Baka tumagas ang dugo ni Rose ngayong araw.Sa wakas ay natanggal na niya ang kaniyang mga labi sa pisngi ni Zayne. Binuksan niya ang kaniyang bibig upang magsalita, “Zayne Severe, ‘yong buhok ko ay bumuhol sa butones mo.”Kinuha ni Zayne ang pagkakataon na mas itulak sa gulo si Rose. “Hindi naman mabubuhol ang buhok mo sa butones ko kung hindi ka lumapit sa ‘kin, hindi ba?”“G*go, tanggalin mo ang buhok ko!” Si Rose ay nagalit.Lumapit si Jay at maingat na tinanggal ang buhok ni Rose sa butones ni Zayne. Ang kilos na ‘yon ay nakagugulat na magiliw.Malaya nang muli, huminga nang malalim si Rose.Lumapit si Josephine nang may nabigong tingin sa kaniyang mga mata noong tumitig siya kay Rose. “Paano mo nagawang akitin ang bayaw mo?”“Hindi ko siya inakit. Josephine, kailangan mong maniwala sa ‘kin. Aksidente lang ang lahat ng ‘yon.” Reklamo niya, ang kaniyang mga salita ay mahina.Nagsalita si Josephine, “Kung maniniwala man ako sa ‘yo o hindi ay hindi ang punto rito. Ang mahalaga ay kun
Ang panggagalit kay Josephine ay maliit lamang kumpara sa panggagalit sa Diyos na ‘to. Ang panggagalit kay Jay ay isang tunay na krimen na siguradong mauuwi sa isang matinding pang-aapi.“Ginoong Ares!” Kinakabahan na sabi ni Rose habang nakayuko.Pinag-isipan niya kung paano pinarurusahan ni Jay ang mga ‘hindi tapat’ na babae. Lulunurin kaya siya ni Jay? Ipapakain sa mga pating, o siguro ay ipabaril siya?Na para bang nakikita ang takot ng babae, umabot si Jay upang himasin ang kaniyang buhok. Gayunpaman, iniwasan siya ni Rose sa pamamagitan ng pagtalon patalikod na para bang nakakita siya ng malaking kalaban.Ang kamay ni Jay ay tumigil sa hangin habang ang kaniyang ekspresyon ay pinakita ang kaniyang ‘di pagkatuwa.“Halika rito!” Ang kaniyang tono ay mahinhin pa rin.“Patawarin mo ako, Ginoong Ares.” Sabi ni Rose.“Tungkol saan?”“Hindi dapat ako nang-akit ng ibang lalaki sa harap mo at pinahiya ka.” Ang kaniyang boses ay mahina.“Hindi ako galit sa‘yo.”Nang may nanlaking mga mata,
Lumambot ang puso ni Josephine sa kaawa-awang ekspresyon ni Zayne. Kinukuha ang pampamanhid, namula ang mukha niya noong ipahid niya ito sa pwet ni Zayne.Hindi mapigilan ni Zayne na matawa sa namumulang mga pisngi ni Josephine. “Bakit ba hiyang-hiya ka? Alam mo naman na wala na tayong itatago sa isa’t isa pagkatapos natin ikasal, ‘di ba?”Gamit ang kaniyang mga kamay, tinakpan ni Josephine ang mukha ni Zayne.“Sige, sige. Titigil na ako.” Tumigil sa pang-aasar si Zayne.Chirp, chirp, chirp.Ang tunog ng paghuni ng mga ibon ang maririnig sa tahimik na parke.Bumubuntong-hininga, inangat ni Zayne ang kaniyang ulo upang tumingin sa tanawin sa labas ng bintana. “Ang ganda ng Tourmaline Estate. Tahimik at mapayapang lugar din. Para siyang paraiso.”Gayunpaman, tila hindi mapakalagay si Josephine noong magsalita siya, “Ang mga anak nina Tito Jacob at Tito James ay naging matatanda na sa nakalipas na ilang taon. Bawat taon ay ginagamit nila ang kaarawan ng Grand Old Master upang ipakilala an
Lumakas ang bagsak ng ulan. Wala nang kalsada sa harap ni Rose dahil ito ay lubos nang nababalot ng mga damo na mukhang wala nang hangganan.Tinutulak ang mga palumpong gamit ang dalawa niyang mga kamay, nakita ni Rose ang bakas ng paa na iniwan ng babae at pinilit na sumulong.Pagkatapos ng ilang minuto, sa wakas ay nakalabas na siya sa matutusok na mga palumpong at napatayo sa harap ng isang kakaibang hugis-kabute na bahay. ‘Bakit may mga gusali na may ganitong istilo rito?’Tuliro, naglakad-lakad si Rose sa harap ng bahay na kabute. Gusto niya malaman kung ano ang nasa likod ng mga pinto na ‘yon, ngunit natatakot na dadalhin siya nito sa piraso ng katotohanan na hindi niya dapat malaman.Sa huli, napuno si Rose ng pagtatanong at tinulak ang maliit na pinto ng bahay. Dahil sa maliit niyang katawan, nagawa niyang makapasok.Madilim sa loob, ngunit bahagya niyang napapansin na ang silid ay malawak dahil sa maliliit na sinag ng liwanag na pumapasok sa pinto.Kinakapa ang kaniyang daan s
Biglang nag-angat ang lalaki ng isang syringe. “Ito ay isang gamot na bagong imbento lang namin. Kailangan namin ng taong masusubukan namin. Ayos lang ba sa ‘yo maging aming lab rat?”Pagkatapos no’n, ang lalaki ay naglakad patungo kay Rose at tinurok ang syringe sa kaniyang braso nang hindi niya namamalayan.Pagkatapos no’n, ang lalaki ay naglabas ng isang bungo na kwintas sa kaniyang bulsa sa dibdib at kinaway ito sa harap ni Rose.“Kailangan din kitang i-hypnotize. Kailangan kong maglagay ng bagong mga alaala sa ‘yo…” masamang sabi ng lalaki.Ang tingin ni Rose ay napunta sa bungo na kwintas. Nabibilang ito kay Jaybie.Bakit may parehong kwintas ang lalaking ‘to?“Sino ka?”“Nakamamatay ang pagtataka, Binibini.”Ang gamot kalaunan ay umepekto na sa kaniya… Naramdaman ni Rose ang pagsisimulang maglaho ng kaniyang malay.Nang may malakas na tunog, bumagsak si Rose sa sahig.“Ang bilis ah. Ang hina ng loob.” Tinago ng lalaki ang kwintas.“Ang ibig sabihin nito, ang bisa ng bago nating
Natakot kay Jay, walang ibang magawa si Zayne kung ‘di ang magtiis at hanapin si Rose kasama si Jay sa malakas na ulan.“Rose…” Sumigaw nang malakas si Jay.Ang mga labi ni Zayne ay naging isang nangungutyang ngiti dahil sa kalungkutan ni Jay.Karma.Ito siguro ang karma ni Jay sa pagtalikod kay Angeline.Binigyan ni Jay si Zayne na nanigas sa kaniyang kinatatayuan ng isang masamang tingin. “May bibig ka, ‘di ba? Gamitin mo para tawagin siya.”Pinunasan ni Zayne ang mga tubig sa kaniyang mukha, nagpapakita ng nangungutyang ekspresyon sa ilalim nito.“Ngayon ay naintindihan mo na ang sakit ng mawalan ng minamahal, Master Ares?”“Tumigil ka nga sa kalokohan mo. Ang paghahanap sa kaniya ang mahalaga.”Imposibleng makikinig si Zayne kay Jay. Pinapanood si Jay na mag-alala nang ganoon para kay Rose, hindi mapigilan ni Zayne na mainis para kay Angel.“Tatanungin kita, Master Ares. Minahal mo ba talaga ang kapatid kong si Angel dati?”“Hindi ngayon ang oras para pag-usapan ‘to.” Naghanap si J
Ang gwapong mukha ni Jay ay namutla.Napaghinalaan na niya ito dati. Gayunpaman, noong lumabas siya ng ICU, ang libing ni Angeline ay tapos na. Ang bawat ebidensya ng imbestigasyon ay nawasak din… Kinailangan niyang tanggapin na ang pagkamatay ni Angeline ay dahil sa isang aksidente.Gayunpaman, ang kaniyang pambihirang pag-iisip at kakalmahan ay ginising siya. “Zayne, ‘wag na tayong mag-aksaya pa ng oras. Mayroon tayong isang emergency, at ‘yon ay ang hanapin si Rose. Sa sandaling mahanap natin siya, sigurado akong masasagot niya ang anumang pagdududa na mayroon ka sa puso mo!”Tinulak ni Jay ang kamay ni Zayne palayo at tumakbo.Nag-alinlangan si Zayne bago sabihin, “Alam ni Rose ang mga sagot? Kalokohan! Halata namang ginagawa mo akong hangal.”Hindi sinunod ni Zayne ang kahilingan ni Jay na maghiwalay. Sa halip, sinundan niya ito. Ninais niyang malaman kung ano’ng mga sikreto ang mayroon si Rose.Umikot-ikot si Jay sa paligid ng Fragrant Vessel Court, ang kaniyang mga damit ay basa
Makulimlim ang mga mata ni Jay noong sabihin niya, “Naniniwala ako sa ‘yo.”Si Zayne ay bahagyang natuwa sa bulag na kumpiyansa sa kaniya ni Jay. Sa buo niyang buhay, ito ang kauna-unahang pagkakataon na may tumingala sa kaniya. At saka, ang taong ‘yon ay ang prinsipe ng Imperial Capital.Nahiya si Zayne. “Paano kung… Paano kung… Mabigo ako?”Tinusok siya ng tingin ni Jay. “Paano kung sinabi ko sa ‘yo na si Rose ay si Angeline? Ngayon, gusto mo pa rin ba ng lasa ng pagkabigo?”Nanigas si Zayne na parang istatwa.Pagkatapos ng mahabang sandali, nananabik na tinanggal ni Zayne ang laurel sa kaniyang ulo at hinawakan ng kamay ni Jay. “Kaya mong gumawa ng ganoong palusot para lang himukin ako na hanapin si Rose, huh?”Sumagot si Jay, “Ito ang katotohanan.”Kahit na naisip ni Zayne na ito ay katawa-tawa, masyadong mahalaga ang bagay na ‘to. Hininaan niya ang kaniyang boses at tinanong si Jay, “Pwede mo ba ako bigyan ng magandang rason para paniwalaan ka?”“Ang pinagkaiba sa pagitan ni Rose