Dawn POV
"Yes I am a garbage pero ikaw ang dahilan nito. You don't know what I've been through Flix! Hindi mo alam kung paano ako magmakaawa sa harap ng magulang mo just to let me see you. Hindi mo alam kung paano ako nagmakaawang sana'y tanggapin nila ako at ang anak ko! You are not there when they accuse me for a crime and made me sleep in jail while I am pregnant with your child! Hindi mo alam kung paano ko binuhay at pinilit lunukin ang sitwasyon sa loob ng kulungan sa kagustuhan kong makalabas at para hindi magisnan ng anak ko ang buhay roon. You are not there Flix when my child suffer inside the jail with nothing for himself. Hindi mo alam na sa bawat iyak ng anak ko wala akong magawa, sa bawat pang-aabuso tiniis ko para sa anak ko. Hindi mo alam na dahil sa aking pagkakakulong hindi ko ngayon nakasama ang anak ko, inagaw siya sa akin at ni hindi ko alam kung saan siya hahanapin. You are clueless Flix, hindi mo alam na kung ikaw ay nagsasaya kasama a
Flix POV"So ano ito pinapunta mo ako rito para sa wala?" I gritted my teeth watching this sophisticated woman sitting on the bed while staring at me with her cold expression."Hell! You do know that I don't want playing games with you Helen! Marami akong dapat gawin na dapat hindi ko inaaksaya--""Sa ano? Sa akin? Then FUCK YOU FLIX! You are nothing but a trash." Umigting ang aking panga sa galit kung pwede ko lang ito saktan kanina ko pa ginawa.She makes me frustrated kulang na nga lang ay sigawan ko ito per mukhang bingi ito at bulag sa mga hinaing ko."Oh ano hindi ka makapagsalita? At ano ba ang kinagagalit mo? Dahil naistorbo kita? Na naistorbo ko ang mga walang kwenta mong laro na lagi mong ipinapalandakan na kailanman ay hindi ako magiging kalaro mo? Hell you should grow up Flix. Hindi kana bata para maglaro ng apoy at mas lalong lalaki ka so dapat alam mo na you shouldn't p
Flix POV"Face it Helen. Face your sin." Maikling sagot ko na kinasinghap nito at saka napatayo na ito. Hindi pa ito umimik pero kita ko ang tila may nagbago rito.May bumakas ng mga emosyon sa mga mata nito na kinasanayan kong wala.And what I said ay parang paraan din para gisingin ako. Dahil tama lang na dapat ko nang harapin ang mga kasalanan na nagawa ko rin sa babaeng lubhang nasaktan namin at ng sitwasyong kinabibilangan namin.When I made the investigation unti-unti kong nalaman ang lahat at hindi iyon maganda sapagkat sa dami ng aking nalaman ay naghalo ang emosyon na aking naramdaman.Galit, sakit, takot at lungkot.Galit dahil sa mga nagawa nila at nagawa ko, sakit dahil sa kaalamang ang laki ng pinsalang nagawa namin at takot sapagkat alam kong mahirap na muling harapin ang katotohanan at ang taong naging biktima ng lahat."How--""Hindi na importante kung paano ko nalaman pero, Helen I just want to know why?
Flix POV"Flix! Fucking stop!"Naramdaman kong hinawakan ako nito sa braso ko pero hinarap ko ito at sinamaan ng tingin at saka tinulak na siyang kinabuwal nito at napasalampak sa sahig."I won't let you take her away from me! I need her--""But she doesn't need you now Flix! Dapat alam mo sa sarili mo na hindi pwedeng haharap ka sa kaniya na ganiyan ang itsura mo, na isa ka pa rin duwag." Umigting ang panga ko at napasabunot ako sa aking buhok at saka walang babalang sununtok ko ang pader. I can feel my knuckles became numb. Ramdam ko ang pamamanhid rin ng puso.My heart is now hurting and longing for her woman."I n-need her Helen! Bakit n'yo ba ito ginagawa sa akin? Bakit niyo ako pinapahirapan? Why? Fuck I need her, my son need her. Kung kailan nasa akin na siya saka naman babawiin ulit sa akin. All I want to ask is her and the fact that I can able to ask forgiveness b
Dawn POVNapatingin ako sa tanawin na nasa labas at hinayaan ko lamang ang aking mga mata na malunod sa ganda no'n. Dahil ang dilim ng gabi ay tila ba niyayakap ang buong lugar ngunit ang mga nangingislap na mga ilaw ang siyang dumadagdag sa ganda no'n na tila ba ito'y mga mumunting bituin.Hindi ko maalis ang aking mga mata roon and I just found myself drowing in its beauty.Habang ang mga mata ko'y nanatiling nagmamasid ay hindi ko mapigilan itaas ang kopitang hawak ko at nilagok ang alak na naroon, hinayaan ko lamang dumaloy ang init no'n sa aking lalamunan na tila ba may pinapawi itong uhaw sa aking kalooban. Sadya ngang masarap sa pakiramdam ang ganito.'Yung tila ba inangkin mo na ang isang buhay na akala mo'y hindi mo mararating.Gustong-gusto ko ang pakiramdam na malaya at bumubuo ng panibagong mundo. Isang mundo at pagkatao na alam kong walang lugar ang mga emosyong hindi ko na da
Insert Song (where I stand by Mia Wray)Flix POV"Papa, gusto ko na makalabas. Pwede ba labas na tayo? Miss ko na ang mamasyal." Napangiti ako at dahan-dahan na hinaplos ang buhok ng anghel ko na ngayon ay nakahiga sa isang kama with her face filled with sadness.Kita ko rin ang panghihina nito kasabay ng mga mata nito na tila ba may hinahanap at kahit mahirap lunukin ang katotohanan ay paulit-ulit pa rin ako sinasampal no'n.Dahil sa totoo lang kahit anong pagpapakita nito na lumalaban ito ay andon pa rin ang mga magpapatunay na hirap na hirap na ito sa kalagayan nito. Sa sobrang paghihirap nito ay sinubukan ko gawin ang lahat maipakita lang na andito lang ako sa tabi nito na handa itong suportahan at sabayan na lumaban sa sakit na dinadanas nito ngayon.Ngunit 'yung akala ko madali lang lumaban ay mahirap pala lalo na't nakikita ko sa
Flix POV"S-Son.." Umangat ang mukha ko at agad na niyakap ako ng matinding galit. Galit sa taong sumira ng buhay ko at galit sapagkat nagawa nitong kontrolin ang buhay ko.Because of her, my life is now in chaos.Pati ang minamahal ko ay nawala sa akin at para akong nawalan ng lakas na magpatuloy pa sa buhay because two people are taken away from me."Bakit ka andito?" I said coldly making her bow her head in shame at doon ko napagtanto na may kakayahan pa pala itong gawin iyon na may hiya pa pala itong tinatago dahil sa totoo lang sa dami ng ginawa nito ay hindi na ako umaasang may puso pa itong natitira."Hindi ako pumunta rito para makipag-away nandito ako para m-makiramay. Sa ilang taon na lumipas instead of confronting me ay mas ginusto mong lumayo sa akin kasama ang mga a-apo ko. At masakit para sa akin iyon dahil mas gugustuhin ko pang sigawan mo ako o s
Insert song by Vaults (one last night)☝️☝️ play music above through data.Yesha/Dawn POVNapatingin ako sa paligid habang sinisim-sim ang alak na nasa aking kopita.At ngayon hindi na ako magtataka kung dinagsa ng mga tao ang lugar na ito dahil tiyak may mga inaasahan sila, some use this as an opportunity to talk and socialize and gain some big fishes but others just want to show themselves thinking that they are socialite, and I am just staring at them mula sa taas. Observing how they socialize at hindi na ako magtataka kung makita kong iba-ibang tao ang makikita ko, some are pretentious, proud and etc which is nakakatawa because they flaunt their status proudly in front of different people.And I can see those vile snakes that kept on hissing at tila ba naghahanap ng mga biktimang mapupuluputan nila. And here comes those power seeking people, social butterflies and those people who raise their head
Yesha/Dawn POVMuntik na akong mapaatras nang mas makita ko na ito ngayon sa malapitan, his eyes are narrowing and filled with accusations na tila ba ako pa ang may malaking kasalanan rito at ganito ito kung tumingin.And his red lips are press together as if he is stopping himself, o tila ba nagtitimpi ito.Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit ito umakyat when he doesn't have the authority to do so.At sa hindi malaman ay mula sa likod ni Eros ay humakbang ito papalapit sa akin at nilampasan lamang si Eros na siyang nagpagulat kay Eros sapagkat ngayon lamang nito napansin ang presensya ng pinsan nito na umaakmang humahakbang papalapit sa akin."Dawn", Mahinang bulong nito na may kasamang diin kaya natameme ako na siyang naging dahilan para gustuhin kong sapakin ang aking sarili sapagkat after 3 years na pinilit ko patatagin ang sarili ko ay andito na naman ako.Ni hindi ko magawang magsalita.I felt out of words.Pero
Dawn POV"Malaya kana Yesha, sana maging masaya ka." Sambit ni Eros bago ito naglakad paalis na kinalaki ng mga mata ko.N-No!"Eros huwag mo kami iwan dito tulungan mo kami—" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang biglang makarinig ako ng isang boses na lubhang nagpagulat sa akin."M-Mahal mo 'ko?" Napasinghap ako at nilayo ko ang katawan ni Flix mula sa'kin.Namuo ang luha ko nang tumama ang aming mga mata. Those eyes that I am longing to see and stare.Ngayon puno iyon ng saya. Erasing the bad nightmare of his eyes filled with sadness in my mind."B-Buhay ka!" I hug him."Buhay ka salamat akala ko iniwan mo na ako. Akala ko 'di na kita ulit makakasama." I sniff hindi ko na ulit gugustuhin na maramdaman ang sakit na naramdaman ko kanina noong inakala kong mawawala na siya.Napakasakit pala iniisip ko pa lang ay hin
Dawn POV"Uyy gising andito na tayo!" Dahan-dahan akong napamulat dahil sa sigaw t-teka asan ako bakit puro puno ang nakikita ko?Hindi huwag mo iyan gawin pease just let me go!No!Si Eros?'Yung kasal?Parang binuhusan ako ng malamig na tubig dahil sa pagbalik ng akin alaala Shit asan na ako? Where did they take me? Lumuluha na ako sa galit at kaba damn kung hindi ako makaalis rito paano na?"Nasaan ako? T-Teka ano ba bitiwan mo 'ko." Nagpumiglas ako at pinagsusuntok ang lalaking nasa harap ko pero nakakaiwas ito at naiinis ako. They have taken me away nang hindi ko alam ang rason.Wala naman akong ginawangmasa e' kaya bakit nila ako ginaganito?"S-Saan sabihin n'yo nasaan ako?" Napayuko ako ng hinawakan ng lalaki ang kamay ko para mapigilan ang pagsuntok."You need to come with us at kung
Dawn POV"Yesha," napapitlag ako sa narinig kong pagtawag sa akin at nang lingunin ko ang boses ay nakita ko si Eros na nasa bukana ng pintuan at pinagmamasdan ako."Hindi ka ba kakain?" Mahinang sambit nito na kinayuko ko.Sa totoo lang hindi ko rin alam kung makakakain pa ako.Masyadong binabagabag ako ng konsensya ko. I can't even stare at his eyes without feeling ashame.Masyado mahirap tanggapin na nagagawa pa rin nitong umaktong parang walang nangyari pero ang totoo niyan ay dapat hindi ganito ang turing nito sa akin."Yesha dalawang linggo kanang ganito kasal natin and yet you are still like this." Nag-isang linya ang aking labi sa binanggit nito.Bukas na bukas ay ikakasal na ako rito. And yet hindi ko man lang alam kung kaya kong humarap sa altar nang hindi mahihiya at makakaramdam ng guilt.Hindi ko na sana hahayaan na magkagnito pero paano ako tatanggi? Paano ko magagawang umaktong walang nangyaring katangahan.
Dawn POV"Dawn!" Napasinghap ako at napabalikawas ng bangon mula sa kinahihigaan ko nang may marinig akong malakas na sigaw kasabay rin no'n ay ang ingay ng pagbukas ng pinto.Ngunit halos mawalan ako ng lakas sa nakita kong taong bumunggad roon. Hinihingal ito ngunit ang panlalaki ng mga mata nito ay sapat na para makaramdam ako ng matinding hiya at kasama na rin doon ang guilt.Ewan ko ba pero ang pagbuka't sara ng bibig nito ay tila ba'y sapat na patunay upang lalo akong manliit. Alam kong hindi ito makapaniwala sa kung ano mang nabunggaran nito ngayon pero hindi ko na maibabalik ang oras.Naging tanga na ako.Isang tanga na nagpadala sa nararamdaman ng aking puso.Kaya kahit kita sa mga mata nito ang paglarawan ng sakit ay napalunok na lamang ako at hinihintay ang mga panunumbat nito because I deserve it.I really deserve it.Ngunit hindi ko inasahan ang pag-iba ng emosyon sa mga mata nito at ang sumunod nitong sinambit.
Dawn POVTinulak ko ito at tinitigan ng mariin sa mga mata nito."Seryoso ako Flix ayaw ko nang magkaroon ng koneksyon pa sa sa'yo o sa pamilya mo." Mahirap man bigkasin ang mga katagang iyon pero kailangan kong maging matatag.Seeing his eyes filled with pain at ang paglarawan ng pagkawalan ng pagkasa ay siyang kumurot sa puso ko.Unti-unting naramdaman ko ang pagdulas ng mga kamay nito hanggang sa tuluyan na nawala ang init na kanina lang ay nakayakap sa akin.Ewan ko ba pero kusang tumaas ang mga kamay ko upang pumalibot sa batok nito kasabay rin no'n ay ang pagbagsak ng kumot sa sahig.Nawalan na ako ng hiya. I don't care if I am bare and naked in front of me.Because I can't..I can't let go without having the chance to feel him for the last time.Kahit ngayon lang.Nakita ko kung paano gumuhit ang gulat sa mga mata nito, pero ngumiti lamang ako at nang titigan ko ang nakaawang at mapu
Dawn POVNapadaing ako dahil pakiramdam ko'y parang dinaganan ako ng mundo sa sobrang pananakit ng aking katawan gayundin ang aking ulo."Hmm..." I moaned in pain bago dahan-dahan na minulat ang aking mga mata.It's a bit blur, ngunit agad na nanlaki ang mga mata ko nang maanigan ko ang kakaibang disenyo ng kisame."Fuck!" Napamura ako dahil sa tindi ng gulat ko ay akmang babalikwas ako ng bangon ngunit natigilan ako nang maramdaman ang pagsiid ng matinding sakit.Ang balakang ko'y tila ba bugbog pero ang malala ay ang pakiramdam na hindi ako komportable lalo na sa pagitan ng aking mga hita.Shit!Anong nangyari?Isa pa nasaan ako?Natulala ako habang ang tanging nagawa ko na lamang ay ang maupo sa malawak na kama at pagmasdan ang aking paligid.This is not my house—teka pumunta ba ako sa isang hotel? Ano bang ginawa mo Dawn?Wait why am I naked?Napasinghap ako sa aking
Dawn POVUmiwas ako ng tingin mula sa kakatingin sa taong nasa harap ko and I just bit my lips to suppress the aching need within my body.Napatingala ako habang kapit na kapit ako sa lamesa."Shit!" I cursed because I felt I am now burning. Kaya sa inis ko ay nawalan na ako ng pakealam at desperadang pilit kong tinanggal ang aking buong saplot. Gusto kong lumaya mula sa pakiramdam na ako'y sinasakal ng saplot ko.Kahit na ang maliliit na telang tumatakip sa mga maseselang parte ng aking katawan ay tinanggal ko rin to relieve the warm feeling ngunit akala ko'y hihinto na ang pakiramdam na inaapoy.Pero mali ako, sobrang mali dahil mas naging malala ito at napapikit ako ng sumiid ang kakaibang sensasyon sa aking katawan.Hell my core is aching and my mind is slowly flooded by different pictures of things that I didn't imagine I would fucking think right now.And they are encouraging me to do something at alam kong kokontrol
Dawn POV"Hmm bukas isugarado mong nakaayos na ang lahat ng mga dadalhin mo," sambit ko sa tapat ng telepono, kausap ko kasi si Helen pagkatapos kasi nang napag-usapan namin noong isang araw ay napag-isip isip nitong sasama nga ito sa akin kaya ngayon ay sinasabihan ko itong maging handa sa mga dapat lalo na't bukas na ang flight namin."Naayos ko na ang lahat ate. Kaya siguraduhin mo lang din na huwag mo akong papaasahin bukas a'." Napailing ako, dahil bakit ko naman ito papaasahin lalo na pa't ngayon na buo na ang desisyon ko.Napatingin ako sa maliit na picture frame na nakapatong sa office table ko.Mula roon ay kitang-kita ko ang nakangiti kong anak.I really miss him, pero sa ngayon hindi ko pa alam kung papaano harapin ang ama nito. I don't have the courage. At kahit ngayon na tinatawagan na ako ni Eros ay ni hindi ko rin ito magawang sagutin.I don't want another M
Dawn POV"A-Ano? Paanong anak ka namin? E' Nag-iisang anak lang namin si Helen!" Sigaw ng ama ko na halatang hindi makapaniwala."Teka ija what is really happening paano kita naging pamangkin?" Sabat ng ina ni Eros na ngayon ay naguguluhan na rin sa daloy ng pangyayari."She is my sister dad." Lahat ay napatingin kay Helen na ngayon ay may ngiting mapait na nakapaskil sa labi."Helen..." "Naalala niyo 'yung kinuwento niyong kapatid ko na nawalay sa inyo dahil inilayo siya sa inyo ng babaeng pinakulong ninyo? And that child na lumaki sa poder ko ay ilang taon din akong naging donor ng dugo nito. Sa una inakala kong nagkataon lang na nagmatch kami pero sa huli nagduda rin ako nang ikwento niyo sa akin ang tungkol sa kapatid ko. Nagbakasakali ako and I didn't expect na may dugo ng pamilya natin ang nananalaytay sa bata. Sinubukan ko hanapin ulit ang ka