pinagsinop ang mga daliri namin bago muling naglakad..Magiging maayos ang paguusap na to di ba? Magiging maayos ang kalalabasan nito..Sana..Sana ngaPero.."Klare?" Naabutan namin silang tatlo sa dinner table, mukhang nangangalahati na sa hapunan..Lahat sila ay gulat ng makita ako,lalo na ang lalaking kasama ko.."Anak?" Si mom, narinig ko rin ang mahinang usal ni Trixie ng makita ang kamay namin ni Hendrix"Who the héll tell you that youre welcome in my house!?" Si Dad..Nakatingin siya kay Hendrix.. Mahigpit rin ang pagkakahawak niya sa kutsara"Good evening" panimula ni Hendrix"...Sorry to intrude..but ca
NGUMITI ako ng muling sakupin ng maliit na palad ni Vien ang mukha ko..Pinakatitigan niya ako pagkatapos ay hahalikan sa pisngi.Kanina ay nagpaalam si Yanna na aalis saglit para tawagan ang asawa. Naiwan saakin si Vien, noong una ay nagdadalawang isip pa siyang lapitan ako,pero kalaunan ay natagpuan ko siyang nasa kandungan ko na,hawak pa ang mukha ko.."You're so pretty..I want to marry you" nanlaki ang mata ko, is he really two year old? "But.. you're tito Hendrix wife na e" mahina kong kinurot ang pisngi niya..Ang cute cute niya talaga..Kahit bilang lang ang beses na nakita ko si Luther, masasabi kong kamukhang-kamukha niya ang anak..Walang inilayo..pero habang tumatagal ang pagtitig ay napansin kong may nakuha din siya kay Yanna...kunti nga lang "Do you love my Tito po?" Ngumiti ako, tumango"Yes Vien..I love your Tito Hendrix" "Yeah..well said..I'm glad he already found you..I love tito Hendrix too, and I don't want him sad anymore" muli akong ngumiti,"Me too..ayoko ring na
HALOS hindi ko na nilulubayan ng tingin ang singsing na bigay ni Hendrix..I still can't believe that he asked me to marry him..That he's still accept me despite the years I've became cruel."Why do I feel jealous to the ring I just gave to you?" Takang napabaling ako sa lalaki."Ha?" Naupo siya sa lounge,sa tabi ko..Hindi na ako umusog dahil kasya naman kami,isa pa ay mukhang ayaw niya rin akong umusog pa.. Hinawakan niya pa nga ang baywang ko para ipermi,para ilapit pa sakanya lalo "You're spoiling that ring, and you let your husband felt jealous in the corner--" Napakurap kurap ako bago napailing.."Sorry..nagagandahan lang ako-" tumingin ako sakanya"..masaya ako Hendrix..Kasi tinaggap mo parin ako, at inaya pang magpakasal" ngumiti ako bago nagpatuloy "Aaminin ko, habang papunta ako dito,sobrang natakot ako..Kasi pano kung ayaw mo na,na hindi mo na'ko tanggapin,na nagsawa ka kasi na-realize mong hindi ako worth it na hintayin ng siyam na taon-""..N-Na hindi mo na ako mahal" nak
LUMALANDAS parin ang luha ko, ang daliri niya ay paulit ulit na tinutuyo iyon..I waste nine years of my life for hating him..and I know I'm idiót who deserve his anger now..I feel sorry for being reckless to him for leaving him in that state..If I could turn back the time,if only I know the whole truth,I will surely not let go of his hand..I will surely heal with him.. But I can't change the decision I once commit, ang magagawa ko nalang ay bumawi at iparamdam na nagsisisi ako sa ginawa kong pagtalikod sa kanya..I want to promise him that I will not leave his side again..I won't be disappear again..He pulled off..Kapwa kami hinihingal ng maghiwalay siya, Hawak niya parin ang pisngi ko,pinagdikit niya pa ang mga noo naming dalawa matapos niya akong patakan ng halik sa dulo ng aking ilong..The smell of his breathe was just shivers me,it brought me into something familiar to me,that I already once feel nine years ago-home"H-Hendrix" tawag ko matapos ang ilang segundong katahimikan
HAWAK-HAWAK ko ang dibdib habang nakatingala sa mataas na gate ng mansyon.. Ramdam ko ang malakas na ulan na tumatama sa katawan ko, pagod na pagod din ako pero sa kabila ng mga iyon, nakangiti ako habang naghahabol ng hininga..Wala akong sinayang na oras, tinulak ko ang gate pabukas, nagtaka pa ako kung bakit bukas iyon.. Ngunit ano man ang dahilan mabuti ng naiwang bukas dahil hindi ako nahirapang pumasok..Tumakbo ako sa malawak na balkonahe, Napalunok pa ako habang dahan-dahang lumapit sa may malaking pinto, itinukod ko ang isang palad ko at idinikit ang kaliwang pisngi doon..Ng sandaling madama ko iyon ay muling nagsilabasan ang mga luha ko.."Hendrix" bulong ko, habang nakapikit..Iniwan ko siya, tinalikuran at sinisi sa lahat..Hindi ko tinupad ang pangako kong mananatili ako sakanya..Sinaktan ko siya sa disesyong paglayo ko..Binuhos ko lahat ng galit at sakit sakanya ng hindi ko alam ang totoong nararamdaman niya..Nasaktan ako..Kaya kinalimutan ko siya..Ang akala ko ay ako la
"I'll bring you to him" Hindi niya ako hinintay na makapagsalita. Kaagad niyang hinuli ang palapulsuhan ko at basta nalang naglakad..Habang nagpupunas ng luha ay nagpatianod ako kay Ridge,Naguguluhan man ay hindi ako tumutol,Hindi ko binawi ang kamay ko mula sa magaang pagkakahawak niya..He will bring me to Hendrix? Iyon ang sinabi niya,Hindi ako maaaring magkamali..Pero paano? Ni hindi nga niya alam kung saan nakatira ang lalaki, Hindi niya rin ganun kakilala kaya paanong siya ang magdadala saakin sakanya? But despite those thoughts,natagpuan ko ang sariling malayang sumusunod sakanya "Klare?" Tawag ni Andrew. Hindi sana siya papansinin ni Ridge pero bigla siyang humarang sa daan dahilan kung bakit napahinto kami"Saan mo siya dadalhin?" Bagamat kaswal ay ramdam ko ang pagtataka sa boses niyaHindi sumagot si Ridge,pero nakita ko ang pagigting ng panga niya,na para bang hindi siya nasiyahan sa ginawang pagharang saamin ni Andrew"Saan mo sabi siya dadalhin?" Paguulit niya pa.Nang
⚠️ WARNING: Abûse.Violence.Disturbance topic.."ANONG ginagawa niyo!" Halos mapatalon sila sa gulat ng biglang dumating ang lalaki,galit na galit"Balak niyong tumakas!?" Lumapit ito sa kanila at walang kahira-hirap na naiangat gamit ang pagkabilang kamay, "Sinabi kong wag kayong magbalak diba?!" Binalibag sila nito sa gilid..Muntik ng mawalan ng malay si Chloe dahil sa malakas na pagkakatama ng katawan niya sa pader."Drix?" Tawag nya ng makita si Hendrix na nakapikit at mukhang gaya niya ay sobrang nasaktan din sa ginawa ng lalaki..."Drix...c-come here-" kahit nahihirapan ay pagapang niyang nilapitan si Hendrix, ng maabot ay niyakap niya ito.."Anong nangyayari dito!?" Biglang pumasok ang yaya niya kasama ng dalawang lalaki.."Nagbabalak po silang tumakas" nangalaiti ang babae.. Lumapit siya sa dalawang batang takot na takot at pinaghiwalay..Tinulak niya pa ang batang babae, kinabig niya naman papalapit sakanya si Hendrix"Hendrix! Tatakas ka!? Hindi puwede okay!" Sigaw niya dito